Zjawisko dyfrakcji (ugięcie)– polega na zmianie kierunku rozchodzenia się fali i zmianie jej kształtu za przeszkodą znajdującą się na jej drodze.

Zjawisko interferencji – polega na nakładaniu się fal pochodzących z dwóch różnych źródeł w wyniku czego obserwujemy obszary wzmocnienia i wygaszenia.

Zjawiska te można pokazać przesuszając światło lasera przez wąskie szczeliny.

Siatka dyfrakcyjna – układ wielu szczelin przepuszczających światło, równoległych do siebie i równo od siebie oddalonych. Po przejściu światła z lasera przez siatkę na ekranie obserwujemy obraz w postaci na przemian jasnych i ciemnych prążków.

nλ=asinα

n- numer kolejnego prążka

λ – długość fali światła

a – stała siatki, odległość między kolejnymi rysami

a – kąt pod którym obserwujemy prążek n-tego rzędu

Służy do wyznaczania długości fali światła. Ma zastosowanie w spektrogramie.

sinα = $\frac{y}{r}$

r = $\sqrt{x^{2} + y^{2}}$

λ = $\frac{\text{ay}}{n\ \sqrt{x^{2} + y^{2}}}$

Zjawisko polaryzacji światła – polega na tym, że spośród wielu kierunków drgań natężenia pola elektrycznego w fali świetlnej wybierane są tylko kierunki ściśle określone. Światło można spolaryzować przepuszczając go przez odpowiedni polaryzator lub w wyniku odbicia od powierzchni niemetalicznych.

1. polaryzacja światła w wyniku przepuszczenia go przez polaryzator (zastosowanie w okularach)

2. polaryzacja przez odbicie, jeżeli kąt odbicia światła od powierzchni metalicznej tworzy z promieniem załamanym kąt 90*- promień odbity jest całkowicie spolaryzowany, a promień załamany jest częściowo spolaryzowany liniowo

h₁sinα =  h₂sinβ

α + β = 90^*

sinβ = sin(90−α) = cosα

h₁sinα =  h₂cosα

$$tg\alpha = \ \frac{h_{2}}{h_{1}}$$

α − kat Brewstera

Zjawisko dyfrakcji (ugięcie)– polega na zmianie kierunku rozchodzenia się fali i zmianie jej kształtu za przeszkodą znajdującą się na jej drodze.

Zjawisko interferencji – polega na nakładaniu się fal pochodzących z dwóch różnych źródeł w wyniku czego obserwujemy obszary wzmocnienia i wygaszenia.

Zjawiska te można pokazać przesuszając światło lasera przez wąskie szczeliny.

Siatka dyfrakcyjna – układ wielu szczelin przepuszczających światło, równoległych do siebie i równo od siebie oddalonych. Po przejściu światła z lasera przez siatkę na ekranie obserwujemy obraz w postaci na przemian jasnych i ciemnych prążków.

nλ=asinα

n- numer kolejnego prążka

λ – długość fali światła

a – stała siatki, odległość między kolejnymi rysami

a – kąt pod którym obserwujemy prążek n-tego rzędu

Służy do wyznaczania długości fali światła. Ma zastosowanie w spektrogramie.

sinα = $\frac{y}{r}$

r = $\sqrt{x^{2} + y^{2}}$

λ = $\frac{\text{ay}}{n\ \sqrt{x^{2} + y^{2}}}$

Zjawisko polaryzacji światła – polega na tym, że spośród wielu kierunków drgań natężenia pola elektrycznego w fali świetlnej wybierane są tylko kierunki ściśle określone. Światło można spolaryzować przepuszczając go przez odpowiedni polaryzator lub w wyniku odbicia od powierzchni niemetalicznych.

1. polaryzacja światła w wyniku przepuszczenia go przez polaryzator (zastosowanie w okularach)

2. polaryzacja przez odbicie, jeżeli kąt odbicia światła od powierzchni metalicznej tworzy z promieniem załamanym kąt 90*- promień odbity jest całkowicie spolaryzowany, a promień załamany jest częściowo spolaryzowany liniowo

h₁sinα =  h₂sinβ

α + β = 90^*

sinβ = sin(90−α) = cosα

h₁sinα =  h₂cosα

$$tg\alpha = \ \frac{h_{2}}{h_{1}}$$

α − kat Brewstera

Zjawisko dyfrakcji (ugięcie)– polega na zmianie kierunku rozchodzenia się fali i zmianie jej kształtu za przeszkodą znajdującą się na jej drodze.

Zjawisko interferencji – polega na nakładaniu się fal pochodzących z dwóch różnych źródeł w wyniku czego obserwujemy obszary wzmocnienia i wygaszenia.

Zjawiska te można pokazać przesuszając światło lasera przez wąskie szczeliny.

Siatka dyfrakcyjna – układ wielu szczelin przepuszczających światło, równoległych do siebie i równo od siebie oddalonych. Po przejściu światła z lasera przez siatkę na ekranie obserwujemy obraz w postaci na przemian jasnych i ciemnych prążków.

nλ=asinα

n- numer kolejnego prążka

λ – długość fali światła

a – stała siatki, odległość między kolejnymi rysami

a – kąt pod którym obserwujemy prążek n-tego rzędu

Służy do wyznaczania długości fali światła. Ma zastosowanie w spektrogramie.

sinα = $\frac{y}{r}$

r = $\sqrt{x^{2} + y^{2}}$

λ = $\frac{\text{ay}}{n\ \sqrt{x^{2} + y^{2}}}$

Zjawisko polaryzacji światła – polega na tym, że spośród wielu kierunków drgań natężenia pola elektrycznego w fali świetlnej wybierane są tylko kierunki ściśle określone. Światło można spolaryzować przepuszczając go przez odpowiedni polaryzator lub w wyniku odbicia od powierzchni niemetalicznych.

1. polaryzacja światła w wyniku przepuszczenia go przez polaryzator (zastosowanie w okularach)

2. polaryzacja przez odbicie, jeżeli kąt odbicia światła od powierzchni metalicznej tworzy z promieniem załamanym kąt 90*- promień odbity jest całkowicie spolaryzowany, a promień załamany jest częściowo spolaryzowany liniowo

h₁sinα =  h₂sinβ

α + β = 90^*

sinβ = sin(90−α) = cosα

h₁sinα =  h₂cosα

$$tg\alpha = \ \frac{h_{2}}{h_{1}}$$

α − kat Brewstera