Biochemia węglowodany (wykłady)

Cukrzyca typu 2. - 8,5% populacji i rośnie

Błonnik zwiększa pasaż jelitowy, zmniejsza carcinogeneze (czas kontaktu szkodliwych czynników z sluzówką jelita)

Skrobia

• węglowodan zapasowy u roślin wyższych

• amyloza alfa-1,4 (długie proste) - 15-20%

• amylopektyna alfa-1,6 (rozgałęzione co 24-30, stąd wolniej metabolizowany) - 80-85%

• dostarcza 80% kalorii w diecie

Glukagon

• rozgałęziony co 4-8 reszt glukozy przez wiązanie alfa-1,6

• wzrost ilości rozgałęzień → zmniejszenie ciśnienia osmotycznego

• łatwo uwalnia glukozę

Ślinianki - wydzielają alfa-1,4-endoglikozydazę (izoenzym amylazy)

Żołądek - niewielkie trawienie węglowodanów, niektóre zwierzęta wykorzystują bakterie do trawienia celulozy

Jelito - izoenzym trzustkowy amylazy (w OZT cofa się i wydzielany jest do krwi, wzrost nowotworów, kamicy). Kończy pracę ślinowej amylazy

Enzymy rąbka szczoteczkowego: maltaza, alfa-dekstrynaza.

Rąbek: sukraza, alfa-dekstrynaza, glukoamylaza (maltaza), laktaza, peptydazy

Zazwyczaj niedobory selektywne np. laktazy. Leczenie - dieta eliminacyjna.

Głębokie niedożywienie, pasożyty, leki - powodują zespoły złego wchłaniania (niedobory wieloenzymatyczne). Powstałe niestrawione są wykorzystywane przez bakterie (→ kwasy, maleje pH, rośnie osmotyczność → gazy i biegunka).

Zakwaszenie może być pozytywne, gdyż hamuje rozwój bakterii, ale nie wszystkich i dochodzi do rozwoju flory patogennej. Uszkadza śluzówkę jelita → zespół złego wchłaniania. Wzrost osmotyczności.

Maltoza

• 2x glukoza,

• = cukier słodowy

• najpopularniejszy disacharyd

• kiełki nasion, syrop kukurydziany, produkt częściowej hydrolizy skrobii

• glukoza połączona z tlenem acetalowym w położeniu alfa

Laktoza

• 7-20% rasy kaukaskiej

• 80-95% indian północno-amerykańskich

• 65-75% afroamerykanie

• 50% latynosi

• Czyli wzrasta ze wzrostem stopnia homogennośc rasy

Nietolerancja laktozy - przyczyny

• rasa lub grupa etniczna

• niedobór genetyczny

• rozwojowe (u wcześniaków → niedorozwój enterocytów, poza tym enzymy ulegają indukcji - po długim czasie bez laktozy duża dawka mleka u każdego da objawy niedoboru)

• nadmiar bakterii w przewodzie pokarmowym

• lamblioza

• celiakia

• choroby zapalne jelit (np. choroba Crohna)

• resekcja jelita

Diagnostyka nietolerancji laktozy

• test tolerancji

• test wydychania H₂ - produkt metabolizmu przez bakterie, oznaczane w wydychanym powietrzu - jest bardzo małe (ppm). Metoda spektrometrii masowej

• test wydychania ¹³CO₂ - laktoza (ilości rzedu mg) znakowana C13. Po wchłonięciu zostaje przekształcona i spalona w cyklu krebsa, a powstały tam w dekarboksylacji CO2 pojawia się szybko w powietrzu wydychanym (oznaczanie metodą spektrometrii masowej). Uwaga - po jakimś czasie (rzędu godzin) bakterie działają i też pojawi się 13CO2. Prawidłowo pojawia się w powietrzu po około 1-2 godzinach

• testy genetyczne - duża liczba różnych mutacji, więc mało praktyczne.

Oprócz testów genetycznych wszystkie testy wymagają diety eliminacyjnej, żeby ustąpiły objawy niedoboru (trwa to od tygodnia do lat). W celiakii rok diety (regeneracja jelita), inaczej fałszywie dodatnie.

Test tolerancji laktozy

• 2 g/kg m.c. (maksymalnie 50g ??), a u dzieci 50g

• pomiar glikemii w czasie zero, 60 i 120 minut

• wzrost glikemii o >20 mg/dl świadczy o poprawnym wchłanianiu

• czułość testu 75%, specyficzność 96%

Leczenie

• dieta eliminacyjna

• suplementacja Ca, witaminy D i innych witamin, gdyż pogarsza się wchłanianie innych związków

• syntetyczna laktaza (rzadko)

Transport węglowodanów

Transport aktywny - glukoza, galaktoza

Dyfuzja ułatwiona - fruktoza, mannoza, pentozy (jako metabolit kwasów nukleinowych)

Glukotransportery - nie wszystkie do cukrów. GLUT5 (światło/enterocyt), GLUT2 (enterocyt/naczynie)

SGLT

• symporter Na-glukoza (transport wtórnie aktywny)

• wykorzystuje gradient elektrochemiczny

SGLT1

• 2 mole sodu na 1 mol glukozy/galaktozy

• transport aktywny, bo stężenie glukozy w enterocycie przewyższa stężenie w świetle

• Na+/K+ ATPaza usuwa Na+ do naczyń (antyluminalna powierzchnia komórki)

• głównie jelito cienkie

• odcinek S3 cewki bliższej

  • reabsorbcja końcowa (10%) wysokie powinowactwo

  • w moczu praktycznie brak glukozy. Ma to znaczenie gdyż glukoza jest osmotycznie czynna, powodowałaby utratę wody z moczem.

  • energetycznie reabsorbcja glukozy wiąże się z utratą energii, a nie zyskiem

  • przy okazji transport jonów sodowych → reabsorbcja sodu, a z nim wody

  • sód jest potrzebny do utrzymania równowagi potasu w organizmie

  • glukoza jest tu czymś zupełnie pomocniczym, co wchłaniamy przy okazji

• bierze udział w utrzymaniu równowagi kwasowo-zasadowej - fundamentalne znaczenie SGLT1

• serce

  • alternatywny do GLUT1 i GLUT4 szlak transportu glukozy

  • regulowany przez leptynę, nie insulinę (konstytutywny transport glukozy do komórki)

  • znaczenie w cukrzycy

  • u osób po zawale - aktywacja powoduje napływ glukozy do niedokrwionego serca, a ta umożliwia przeżycie kardiomiocytów w stanie braku tlenu (za mało ATP do skurczu) - hibernacja mięśnia sercowego. W innym przypadku powstanie blizna i po udrożnieniu naczynia skurczu nie będzie.

• nieuczynnienie SGLT1 w cukrzycy → blok wchłaniania i wzdęcia, biegunki po słodkich

• Mutacje - zaburzenia wchłaniania glukozy, galaktozy (rzadkie, bo letalne), przy tolerancji fruktozy (GLUT5). U noworodka objawy zmniejszonej aktywności SGLT1 to biegunki i odwodnienie z powodu nietolerancji większości węglowodanów (→Glc), ale tolerancja dla fruktozy (GLUT5).

Inhibitor SGLT1/2 - LX4211.

SGLT2

• 1 mol sodu na 1 mol glukozy (więcej glukozy)

• S1 i S2 cewki bliższej nefronu, praktycznie cała reabsorbcja glukozy (90%)

• mutacja → łagodna rodzinna glukozuria (10-120 g/DZM bez efektów negatywnych na zdrowiu)

• zwiększenie wydalania glukozy może być dobre w cukrzycy - na tej podstawie powstałą nowa grupa leków w cukrzycy:

  • poprawia FPG,

  • zmniejsza AUC po OGTT.

  • zmniejsza HbA1c

• Inhibitory:

  • dapagliflozyna, tofogliflozyna, kanagliflozyna, iprogliflozyna

  • ISIS 388626 - RNAza H - syntetyczny oligonukleotyd antysensowny (technika RNAi, łączy RNA SGLT2, powodując jego brak na okres tygodnia - wygoda stosowania)

42:30

Poposiłkowe stężenie glukozy

Indeks glikemiczny

• stosunek powierzchni AUC cukru w stosunku do AUC dla glukozy

• testowa dawka przeliczona na 50g cukrów przyswajalnych

• glukoza ma GI 100

• umożliwia porównanie wpływu różnych poliomów na glikemię

• Niski <55 (co oznacza 2x mniejszy pik glikemii)
  Średni 56-69

Wysoki >69

• różnice międzyosobnicze - różnica GI rzędu 5-10 nie ma znaczenia

Wykonanie:

• podanie badanego produktu w ilości odpowiadającej 50g węglowodanu

• oznaczenie glikemii w pierwszej godzinie co 15 minut, później co 30 minut

• wyznaczenie AUC i obliczenie stosunku do AUC glukozy

• średnia z 10 ochotników = GI

Polski makaron ma wysoki indeks, ziemniaki (56-111), sukroza (58-65), marchewka (surowa 16-92 gotowana), fruktoza 12-25 (wchłanianie trudne, bo GLUT5 ma wysokie* Km)

Fruktoza

• czysta fruktoza jest gorsza niż glukoza.

• wchodzi w cykl przemian bez regulacji (omija etap fruktokinazy)

• biosynteza TG w wątrobie, hipertrójglicerydemia

• NADPH - podstawowy substrat do syntezy kwasów tłuszczowych → stłuszczenie wątroby, wzrost VLDL, TG, otyłość

• brak stymulacji wydzielania hormonów sytości - brak satysfakcji z jedzenia

• syrop kukurydziany - tani w produkcji, zawiera lizat skrobiowy: 55% fruktoza, 45% glukoza - jak sacharoza, ale sacharozy spożywamy kilka gram dziennie, a syrop jest dodawany do wszystkiego (spożycie przekracza 100g dziennie)

Ładunek glikemiczny

• GL = (GI * W) / 100, gdzie W - ilość gram węglowodanów w 100g porcji

• uwzględnia wielkość porcji

• zależy od jakości i ilości

• niski <10

• średni 11-19

• wysoki >19

Indeks insulinowy

• podobny do GI, ale mierzy się stężenie insuliny we krwi

• AUC po posiłku 1000 kJ

• odniesiony jest do białego chleba (zło standardowe indeksu insulinowego)

Glukoza

• główny węglowodan krwi

• stężenie 65-90 mg/dl:

• jeśli mniej - deficyt OUN

• więcej - stany cukrzycowe, zawały, miażdzyca, wzrost osmotyczności ?? i śpiączka

Galaktoza

• cukier mleczny, działa na niego enzym galaktokinaza (→ galaktozo-1-fosforan)

• Gal-1-P ulega izomeryzacji, UDP-glu → UDP-gal + glukoza

• galaktikol - podwyższa osmolarność → zaćma, zmętnienie rogówki, uszkodzenie wzroku

Glikacja - przez zasadę Schiffa

• fizjologiczna glikemia - Gb ulega niewielkiej glikacji

• hiperglikemia - 8-9%

• inaktywuje enzymy antyoksydacyjne → wzrost stresu oksydacyjnego

Zapasy:

	Narząd	masa w [g]	energia w [kcal]
Glikogen	wątroba	70	280
	mięśnie	120	480
Tłuszcz	tkanka tłuszczowa	15000	135000
Białko	mięśnie	6000	24000

Glukoza (dziennie 90g) idzie do:

• mózg - 15-20g - niezależnie od wysiłku umysłowego pobór glukozy na stałym poziomie

• wątroba - 20g - synteza glikogenu

• tłuszcz - 20g - synteza triglicerydów

• mięśnie szkieletowe - 20-45g, z czego

  • 20g (ATP),

  • 25g (glikogen)

Dieta kwaśniewskiego - bardzo mało węglowodanów, spadek syntezy tłuszczów, wzrost ciał ketonowych (→ działanie euforyzujące w mózgu)

Glukoza we krwi

• 80-90 mg/dl - euglikemia

• <45 mg/dl - hipoglikemia (osobniczo zmienny próg)

• <140 mg/dl - w 2. godzinie po posiłku

• >200 mg/dl

Hipoglikemia działa euforyzująco, ale też niszczy neurony - u młodych eksperymentatorów, którzy się hipoglikemizują lekami

Glukoza jest polarna, a więc hydrofilna. Dyfuzja ułatwiona GLUT1-5

Glukotransportery

Mają 12 domen transbłonowych, są uniportami

GLUT1 - erytrocyty mózg nerki - wychwyt glukozy

GLUT2 - wątroba, trzustka (beta) - szybki wychwyt/uwalnianie glukozy, niskie powinowactwo (Km ~10 mM)

GLUT3 - mózg nerka - podstawowy transport glukozy

GLUT4 - mięśnie serce tłuszcz - stymulowany insuliną

GLUT5 - jelito cienkie - wchłanianie glukozy i fruktozy (dla Glc niskie powinowactwo)

GLUT1

• podstawowy transporter w tkankach, które są glukozależne: erytrocyty, leukocyty, układ nerwowy

• zastosowanie jako potencjalny punkt uchwytu - gdy dochodzi do udaru niedokrwiennego problemem jest brak tlenu i zaburzenie energetyki. Dostarczenie dużej ilości glukozy → glikoliza beztlenowa, komórka zostanie przy życiu (choć nie będzie działać) - znaczenie w udarach mózgu, zawale, zmniejszenie ogniska martwicy

• bariera krew/mózg, leki w udarach niedokrwiennych utrzymują komórki przy życiu

• nadekspresja w wielu nowotworach (duży wychwyt glukozy na własne potrzeby i możliwa hipoglikemia) - możliwe leki blokujące transport glukozy do tych komórek, co zaburzy ich funkcje i może doprowadzić do apoptozy (póki co bez większych efektów)

• są punktami uchwytu leków

GLUT2

• Km około 17 mM (niskie powinowactwo)

• komórki beta, wątroba, jelito, nerki - szybko wyrównują stężenie glukozy

• czujnik stężenia glukozy we krwi, sygnał do wydzielenia insuliny

• nie jest pożądany wychwyt glukozy przez wątrobę, bo zsyntetyzuje z niego glikogen, triglicerydy

• hepatocyty - wyjątkowo transport dwukierunkowy glukozy (do krwi) - z rozpadu glikogenu regulacja glikemii

• Patrz: Pytania 2011+

GLUT3

• Km około 1,5 mM (25 mg%) więc bardzo wysokie powinowactwo

• głównie neurony - ekspresja zależy od aktywatorów

• mutacja prowadzi do śmierci zarodka, apoptozy

GLUT4

• ekspresja indukowana insuliną

• centralna rola w insulinooporności, cukrzycy typu 2 i otyłości

• mięśnie szkieletowe, adipocyty - pochłaniają dużą ilość glukozy

• występuje w cpl w formie preformowanej - wbudowany w błonę pęcherzyków

• skomplikowany mechanizm odpowiedzi na insulinę → przyczyny insulinooporności najczęściej leżą w tej kaskadzie

• kinaza aktywowana 5’-AMP (ten w mięśniach powstaje w wysiłku) - niezależnie od insulinooporności w wysiłku dojdzie do fuzji GLUT4

• chrom i wanad mają zdolność do hamowania fosfataz (podobieństwo do fosforanu) i w efekcie ta sama ilość insuliny wywoła większy efekt, stosowane jako suplementy diety

GLUT5

• ekspresja głównie w enterocytach, a także w nerkach, mózgu, tkance tłuszczowej i mięśniach

• główny transporter fruktozy - znaczenie w enterocytach

• Km dla fruktozy 10 mM (stężenie fruktozy we krwi nie przekracza 0,01 mM), dlatego rola na obwodzie nieznana

GLUT7

• podobny do GLUT5

• transport w jelicie fruktozy i glukozy

• prawdopodobnie transport innych niskocząsteczkowych węglowodanów

GLUT8

• proliferacja neuronów hipokampa

• aktywność przedsionka serca

GLUT9

• transporter dla glukozy, fruktozy (niskie powinowactwo)

• przede wszystkim transporter kwasu moczowego

• ekspresja - wątroba, nerki, jelito, chondrocyty

• chondrocyty - dna moczanowa, tam gromadzi się kwas moczowy → odczyn zapalny i zniszczenie stawu

• nerka - reabsorbcja kwasu moczowego, jest antyoksydantem, dlatego organizm utrzymuje w miare stałe stężenie UA we krwi

• mutacje inaktywujące skutkują hipourykemią → brak reabsorbcji UA w nerkach

GLUT13

• transporter mioinozytolu w mózgu

• symporter sprzężony z H+

• punkt uchwytu działania litu w chorobie dwubiegunowej (hamują GLUT13)

• polimorfizmy mogąbyć powiązane z różnymi chorobami przebiegającymi ze zmianami nastroju

• międzykomórkowe mioinozytole regulują proces wzrostu synaps i rozwój neuronów

Efekt inkretynowy - hormony jelitowe zwiększające sekrecję insuliny

Gen proglukagonu → peptyd i w efekcie alternatywnego splicingu powstają:

• komórki L (jelito kręte) wytw. GLP-1

• komórki K (jelito czcze) wytw. GIP
  zmniejszają glikemię

• komórki alfa trzustki - powstaje glukagon, który zwiększa glikemię

Receptory

• oba - komórki beta trzustki

• GLP-1

  • serce/naczynia

  • układ nerwowy

  • przewód pokarmowy

• GIP

  • adipocyty

  • mózg

  • nadnercza

GLP-1

• jest wydzielany przez komórki L jelita po posiłku

• stymulacja zależnego od glukozy wydzielania insuliny (sama inkretyna nie wystarczy, potrzeba jest glukoza, stąd nie wywołują hipoglikemii)

• zwalnia opróżnianie żołądka - sztuczne spowolnienie wchłaniania węglowodanów, ↓GI

• zmniejsza ilość spozywanego pokarmu

• zwieksza insulinowrażliwość

• efekty długoterminowe: zwiększenie masy i poprawa funkcji komórek beta oraz supresja wydzielania glukagonu

GLP-1 jest rozkładany przez DPP-4 → w terapii stosuje się długodziałające analogi odporne na jej działanie oraz inhibitory dipeptydylopeptydazy IV. Bardzo szybki rozkład - połowa jest rozłożona już w pobliżu komórki L, co sugeruje lokalną rolę GLP-1 (i GIP) w ścianie jelita. Następnie rozkład w wątrobie, tylko 20% idzie dalej i może działać obwodowo

Dipeptydylopeptydazy występują np. na powierzchni leukocytów i biorą udział w reakcjach immunologicznych.

Masa komórek beta zależy od ciągłego różnicowania i śmierci komórek w procesach neogenezy i apoptozy

Blokada DPP-4 w T2DM przedłuża działanie inkretyn i poprawia kontrolę glikemii

Leki

• analogi z dłuższym okresem półtrwania - injekcje

  • exenatide

  • liroglutide

• inhibitory DPP4 - leki doustne

  • sitagliptin

  • vildagliptin

Hormony trzustkowe:

• insulina

• amylina

• somatostatyna

• glukagon

• peptydy trzustkowe

Insulina

• hormon hipoglikemizujący

• wydzielany przez komórki beta

• dwa łańcuchy połączone mostkami SS

• wiązanie z receptorem - wpływ na białka wewnątrzkomórkowe i transport glukozy

• marker o znaczeniu klinicznym

Peptyd C

• łatwy w oznaczeniu, tańszy,

• marker endogennej biosyntezy insuliny,

• insulina egzogenna go nie zawiera

• spożywanie pokarmu nie ma na niego większego wpływu

• niskie stężenie u pacjentów z T1DM

• prawidłowe lub podwyższone stężenie w T2DM

• odszczepiany od proinsuliny przez prokonwertazy i karboksypeptydazy,

• T1/2 peptydu C wynosi 30 minut (a insuliny 3-5 minut)

• klirens nerkowy (a insulina - wątrobowy)

• receptor powierzchniowy na wielu komórkach jest sprzężony z białkiem G, prowadzi do wzrostu stężenia wapnia wewnątrz komórki, aktywacji MAPK, PLCg, PKC

  • aktywacja eNOS

  • aktywacja Na+K+ ATPazy

  • wzrost czynników neurotroficznych

Zastosowanie peptydu C

• pomiar endogennej syntezy insuliny - zalecany przez ADA w badaniach oceniających zdolność do zachowania funkcji komórek beta

• diagnostyka insulinomy i innych guzów hormonalnie czynnych (zespół MEN 1)

• diagnostyka hipoglikemii

• różnicowanie typu cukrzycy

• brak wzrostu w teście stymulacji

Wydzielanie insuliny zwiększa:

• GH (akromegalia)

• glikokortykoidy (nadczynność nadnerczy)

• prolaktyna (laktacja)

• laktogen łożyskowy (ciąża)

• steroidy płciowe

INSULINA

Metabolizm węglowodanów

• zwiększa wychwyt glukozy

• nasila syntezę glikogenu

• aktywuje glukokinazę

• hamuje glukoneogenezę

• hamuje wątrobową glikogenolizę

• inaktywacja wątrobowej fosforylazy

Metabolizm lipidów

• nasilenie syntezy FA

• wzrost syntezy fosfoglicerolu

• fosfoglicerol + FA-CoA → TG

• z TG są syntetyzowane VLDL

• odkładanie TG w tkance tłuszczowej

• hamowanie lipazy wrażliwej na hormony

• obniżenie zużytkowania tłuszczów

Metabolizm białek

• nasila transport AA

• nasila translację mRNA

• nasila syntezę białek

• nasila ekspresję wybranych genów - głównie odpowiedzialnych za anabolizm

• hamuje katabolizm białek

• działanie synergistyczne z hormonami wzrostu

Niedobór insuliny

• pomiędzy posiłkami i w cukrzycy (niektóre typy i stadia)

• hamowanie dokomórkowego transportu AA i glukozy

• aktywacja lipazy wrażliwej na hormony

• hydroliza TG i uwolnienie FFA

• nasilenie konwersji FFA w wątrobie

• rozpad FFA prowadzi do ketozy i kwasicy

- analogi insuliny, nie róbmy se jaj panie docencie -

Kanały potasowe

• Klasyczne wewnątrzprostownicze: Ba2+ Cs+

• Aktywowane białkami G

  • Acetylocholina, adenozyna (głównie w przedsionkach)

• Modulowane przez ATP

  • Hamowane przez glibenklamid

  • Otwierane przez pinacidil, cromakalim, nicorandil

Struktura kanałów K_ATP

• Podjednostki Kir6

  • Kir6.1 = KCNJ8

  • Kir6.2 = KCNJ11

• Podjednostki regulacyjne SUR

  • SUR1 = ABCC8

  • SUR2 = ABCC9

• Kir6.2 + SUR1 - trzustka

• Kir6.1 + SUR2B - naczyniowe kanały o niskim przewodnictwie

• Kir6.2 + SUR2B - naczyniowe o wysokim przewodnictwie

• Kir6.2 + SUR2A - serce

Patologie związane z kanałami:

• zespół Barttera,

• zespół Andersena

• angina printzmetala

• rodzinna ???

(F)PHHI = (Familial) persistent hyperinsulinemia hypoglicaemia of infancy

• nieregulowana sekrecja insuliny

• głeboka hipoglikemia i uszkodzenia OUN

• objawy przy urodzeniu lub pierwszym roku życia

• prawdopodobnie częsta przyczyna niezdiagnozowanych śmierci po urodzeniu

• mutacja kanału K_ATP - kanał pozostaje zamknięty → depolaryzacja → uwalnianie insuliny

• leczenie - pankreatektomia (usunięcie ok. 95% trzustki)

Miejsce działania leków hipoglikemizujących

• Wątroba - produkcja glukozy

  • metformina

  • tiazolidynodienony

• Jelito - absorbcja glukozy

  • inhibitory 4alfa-glukozydazy jak akarboza

• Trzustka - wydzielanie insuliny

  • pochodne sulfonylomocznika:

  • analogi GLP1 i inhibitory DPP IV:

  • inne: ??

• Tkanka tłuszczowa i mięśnie - obwodowy wychwyt glukozy

  • metformina

  • tiazolidynodienony

Insulina - degradacja

• okres półtrwania 4-6 minut

• 50% ulega efektowi pierwszego przejścia przez wątrobę

• 50% krążącej insuliny i proinsuliny usuwają nerki

Nerki

• usuwają także 70% peptydu C i analogi insulin

• ultrafiltracja

• 99% ulega reabsorbcji w cewce bliższej

• hydroliza w lizosomach

• klirens głównie insuliny egzogennej

• niewydolność nerek - zmniejszone zapotrzebowanie na egzogenną insulinę

Wątroba

• w fizjologicznych stężeniach wychwyt receptorowy

• internalizacja kompleksu z możliwym ponownym uwolnieniem lub proteoliza poprzez zakwaszenie endosomu

• IDE - enzym degradujący insulinę

  • hydroliza łańcucha beta

  • hydroliza także innych peptydów: glukagon, TNFa, b-endorfin

• zmniejszenie klirensu

  • hiperinsulinemia, cukrzyca - internalizacja receptora

  • hiperglikemia poposiłkowa - zmniejszenie klirensu

  • GH, katecholaminy

Receptor insulinowy

• powiązany z kinazą tyrozynową

• 2 podjednostki - insulina wywołuje ich dimeryzację

• część wewnątrzkomórkowa ulega autofosforylacji

• zwiększa się aktywność kinazy tyrozynowej

• IR fosforyluje wewnątrzkomórkowe białka sygnałowe

• fuzja GLUT4 z błoną i napływ glukozy

• stymulacja biosyntezy glikogenu, kwasów tłuszczowych i białek