Fazy prania brudnych pieniędzy

Fazy prania brudnych pieniędzy:

Brudne pieniądze podlegają procesowi, którego celem jest włączenie ich do legalnego obiegu.

W modelowym procesie prania pieniędzy wyróżniamy trzy fazy:

  1. faza lokowania – w której dochody pochodzące z przestępstwa są po raz pierwszy umieszczane w instytucjach finansowych lub wykorzystane do zakupu różnego rodzaju aktywów;

  2. faza ukrycia („maskowania”) – w której podejmuje się pierwsza próbę ukrycia lub zamaskowania źródła pochodzenia i tożsamości posiadacza pieniędzy;

  3. faza legitymizacji (legalizacji) – w której wprowadza się pieniądze do legalnych struktur gospodarczych i systemów finansowych w celu ich zintegrowania z obecnymi tam środkami.

Wyróżniamy proste i złożone mechanizmy prania brudnych pieniędzy.

Do prostych mechanizmów zaliczamy:

1) wykorzystanie figurantów do prania pieniędzy – są nimi osoby, które stają się właścicielami wartości majątkowych należących do generującego brudne dochody (mocodawcy);

2) mieszanie – jest to łączenie brudnych pieniędzy z dochodami legalnego podmiotu gospodarczego;

3) proste operacje bankowe – polegają na umiejscowieniu brudnej gotówki w banku (otwieranie rachunków, usługi sejfowe, zamiana nominałów, wymiana walut, operacje czekowe).

Natomiast do złożonych mechanizmów prania pieniędzy zaliczamy :

1) smurfing – technika wykorzystywana przez większe grupy przestępcze, które dysponują dużą liczbą osób mogących realizować transakcje w sposób nie budzący zastrzeżeń ze strony pracowników instytucji finansowych. Smurfy kontaktują się z mocodawcami, prowadzą obserwacje i typują instytucje finansowe wykorzystywane w tej technice.

2) zagraniczne przedsiębiorstwa „przykrywki” – tworzone są najczęściej w tzw. rajach podatkowych, czyli państwach i terytoriach charakteryzujących się niskim opodatkowaniem a także gwarantowaniem ścisłej tajemnicy finansowej i bankowej oraz dogodnym systemem prawnym, ułatwiającym prowadzenie działalności gospodarczej i tworzenie przedsiębiorstw.

3) kredyt dla siebie (loan back) – popularny sposób niepłacenia podatków. Technika polega na stworzeniu fikcyjnej firmy, na prowadzenie której zostaje zaciągnięty kredyt z jednego banku, a drugi (często znacznie większy) od siebie jako fikcyjnej firmy. Daje to przestępcom pieniądze na finansowanie legalnych przedsięwzięć a także ulgę podatkową od spłaty oprocentowania albo możliwość jej wliczenia w koszty działalności.

4) zakupy własnego mienia (buy back) – technika jest bardzo zbliżona do „kredytu dla siebie”, z tym, ze umowę kredytu zastępuje się umową kupna a przedmiotem transakcji staje się mienie, którego właścicielem jest już kupujący. Przedmiotem transakcji może być przedsiębiorstwo, nieruchomość lub biżuteria.

5) wykorzystywanie rynku papierów wartościowych – stwarza duże możliwości dla prania pieniędzy. Rynek papierów wartościowych charakteryzuje duża anonimowość, duża skala obrotu finansowego oraz różnorodność występujących na nim instrumentów. W fazie integracji mogą być wykorzystywane proste mechanizmy związane z nabywaniem papierów wartościowych, ale także zaciąganie kredytów pod zastaw tych papierów.

6) podziemna bankowość – systemy pożyczania, wymiany bądź przemieszczania pieniędzy.

7) wykorzystanie Internetu do prania pieniędzy – chodzi tu o usługi finansowe np. płatności, transfery funduszy, nabywanie papierów wartościowych, otwieranie i zamykanie rachunków bankowych poprzez Internet. Szybkość i minimalne koszty realizacji transakcji, utrudniona identyfikacja właściciela rachunku oraz dostępność do Internetu stwarzają duże możliwości dla przestępców chcących legalizować swoje dochody. Internet zapewnia coraz to nowe produkty, które stają się coraz bardziej anonimowe, np. system elektronicznej gotówki. Na świecie ujawnia się już pierwsze przypadki prania pieniędzy z wykorzystaniem Internetu.

Metody „prania brudnych pieniędzy” stosowane w polskim systemie

bankowym

1. Strukturing, a właściwie strukturyzacja transakcji (ang. transaktion

structuring), polega na dokonywaniu róŜnorodnych transakcji w fazie

lokowania brudnych funduszy zarówno w instytucjach finansowych,

jak i we wszystkich punktach handlowych, w których istnieje moŜliwość

zakupu towaru za gotówkę.

2. Smerfing, to odmiana strukturingu, jest jedną z najbardziej rozwiniętych

i najlepiej zorganizowanych technik prania pieniędzy. Polega

ona na zatrudnieniu agentów (dealerów czyli smerfów), którzy w wielu

bankach otwierają konta i wpłacają kwoty poniŜej kwoty granicznej

lub wykupują czeki podróŜne na taką sama kwotę. Ponadto taka kwota

nie musi być zgłaszana do urzędu podatkowego w celu wyjaśnienia

źródła pochodzenia pieniędzy.

3. Refining polega na wymianie banknotów o niskich nominałach na

wysokie. Wykorzystywane są do tej techniki zarówno banki, jak i kantory

oraz kasyna gry. Gotówka moŜe być wymieniana na Ŝetony,

a następnie na banknoty o najwyŜszych nominałach.

4. Blending czyli mieszanie jest jedna z najprostszych technik prania

pieniędzy w fazie lokowania. Polega na mieszaniu brudnych pieniędzy

z dochodami uzyskiwanymi w ramach legalnej działalności gospodarczej.

Zatem mieszanie moŜe być prowadzone przez lokale gastronomiczne,

bary, motele i hotele. Zmienna dochodowość sezonowa

jest istotnym czynnikiem lokowania brudnych pieniędzy w instytucjach

finansowych.

Rafał JANKOWSKI

Centralny Ośrodek Szkolenia StraŜy Granicznej

im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego – Koszalin

PROCEDER „PRANIA BRUDNYCH PIENIĘDZY” –

METODOLOGIA, PRZYCZYNY I SKUTKI

Pranie pieniędzy obejmuje trzy fazy: w pierwszej przestępcy lokują gotówkę w banku, wpłacają ją na rachunek, często wykorzystują również nocne trezory, by uniknąć kontaktów z pracownikami banku, lub nabywają weksle. Wykrycie przestępstwa jest wtedy najłatwiejsze, ponieważ mamy do czynienia z pieniądzem gotówkowym. Istota drugiej fazy polega na zatajeniu pochodzenia pieniędzy. W tym celu dokonuje licznych operacji finansowych. Dzięki temu zanika powiązanie pomiędzy obrotem a jego źródłem. Trzecia faza to integracja, która ma na celu zalegalizowanie brudnych pieniędzy poprzez inwestowanie w udziały, papiery wartościowe i nieruchomości.

Pranie brudnych pieniędzy to sekwencja kilku następujących zachowań obejmujących w szczególności: zatarcie nielegalnego źródła pieniędzy oraz utworzenie dla nich nowego "legalnego" pochodzenia.

1. Faza wstępna

Polega na przygotowaniu całego procesu. Do fazy wstępnej zalicza się w szczególności dyslokacje kapitału (transport bądź to z miast na wieś, gdzie jest mniejsza szansa wykrycia procederu lub transport za granicę).

Przykłady sposobów transferowania kapitału za granicę:

2. Umiejscowienie (placement)

Polega na wprowadzeniu nielegalnych środków do systemu finansowego (zwykle poprzez wpłatę na konto). Jest to najbardziej ryzykowny etap całego procederu. Organizacje przestępcze stosują różne metody "obchodzenia" bankowej kontroli wpłat. Najczęściej polega on na dzieleniu całej kwoty na mniejsze sumy, poniżej progu rejestracji (structuring), także wpłaty przy użyciu setek wynajętych osób (tzw. smurfing). Często ten etap możliwy jest dzięki "współpracy" pracowników banków lub instytucji finansowych. Czasem stosuje się także występujące w niektórych krajach zwolnienia z obowiązku rejestracji dla określonych rodzajów działalności (exempt transactions).

3. Maskowanie (layering)

Etap ten polega na "urwaniu" śladu prowadzącego do rzeczywistego źródła pieniędzy. Następuje zazwyczaj poprzez dokonywanie wielokrotnych operacji transferu pieniędzy na konta w różnych bankach i państwach. W razie gdy transferu dokonano na konto banku, który znajduje się w tzw. "oazie podatkowej", ślad urywa się, gdyż banki w tych państwach nie muszą rejestrować informacji kto wpłacił pieniądze lub skąd zostały przesłane. Do transferu pieniędzy wykorzystywany jest np. międzynarodowy system SWIFT
Zamiast przechodzić przez te etapy przestępcy często reinwestują pieniądze w działalność przestępczą.

4. Integracja/Legitymizacja (integration)

Polega na "dorobieniu" legalnego świadectwa dla pieniędzy. Stosuje się tutaj najróżniejsze metody, np.:

http://pl.wikipedia.org/wiki/Pranie_brudnych_pieni%C4%99dzy#Etapy_prania_brudnych_pieni.C4.99dzy


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Fazy prania brudnych pieniędzy referat
Polski nadzór?nkowy a przeciwdziałanie procederowi prania brudnych pieniędzy mechanizm i krajowe ak
Nowe sposoby zwalczania prania brudnych pieniedzy
Warzybok Pecunia non olet Skuteczność wspólnotowych uregulowań prawnych w walce z procederem prania
Pranie brudnych pieniędzy - konspekt 97-2003, Studia, Zarządzanie, Handel i inwestycje zagraniczne
Pranie brudnych pieniędzy, STUDIA UE Katowice, semestr I mgr, fir 1 testy, ZIK Capiga
Pranie brudnych pieniędzy (11 stron) VYCKVCP3T3O5D3JV3SSQL6XGNW6F2TRITJEYU7A
FALSYFIKATY ZANKÓW PIENIĘŻNYCH PRANIE BRUDNYCH PIENIĘDZY, Studia, Zarządzanie, Handel i inwestycje
instrukcja o przeciwdziałaniu praniu brudnych pieniędzy(1)
instrukcja o przeciwdziałaniu praniu brudnych pieniędzy
pranie brudnych pieniedzy praca, bezpieczenstwo, bezpieczenstwo ekonomiczne
Pranie brudnych pieniędzy
Pranie brudnych pieniędzy, Materiały WSPOL
Pranie brudnych pieniędzy - konspekt 97-2003, Studia, Zarządzanie, Handel i inwestycje zagraniczne
2007 12 Cyberlaundering – pranie brudnych pieniędzy
WN Pranie brudnych pieniedzy

więcej podobnych podstron