Sercowo-kolorowy drewniany krzyż – fałszywe ubóstwo?

Jak się bliżej przyjrzeć krzyżowi Franciszka (kliknij na zdjęcie), widzimy, że wykonany z drewna, na górze ma otwór, jest nie tyle ubogi, co nawet tandetny, niedbale wykończony, porysowany.

Jaki to szacunek dla Krzyża Chrystusa – czy nie powinniśmy Chrystusowi dać tego, co najlepsze?

O tym, że jest to sprzeczne z duchem ubóstwa świętego Franciszka z Asyżu i być może z samą Ewangelią, pisaliśmy w artykule Drewniany krzyż i kielich – fałszywe ubóstwo?

Obawiamy się, że to nie koniec liturgicznych pomysłów Franciszka. Na tym Krzyżu nie skończy się…

To się nie mieści w mentalności polskiego katolicyzmu

Papież heretyk? Niemożliwe, wykluczone, nieprawdopodobne!    

Wierność papieżowi jest czymś, co jest szczególne ważne w katolicyzmie. Piotr – opoka, fundament Kościoła, zwornik jedności. Papieżowi zawsze należy się szacunek i posłuszeństwo. Należy być ostrożnym i raczej bronić papieża, niż próbować go krytykować, co otwarcie zawsze czynił świat.

Pewnie bardziej niż w innych krajach taki słuszny sposób myślenia obecny jest w polskim katolicyzmie, który na tle świata jest bardzo tradycyjny i zachowawczy. Tak, szczególnie w Kościele w Polsce, który dał światu wielkiego świętego papieża Jana Pawła II, mamy wielkie przywiązanie do następcy świętego Piotra.

Nie przychodzi nam jednak na myśl, że na tronie Piotrowym mógłby zasiąść fałszywy papież czy antypapież. To się w ogóle nie mieści w naszych głowach.

A szkoda.

Bo trzeźwe myślenie podpowiada, że coś takiego – skoro wielokrotnie występowało w historii w tej czy innej formie – może się kiedyś jeszcze powtórzyć.

Ponadto jeśli miałby to być tym razem odstępca od wiary. A święci i objawienia wyraźnie nas przed tym przestrzegają, czasami wskazują, jak się zachować i zapowiadają, że coś takiego kiedyś rzeczywiście nastąpi.

Czy jesteśmy tego świadkami?

Nowości w liturgii – przodownicy Franciszek i kard. Marx. Kto, gdzie, kiedy wcześniej widział takie ferule i pastorały?

Czy jest to jeszcze krzyż Chrystusa? Zdjęcia anty-Franciszkowe, które szeroko obiegają Internet

Franciszek otrzymał ten zagadkowy krzyż (?) na spotkaniu z kardynałami i biskupami w Rio de Janeiro w dniu 27 czerwca 2013 roku. Plotka głosi, że wykonany przez młodzież, przez lokalnego artystę (ktoś zweryfikuje te informacje?).

Przyjrzyjmy się temu bliżej. Niezależnie od intencji autorów, na pewno jest to bardzo abstrakcyjne, choćby zewnętrznie przypominało Krzyż Chrystusa.

Więcej zdjęć i próba analizy.    

Dwie belki (tutaj właściwie rurki) o w miarę standardowych proporcjach – gdyby przy tym pozostać – byłby to prosty znak krzyża.

Coś z tyłu w miejscu przecięcia – nie widać dokładnie, uchwyt, coś do podtrzymania?

W miejscy, gdzie zwykle jest głowa Chrystusa – coś co może by i było głową – trudno zobaczyć dokładny kształt, rysy.

Rozchodzą się od tego dwa ramiona w prawo i w lewo, jakby ręce.

Poza tym krzywe – ta po lewo w jednym miejscu bardziej wykrzywiona (jakby kolano?), ta po prawej tylko idzie łukiem.

Całość na upartego przypomina abstrakcyjnie kontur, zarys ciała.

Z tej strony inna perspektywa.

W naszym przekonaniu jednak jest to przynajmniej straszliwe szkaradzieństwo estetyczne, by nie używać poważniejszych słów.

Coś bardzo niejasnego, ulotnego. Bez konkretu, bez cierpienia, bez ciała.

Bez rzeczywistości męki – plastikowe i puste.

Bez ran i przebitego boku.

Bez osoby Chrystusa.

Jeśli już pasyjka, niech będzie realna, prawdziwa. 

Czy godzi się coś takiego nazwać w ogóle krucyfiksem, Krzyżem Chrystusa? 

Niektórzy zaciekli krytycy papieża próbują wysnuwać także radykalniejsze interpretacje. Trudno jednak o nich wyrokować albo je w ogóle przyjąć ad hoc. To zwykłe ludzkie domysły, może nawet złośliwość, może emocje. Krzyż na zdjęciu poniżej prezentuje się tak, że widać, jakby prawe (od naszej strony) ramię było pogrubione. To mogło dać podstawę do poniższej interpretacji? Ale to może być wszystko absolutnie chybione.

Napisy po angielsku:

– ostatnia część głowy kozy jest ogonem
– tył węża, głowa węża
– przód węża, który pełza ku ziemi
– tył węża, który pnie się po drugiej stornie krzyża

Ogólne porównanie w kształcie do satanistycznego znaku, gwiazdy, trójkąta wygiętego przy krótszym boku?

Być może niektórzy chcą ukierunkować krytyka Franciszka na niepewne symbole i domysły, zamiast analizowania realnych poczynań i błędnych teorii.

Zapraszamy na przykład do działu Teolodzy piszą, by skoncentrować się na rzeczach poważniejszych. 

Z drugiej strony jednak nie wiemy, jaki będzie finał takich nowości – tym bardziej, że w swojej adhortacji Franciszek wskazał potrzebę całego szeregu nowości – nowych symboli, znaków, form, syntez itd…

Jeśli w tym kierunku mają zdążać nowości Franciszka – dziękujemy bardzo. Pozostajemy w Kościele Chrystusowym.

Czy widzieliśmy jednak kiedyś Jana Pawła II z podobnym dziwactwem? Kto ośmieliłby się coś takiego wręczyć Benedyktowi XVI?

Skoro papież otrzymał taki krzyż na spotkaniu biskupów – musiało to być wcześniej przez nich zatwierdzone i przyjęte. Papieżowi nie daje się byle czego. 

Przytaczamy tę sprawę z tym niby krzyżem, ponieważ szeroko obiegła różne strony piszące krytycznie o Franciszku. Sami nie wiemy, co o tym sądzić. Do czego doprowadzi nowość Franciszka i czy to nie jest jeden z jej przejawów.

Franciszek i Kasper – współcześni faryzeusze

Spór między faryzeuszami i Jezusem bywa przeinaczany. To faryzeusze, przez swoje techniczne zniekształcenia znaczenia słów prawa, opowiadali się za minimalistyczną zgodnością z prawem naturalnym i prawem Bożym. W rzeczywistości jednak to Jezus przyszedł, by zażądać bardziej rygorystycznego przestrzegania Prawa i Proroków.   
Być może masz doświadczenie podobnego ataku ad hominem, takiego, jak ja miałem, po tym, kiedy po prostu wypowiedziałem i broniłem bardzo prostego dogmatu o małżeństwie, który był podtrzymywany przez katolików wszędzie i zawsze (przynajmniej zanim gnostycka wyrocznia kardynała Kaspera zaczęła być szerzej znana). Małżeństwo to związek jednego mężczyzny i jednej kobiety, a więź ta jest przerwana jedynie przez śmierć jednego z małżonków. Nasi dziadkowie uważałby za wykluczone, że takie proste i podstawowe stwierdzenie może stać się źródłem kpin i prześladowań ze strony innych katolików. Jednak dzisiaj jest duże prawdopodobieństwo, że wypowiadając tę prawdę, będzie się miało do czynienia z czymś w rodzaju: „Jesteście jak faryzeusze. Chrystus przyszedł, aby przynieść miłosierdzie, a faryzeusze uparcie trzymali się litery prawa, nie przyjmując nowego Chrystusowego ducha miłosierdzia. Podobnie jak dawniej faryzeusze, uparcie odmawiacie prawa miłosierdzia, które Franciszek chce promować”.

 (źródło: początek artykułu Francis and Kasper: The Modern Pharisees autorstwa Brian M. McCall zamieszczonego w The Remnant. Cały artykuł po angielsku dostępny pod wskazanym linkiem.)