„Decyzja oswojenia niesie za sobą ryzyko łez”, to bardzo trafne stwierdzenie zawarte w lekturze „Mały Książę”. Człowiek ma w sobie coś, co sprawia, że bardzo szybko przywiązuje się do istot „oswojonych” przez siebie. Oswoić to znaczy stworzyć więzi, przyzwyczaić się do kogoś lub czegoś. Wiadomo, że nie przywiązujemy się do tego, co jest dla nas obce, nieznane. Dopiero to, co jest przez nas oswojone, co pokochaliśmy jest dla nas ważne, drogie naszemu sercu. Przez to jednak, że coś lub ktoś staje się nam bliski, często cierpimy. Ludzie po stracie bliskiej osoby czy ukochanego zwierzęcia odczuwają pustkę i ból. Uważają, że wtedy życie traci sens. Nawet małe dzieci, gdy odbiera im się najlepszą zabawkę – płaczą. Z tego powodu niektórzy wolą niczego nie „oswajać” , by potem nie cierpieć. Porzucenia i rozstania są bowiem bardzo bolesne.