Leczenie zespołów otępiennych, jest wyzwaniem dla współczesnej medycyny. Jak dotąd nie udało się otrzymać leku, który by zniwelował i tak nie do końca poznane, przyczyny demencji. Inaczej ma się sprawa z otępieniami, które nie ustępują i trwają nadal, pogłębiając się i upośledzając całokształt życia osoby chorej. W zależności od przypuszczalnej przyczyny demencji, stanu zdrowia pacjenta i stopnia zaawansowania otępienia dobiera się leki, rehabilitację i psychoterapię. Powinny być one dopasowane indywidualnie do potrzeb i oczekiwań pacjenta, jak również jego najbliższych. Nie zatrzymają one jednak postępu choroby i nie cofną zmian zwyrodnieniowych. Leczenie tych chorób jest zatem objawowe, mające na celu poprawić komfort życia chorego i zmniejszyć jego cierpienie. Specjaliści, których umiejętności i doświadczenie jest wykorzystywane w terapii otępień, to lekarze rodzinni, psychiatrzy, neurolodzy i geriatrzy – jeśli chodzi o osoby starsze.

 Po zebraniu szczegółowego wywiadu chorobowego, konsultacjach neurologicznych, psychiatrycznych i innych, w zależności od potrzeby, a także po wykonaniu badań laboratoryjnych, elektrofizjologicznych i obrazowych – ustala się rozpoznanie, dzięki któremu możliwe jest obranie właściwej strategii leczenia. Lekarz powinien też wysłuchać wszelkich skarg chorego, dotyczących każdego dyskomfortu, po to, by pomóc mu zwalczać wszelkie bariery, utrudniające codzienne funkcjonowanie.ji. Pewne otępienia są odwracalne.

10 objawow otępienia
1. Kłopoty z pamięcią.
2. Utrata poczucia czasu i miejsca.
3. Rozdrażnienie lub pobudzenie.
4. Depresja.
5. Nierozpoznawanie rodziny i znajomych.
6. Trudności w wykonywaniu codziennych czynności i zadań.
7. Chowanie i gubienie przedmiotów.
8. Bezsenność.
9. Zmiany osobowości.
10. Problemy z rozpoznawaniem następstwa zdarzeń