41.Dwa znaczenia stylu życia w kulturze indywidualizmu – Jacyno

Styl życia jako środek autoekspresji, indywidualizm ekspresyjny:

• Styl życia jest przestrzenią gdzie praktykuje się autentyczność, jest to sposób konstruowania siebie, wypróbowania różnych wersji własnego „ja”, eksperymentowania

• Nie zawsze są to radykalne eksperymenty i zmiany w życiu, raczej drobne, przy zachowaniu wszelkich środków ostrożności, zaczerpnięte z literatury poradnikowej, metoda małych kroków, „małe jest znaczące” – to przekonanie jest podstawową zasadą indywidualizmu ekspresyjnego

• Styl życia jako mniej lub bardziej spójna konfiguracja wyborów ukierunkowuje jednostkę , sposób spędzania wolnego czasu, wybór marki samochodu czy partnera jest bardziej uwarunkowane stylem życia niż tożsamością

• Styl życia jest również formą przekazu, wskazówką jak inni powinni rozpoznawać jednostkę

Styl życia jako sposób wyzwalania się jednostki z doświadczonych przez nią opresji i ograniczeń:

• Styl życia jako sposób emancypacji, daje on szansę na indywidualne wyzwalanie się od tego, co w doświadczeniu jednostki ogranicza jej wolność oraz możliwość bycia sobą, np. deklaracja własnej niezależności gdy młodzi ludzie mówią, że nie wiedzą kim będą w przyszłości, ale na pewno chcą wieść inne życie niż ich rodzice

• Wolność jest zdobywana przez to, że jest się autorem dokonywanych wyborów

• Wyzwalanie się od różnych form zależności, nie tylko od rodzicielskiej presji, ale również od determinacji w ogóle

• Doświadczenie wyzwolenia oraz inne przełomowe doświadczenia w życiu (takie jak awans zawodowy, konwersja duchowa) zaznaczają się i mogą zaistnieć dla jednostki przez zmianę stylu życia

• Sposoby stylu życia skonstruowane tak, aby się wyzwolić i „oderwać od ziemi” to: antyscjentyzm, energia kosmiczna, medycyna ludowa i orientalna, parapsychologia, środki halucynogenne, tai chi, telepatia, wegetarianizm

• Zmiana stylu życia wywodzi się z przekonania, że obecny styl nie służy jednostce, potrzeba zmian na lepsze, okazja aby zacząć żyć dla siebie

• Asymilacja etosu indywidualistycznego przez klasy niższe doprowadziła do rozbicia ich zbiorowej tożsamości

42.Dwie strategie uniezależniania się od rynku w kulturze indywidualizmu – Jacyno

Autostygmatyzacja i identyfikowanie się przez upodobnienie do tych, którzy przyjmują pozycję zwolnionych z uprawiania sztuki konsumpcji. Jest to manifest dystansu do determinacji rynkowej. Gdy dostęp do oferty rynkowej z racji ubóstwa jest ograniczony, ci konsumenci są w naturalny sposób mniej narażeni na presję reklamy. Konsumują mniej, są wolni i wybierają to czego naprawdę im potrzeba.

Ograniczenie konsumpcji - dezercja, strajk konsumpcyjny jako samoobrona konsumenta, przynależność do świata bez presji w postaci reklamy. Próba powrotu do naturalnego, prostego świata, gdzie różnica między potrzebą a pragnieniem była oczywista.