Odpowiedzi na pytania zaznaczone na czerwono pochodza od gr 1, a na niebiesko od gr5

1.Wskaż ubezpieczenia obowiązkowe w Polsce
2. Opisz instytucję odpowiedzialną za kontrolę nad ubezpieczenia obowiązkowymi
3. Ubezpieczenia – niezbędna konieczność, czy niepotrzebny
luksus ?
4. Opisz organ kontrolny nad rynkiem finansowym w Polsce
5. Scharakteryzuj sztywne wydatki budżetowe
6. Scharakteryzuj deficyt budżetowy w Polsce – wielkość, zmiana
w czasie, przeznaczenie, „kotwica budżetowa”
7. Dochody budżetowe państwa – klasyfikacja, struktura, dynamika
8. Scharakteryzuj pojęcie podatku
9. Produkty strukturyzowane – szansa na zysk czy „chwyt
marketingowy”
10. Omów procedurę budżetową w Polsce
11. Scharakteryzuj Klub Paryski i Klub Londyński
12. Omów kryteria z Maastricht
13. Przedstaw wybrane ulgi podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych
14. Stawki podatkowe podatku PIT i CIT w Polsce – efekt Laffera
15. Przestaw stawki podatkowe podatku PIT(CIT) w Europie (na świecie)
16. Wymień wady i zalety przystąpienia do strefy Euro
17. Wspólna waluta Euro – historia, państwa, liczba ludności
18. Stagflacja - charakterystyka
19. Deflacja - charakterystyka
20. Przedstaw dochody podatkowe gminy
21. Omów zadania BFG
22. Omów factoring
23. Scharakteryzuj factoring pełny i niepełny
24. Obligacje komunalne – zasady emisji
25. Przykłady emisji obligacji komunalnych w polskich jednostkach
samorządu terytorialnego
26. Wpływy kursu walutowego na polską gospodarkę
27. Aprecjacja, deprecjacja, rewaluacja, dewaluacja
28. Płynny i sztywny kurs walutowy
29. Prywatyzacja w okresie ostatnich 20. lat w Polsce – zbyt
szybko, czy zbyt wolno?
30. Największe giełdy na świecie i ich indeksy
31. GPW w Warszawie i jej ocena na tle innych giełd Europy Środkowo-Wschodniej
32. Scharakteryzuj dług publiczny, jego genezę i strukturę
33. Co to jest mechanizm ERM2?
34. SKOK-i na polskim rynku finansowym
35. Bancassurance w Polsce
36. FED – cele, zadania
37. Bank centralny – zadania i funkcje
38. Rada Polityki Pieniężnej – organizacja, wybór.
39. Instrumenty polityki pieniężnej
40. Pojęcie franchisingu
41. Leasing jako sposób finansowania działalności przedsiębiorstwa
42. Credit – rating jako narzędzie oceny wiarygodności kredytowej
43. Hiperinflacja – definicja, przykłady hiperinflacji
44. Deflacja- definicja i przykłady deflacji

1.Wskaż ubezpieczenia obowiązkowe w Polsce

Ubezpieczenia obowiązkowe powszechne:
• ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych,
• ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej rolników,
• ubezpieczenie budynków w gospodarstwie rolnym od ognia i innych zdarzeń losowych,
• ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej niepublicznych zakładów opieki zdrowotnej,
• ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej adwokatów, radców prawnych i notariuszy,
• ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej doradców podatkowych,

Ubezpieczenia obowiązkowe szczególne:
• ubezpieczenia OC organizatorów imprez masowych,
• ubezpieczenia OC przewoźnika lotniczego wykonującego międzynarodowe loty handlowe,
• ubezpieczenia OC notariuszy,
• ubezpieczenia OC komorników sądowych,
• ubezpieczenia OC brokerów ubezpieczeniowych,
• ubezpieczenia OC organizatorów i pośredników turystycznych ,
• ubezpieczenia OC rzeczoznawców majątkowych,
• ubezpieczenia OC osób eksploatujących obiekt jądrowy,
• ubezpieczenia OC biegłych rewidentów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych,
również ubezpieczenie NW zawodników

4. Opisz organ kontrolny nad rynkiem finansowym w Polsce

W Polsce mamy do czynienia z nadzorem skonsolidowanym nad całym rynkiem finansowym a nadzór nad rynkiem sprawuje Komisja Nadzoru Finansowego. Powstała ona 19 września 2006 roku. Komisja Nadzoru Finansowego sprawuje nadzór w następującym zakresie:
• nadzór bankowy
• nadzór emerytalny
• nadzór ubezpieczeniowy
• nadzór nad rynkiem kapitałowym
• nadzór nad instytucjami pieniądza elektronicznego
• nadzór uzupełniający nad konglomeratami fanansowymi.
Nadzór nad działaniami KNF sprawuje Prezes Rady Ministrów.
Do zadań Komisji należą:
• sprawowanie nadzoru nad rynkiem finansowym
• podejmowanie działań służących prawidłowemu funkcjonowaniu rynku finansowego;
• podejmowanie działań mających na celu rozwój rynku finansowego i jego konkurencyjności;
• podejmowanie działań edukacyjnych i informacyjnych w zakresie funkcjonowania rynku finansowego
• udział w przygotowywaniu projektów aktów prawnych w zakresie nadzoru nad rynkiem finansowym;
• stwarzanie możliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów między uczestnikami rynku finansowego.

5. Scharakteryzuj sztywne wydatki budżetowe.
Wydatki sztywne są to te wydatki, których sfinansowanie jest wymagane przez prawo. Wynikają one najczęściej z regulacji ustawowych bądź z rozporządzeń. Nie można z nich zrezygnować i wynoszą one około 3/4 wszystkich wydatków państwa. Ogólnie ujmując są to:
- Dotacje i subwencje - pod pojęciem dotacji należy je rozumieć jako wypłacane ze środków publicznych kwoty o charakterze jednostronnego świadczenia na rzecz podmiotów i innych instytucji spoza sektora publicznego oraz mające taki sam charakter przepływy pieniężne między różnymi podmiotami sektora publicznego. Natomiast subwencja jest rodzajem jednostronnego i bezzwrotnego dochodu publicznego przekazywanego z budżetu państwa jednostkom samorządu terytorialnego bez wskazania konkretnego celu, na jakie środki te mają być przeznaczone. Subwencje wykorzystuje się na finansowanie działalności społecznej oraz gospodarczej.
- Świadczenia na rzecz osób fizycznych - są to świadczenia o charakterze jednostronnym, które są wypłacane bezpośrednio osobom fizycznym w postaci emerytur, rent, zasiłków dla bezrobotnych jak również świadczenia wypłacane pośrednio w postaci dopłat do leków itp. Świadczenia te obejmują wydatki budżetu państwa kierowane, na podstawie odrębnych przepisów, bezpośrednio lub pośrednio do osób fizycznych, a nie będące wynagrodzeniem za świadczoną pracę.
- Wydatki bieżące jednostek budżetowych - to np. wydatki związane z wynagrodzeniami w jednostkach publicznych i administracji rządowej
- Wydatki majątkowe - do których można zaliczyć następujące pozycje:
* Wydatki na zakup i objęcie akcji oraz wniesienie wkładów do spółek prawa handlowego;
* Wydatki inwestycyjne państwowych jednostek budżetowych oraz dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów inwestycji realizowanych przez inne jednostki.
- Wydatki na obsługę długu Skarbu Państwa - można podzielić na dwie grupy:
* Pierwsza grupa obejmuje wydatki budżetu państwa z tytułu oprocentowania i dyskonta od skarbowych papierów wartościowych
oraz oprocentowania zaciągniętych kredytów i pożyczek;
* Druga grupa obejmuje wypłaty związane z udzielonymi przez Skarb Państwa poręczeniami i gwarancjami.
- Wpłaty środków własnych Unii Europejskiej - do których zalicza się:
* Udział we wpływach z ceł, opłat rolnych i cukrowych;
* Środki obliczone na podstawie podatku od towarów i usług, zgodnie z metodologią wynikającą z przepisów Unii Europejskiej;
* Środki obliczone na podstawie wartości rocznego produktu krajowego brutto.

6. Deficyt Budżetowy w Polsce (mld PLN)
2000 - 15,39
2001- 32,36
2002 - 39,4
2003-37,04
2004 - 41,42
2005 - 28,36
2006 - 25,06
2007 - 15,96
2008 - 24,35
2009 - 27,19
2010 - 52,2 w 2009 roku ustawa budżetowa, 2010 prognoza MF

przeznaczenie: Powoduje wycofanie z obiegu określonej ilości pieniądza (działanie deflacyjne) i umożliwia wprowadzenie do obiegu dodatkowej ilości pieniądza poprzez udzielenie kredytu (kreacja pieniądza). Nadwyżka budżetowa jest jednym ze źródeł pokrycia kredytów bankowych. Skala i przeznaczenia nadwyżki budżetowej jest pochodną polityki społecznej i polityki gospodarczej. Zależy również od systemu finansowania działalności gospodarczej, który w różnym zakresie może angażować środki własne podmiotów gospodarczych, dotacje budżetowe i kredyt bankowy.

W ramach budżetu państwa nadwyżki budżetowe występują i są rozdysponowywane w poszczególnych budżetach jednostkowych. Odróżnia się nadwyżkę planowaną, wynikającą z ustalonych w uchwalonym budżecie dochodów i wydatków, oraz nadwyżkę zrealizowaną w toku wykonania budżetu. Nadwyżka planowana ma charakter rezerwy zabezpieczającej wykonanie budżetu lub może mieć inne określone przeznaczenie. Nadwyżka zrealizowana stanowi zasób środków pieniężnych przechodzący na następny okres budżetowy. Może on być wykorzystywany na pokrycie deficytu budżetowego w następnych latach lub dodatkowe wydatki. Wykorzystanie nadwyżki budżetowej z lat ubiegłych ma w danym roku podobny wpływ na równowagę pieniężną jak deficyt budżetowy.

7. Dochody budżetowe państwa; klasyfikacja, struktura, dynamika.
Dochodami budżetu państwa są środki pieniężne pobierane od podmiotów gospodarczych i gospodarstw domowych przez państwo lub przez odrębny organ samorządu terytorialnego w celu realizacji wydatków zapewniających wypełnienie zadań państwowych. Jednak nie wszystkie środki, które są pobierane przez państwo i wpływające na rachunki budżetu państwa są dochodami budżetowymi. Warto podkreślić, iż do dochodów budżetowych nie zalicza się także wpływów z prywatyzacji majątku skarbu państwa.
Szerszy i bardziej szczegółowy podział dochodów budżetowych prezentuje art. 96 ustawy o finansach publicznych, gdzie do dochodów budżetu państwa zalicza się przede wszystkim następujące pozycje:
-Podatki i opłaty, które na mocy odrębnych ustaw nie stanowią dochodów jednostek samorządu terytorialnego, funduszów celowych oraz innych podmiotów sektora finansów publicznych;
-Cła;
-Wpłaty z zysku przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa;
-Dywidendy;
-Wpłaty z zysku Narodowego Banku Polskiego;
-Wpłaty z nadwyżek dochodów własnych państwowych jednostek budżetowych, nadwyżek środków obrotowych państwowych zakładów budżetowych oraz części zysku gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych;
-Dochody pobierane przez państwowe jednostki budżetowe, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej;
-Dochody z najmu i dzierżawy oraz innych umów o podobnych charakterze składników majątkowych Skarbu Państwa, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej;
-Odsetki od środków na rachunkach bankowych państwowych jednostek budżetowych, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej;
-Odsetki od lokat terminowych ustanowionych ze środków zgromadzonych na centralnym rachunku bieżącym budżetu państwa;
-Odsetki od udzielonych z budżetu państwa pożyczek krajowych i zagranicznych;
-Grzywny, mandaty i inne kary pieniężne, o ile na mocy odrębnych przepisów nie stanowią dochodów innych jednostek sektora finansów publicznych;
-Spadki, zapisy i darowizny w postaci pieniężnej na rzecz Skarbu Państwa;
-Inne dochody publiczne.
(brak struktury i dynamiki)

8. Scharakteryzuj pojęcie podatku
Podatek jest świadczeniem pieniężnym, przymusowym, bezzwrotnym, nieodpłatnym, ogólnym, nakładanym przez państwo i samorząd terytorialny.
Podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT od ang. Personal Income Tax, czyli podatek od dochodów osobistych) – podatek bezpośredni obejmujący dochody uzyskiwane przez osoby fizyczne.

10. Omów procedurę budżetową w Polsce.
Procedura budżetowa to proces prawnie określonych zasad postępowania z budżetem. Pierwszym elementem procedury jest przygotowanie projektu budżetu na następny rok. W przypadku jego braku rząd zmuszony jest do uchwalenia prowizorium budżetowego. Następnymi etapami procedury budżetowej są: uchwalenie, wykonanie budżetu, a na końcu ocena stopnia wykonania i kontroli.
1. Prace nad budżetem rozpoczynaja się od opracowania prognoz makroekonomicznych, określajaących warunki w jakich ten budżet będzie realizowany. Projekt budżetu powstaje we współpracy Ministra Finansów z różnymi resortami odpowiedzialnymi za realizację polityki społeczno-gospodarczej. W skrócie przebiega to następująco:
a) opracowanie pierwszej prognozy dochodów i wydatków na podstawie prognoz makroekonomicznych
b) sformułowanie założeń do projektów dochodów i wydatków w resortach
c) opracowanie założeń do projektu budżetu oraz ustalenie limitów
d) przygotowanie przez ministra i wojewodów projektów budżetu
2. Minister Finansów przedkłada gotowy projekt Radzie Finansów, która dokonuje w nim ostatecznych zmian. Projekt budżetu przechodzi dalej w formie uchwały.
3. Do 30 września roku poprzedzającego rok budżetowy projekt musi trafić do Marszałka Sejmu, aby mogły rozpocząć się prace nad budżetem w parlamencie.
4. W sejmie następują 3 czytania (podobnie jak z każdą inną ustawą), po których można wnosić potrzebne poprawki. Nad treścią budżetu obradują również różne komisje, m. in. Komisja Finansów Publicznych.
5. Prace w sejmie kończą się uchwaleniem ustawy budżetowej, która następnie jest przesyłana do senatu.
a) w senacie prace nad ustawą podobnie jak w sejmie
b) jeśli senat wnosi o poprawki to ustawa wraca do sejmu
6. Ostatni etap to podpisanie ustawy przez prezydenta.
Ogólną kontrole nad wykonaniem budżetu państwa sprawuje Sejm za pośrednictwem Najwyższej Izby Kontroli oraz Rady Ministrów, a głównie Ministerstwo Finansów, który do prac kontrolnych wykorzystuje aparat finansowy oraz informacje zawarte w sprawozdaniach GUS-u sporządzonych przez poszczególnych dysponentów środowisk Budżetowych. Sprawozdanie roczne z wykonania budżetu składane jest w sejmie przez Ministerstwo Finansów do 30 maja roku następnego po roku budżetowym.

12. Omów kryteria z Maastricht
Spośród nominalnych kryteriów zbieżności wyróżniamy kryteria fiskalne i monetarne.
Kryteria fiskalne, czyli:
1. kryteria stabilności finansów sektora instytucji rządowych i samorządowych są spełnione, gdy kraj nie jest objęty procedurą nadmiernego deficytu. Nadmierny deficyt występuje wtedy, gdy faktyczny lub planowany deficyt sektora finansów publicznych przekracza 3% PKB lub relacja zadłużenia publicznego do PKB przewyższa 60%.
Monetarne kryteria zbieżności dotyczą odpowiednio: stabilności cen, kursu walutowego oraz wysokości długoterminowych stóp procentowych.
1. Kryterium stabilności cen, zwane też kryterium inflacyjnym, wymaga, aby inflacja w kraju ubiegającym się o członkostwo w strefie euro nie przekraczała o więcej niż 1,5 pkt. proc. średniej inflacji w trzech krajach członkowskich UE najlepszych pod względem stabilności cen.
2. Kryterium kursowe mówi, że przez co najmniej dwa lata trzeba uczestniczyć w Europejskim Mechanizmie Kursowym II. W tym okresie kurs złotego wobec euro powinien się utrzymywać w standardowo określonym przedziale wahań (+/-15%), albo w wynegocjowanym węższym paśmie wokół ustalonego centralnego parytetu, przy czym parytet nie może zostać zdewaluowany.
3. Kryterium stóp procentowych, długoterminowa nominalna stopa procentowa w Polsce nie będzie mogła być wyższa niż 2 pkt. proc. od średniej z tak wyznaczonych stóp w trzech krajach UE najlepszych pod względem stabilności cen

13. Przedstaw wybrane ulgi podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych
Przez ulgę podatkową należy rozumieć przewidziane w przepisach prawa podatkowego zwolnienia, odliczenia, obniżki albo zmniejszenia, których zastosowanie powoduje obniżenie podstawy opodatkowania lub wysokości podatku (taką definicję formułuje ordynacja podatkowa).
Według kryterium podmiotowo-przedmiotowego ulgi podatkowe przysługujące podatnikom podatku od dochodów osobistych można podzielić na dwie grupy:
przysługujące podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą (np. ulgi z tytułu nauki zawodu czy dochody z tytułu prowadzenia szkół), ustawodawca przewidział tu m.in.:
ulgę polegająca na odliczeniu od uzyskanego dochodu (np. składki na ubezpieczenia społeczne);
ulgę polegająca na odliczeniu od podatku
ulgę polegająca na zastosowaniu niższych stawek podatkowych
Przysługujące podmiotom nieprowadzącym działalności gospodarczej, kategorie ulg są tu takie same jak w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej.
Od dochodu można odliczyć:
składki na ubezpieczenia społeczne:
zapłacone w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
potrącone w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe
dokonane w roku podatkowym zwroty nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika,
wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne,
wydatki ponoszone przez podatnika z tytułu użytkowania sieci Internet w lokalu (budynku) będącym miejscem zamieszkania podatnika w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł,
darowizny przekazane na cele (nie więcej jednak niż 6% dochodu):
Od obliczonego już podatku można odliczyć:
towary opodatkowane będące przedmiotem darowizny
kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne,
wpłaty na rzecz organizacji pożytku publicznego działającej na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego do wysokości 1% kwoty obliczonej,
Tzw. „ulga na dzieci”
Art. 27f
„Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:
1) wykonywał władzę rodzicielską
2) pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało
3) sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą”2
Rozliczający się na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej, mogą odliczyć od podatku kwotę stanowiącą iloczyn liczby wychowywanych dzieci i kwoty 1 112,04 zł (stan na rok 2009).
Ulgi można podzielić na:
uwzględniające poniesione przez podatnika koszty związane z uzyskaniem przychodu (np. ulgi z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne);
stanowiące zwrot kosztów związanych z egzystencją podatnika (np. ulgi z tytułu rehabilitacji podatnika będącego osobą niepełnosprawną i ulgi związane z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych);
ulgi o charakterze rodzinnym, takie np. jak związane z rehabilitacją niepełnosprawnych członków rodziny;
ulgi o charakterze stymulacyjnym (np. darowizny na cele społecznie użyteczne);
ulgi mające charakter zabiegu technicznego (np. zwrot nienależnie pobranych rent, przez co zapobiega się opodatkowaniu nieistniejącego dochodu).
Zwolnienia przedmiotowe można podzielić na następujące grupy:
- o charakterze socjalnym (np. świadczenia rodzinne wypłacone na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zaliczki alimentacyjne oraz zasiłki porodowe wypłacone na podstawie odrębnych przepisów, stypendia otrzymywane na podstawie przepisów o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, stypendia doktoranckie ),
- o charakterze odszkodowawczym i z tytułu ubezpieczeń gospodarczych (np. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę, renty przyznane na podstawie odrębnych przepisów o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin,),
- niektóre przychody związane z pracą (np. wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych,
- niektóre przychody związane ze sprzedażą (np. przychody uzyskane z zamiany budynku mieszkalnego),
- niektóre przychody rencistów i emerytów (np. dodatek pieniężny dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny),
- związane z dietami (np. podróż służbowa pracownika) ,
- niektóre przychody z kapitałów i praw majątkowych,
- niektórych przejawy działalności gospodarczej,
- zwolnienia niektórych dochodów osiąganych za granicą (np. dochody pochodzące od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy)

14. Stawki podatkowe podatku PIT w Polsce
Skala podatkowa określona w art. 27 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania do dochodów opodatkowanych w formach uproszczonych, lecz jedynie w odniesieniu do dochodów opodatkowanych na zasadach ogólnych. Stawki podatkowe określają wysokość podatku w stosunku do podstawy opodatkowania i mają w tym podatku charakter stawek progresywnych (progresja łączna, szczeblowa). Obecnie (od 1 stycznia 2009) wynoszą one odpowiednio: 18% i 32%. W latach 2003-2006 nie waloryzowano progu dochodów (od którego zależy wysokość stawki) zgodnie ze wskaźnikiem wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej. Na lata 2009 i 2010 tzw. kwota wolna od opodatkowania wynosi: 3091,00 zł.
Skala podatkowa w 2009 r. i 2010 r.
Ponad Do Podatek wynosi
85 528 zł 18% minus kwota zmniejszająca podatek 556 zł 02 gr
85 528 zł 14 839 zł 02 gr + 32% nadwyżki ponad 85 528 zł
Stawki podatku płaconego w systemie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, wynoszą odpowiednio: 20%, 17%, 8,5%, 5,5% i 3% przychodów z określonej działalności.
Dochody, które nie realizują w polskim podatku dochodowym zasady powszechności przedmiotowej i nie są włączone do dochodu globalnego podatnika oraz opodatkowane są oddzielnie zostały obciążone stawkami proporcjonalnymi o różnej wysokości. Są to m.in.
- w przypadku zryczałtowanego podatku dochodowego ze sprzedaży lub zamiany nieruchomości i praw majątkowych - 19% uzyskanego przychodu
- dochodów z działalności literackiej, z uprawiania sportu, praw autorskich, dziennikarstwa również nie łączy się z innymi dochodami i ustala się w formie ryczałtu w wysokości 20% uzyskanego przychodu;
- wygrane w konkursach i grach oraz nagrody związane ze sprzedażą premiową obciążone są 10% stawką;
- wynagrodzenia za udzielanie pomocy policji, organom kontroli skarbowej, straży granicznej, odpowiednim służbom wywiadu i kontrwywiadu opodatkowane są w wysokości 20% wynagrodzenia;
- od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodu podatek ustala się według 75% stawki w relacji do tego dochodu (tzw. stawka sankcyjna)
Wszystkie dochody kapitałowe (np. odsetki z lokat bankowych, zyski ze sprzedaży akcji) są oprocentowane według 19% stawki podatkowej, przy czym w niektórych przypadkach możliwe jest uwzględnienie kosztów uzyskania przychodów.

15. Przestaw stawki podatkowe podatku PIT w Europie
Austria 0% za pierwsze 3.640 euro
21% za następne 3.630 euro
21% za następne 14.530 euro
41% za następne 29.070 euro
50% wszystkie wyższe dochody
Belgia 25%, 30%, 40%, 45%, 50%, 52,5%, 55%
Dania podatek progresywny – próg maksymalny 59%
Finlandia
13% (dochody 11,500 –14,300 euro); 17% (dochody 14,300-19,700 euro); 23% (19,700-30,900 euro); 29% (30,900-54,700 euro); 36% (ponad 54,700 euro)
Francja 7-stopniowa skala od 0 do 52.75%
Grecja 0%, 5%, 15%, 30%, 40%, 45%
Hiszpania 18%, 24%, 28.35%, 37.2%, 45%, 48.8%
Holandia
32.90% (za pierwsze 15,883 euro); 38.40% (kolejne 12,967 euro); 42% (za kolejne 20,614 euro); 52% (dochody wyższe)
Irlandia 20%, 40%
Luksemburg 6% +
obowiązkowo 2,5 % na fundusz bezrobotnych; podatek relatywnie niski (suma wszystkich obciążeń, w tym ubezpieczenia społecznego – ok. 18%)
Niemcy 0%, 19%, progresywne 19%-51%, 51%
Portugalia 15%, 25%, 35%, 40%
Szwecja
100 SEK (dochód do 203, 900 SEK)
25% (dochód powyżej 203, 900 SEK)
Wielka Brytania 10%, 22%, 40%
Włochy 18.5%, 26%, 33.5%, 39.5%, 45.5%

18. Stagflacja - charakterystyka
Pojęcie pojawiło się w roku 1965, aczkolwiek zyskało na znaczeniu od czasów pierwszego kryzysu naftowego. Jest to zjawisko makroekonomiczne oznaczające współistnienie wysokiej inflacji, dużego bezrobocia jak i bliskiego zeru lub malejącego tempa wzrostu gospodarczego. Biorąc pod uwagę przyczyny można wyróżnić 2 ogólne typy stagflacji:
1. Stagflacja popytowa
2. Stagflacja podażowa
W ciągu ostatnich lat takie właśnie wstrząsy trzy razy doprowadziły do globalnej recesji. Było tak w latach 1973-1975, gdy ceny ropy wystrzeliły w górę na skutek wojny Yom Kippur oraz embarga OPEC; następnie - w latach 1979-1980, po rewolucji w Iranie; no i w latach 1990-1991, po inwazji Iraku na Kuwejt.

20. Przedstaw dochody podatkowe gminy
1) wpływy z podatków:
a) od nieruchomości,
b) rolnego,
c) leśnego,
d) od środków transportowych,
e) dochodowego od osób fizycznych, opłacanego w formie karty podatkowej,
f) od posiadania psów, (uchylona)
g) od spadków i darowizn,
h) od czynności cywilnoprawnych;
2. Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, od podatników tego podatku zamieszkałych na obszarze gminy wynosi 39,34 %, z zastrzeżeniem art. 89.
3. Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych, od podatników tego podatku, posiadających siedzibę na obszarze gminy, wynosi 6,71 %.

22. Omów faktoring.
Faktoring jest formą działalności pośredniczącej i dotyczy inkasa należności od odbiorców. Polega on na odsprzedaży przez przedsiębiorstwo przed terminem płatności należności z tytułu dostaw towarów lub usług. Nabywcą tych należności jest bank lub inna instytucja specjalizująca się w inkasie wierzytelności. Firma sprzedająca udziela zatem odbiorcy kredytu handlowego, cedując jednocześnie należność od instytucji finansującej, w zamian za gotówkę.
Podmioty występujące w faktoringu.
Umowa faktoringu ma charakter dwustronny i zawierana jest między faktorem a podmiotem gospodarczym, jednak w transakcji biorą udział trzy podmioty:
ν przedsiębiorstwo (faktorant), zbywające swoją wierzytelność,
ν faktor (bank, instytucja faktoringowa), nabywający wierzytelność,
ν dłużnik (odbiorca towarów lub usług), zobowiązany do spłaty należności i nie mający wpływu na dojście do skutku umowy.

23. Faktoring pełny i niepełny
1. Faktoring właściwy (pełny):
ν przejęcie przez faktora pełnego ryzyka (funkcja del credere) niewypłacalności dłużnika bez prawa regresu, ale z wyłączeniem wystąpienia reklamacji bądź zwrotów towaru ze strony dłużnika,
ν faktoring pełny wiąże się z wyższym kosztem, faktor kalkulując zapłatę wlicza w nią koszt ryzyka,
ν nieraz określa się limit, do jakiego faktor przejmuje ryzyko wypłacalności dłużnika (jeśli fak-tor nie ma zamiaru przyjmować na siebie pełnego ryzyka, musi to wyraźnie określić w umo-wie),
ν obejmuje trzy funkcje: finansową, gwarancyjną i usługową,
ν faktoring bez prawa do regresu – brak możliwości żądania przez faktora zwrotu długu od faktoranta, w przypadku niewypłacalności dłużnika.
2. Faktoring niewłaściwy (niepełny):
ν ryzyko niewypłacalności dłużnika nie przechodzi na faktora, a zawarta umowa nie rodzi tzw. skutków ostatecznych,
ν jeżeli dłużnik nie dokona płatności, czyni to za niego faktorant (faktor ściąga wierzytelność od dłużnika we własnym imieniu, ale na rachunek przedsiębiorcy, z równoczesnym jej zali-czeniem na poczet „pożyczki”, jakiej udzielił mu w związku z dojściem do skutku umowy faktoringu niepełnego),
ν inaczej umowa pod warunkiem rozwiązującym – warunek: niewypłacalność dłużnika (warunkiem powrotnego przeniesienia wierzytelności na faktorata powinno być wykazanie niewypłacalności dłużnika).

25.Przykłady emisji obligacji komunalnych w polskich jednostkach samorządu terytorialnego
Gmina może emitować obligacje, lecz o zamiarze emisji zarząd gminy informuje właściwą regionalną izbę obrachunkową, która podaje do publicznej wiadomości swoją opinię. Chodzi więc o ochronę interesów potencjalnych nabywców jak i uniknięcie nadmiernego zadłużenia się przez gminy. Środki pieniężne uzyskane przez gminy ze sprzedaży obligacji przeznaczone są szczególnie na np. zakup autobusów, budowę obwodnic, a więc na działalność inwestycyjną.
przykłady:
Piła
Jedną z większych emisji obligacji przewidzianą na współfinansowanie projektów unijnych jest emisja obligacji dla miasta Piły na 25,3 mln zł. Uchwała emisyjna przewiduje, że środki z emisji zostaną przeznaczone na cztery zadania, które gmina chce zrealizowanie ze znaczącym udziałem funduszy UE - budowę obwodnicy śródmiejskiej, rewitalizację terenów powojskowych, uzbrojenie terenu pod budownictwo mieszkaniowe, budowę kanalizacji deszczowej. Łączna wartość projektów przekracza 130 mln zł, z czego ponad 90 mln zł ma zostać pozyskane ze środków bezzwrotnych. Wykup obligacji nastąpi do 2013 roku.
Marki
Miasto Marki zdecydowało się na emisję obligacji o wartości 13,5 mln zł w latach 2004-2006 z przeznaczeniem na finansowanie budowy sieci wodociągowo-kanalizacyjnej oraz budowę dróg z infrastrukturą. Część środków z emisji będzie wykorzystana w projektach realizowanych ze środków funduszy strukturalnych. W tym przypadku wykup obligacji jest zaplanowany do końca 2011 roku.
Zamość
Miasto Zamość część środków z emisji obligacji o wartości 30 mln zł w 2005 roku zdecydowało się przeznaczyć na sfinansowanie udziału własnego w projektach i programach realizowanych ze środków pochodzących z funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności. Program emisji przewiduje emisje papierów z terminem wykupu od czterech do dziesięciu lat, a ostatecznie obligacje zostaną wykupione do 2014 roku.

27. Aprecjacja, deprecjacja, rewaluacja, dewaluacja
Aprecjacja pieniądza - wzrost kursu waluty krajowej względem walut zagranicznych, powstały w wyniku przewagi popytu nad podażą, oznaczający wzrost siły nabywczej waluty.Rewaluacja - jest to wzrost kursu waluty danego kraju względem waluty zagranicznej pod wpływem interwencji władzy monetarnej. Termin rewaluacja odnosi się tylko do systemu stałego kursu walutowego, ustalonego i zmienianego jedynie przez rząd w zależności od sytuacji na rynku międzynarodowym i od stanu jego rezerw dewizowych. Deprecjacja pieniądza – spadek kursu waluty krajowej względem walut zagranicznych, powstały w wyniku przewagi podaży nad popytem, oznaczający spadek siły nabywczej waluty. Dewaluacja – reforma pieniężna, która polega na administracyjnym obniżeniu sztywnego kursu waluty narodowej wobec innych walut przez narodowy bank centralny.

30. Największe giełdy na świecie i ich indeksy
Indeks giełdowy jest miarą statystyczną pokazującą w jaki sposób zmieniają się ceny grupy wyselekcjonowanych spółek w określonym czasie oraz w istotny sposób wpływającą na zachowanie się inwestorów giełdowych.
Giełdy światowe
a) amerykańskie:
1. Nowojorska Giełda Papierów Wartościowych (New York Stock Exchange) indeksy: Dow Jones Industrial Average, S&P500
2. NASDAQ, indeks NASDAQ
b)Tokijska Giełda Papierów Wartościowych
indeks: Nikkei 225
c)Giełda Papierów Wartościowych w Hongkongu
indeks: Hang Seng Index.
Giełdy europejskie:
1. Giełda papierów wartościowych w Warszawie
indeksy:
WIG- indeks wszystkich spółek
WIG20- indeks 20 największych spółek
mWIG40- indeks średnich spółek ( nie załapały się do WIG20)
sWIG80- indeks małych spółek ( nie załapały się do mWIG40)
2.Giełda papierów wartościowych w Londynie
indeks: FTSE 100
3.Giełda papierów wartościowych we Frankfurcie
indeks: DAX

31. GPW w Warszawie i jej ocena na tle innych gield Europy Srodkowo-Wschodniej
Najważniejsze daty:
22 marca 1991 r. – Sejm uchwalił ustawę Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych, tworząc ramy prawne dla rynku kapitałowego w Polsce.
12 kwietnia 1991 r. – Minister Przekształceń Własnościowych i Minister Finansów reprezentujący Skarb Państwa podpisali akt założycielski Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie.
16 kwietnia 1991 r. – Odbyła się pierwsza sesja giełdowa z udziałem 7 domów maklerskich, na której notowano akcje 5 spółek: Tonsilu, Próchnika, Krosna, Kabli, i Exbudu. Sesje odbywały się raz w tygodniu.
Giełda papierów wartościowych to instytucjonalna forma rynku kapitałowego.
Uczestnikami sesji giełdowych są przede wszystkim pośrednicy (maklerzy).
Makler jest osobą, która zapewnia profesjonalną obsługę wszelkich działań na giełdzie, ponieważ zawodowo zajmuje się pośrednictwem w różnego rodzaju transakcjach dotyczących kupna i sprzedaży dóbr i usług. Za świadczone przez siebie usługi makler otrzymuje zazwyczaj określoną prowizję, samodzielni uczestnicy giełdy (np. przedstawiciele banków, instytucji lokacyjnych), urzędnicy (osoby okresowo dopuszczone do obrotu giełdowego, zawierające transakcje w imieniu i na rachunek przedsiębiorstw, których są pracownikami).
W skład organów giełdowych wchodzą zazwyczaj:
zarząd giełdy, komisja do spraw dopuszczeń, izba maklerów, sąd rozjemczy i honorowy oraz biuro rozliczeniowe.
Giełda pełni również trzy ważne funkcje gospodarcze:
-mobilizująca kapitał,
-transformująca kapitał,
-wyceny kapitału
Przedmiotem operacji na giełdzie mogą być papiery wartościowe a także środki płatnicze
(np. waluty) oraz kruszce (złoto, srebro, platyna).
Papiery wartościowe: Dokumenty przysługujące ich posiadaczowi prawa majątkowe.
Do najpopularniejszych papierów wartościowych zalicza się akcje, obligacje, bony skarbowe, bony oszczędnościowe, banknoty, czeki i weksle, a także losy loteryjne.
akcje - Akcja jest dokumentem, który stwierdza udział w spółce akcyjnej będącej własnością akcjonariuszy, z których każdy posiada część kapitału spółki. Osoba kupująca akcje spółki staje się właścicielem budynków maszyn i wszystkiego, co stanowi majątek spółki. Wielkość tego kapitału jest uzależniona od ilości nabytych przez akcjonariuszy akcji.

36. FED - cele zadania
Cel:
Wytyczenie takiej polityki pieniężnej, która zapewni :
-Pełne zatrudnienie
-Stabilność cen
-Umiarkowany poziom długookresowej stopy procentowej
Zadania:
-Realizacja polityki monetarnej Rady Gubernatorów
-Nadzór nad bankami
-Licencje bankowe
-Zatwierdzanie fuzji i przejęć
-Kontrolowanie podaży pieniądza
-Udzielanie licencji, regulacja, nadzór nad bankami krajowymi, utworzonymi na podstawie prawa federalnego
-kontrola wszystkich instytucji finansowych

37. Bank centralny – zadania i funkcje.
Bank centralny- naczelna instytucja systemu bankowego każdego kraju. Zazwyczaj działa jako jednostka państwowa lub podporządkowana państwu. Bank centralny jest z reguły własnością skarbu państwa, a jego dochody są składnikiem dochodów budżetu państwa.
Zadania banku centralnego:
- czuwanie nad realizacją uchwalonej przez sejm polityki pieniężnej,
- emitowanie pieniądza,
- zachowanie wartości pieniądza krajowego,
- ochrona stabilności systemu finansowego,
- ustalanie, w porozumieniu z Ministrem Finansów, wzorów nominałów banknotów i monet oraz zasad i trybu wymiany znaków pieniężnych,
- wykonywanie obsługi bankowej budżetu państwa,
- ustalanie form, trybu i zasad udzielania kredytu refinansowego bankom oraz udzielanie tego kredytu,
- określanie wysokości oraz gromadzenie rezerw obowiązkowych innych banków,
- sporządzanie planu kredytowego i opracowanie założeń polityki pieniężno-kredytowej państwa, a po uzyskaniu opinii Rady ministrów, przedstawienie go Sejmowi,
- współdziałanie z Ministrem Finansów w opracowywaniu planu bilansu płatniczego.
Funkcje banku centralnego:
- bank emisyjny - bank centralny zajmuje się w imieniu państwa emisją pieniądza.
Bank centralny jest jedyną instytucją, uprawnioną do emitowania znaków pieniężnych danego państwa. Określa przy tym nie tylko wielkość emisji, ale też podejmuje decyzje o wprowadzeniu pieniądza do obiegu. Bank emisyjny decyduje również o ilości pieniądza, znajdującej się w obiegu – w celu oddziaływania na tę wielkość używa własnych instrumentów: m. in. stóp procentowych i operacji otwartego rynku,
- bank banków - bank centralny świadczy usługi bankowe na rzecz innych banków: przyjmuje ich depozyty oraz udziela kredytów. Jedną z ważnych funkcji banku centralnego jest dostarczanie gotówki bankom komercyjnym oraz prowadzenie rozliczeń międzybankowych. Istotne jest również, że bank centralny jest dla banków handlowych „pożyczkodawcą ostatniej instancji”. Oznacza to, że w razie potrzeby banki komercyjne mogą uzyskać kredyt w banku centralnym (jest to element ochraniający system bankowy przed utratą płynności). Bank centralny jest więc stabilizatorem systemu bankowego, a jednym z jego zadań jest zapewnienie jak największego bezpieczeństwa rynku pieniężnego,
- bank państwa - oznacza to, że świadczy usługi bankowe instytucjom rządowym, w tym między innymi prowadzi rachunek Ministerstwa Finansów. Bank centralny zajmuje się także bieżącym rozliczaniem dochodów i wydatków państwa, obsługuje przy tym emisje skarbowych papierów wartościowych (emitowanych przez państwo).
Funkcje stabilizująco- kontrolne:
- bank centralny formułuje cele polityki pieniężnej państwa i steruje nią za pomocą dostępnych instrumentów,
- bank centralny utrzymuje i zarządza rezerwami dewizowymi kraju, a także prowadzi politykę kształtowania kursu waluty krajowej,
- bank centralny nadzoruje działalność banków komercyjnych,
- bank centralny reguluje podaż pieniądza w obiegu ( poprzez np. operacje otwartego rynku i ustalanie stóp procentowych) i oddziałuje na politykę kredytową banków komercyjnych.

38. Rada Polityki Pieniężnej- organizacja, wybór.
Rada Polityki Pieniężnej, ciało konstytucyjne, jeden z organów Narodowego Banku Polskiego (obok Prezesa NBP i Zarządu NBP).
Według Konstytucji (Art. 227) w skład Rady Polityki Pieniężnej wchodzi Prezes NBP jako przewodniczący oraz osoby wyróżniające się wiedzą z zakresu finansów powoływane na 6 lat w równej liczbie przez Prezydenta Rzeczpospolitej, sejm i senat. Rada Polityki Pieniężnej ustala corocznie założenia polityki monetarnej i przedkłada je sejmowi równocześnie z przedłożeniem przez Radę Ministrów ustawy budżetowej. W ciągu 5 miesięcy od zakończenia roku budżetowego Rada Polityki Pieniężnej składa sejmowi sprawozdanie z wykonania założeń polityki monetarnej.
Zadania Rady Polityki Pieniężnej:
(zgodnie z art. 12 Ustawy o NBP)
• Coroczne ustalanie założeń polityki pieniężnej i przedkładanie ich do wiadomości Sejmowi równocześnie z przedłożeniem przez Radę Ministrów projektu ustawy budżetowej,
• Składanie Sejmowi sprawozdania z wykonania założeń polityki pieniężnej w ciągu 5 miesięcy od zakończenia roku budżetowego ,
• Ustalanie wysokości stóp procentowych NBP,
• Ustalanie zasady i stopy rezerwy obowiązkowej banków,
• Określanie górnej granicy zobowiązań wynikających z zaciągania przez NBP pożyczek i kredytów w zagranicznych instytucjach bankowych i finansowych,
• Zatwierdzanie planu finansowego NBP oraz sprawozdania z działalności NBP,
• Przyjmowanie rocznego sprawozdania finansowego NBP,
• Ustalanie zasad operacji otwartego rynku (kupowanie i sprzedawanie obligacji emitowanych przez rząd).

39. Instrumenty polityki pieniężnej.
Polityka pieniężna, polityka monetarna - część ekonomicznej polityki państwa obejmująca decyzje dotyczące kształtowania podaży pieniądza, w celu dostosowania jej do potrzeb gospodarki.
Instrumentami polityki pieniężnej są:
- stopa procentowa kredytu refinansowego, tj. kredytu zaciąganego przez banki komercyjne w banku centralnym. Jej podwyższenie powoduje wzrost stóp oprocentowania kredytów w bankach komercyjnych, ograniczenie wartości udzielanych przez nie kredytów i zmniejszenie podaży pieniądza. Obniżenie stopy kredytu refinansowego powoduje skutki odwrotne,
- stopa rezerw obowiązkowych, wyrażająca minimalną relację wartości rezerw gotówkowych banków komercyjnych do wartości depozytów. Jej podwyższenie przez bank centralny zmniejsza możliwości udzielania kredytów przez banki komercyjne, a zatem ogranicza podaż pieniądza, obniżenie tej stopy powiększa podaż pieniądza,
- stopa rezerw specjalnych, określająca procentowo część depozytów, którą banki komercyjne obowiązkowo muszą przekazać do banku centralnego jako rezerwę specjalną. Skutki jej zmian są identyczne jak w przypadku stopy rezerw obowiązkowych,
- operacje otwartego rynku – zespół transakcji kupna i sprzedaży krótkoterminowych papierów wartościowych, odbywających się pomiędzy bankiem centralnym a bankami komercyjnymi. Zarówno transakcje kupna jak i sprzedaży są inicjowane przez bank centralny a przedmiotem tych operacji są głównie rządowe instrumenty dłużne, tj. bony (weksle) skarbowe oraz inne instrumenty, np. bony (weksle) komercyjne, obligacje komunalne, papiery emitowane przez bank centralny lub waluty obce.

40. Pojęcie franchisingu.
Franchising to system kooperacyjny, który polega na przekazaniu przez działającą już na rynku, z reguły uznaną firmę, prawa do korzystania z dobra, które jest jej własnością. Najczęściej duża firma (franczyzodawca) zezwala na sprzedaż swoich produktów powstającej jednostce (franczyzobiorcy). Przedmiotem franchisingu może być procedura działalności usługowej, receptura i organizacja produkcji, know-how oraz inne elementy.

41. Leasing jako sposób finansowania działalności przedsiębiorstwa
Przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.