Czasy angielskie - Present Simple - Budowa

Present Simple to najprostszy czas w języku angielskim. Pełna nazwa to Present Simple Tense i oznacza czas teraźniejszy prosty. Najczęsciej jest to pierwszy czas gramatyczny z jakim mają do czynienia osoby uczące się języka angielskiego.

Poniżej znajduje się opis tworzenia czasu Present Simple. Reguły jego stosowania są zaprezentowane na kolejnej podstronie.

Budowa:

 Zdanie twierdzące:
subject + verb
podmiot + czasownik w formie podstawowej (w trzeciej osobie liczby pojedynczej z końcówką -s)

przykład:

I go to school every day.
Chodzę codziennie do szkoły.

Chris goes to school every day.
Chris chodzi codziennie do szkoły.

Uwaga: W przypadku czasowników zakończonych na -ss, -sh, -ch, -x, -o, dodajemy w trzeciej osobie liczby pojedynczej końcówkę -es: kiss -> "kisses", watch -> "watches", go -> "goes".
Jeśli czasownik kończy się na y poprzedzone spółgłoską, y zamieniamy na i i dodajemy -es: try -> "tries", copy -> "copies".
Dla czasowników zakończonych na y poprzedzone samogłoską dodajemy tylko -s: say -> "says".

I go to the cinema.
You go to the cinema.
He goes to the cinema.
She goes to the cinema.
It goes to the cinema.

We go to the cinema.
You go to the cinema.
They go to the cinema.

 Zdanie pytające:

Pytanie ogólne:
Do (Does) + subject + verb
operator "do" (w trzeciej osobie liczby pojedynczej "does") + podmiot + czasownik w formie podstawowej (w trzeciej osobie bez -s)
Na polski słówko 'do' w takim pytaniu można sobie tłumaczyć jako "czy". Jest to tylko ułatwienie, 'Do' jest tylko operatorem informującym, że mamy do czynienia z pytaniem.

Do you go to school every day?
Czy ty codziennie chodzisz do szkoły?

Does he go to school every day?
Czy on codziennie chodzi do szkoły?

Do I go to the bank?
Do you go to the bank?
Does he go to the bank?
Does she go to the bank?
Does it go to the bank?

Do we go to the bank?
Do you go to the bank?
Do they go to the bank?

Pytanie szczegółowe:
zaimek pytający + operator "do" (lub "does" w trzeciej osobie liczby pojedynczej) + podmiot + czasownik (bez -s) + reszta zdania (z opuszczeniem części, o którą pytamy).
Pytanie szczzegółowe praktycznie tworzymy tak samo, ale na samym początku dodajemy dodatkowe słówko jak Where = gdzie, Who = kto, How = jak itp.

Where do you go every day?
Gdzie chodzisz codziennie?

Where does Cris go every day?
Gdzie Cris chodzi codziennie?

Zdanie przeczące:
Subject + do (does) + not + verb
podmiot + operator "do" (lub "does") + not ("don't", "doesn't") + czasownik w formie podstawowej (w trzeciej osobie liczby pojedynczej bez "s").
Konstrukcja przeczenia nie jest zbytnio skomplikowana. Zawsze po zaimku osobowym (I, you... itp) dodajemy "do not" albo "does not" jeśli to jest 3 osoba liczby pojedyńczej.
Zazwyczaj nie pisze się "do not" ale skraca się to do "don't". "Does not" skracamy na "doesn't".

Przykłady:

I do not go to school every day.
Nie chodzę do szkoły codziennie.

He does not drink alcohol.
On nie pije alkoholu.

Jak łatwo widać, czasownik jest w formie podstawowej, bez udziwnień. Inność 3 osoby liczby pojedyńczej wyraża czasownik posiłkowy "doesn't" więc nie ma potrzeby (a nawet nie wolno) dodawać już końcówki do czasownika.

I don't smoke.
You don't smoke.
He doesn't smoke.
She doesn't smoke.
It doesn't smoke.

We don't smoke.
You don't smoke.
They don't smoke.