Odbieranie bodźców ze środowiska zewnętrznego
Koordynacja procesów: aktywność intelektualna, świadomość, podświadomość, aktywność ruchowa, czynności gruczołów dokrewnych
Pobudliwość – zdolność tkanki do odbierania sygnałów
Przewodnictwo – zdolność do przewodzenia impulsów nerwowych
Tkankę nerwową tworzą komórki nerwowe – neurony
Komórki glejowe – podtrzymują, odżywiają i regenerują neurony
Neuron – podstawowa jednostka budulcowa i czynnościowa. Składa się z ciała komórkowego (perikarionu) i wypustek cytoplazmatycznych.
Perikarion – rożne kształty, wielkość 4 – 120 mikrometrów
W cytoplazmie – jedno (czasem dwie) jądro komórkowe, mitochondria, aparat Golgiego, siateczka śródplazmatyczna gładka, elementy wewnątrzkomórkowe: tigroid (ciałka Nissla – cysterny szorstkiej siateczki śródplazmatycznej), neurofibryle (elementy cytoszkieletu neuronu [neurofilamfenty] i biorą udział w transporcie wewnątrzkomórkowym [neurotubule])
Dendryty – drzewiasto rozgałęzione wypustki odbierające bodźce i przesyłają impulsy do ciała komórki
Akson – przekazuje bodźce innym neuronom lub komórkom innych tkanek
Osłonka Schwanna – funkcje ochronne wobec aksonów neuronów
Osłonka mielinowa – struktura wtórna na włóknach osłonki Schwanna, budowa segmentowa, osłania włókna nerwowe
Przewężenie Ranviera – przerwy między komórkami osłonki mielinowej dzięki czemu jest wzmocniony sygnał impulsu nerwowego
Jednobiegunowe – 1 akson, mało zróżnicowane, nieliczne w organizmie człowieka, w niektórych jądrach podwzgórza
Dwubiegunowe – 1 dendryt i akson wychodzące z przeciwległych końców komórki, występują w siatkówce oka
Wielobiegunowe – wiele dendrytów i akson, tworzą masę komórek ośrodkowego uk nerwowego
Rzekomojednobiegunowe – jedna wypustka biegnąca od prekarionu rozgałęzia się na kształt litery ‘T’ na akson i dendryt
Synapsa chemiczna – składa się z części presynaptyczej i postsynaptycznej. Kształt kolbowaty, pomiędzy – szczelina synaptyczna (stabilizowana mostkami białkowymi – kadhedryn)
Neuroprzekaźniki – substancja chemiczna odpowiedzialna za przekazanie impulsu nerwowego przez synapsę
Łuk odruchowy – droga jaką przebywa impuls nerwowy od miejsca odbioru bodźca narządu wykonawczego
Receptor – „czujnik” odbierający bodziec
Neuron czuciowy - wychodzą swoimi wypustkami z włókien mięśniowych i tworzą synapsy z rdzeniem kręgowym lub pniem mózgu.
Neuron ruchowy – jego impuls biegnie do efektora, którym najczęściej są mięśnie lub gruczoły i służy do wywołania skurczu.
Odruch – automatyczna i powtarzalna reakcja na bodziec z udziałem łuku odruchowego
Odruch bezwarunkowy – reakcje wrodzone np.: akomodacja oka, cofanie ręki przy sparzeniu, odruch źreniczny
Odruch warunkowy – nabywane (wyuczone) – odruchy których uczymy się całe życie np.: w sporcie, gdzie ruchy są cykliczne lub powtarzalna