Rewolucja w Baku:
Wybuch rewolucji – walki między mniejszościami narodowymi Ormianami i tatarami; to wojna o terytorium, granice, dostęp do portu, chęć zysku; ostatecznie przekształca się w rewolucję bolszewicką. W czasie manifestacji palone są kukły kojarzone z burżuazyjną rzeczywistością, Piłsudskiego; wykonywane są egzekucje na kobietach i dzieciach, na ulicy panuje bezprawie.
Cezarego fascynuje przemoc i siła, hasła sprawiedliwości i równości; wierzy, że trzeba zniszczyć burżuazję. Zaczyna wagarować, zostaje wyrzucony ze szkoły za bójkę z dyrektorem. Walki wspierają Gruzini, Anglicy i bolszewicy. Ostatecznie Ormianie przejmują władzę; miasto zostaje oczyszczone z trupów, nie ma dokumentów, aktów prawnych. Baryka prowadzi dialog ze zmarłą Ormianką, która oskarża go o smierć; panuje wyzysk, grabieże, tyrania. Cezary sam nie uczestniczy w egzekucjach, tylko się przypatruje, kiedy umiera matka widzi zło jakie wyrządza rewolucja, sam musi zarobić na swoje utrzymanie.
Ojciec:
Jest autorytetem; Cezary widzi rany na jego ciele; śmierć matki nie pozwala mu na bezgraniczne oddanie się ojcu, odczuwa obcość wobec Polski.
Seweryn Baryka jest przeciwny rewolucji. Jako człowiek zamożny nie chce aby odebrano mu wszystko; wie, że rewolucja to przemoc, krew, które nie wniosą postępu; pragnie rewolucji technicznej, a nie politycznej.
Matka:
Chce ujarzmić naturę i rozdzielić między ludzi
Szklane domy:
Zbudowane z piasku morskiego, bo jest darmowy. Zamieszkują je chłopi, a potem ogół. Są tanie w eksploatacji, tani prąd, siły natury; jest czysto – chłodno w lecie, ciepło w zimie; wykorzystana energia słoneczna; bezpieczeństwo; Polacy się zjednoczyli i zbudowali fajna rzeczywistość w kraju. Marzenia Seweryna o wolnej, nowej Polsce.
Cezary widzi brud i nędzę, ludzi, którzy klękają przed ojczyzną; on sam nie czuje się Polakiem; czuje się zawiedziony, oszukany; przyszłość jest niewiadoma. Czuje się człowiekiem bez tożsamości, przynależności narodowej.
Gajowiec:
Pragnie reform szkolnictwa, służby zdrowia, armii w kraju; w przeciwieństwie do komunistów chce zachować granice kraju. Ma pozytywistyczne poglądy na temat naprawy niepodległego państwa; widzi Polskę jako kraj różnych narodów żyjących zgodnie na tym samym terenie, szanującym swoje odrębności i zgodnie pracujących dla dobra Polski. Jego wielkie idee nie dotyczą najniższych klas, a w demagogicznych argumentach nie na nie powołuje. Stwarza państwo policyjne, gdzie pomija się problemy niższych klas. Nie wie co dzieje się w kraju chodzi o władzę, pomijane SA problemy, brak postępu, czyny, innowacji politycznej; obojętność, brak planu. Reforma agrarna, przemysłowa, silna władza.
Lulek:
Chce usunięcia granic, wszyscy zjednoczeni, państwo robotników. Odcięcie się od patriotyzmu, wzorce trzeba czerpać z politycznych układów Rosji
Zakończenie:
Baryka to indywidualista, odłącza się od tłumu, nie zgadza się na rewolucję. Młode pokolenie jest na rozdrożu politycznym. Robotnicy przez manifestację chcą podwyżki, po pewnym czasie nabiera ona charakteru ideologicznego, komunistycznego. Jest przedwiośnie, moment budzenia się Polski; słoneczny dzień, który pokazuje zniszczenia, brud, nędze, problem mniejszości narodowych. Społeczeństwo jest zdemoralizowane, prostytutka, nierówność społeczna
Dworek w Nawłoci:
Cezary pojawia się tam jako uczestnik walk. Jest to ruina, brak dbałości gospodarczej, obskurne otoczenie; brak rozmów o polityce, walkach; Życie skupione na posiłkach i błahostkach; próżniactwo przy posiłkach, zabawa i hedonistyczna postawa mieszkańców; posiłki nie integrują mieszkańców; Życie wypełnione zabawa, flirtami, pijaństwo, poufałość, brak moralności, skłonność do bijatyk; małżeństwo dla majątku.
Cezary jest początkowo zafascynowany światem Nawłoci, potem zmienia zdanie. Moment przełomowy to pojawienie się w Chłodku, gdzie nie dbają o swój majątek i sytuacje ludzi. Baryka jest odrzucony, zarządca widzi w nim konkurenta. To ludzie zdegenerowani politycznie o fizycznie. Starsi ludzie są wyizolowani, skazani na śmierć. Ci ludzie stracili zdrowie w walkach narodowo- wyzwoleńczych. Przypomina mu się matka, wstydzi się tego jak żył. Nawłoć to chwast w odradzającej się Polsce. Doznaje porażki w życiu uczuciowym – obsesyjne zauroczenie Wandy prowadzące do otrucia Karoliny. Baryka wyjeżdża do warszawy na studia.
Rewolucja w Baku:
Wybuch rewolucji – walki między mniejszościami narodowymi Ormianami i tatarami; to wojna o terytorium, granice, dostęp do portu, chęć zysku; ostatecznie przekształca się w rewolucję bolszewicką. W czasie manifestacji palone są kukły kojarzone z burżuazyjną rzeczywistością, Piłsudskiego; wykonywane są egzekucje na kobietach i dzieciach, na ulicy panuje bezprawie.
Cezarego fascynuje przemoc i siła, hasła sprawiedliwości i równości; wierzy, że trzeba zniszczyć burżuazję. Zaczyna wagarować, zostaje wyrzucony ze szkoły za bójkę z dyrektorem. Walki wspierają Gruzini, Anglicy i bolszewicy. Ostatecznie Ormianie przejmują władzę; miasto zostaje oczyszczone z trupów, nie ma dokumentów, aktów prawnych. Baryka prowadzi dialog ze zmarłą Ormianką, która oskarża go o smierć; panuje wyzysk, grabieże, tyrania. Cezary sam nie uczestniczy w egzekucjach, tylko się przypatruje, kiedy umiera matka widzi zło jakie wyrządza rewolucja, sam musi zarobić na swoje utrzymanie.
Ojciec:
Jest autorytetem; Cezary widzi rany na jego ciele; śmierć matki nie pozwala mu na bezgraniczne oddanie się ojcu, odczuwa obcość wobec Polski.
Seweryn Baryka jest przeciwny rewolucji. Jako człowiek zamożny nie chce aby odebrano mu wszystko; wie, że rewolucja to przemoc, krew, które nie wniosą postępu; pragnie rewolucji technicznej, a nie politycznej.
Matka:
Chce ujarzmić naturę i rozdzielić między ludzi
Szklane domy:
Zbudowane z piasku morskiego, bo jest darmowy. Zamieszkują je chłopi, a potem ogół. Są tanie w eksploatacji, tani prąd, siły natury; jest czysto – chłodno w lecie, ciepło w zimie; wykorzystana energia słoneczna; bezpieczeństwo; Polacy się zjednoczyli i zbudowali fajna rzeczywistość w kraju. Marzenia Seweryna o wolnej, nowej Polsce.
Cezary widzi brud i nędzę, ludzi, którzy klękają przed ojczyzną; on sam nie czuje się Polakiem; czuje się zawiedziony, oszukany; przyszłość jest niewiadoma. Czuje się człowiekiem bez tożsamości, przynależności narodowej.
Gajowiec:
Pragnie reform szkolnictwa, służby zdrowia, armii w kraju; w przeciwieństwie do komunistów chce zachować granice kraju. Ma pozytywistyczne poglądy na temat naprawy niepodległego państwa; widzi Polskę jako kraj różnych narodów żyjących zgodnie na tym samym terenie, szanującym swoje odrębności i zgodnie pracujących dla dobra Polski. Jego wielkie idee nie dotyczą najniższych klas, a w demagogicznych argumentach nie na nie powołuje. Stwarza państwo policyjne, gdzie pomija się problemy niższych klas. Nie wie co dzieje się w kraju chodzi o władzę, pomijane SA problemy, brak postępu, czyny, innowacji politycznej; obojętność, brak planu. Reforma agrarna, przemysłowa, silna władza.
Lulek:
Chce usunięcia granic, wszyscy zjednoczeni, państwo robotników. Odcięcie się od patriotyzmu, wzorce trzeba czerpać z politycznych układów Rosji
Zakończenie:
Baryka to indywidualista, odłącza się od tłumu, nie zgadza się na rewolucję. Młode pokolenie jest na rozdrożu politycznym. Robotnicy przez manifestację chcą podwyżki, po pewnym czasie nabiera ona charakteru ideologicznego, komunistycznego. Jest przedwiośnie, moment budzenia się Polski; słoneczny dzień, który pokazuje zniszczenia, brud, nędze, problem mniejszości narodowych. Społeczeństwo jest zdemoralizowane, prostytutka, nierówność społeczna
Dworek w Nawłoci:
Cezary pojawia się tam jako uczestnik walk. Jest to ruina, brak dbałości gospodarczej, obskurne otoczenie; brak rozmów o polityce, walkach; Życie skupione na posiłkach i błahostkach; próżniactwo przy posiłkach, zabawa i hedonistyczna postawa mieszkańców; posiłki nie integrują mieszkańców; Życie wypełnione zabawa, flirtami, pijaństwo, poufałość, brak moralności, skłonność do bijatyk; małżeństwo dla majątku.
Cezary jest początkowo zafascynowany światem Nawłoci, potem zmienia zdanie. Moment przełomowy to pojawienie się w Chłodku, gdzie nie dbają o swój majątek i sytuacje ludzi. Baryka jest odrzucony, zarządca widzi w nim konkurenta. To ludzie zdegenerowani politycznie o fizycznie. Starsi ludzie są wyizolowani, skazani na śmierć. Ci ludzie stracili zdrowie w walkach narodowo- wyzwoleńczych. Przypomina mu się matka, wstydzi się tego jak żył. Nawłoć to chwast w odradzającej się Polsce. Doznaje porażki w życiu uczuciowym – obsesyjne zauroczenie Wandy prowadzące do otrucia Karoliny. Baryka wyjeżdża do warszawy na studia.
Rewolucja w Baku:
Wybuch rewolucji – walki między mniejszościami narodowymi Ormianami i tatarami; to wojna o terytorium, granice, dostęp do portu, chęć zysku; ostatecznie przekształca się w rewolucję bolszewicką. W czasie manifestacji palone są kukły kojarzone z burżuazyjną rzeczywistością, Piłsudskiego; wykonywane są egzekucje na kobietach i dzieciach, na ulicy panuje bezprawie.
Cezarego fascynuje przemoc i siła, hasła sprawiedliwości i równości; wierzy, że trzeba zniszczyć burżuazję. Zaczyna wagarować, zostaje wyrzucony ze szkoły za bójkę z dyrektorem. Walki wspierają Gruzini, Anglicy i bolszewicy. Ostatecznie Ormianie przejmują władzę; miasto zostaje oczyszczone z trupów, nie ma dokumentów, aktów prawnych. Baryka prowadzi dialog ze zmarłą Ormianką, która oskarża go o smierć; panuje wyzysk, grabieże, tyrania. Cezary sam nie uczestniczy w egzekucjach, tylko się przypatruje, kiedy umiera matka widzi zło jakie wyrządza rewolucja, sam musi zarobić na swoje utrzymanie.
Ojciec:
Jest autorytetem; Cezary widzi rany na jego ciele; śmierć matki nie pozwala mu na bezgraniczne oddanie się ojcu, odczuwa obcość wobec Polski.
Seweryn Baryka jest przeciwny rewolucji. Jako człowiek zamożny nie chce aby odebrano mu wszystko; wie, że rewolucja to przemoc, krew, które nie wniosą postępu; pragnie rewolucji technicznej, a nie politycznej.
Matka:
Chce ujarzmić naturę i rozdzielić między ludzi
Szklane domy:
Zbudowane z piasku morskiego, bo jest darmowy. Zamieszkują je chłopi, a potem ogół. Są tanie w eksploatacji, tani prąd, siły natury; jest czysto – chłodno w lecie, ciepło w zimie; wykorzystana energia słoneczna; bezpieczeństwo; Polacy się zjednoczyli i zbudowali fajna rzeczywistość w kraju. Marzenia Seweryna o wolnej, nowej Polsce.
Cezary widzi brud i nędzę, ludzi, którzy klękają przed ojczyzną; on sam nie czuje się Polakiem; czuje się zawiedziony, oszukany; przyszłość jest niewiadoma. Czuje się człowiekiem bez tożsamości, przynależności narodowej.
Gajowiec:
Pragnie reform szkolnictwa, służby zdrowia, armii w kraju; w przeciwieństwie do komunistów chce zachować granice kraju. Ma pozytywistyczne poglądy na temat naprawy niepodległego państwa; widzi Polskę jako kraj różnych narodów żyjących zgodnie na tym samym terenie, szanującym swoje odrębności i zgodnie pracujących dla dobra Polski. Jego wielkie idee nie dotyczą najniższych klas, a w demagogicznych argumentach nie na nie powołuje. Stwarza państwo policyjne, gdzie pomija się problemy niższych klas. Nie wie co dzieje się w kraju chodzi o władzę, pomijane SA problemy, brak postępu, czyny, innowacji politycznej; obojętność, brak planu. Reforma agrarna, przemysłowa, silna władza.
Lulek:
Chce usunięcia granic, wszyscy zjednoczeni, państwo robotników. Odcięcie się od patriotyzmu, wzorce trzeba czerpać z politycznych układów Rosji
Zakończenie:
Baryka to indywidualista, odłącza się od tłumu, nie zgadza się na rewolucję. Młode pokolenie jest na rozdrożu politycznym. Robotnicy przez manifestację chcą podwyżki, po pewnym czasie nabiera ona charakteru ideologicznego, komunistycznego. Jest przedwiośnie, moment budzenia się Polski; słoneczny dzień, który pokazuje zniszczenia, brud, nędze, problem mniejszości narodowych. Społeczeństwo jest zdemoralizowane, prostytutka, nierówność społeczna
Dworek w Nawłoci:
Cezary pojawia się tam jako uczestnik walk. Jest to ruina, brak dbałości gospodarczej, obskurne otoczenie; brak rozmów o polityce, walkach; Życie skupione na posiłkach i błahostkach; próżniactwo przy posiłkach, zabawa i hedonistyczna postawa mieszkańców; posiłki nie integrują mieszkańców; Życie wypełnione zabawa, flirtami, pijaństwo, poufałość, brak moralności, skłonność do bijatyk; małżeństwo dla majątku.
Cezary jest początkowo zafascynowany światem Nawłoci, potem zmienia zdanie. Moment przełomowy to pojawienie się w Chłodku, gdzie nie dbają o swój majątek i sytuacje ludzi. Baryka jest odrzucony, zarządca widzi w nim konkurenta. To ludzie zdegenerowani politycznie o fizycznie. Starsi ludzie są wyizolowani, skazani na śmierć. Ci ludzie stracili zdrowie w walkach narodowo- wyzwoleńczych. Przypomina mu się matka, wstydzi się tego jak żył. Nawłoć to chwast w odradzającej się Polsce. Doznaje porażki w życiu uczuciowym – obsesyjne zauroczenie Wandy prowadzące do otrucia Karoliny. Baryka wyjeżdża do warszawy na studia.
Rewolucja w Baku:
Wybuch rewolucji – walki między mniejszościami narodowymi Ormianami i tatarami; to wojna o terytorium, granice, dostęp do portu, chęć zysku; ostatecznie przekształca się w rewolucję bolszewicką. W czasie manifestacji palone są kukły kojarzone z burżuazyjną rzeczywistością, Piłsudskiego; wykonywane są egzekucje na kobietach i dzieciach, na ulicy panuje bezprawie.
Cezarego fascynuje przemoc i siła, hasła sprawiedliwości i równości; wierzy, że trzeba zniszczyć burżuazję. Zaczyna wagarować, zostaje wyrzucony ze szkoły za bójkę z dyrektorem. Walki wspierają Gruzini, Anglicy i bolszewicy. Ostatecznie Ormianie przejmują władzę; miasto zostaje oczyszczone z trupów, nie ma dokumentów, aktów prawnych. Baryka prowadzi dialog ze zmarłą Ormianką, która oskarża go o smierć; panuje wyzysk, grabieże, tyrania. Cezary sam nie uczestniczy w egzekucjach, tylko się przypatruje, kiedy umiera matka widzi zło jakie wyrządza rewolucja, sam musi zarobić na swoje utrzymanie.
Ojciec:
Jest autorytetem; Cezary widzi rany na jego ciele; śmierć matki nie pozwala mu na bezgraniczne oddanie się ojcu, odczuwa obcość wobec Polski.
Seweryn Baryka jest przeciwny rewolucji. Jako człowiek zamożny nie chce aby odebrano mu wszystko; wie, że rewolucja to przemoc, krew, które nie wniosą postępu; pragnie rewolucji technicznej, a nie politycznej.
Matka:
Chce ujarzmić naturę i rozdzielić między ludzi
Szklane domy:
Zbudowane z piasku morskiego, bo jest darmowy. Zamieszkują je chłopi, a potem ogół. Są tanie w eksploatacji, tani prąd, siły natury; jest czysto – chłodno w lecie, ciepło w zimie; wykorzystana energia słoneczna; bezpieczeństwo; Polacy się zjednoczyli i zbudowali fajna rzeczywistość w kraju. Marzenia Seweryna o wolnej, nowej Polsce.
Cezary widzi brud i nędzę, ludzi, którzy klękają przed ojczyzną; on sam nie czuje się Polakiem; czuje się zawiedziony, oszukany; przyszłość jest niewiadoma. Czuje się człowiekiem bez tożsamości, przynależności narodowej.
Gajowiec:
Pragnie reform szkolnictwa, służby zdrowia, armii w kraju; w przeciwieństwie do komunistów chce zachować granice kraju. Ma pozytywistyczne poglądy na temat naprawy niepodległego państwa; widzi Polskę jako kraj różnych narodów żyjących zgodnie na tym samym terenie, szanującym swoje odrębności i zgodnie pracujących dla dobra Polski. Jego wielkie idee nie dotyczą najniższych klas, a w demagogicznych argumentach nie na nie powołuje. Stwarza państwo policyjne, gdzie pomija się problemy niższych klas. Nie wie co dzieje się w kraju chodzi o władzę, pomijane SA problemy, brak postępu, czyny, innowacji politycznej; obojętność, brak planu. Reforma agrarna, przemysłowa, silna władza.
Lulek:
Chce usunięcia granic, wszyscy zjednoczeni, państwo robotników. Odcięcie się od patriotyzmu, wzorce trzeba czerpać z politycznych układów Rosji
Zakończenie:
Baryka to indywidualista, odłącza się od tłumu, nie zgadza się na rewolucję. Młode pokolenie jest na rozdrożu politycznym. Robotnicy przez manifestację chcą podwyżki, po pewnym czasie nabiera ona charakteru ideologicznego, komunistycznego. Jest przedwiośnie, moment budzenia się Polski; słoneczny dzień, który pokazuje zniszczenia, brud, nędze, problem mniejszości narodowych. Społeczeństwo jest zdemoralizowane, prostytutka, nierówność społeczna
Dworek w Nawłoci:
Cezary pojawia się tam jako uczestnik walk. Jest to ruina, brak dbałości gospodarczej, obskurne otoczenie; brak rozmów o polityce, walkach; Życie skupione na posiłkach i błahostkach; próżniactwo przy posiłkach, zabawa i hedonistyczna postawa mieszkańców; posiłki nie integrują mieszkańców; Życie wypełnione zabawa, flirtami, pijaństwo, poufałość, brak moralności, skłonność do bijatyk; małżeństwo dla majątku.
Cezary jest początkowo zafascynowany światem Nawłoci, potem zmienia zdanie. Moment przełomowy to pojawienie się w Chłodku, gdzie nie dbają o swój majątek i sytuacje ludzi. Baryka jest odrzucony, zarządca widzi w nim konkurenta. To ludzie zdegenerowani politycznie o fizycznie. Starsi ludzie są wyizolowani, skazani na śmierć. Ci ludzie stracili zdrowie w walkach narodowo- wyzwoleńczych. Przypomina mu się matka, wstydzi się tego jak żył. Nawłoć to chwast w odradzającej się Polsce. Doznaje porażki w życiu uczuciowym – obsesyjne zauroczenie Wandy prowadzące do otrucia Karoliny. Baryka wyjeżdża do warszawy na studia.
Rewolucja w Baku:
Wybuch rewolucji – walki między mniejszościami narodowymi Ormianami i tatarami; to wojna o terytorium, granice, dostęp do portu, chęć zysku; ostatecznie przekształca się w rewolucję bolszewicką. W czasie manifestacji palone są kukły kojarzone z burżuazyjną rzeczywistością, Piłsudskiego; wykonywane są egzekucje na kobietach i dzieciach, na ulicy panuje bezprawie.
Cezarego fascynuje przemoc i siła, hasła sprawiedliwości i równości; wierzy, że trzeba zniszczyć burżuazję. Zaczyna wagarować, zostaje wyrzucony ze szkoły za bójkę z dyrektorem. Walki wspierają Gruzini, Anglicy i bolszewicy. Ostatecznie Ormianie przejmują władzę; miasto zostaje oczyszczone z trupów, nie ma dokumentów, aktów prawnych. Baryka prowadzi dialog ze zmarłą Ormianką, która oskarża go o smierć; panuje wyzysk, grabieże, tyrania. Cezary sam nie uczestniczy w egzekucjach, tylko się przypatruje, kiedy umiera matka widzi zło jakie wyrządza rewolucja, sam musi zarobić na swoje utrzymanie.
Ojciec:
Jest autorytetem; Cezary widzi rany na jego ciele; śmierć matki nie pozwala mu na bezgraniczne oddanie się ojcu, odczuwa obcość wobec Polski.
Seweryn Baryka jest przeciwny rewolucji. Jako człowiek zamożny nie chce aby odebrano mu wszystko; wie, że rewolucja to przemoc, krew, które nie wniosą postępu; pragnie rewolucji technicznej, a nie politycznej.
Matka:
Chce ujarzmić naturę i rozdzielić między ludzi
Szklane domy:
Zbudowane z piasku morskiego, bo jest darmowy. Zamieszkują je chłopi, a potem ogół. Są tanie w eksploatacji, tani prąd, siły natury; jest czysto – chłodno w lecie, ciepło w zimie; wykorzystana energia słoneczna; bezpieczeństwo; Polacy się zjednoczyli i zbudowali fajna rzeczywistość w kraju. Marzenia Seweryna o wolnej, nowej Polsce.
Cezary widzi brud i nędzę, ludzi, którzy klękają przed ojczyzną; on sam nie czuje się Polakiem; czuje się zawiedziony, oszukany; przyszłość jest niewiadoma. Czuje się człowiekiem bez tożsamości, przynależności narodowej.
Gajowiec:
Pragnie reform szkolnictwa, służby zdrowia, armii w kraju; w przeciwieństwie do komunistów chce zachować granice kraju. Ma pozytywistyczne poglądy na temat naprawy niepodległego państwa; widzi Polskę jako kraj różnych narodów żyjących zgodnie na tym samym terenie, szanującym swoje odrębności i zgodnie pracujących dla dobra Polski. Jego wielkie idee nie dotyczą najniższych klas, a w demagogicznych argumentach nie na nie powołuje. Stwarza państwo policyjne, gdzie pomija się problemy niższych klas. Nie wie co dzieje się w kraju chodzi o władzę, pomijane SA problemy, brak postępu, czyny, innowacji politycznej; obojętność, brak planu. Reforma agrarna, przemysłowa, silna władza.
Lulek:
Chce usunięcia granic, wszyscy zjednoczeni, państwo robotników. Odcięcie się od patriotyzmu, wzorce trzeba czerpać z politycznych układów Rosji
Zakończenie:
Baryka to indywidualista, odłącza się od tłumu, nie zgadza się na rewolucję. Młode pokolenie jest na rozdrożu politycznym. Robotnicy przez manifestację chcą podwyżki, po pewnym czasie nabiera ona charakteru ideologicznego, komunistycznego. Jest przedwiośnie, moment budzenia się Polski; słoneczny dzień, który pokazuje zniszczenia, brud, nędze, problem mniejszości narodowych. Społeczeństwo jest zdemoralizowane, prostytutka, nierówność społeczna
Dworek w Nawłoci:
Cezary pojawia się tam jako uczestnik walk. Jest to ruina, brak dbałości gospodarczej, obskurne otoczenie; brak rozmów o polityce, walkach; Życie skupione na posiłkach i błahostkach; próżniactwo przy posiłkach, zabawa i hedonistyczna postawa mieszkańców; posiłki nie integrują mieszkańców; Życie wypełnione zabawa, flirtami, pijaństwo, poufałość, brak moralności, skłonność do bijatyk; małżeństwo dla majątku.
Cezary jest początkowo zafascynowany światem Nawłoci, potem zmienia zdanie. Moment przełomowy to pojawienie się w Chłodku, gdzie nie dbają o swój majątek i sytuacje ludzi. Baryka jest odrzucony, zarządca widzi w nim konkurenta. To ludzie zdegenerowani politycznie o fizycznie. Starsi ludzie są wyizolowani, skazani na śmierć. Ci ludzie stracili zdrowie w walkach narodowo- wyzwoleńczych. Przypomina mu się matka, wstydzi się tego jak żył. Nawłoć to chwast w odradzającej się Polsce. Doznaje porażki w życiu uczuciowym – obsesyjne zauroczenie Wandy prowadzące do otrucia Karoliny. Baryka wyjeżdża do warszawy na studia.