|
|---|
| Imię i nazwisko |
| Funkcja: Technolog |
Przebieg ćwiczenia
Zadaniem technologa było takie wprowadzenie konstrukcji danego produktu do programu, aby otrzymać poprawnie złożony wyrób gotowy. Na początku, w celu odpowiedniego rozplanowania pracy i dokładnego określenia struktury wyrobu narysowano drzewo wyrobu. Elementami podstawowymi były klocki o odpowiednich kształtach, które wprowadzało się do programu z indeksem zakupowym. Indeks produkcyjny stanowiły już złożone w pewnym stopniu klocki - zmontowane indeksy zakupowe. Do programu wprowadzane były w odpowiednich ilościach materiały, surowce, złożone elementy. Należało także określić czas operacji i rozdzielić operacje na konkretne stanowiska produkcyjne.
Wnioski
Dobry technolog powinien przydzielić pracę poszczególnym stanowiskom, w taki sposób, żeby minimalizować miejsca, w których występują wąskie gardła. Czas przydzielony na wykonanie operacji powinien być równy na każdym stanowisku i jak najmniejszy, w celu płynnego przebiegu procesu produkcyjnego. Podczas ćwiczeń stanowiska produkcyjne, działały dość płynnie. Zdarzały się zlecenia produkcyjne, podczas których czas oczekiwania na możliwość rozpoczęcia montażu kolejnych części był długi i wszystkie stanowiska oczekiwały nie wykonując żadnych działań. Spowodowane było to wprowadzeniem do programu czasu operacji równego 1 minucie, a w rzeczywistości operacje te wykonywane były szybciej.
Przy montażu więcej niż jednego rodzaju wyrobu, pojawiły się w pewnym momencie komplikacje związane z podobnymi nazwami indeksów produkcyjnych. Powstało przez to drobne opóźnienie na produkcji związane z dokładnym rozeznaniem odnośnie nazw występujących w wyrobie. Przy tworzeniu kolejnych technologii wyrobów należało przez nazwą indeksu produkcyjnego dodać dodatkowe litery oznaczające dany wyrób. Przydatną funkcją podczas ćwiczeń byłoby umieszczenie na wydrukowanych zamówieniach nazwy głównej wyrobu. Natomiast w przedsiębiorstwach produkcyjnych, a których jest duża produkcja, pracownicy są odpowiednio wyszkoleni i zaznajomieni z technologią wyrobów. Taka informacja w przedsiębiorstwie może okazać się zbędną, jednak podczas wykonywania ćwiczenia przez niedoświadczone osoby, była by mile widziana i ułatwiłaby rozeznanie się w rodzaju wyrobu.
Stanowiska magazynu i transportu międzyoperacyjnego nie pracowały do końca płynnie, w pewnym momencie ćwiczenia brakowało odpowiednich klocków. Były one zastąpione innymi, tak aby kształt wyrobu pozostał niezmienny.
Wykonywane ćwiczenie było symulacją przedsiębiorstwa produkcyjnego, którego produkcja zależy od zamówienia klienta. Zamawiane są części potrzebne do produkcji, a wyrób gotowy jest wytwarzany w zamawianej ilości. Jest to przykład systemu ssącego.