Poli(tereftalan etylenu) Polietylen (wysokiej gęstości) Polichlorek winylu

Polietylen (niskiej gęstości) Polipropylen Polistyren

Tworzywa sztuczne- Materiały, których podstawowym składnikiem są naturalne lub syntetyczne polimery; tworzywa sztuczne mogą być otrzymywane z czystego polimeru.

Poli(tereftalan etylenu), (C₁₀H₈O₄)_n (PET) – polimer z grupy poliestrów, PET jest masowo wykorzystywany jako tworzywo sztuczne, służące do produkcji naczyń, butelek, opakowań, niewielkich kształtek (np. przezroczystych klawiszy) i obudów urządzeń elektronicznych. Przędzie się także z niego włókna, z których m.in. produkuje się tkaninę polartec(polar). Kopolimerem tereftalanu jest też dacron i tergal - włókna stosowane do produkcji tkanin o własnościach mechanicznych zbliżonych do płótna .Podczas spalania produktów wytworzonych z PET wytwarzają się duże ilości silnie toksycznych dioksyn. Często nieświadomi turyści, w trosce o środowisko, spalają w ogniskach materiały z tego tworzywa, przede wszystkim butelki. Z punktu widzenia ekologicznego znacznie bardziej rozsądne jest pozostawienie niespalonego PET, który sam w sobie jest praktycznie niedegradowany, a więc praktycznie obojętny dla środowiska.

Polietylen lub polieten - polimer etenu. Symbol przemysłowy: (PE). Polietylen jest giętki, woskowaty, przezroczysty, termoplastyczny. Traci elastyczność pod wpływem światła słonecznego i wilgoci. Synteza polietylenu jest przykładem polimeryzacji rodnikowej.

Folie z PE charakteryzują się małą przenikalnością dla pary wodnej, łatwo przepuszczają pary substancji organicznych, nie są odporne na węglowodory i jego chloro pochodne. Są odporne na działanie roztworów kwasów, zasad i soli oraz niską temperaturę. Zastosowanie: Używany do wyrobu: folii, rur, pojemników, nart, żagli, markerów, zmywaczy do paznokci oraz toników. W wędkarstwie, żeglarstwie oraz wspinaczce często stosowane są żyłki lub liny plecione z polietylenu o nazwie handlowej Spectra.

Poli(chlorek winylu), polichlorek winylu, polichlorek etenylu, polichloroeten (PCW, PVC) - tworzywa sztuczne otrzymywane w wyniku polimeryzacji monomeru - chlorku winylu. Ma właściwości termoplastyczne, charakteryzuje się dużą wytrzymałością mechaniczną, jest odporny na działanie wielu rozpuszczalników .Zastosowanie polimeru: w budownictwie: do produkcji , stolarki okiennej i drzwiowej, akcesoriów (w postaci różnych listew wykończeniowych), rur i kształtek do wykonywania instalacji w budynkach, jako elewacja (siding) itp. w medycynie: dreny, sondy, cewniki, strzykawki ,w energetyce: materiał elektroizolacyjny ,do wyrobu przedmiotów używanych w gospodarstwie domowym (np. miski, wiadra, obudowy sprzętu zmechanizowanego itp.) w sporcie: do pokrywania boisk piłki siatkowej, koszykowej, ręcznej, halowej piłki nożnej do wyrobu kart ID (bankomatowych, dostępu, rozliczania czasu pracy) do wyrobu folii dachowych do budowy zasilanych palnym gazem lub sprężonym powietrzem wyrzutni płodów rolnych.

Polipropylen jest to polimer z grupy poliolefin, który zbudowany jest z merów o wzorze: -[CH₂CH(CH₃)]-. Otrzymuje się go w wyniku niskociśnieniowej polimeryzacji propylenu. Polipropylen jest jednym z dwóch (obok polietylenu) najczęściej stosowanych tworzyw sztucznych. Na przedmiotach produkowanych z tego tworzywa umieszcza się zwykle symbol PP. Polipropylen jest węglowodorowym polimerem termoplastycznym, tzn. daje się wprowadzić w stan ciekły pod wpływem zwiększenia temperatury, oraz z powrotem zestalić po jej obniżeniu bez zmian własności chemicznych. Elementy i wytwory z tego tworzywa można spawać i zgrzewać oraz metalizować i drukować. Zastosowanie: przemysł chemiczny i farmaceutyczny: przewody do wody i cieczy agresywnych, zbiorniki, wykładziny, naczynia laboratoryjne, tkaniny filtracyjne, sprzęt medyczny, naczynia dla chorych, strzykawki jednorazowego użytku, opakowania leków, itp. przemysł włókienniczy: oprzyrządowanie narażone na działanie chemikaliów (cewki, skrętarki, snowarki), zbiorniki do aparatów barwiących, włókna dywany, tkaniny techniczne, itp.; włókna polipropylenowe stanowią około 12% ogólnej ilości włókien syntetycznych, przemysł elektrotechniczny i elektroniczny: obudowy i części różnych produktów tego przemysłu, izolacje, w tym kabli i przewodów ,przemysł samochodowy: wiele elementów samochodów, jak np. zderzaki, przednie części karoserii oraz elementy wyposażenia wnętrza ,budownictwo i meblarstwo: izolacje piankowe, wykładziny, wyposażenie łazienek, sprzęt pralniczy, przewody gazowe i centralnego ogrzewania oraz klimatyzacji, niektóre meble i ich elementy przemysł spożywczy i opakowania: wykładziny cystern do mleka, napełniane na gorąco puszki, słoje i butelki, pojemniki i różne opakowania, w tym również z folii ,artykuły gospodarstwa domowego i zabawki.

Polistyren (-[CH₂CH(C₆H₅)]_n-) polimer z grupy poliolefin otrzymywany w procesie polimeryzacji styrenu, pochodzącym zwykle z rafinacji ropy naftowej.Po zmieszaniu z dodatkami, polistyren stanowi podstawę wielu tworzyw sztucznych oznaczanych literami (PS). Czysty polistyren jest bezbarwnym, twardym, kruchym termoplastem (tworzywem formowanym przez topienie), o bardzo ograniczonej elastyczności. Jako tworzywo sztuczne, polistyren może być bezbarwny, słabo przezroczysty, lub może być barwiony na dowolne, żywe kolory. Jego zaletą w stosunku do polietylenu i polipropylenu jest niższa temperatura mięknienia mniejsza lepkość stopu, dzięki czemu łatwiej jest z niego otrzymywać w procesie formatowania wtryskowego niewielkie przedmioty o złożonych kształtach. Zastosowania: Polistyren jako tworzywo lite jest stosowane do produkcji sztucznej biżuterii, szczoteczek do zębów, pudełek do płyt CD, elementów zabawek. Posiada jednak znacznie mniejszą odporność chemiczną od polietylenu i dlatego nie stosuje się go raczej do produkcji opakowań produktów żywnościowych.

Najbardziej masowym zastosowaniem polistyrenu jest produkcja jego formy spienionej, nazywanej styropianem. Styropian otrzymuje się w wyniku gwałtownego ogrzewania parą wodną polistyrenu w formie granulek, wewnątrz których znajduje się niewielka ilość czynnika spieniającego. Jest nim mieszanina n-pentanu i izo-pentanu. Styropian jest masowo stosowany do produkcji styropianowych płyt izolacyjnych dla budownictwa, do produkcji opakowań w tym również do żywności.

Zagrożenia, które niosą za sobą tworzywa sztuczne.

Tworzywa sztuczne mają liczne zastosowania są oraz bardzo pomocne w życiu każdego człowieka. Niestety tworzywa sztuczne posiadają zasadniczą wadę. Ulegają powolnemu procesowi naturalnego rozkładu zanieczyszczeń w wyniku którego powstają substancje przyjazne dla środowiska ale ta biodegradacja trwa bardzo długo. Tworzywa sztuczne podczas spalania wytwarzają trujące substancje. W krajach wysoko rozwiniętych odchodzi się od stosowania opakowań z tworzyw sztucznych zastępując je szkłem lub tekturą, są to materiały które mogą zostać ponownie użyte. Plastyk ulega rozkładowi nawet do 500 lat i podczas rozpadu wydziela związki metali ciężkich, które były używane do produkcji danego tworzywa
Współczesny człowiek świadom swej roli w kształtowaniu środowiska może je uchronić od dalszych zniszczeń.

Zastosowanie tworzyw sztucznych w skrócie.:

Polistyren (PS) - opakowania

Polietylen (PE) - butelki, torby

Melolak - gniazda elektryczne

Polipropylen (PP) - syfon umywalkowy, pojemnik na produkty sypkie

Polipropylen (PP) - doniczki

Polipropylen (PP) - skrzynka transportowa

Polichlorek winylu (PCV) - kolanka w instalacjach wodociągowych

Polichlorek winylu (PCV) - rynny

Polimetakrylan metylu (PMM) - osłony świateł samochodowych

Polistyren (PS) - zabawki .