Scenariusze zajęć

Wakacje 2013

Grupa wiekowa: 5-6 latki

Wykaz tematów:

1. Bo w przedszkolu jest wesoło – zabawy adaptacyjne dla dzieci.

2. W krainie baśni i bajek.

3. Tęcza – poznanie zjawiska w przedszkolnym laboratorium.

4. Woda, niezwykła ciecz – eksperymenty z wodą.

5. Co to jest powietrze? Poznajemy właściwości powietrza.

6. Letnie przysmaki – wiemy jak zdrowo się odżywiać.

7. Duże podróże – wyprawa w kosmos.

8. Elektryczność – ostrożna obsługa urządzeń technicznych.

Metody wykorzystane w scenariuszach: (wg Z. Krzysztoszek)

1. oglądowe : pogadanka, opis, opowiadanie,

2. praktyczne: - laboratoryjna (doświadczenia, eksperymenty),

- działania technicznego (majsterkowanie),

- działania produkcyjnego (wytwory użyteczne),

1. bezpośredniego oddziaływania wychowawczego (rozmowa, ocena),

2. oddziaływania pośredniego( przykład).

Formy pracy z dziećmi:

• praca indywidualna – dziecko samodzielne wykonuje czynność,

• praca zbiorowa, wszystkie dzieci pracują wspólnie,

• praca zespołowa, dzieci pracują w stałych zespołach,

• praca grupowa, dzieci pracują w jednorazowych grupach.

Temat:	Przewidywane osiągnięcia	Usytuowanie w podstawie programowej	Miesiąc
Bo w przedszkolu jest wesoło… - zajęcia adaptacyjne dla dzieci.	Aktywność społeczna, przyrodnicza i zdrowotna: - zna cechy dobrego przyjaciela, - potrafi wskazać różnice i podobieństwa występujące miedzy ludźmi, - rozpoznaje rodzaje emocji, radość, złość, smutek, - używa zwrotów grzecznościowych, - wie, że każdy człowiek jest inny, ale należy wszystkich szanować, - orientuje się w schemacie swego ciała, - rozumie istotę niesienia pomocy innym, - wskazuje niewłaściwe zachowania bohatera, - potrafi opisać przedmiot wykorzystując zmysł dotyku. Aktywność językowa: - uważnie słucha czytanego tekstu, ocenia zachowania bohaterów, - wypowiada się na temat zdarzeń przedstawionych na obrazku, - opisuje swojego kolegę, koleżankę, dokonuje złożonych operacji myślowych – porównanie. Aktywność matematyczna: - rozumie i stosuje określenia prawa, lewa, - posługuje się określeniami dotyczącymi położenia przedmiotów w przestrzeni: przód, tył, bok, - porządkuje i porównuje elementy zbiorów, - porównuje długości: krótka, długa, tej samej długości, stopniuje długości: trochę dłuższa, trochę krótsza, najkrótsza, najdłuższa, - wskazuje zabawki zgubione przez bohatera na siedmiu schodkach, - układa puzzle z obrazka pociętego na cztery części, - rozpoznaje i nazywa figury geometryczne: koło, kwadrat, prostokąt, trójkąt, - porównuje zabawki pod względem wielkości, - porządkuje kartoniki w kolejności od największego do najmniejszego. Aktywność plastyczna i techniczna: - rysuje linie faliste, zaokrąglone, pętle, - umiejętnie posługuje się nożyczkami, - tworzy pomysłowe zabawki z recyklingu, - odzwierciedla w formie plastycznej własne doświadczenia i spostrzeżenia, - układa obrazki z figur geometrycznych. Aktywność słuchowa i muzyczna: - zna i śpiewa piosenkę „Grzeczne słówka”, - dokonuje syntezy i analizy sylabowej wyrazów, - rozwiązuje zagadki słowne, - odtwarza podany rytm. Aktywność ruchowa: - zna określenia dotyczące stron własnego ciała, - uważnie porusza się w grupie i reaguje na sygnał dźwiękowy, - odbiera, rozumie i wyraża treści przekazywane przez niewerbalne środki wyrazu, - sprawnie porusza się w przestrzeni, - odczytuje treści przekazywane poprzez ruch ciała - uważnie słucha opisu słownego i odzwierciedla go ruchem.	I/4, I/5, IV/1, IV/3, VI/1, VI/5, XV/5	VII
		III/1, III/3, XIV/5, XIV/7
		IV/2, XIII/1, XIII/3, XIII/4, XIII/5
		II/5, IX/2, X/1
		VIII/1
		V/4, VIII/2

Temat:	Przewidywane osiągnięcia	Usytuowanie w podstawie programowej	Miesiąc
W krainie baśni i bajek.	Aktywność społeczna, przyrodnicza i zdrowotna: - zna otoczenie, w którym przebywa i potrafi się w nim właściwie zachować, - aktywnie uczestniczy w zabawach integracyjnych, - dba o ład i porządek w miejscu pracy, - docenia wartość niesienia pomocy innym i przełamuje lęk wobec postaci Baby Jagi, - szanuje wytwory pracy kolegów, - rozumie znaczenie szanowania książek, - wie co oznacza „przedszkolny punkt wymiany książki”. Aktywność językowa: - opowiada historyjkę obrazkową, wiąże przyczyny i skutki według kolejności wydarzeń, używa określeń odnoszących się do czasu wydarzeń, - wiąże opis słowny z treścią obrazka, - buduje wielozdaniową wypowiedź, poprawną pod względem logicznym, - uważnie słucha tekstów literackich i udziela odpowiedzi na pytania dotyczące ich treści, wyłania myśl przewodnią utworu, - potrafi wymyślić dalszy ciąg bajki na podstawie rozpoczętych słów, - wypowiada się na temat ulubionych bajek, - podaje tytuł bajki rozwiązując zagadkę, - zna tytuły i treść popularnych bajek i baśni. Aktywność matematyczna: - orientuje się w schemacie ciała osoby stojącej naprzeciw – odwrotność strony lewej i prawej, - rozumie pojęcie zbiór, tworzy zbiory pod względem wybranych właściwości, liczy elementy zbioru i określa ich liczbę, - porównuje liczebności, stosuje określenia: mniej, więcej, tyle samo, - przyporządkowuje liczbę elementów do odpowiedniej cyfry, - układa obrazki w odpowiedniej kolejności, - rozumie i stosuje określenia: wolno-szybko, wolno – wolniej - najwolniej, szybko – szybciej - najszybciej, - łączy w pary postacie z tych samych bajek, - porównuje przedmioty pod względem wyglądu. Aktywność plastyczna i techniczna: - wykonuje prace przestrzenne według wzoru, - umiejętnie posługuje się przyborami do rysowania i malowania, - zapełnia barwą obrazki konturowe, - potrafi rozplanować pracę na całej powierzchni kartonu, - rozpoznaje i opisuje fakturę materiału. Aktywność słuchowa i muzyczna: - reaguje na ciche i głośne dźwięki, - dzieli wyrazy na sylaby z cichym klaskaniem w rytmie wypowiadanych sylab, - rozwiązuje zagadki słowne dotyczące bohaterów baśni, - wsłuchuje się w ciche odgłosy z otoczenia. Aktywność ruchowa: - uczestniczy w zabawach ruchowych ze śpiewem, - bierze udział w zabawach ze współzawodnictwem, - wykonuje podskoki obunóż, - ilustruje ruchem ciała treść piosenki. - porusza się w określonym rytmie: marsz, bieg, podskoki, - potrafi ustawić się: w pary, w kole, w rzędzie.	I/1, I/2, I/3, II/5, IV/1	VII
		III/1, III/2, IV/3, XIV/5, XIV/7
		IV/2, XIII/1, XIII/3, XIV/2
		IX/2, IX/3, X/2
		XIV/6
		V/3, VII/2, VIII/2

Temat:	Przewidywane osiągnięcia	Usytuowanie w podstawie programowej	Miesiąc
Tęcza – poznanie zjawiska w przedszkolnym laboratorium.	Aktywność społeczna, przyrodnicza i zdrowotna: - dostrzega i rozwiązuje problemy w czasie zabaw badawczych, - wie jak łączyć barwy podstawowe, aby otrzymać barwy pochodne, - potrafi przypisać różnym kolorom emocje i uczucia, - wie, że światło białe tworzą „kolory tęczy”, - wie na czym polega zjawisko powstawania tęczy, - wymienia barwy tęczy w odpowiedniej kolejności, - zna zjawisko przenikania kolorów przez bibułę - określa stan pogody i zjawisk atmosferycznych. - kreśli sylwety kwiatów, słońca, chmur w powietrzu i na plecach kolegi. Aktywność językowa: - potrafi prawidłowo rozwiązać zagadki słowne, - uważnie śledzi akcję utworu literackiego, - rozumie pojęcie: prawda, fałsz. Aktywność matematyczna: - prawidłowo przelicza elementy zbiorów, - rozpoznaje i nazywa figury geometryczne, układa z nich obrazki - segreguje figury według kształtów i kolorów, - buduje figury geometryczne z zapałek, - porównuje wielkość i kolorystykę baniek mydlanych. Aktywność plastyczna i techniczna: - maluje tęczę z zachowaniem odpowiedniej kolejności kolorów, - zna technikę malowania gąbką, - tworzy własną zabawkę: bączka, z zachowaniem odpowiedniej kolorystyki, - wykonuje prace plastyczne, którymi dekorowana jest sala. Aktywność słuchowa i muzyczna: - dobiera kolory zgodnie z treścią piosenki, - kojarzy poszczególne odgłosy ze zjawiskami przyrodniczymi, - potrafi znaleźć kolory w zdaniu - umie stworzyć własne dźwięki za pomocą wody i różnych materiałów - zna i śpiewa piosenkę „Różne kolory”, - rozpoznaje odgłosy wydawane przez znane mu otoczenie, - nazywa i wybiera symbol graficzny odpowiadający opisowi. Aktywność ruchowa: - uczestniczy w zabawach proponowanych przez nauczycielkę, - reaguje na umowne sygnały podczas zabawy ruchowej, - wykonuje ćwiczenia gimnastyczne z zachowaniem równowagi, - w zabawach naśladowczych uważnie słucha opisu słownego i odzwierciedla go ruchem.	I/2, I/3, IV/1, IV/3, XI/1, XI/2, XII/1, XIV/2, XIV/7	VII
		III/1, III/2, III/3, XIV/5
		IV/2, X/1, XIII/1, XIII/3
		II/5, IX/3
		VIII/1, VIII/3, VIII/4
		V/4, VII/2

Temat:	Przewidywane osiągnięcia	Usytuowanie w podstawie programowej	Miesiąc
Woda, niezwykła ciecz – eksperymenty z wodą.	Aktywność społeczna, przyrodnicza i zdrowotna: - zna zjawisko parowania i skraplania wody, - rozumie stałość obiegu wody w przyrodzie i zjawisko napięcia powierzchni wody, - określa właściwości wody, - utrwala zasadę picia wody wyłącznie przegotowanej, - rozumie znaczenie wody dla ludzi, roślin i zwierząt, - wie jak chronić wodę przed zanieczyszczeniem, - zna rodzaje deszczu: ciągły, rzęsisty, przelotny, mżawka, ulewa, kapuśniaczek, - opowiada o aktywnych formach spędzania wolnego czasu, - wymienia przykłady cichych i głośnych dźwięków spotkanych w codziennym życiu, - potrafi wymienić rośliny i zwierzęta występujące w środowisku wodnym, - przeprowadza obserwację doświadczenia, - potrafi przyporządkować określone kukiełki do zjawisk atmosferycznych. Aktywność językowa - dokonuje złożonych operacji myślowych – porównywanie, - uważnie słucha prezentowanego teatrzyku kukiełkowego i udziela odpowiedzi na pytania dotyczące jego treści, - opowiada historyjkę obrazkową, - wzbogaci słownictwo o nowe pojęcia: skraplanie, parowanie, rozpuszczalność. Aktywność matematyczna - wyodrębnia elementy niepasujące do dalszej części obrazka, - potrafi ułożyć w odpowiedniej kolejności historyjkę obrazkową, przy zakrytej ilustracji, - klasyfikuje przedmioty pod względem ciężaru, - porównuje liczebność zbiorów, - poprawnie używa określeń: duży, mały, - określa stronę lewą i prawą, zwraca uwagę na odwrotność strony lewej i prawej, Aktywność plastyczna i techniczna - odzwierciedla w formie plastycznej kształt kropelki, - umiejętnie i bezpiecznie posługuje się nożyczkami, - starannie wykonuje prace plastyczne i doprowadza je do końca, - odrysowuje kształty i dowolnie je ozdabia, - wykleja kroplę niebieską plasteliną, - zna technikę mokre w mokrym, Aktywność słuchowa i muzyczna - rozpoznaje odgłosy i nazywa zjawiska, które je wydają, - porównuje słuchowo wyrazy: kap, chlap, stuk, puk, - wydobywa z wody różne dźwięki, - ocenia intensywność czterech wodnych dźwięków i określa ich podobieństwo w stosunku do znanych mu odgłosów, - odtwarza sekwencje występowania danych dźwięków, - naśladuje odgłosem i ruchem zjawiska atmosferyczne. Aktywność ruchowa - w zabawach naśladowczych uważnie słucha opisu słownego i odzwierciedla go ruchem, - ilustruje ruchem ciała treść piosenki, - sprawnie ustawia się w rzędzie.	IV/1, IV/2, IV/3, VI/3, XI/1, XII/1, XII/2	VII
		I/1, I/2, II/1, III/3, XIV/2, XIV/5
		IV/2, XIII/3, XIII/4
		II/5, IX/2
		VIII/3, VIII/4
		V/3, V/4, VII/2, VIII/2

Temat:	Przewidywane osiągnięcia	Usytuowanie w podstawie programowej	Miesiąc
Co to jest powietrze? Poznajemy właściwości powietrza.	Aktywność społeczna, przyrodnicza i zdrowotna: - wyciąga logiczne wnioski z przeprowadzonych doświadczeń, - zna cechy i właściwości powietrza, - rozumie istotę powietrza, jako najważniejszego elementu potrzebnego do życia, - wie jak dbać o czyste powietrze, - wymienia rodzaje wiatru: huragan, tornado, halny, bryza, - zna skutki huraganu i tornada, - rozwija pojemność płuc poprzez wykonywanie ćwiczeń oddechowych (dmuchanie balonika), - wie, że balon może być środkiem transportu lub rekreacją, - rozpoznaje za pomocą dotyku przedmioty schowane w pudełku, - rozumie znaczenie prawdy i fałszu, -przeprowadza proste doświadczenia. Aktywność językowa: - układa według własnego pomysłu zakończenie do wiersza L. Kerna „Piotruś i powietrze”, - uważnie słucha czytanej legendy i układa chronologicznie historyjkę obrazkową do opowiadania, - wypowiada się na określony temat, słucha kolegów i uzupełnia ich odpowiedź, - wzbogaca słownictwo o wyrazy związane z tematem, - rozumie znaczenie słowa: psotnik. Aktywność matematyczna: - rozróżnia kształty figur geometrycznych: koło, kwadrat, prostokąt, trójkąt, - określa stosunki przestrzenne: w kole, poza kołem, - rozumie określenia: lekki, ciężki, z prawej strony, z lewej strony. Aktywność plastyczna i techniczna: - odzwierciedla w formie plastycznej zapamiętane treści utworu literackiego, - wykonuje ćwiczenia grafomotoryczne, - zagina kartkę i tworzy samolot techniką orgiami, - składa kartkę w formie wachlarza – wie jak uchronić się przed słońcem w upalne dni. Aktywność słuchowa i muzyczna: - dokonuje syntezy i analizy słuchowej wyrazów: smok, smog – dostrzega różnice i podobieństwa w wyrazach, - rozwiązuje zagadkę słowną o powietrzu, - zapamiętuje ruchy i tańczy walczyka do poznanej melodii, - reaguje w zabawie na sygnały dźwiękowe, - uzyskuje dźwięk poprzez dmuchanie w różne instrumenty i przedmioty, - naśladuje odgłosy zwierząt, - reaguje na ciche i głośne dźwięki, - rozpoznaje odgłosy wiatru, - ilustruje ruchem ciała treść piosenki. Aktywność ruchowa: - uczestniczy w zabawach ruchowych z balonem, - sprawnie porusza się w przestrzeni.	I/3, III/2, IV/1, IV/3, VI/3, XI/1, XII/3	VIII
		I/1, I/2, III/1, XIV/1, XIV/5
		XIII/5
		II/5, IX/2
		VIII/1
		V/4, VIII/2

Temat:	Przewidywane osiągnięcia	Usytuowanie w podstawie programowej	Miesiąc
Letnie przysmaki – wiemy jak zdrowo się odżywiać.	Aktywność społeczna, przyrodnicza i zdrowotna: - rozróżnia gatunki owoców i warzyw, - rozumie znaczenie jedzenia owoców i warzyw dla zachowania zdrowia, - określa różnice w wyglądzie owoców i warzyw, - rozpoznaje owoce, warzywa i artykuły spożywcze po smaku, - wymienia swoje ulubione przysmaki, - rozumie określenia: owoce krajowe i owoce egzotyczne, - posługuje się nazwami drzew owocowych, - potrafi wymienić zdrowe i niezdrowe produkty żywnościowe,, - rozpoznaje za pomocą dotyku ukryte przedmioty, - zna znaczenie i etapy przygotowania posiłków - przestrzega higienę osobistą i myje owoce, warzywa przed spożyciem, - przygotowuje szaszłyki owocowe, - wie co służy, a co szkodzi zdrowiu, - układa zdrowy jadłospis dla bohatera „Ptysia”, - rozumie pojęcie gór lodowych. Aktywność językowa: - uważnie słucha utworów literackich i udziela odpowiedzi na pytania dotyczące ich treści, Aktywność matematyczna: -układa obrazek pocięty na 4 części, - przelicza kropki na kostce do gry, - segreguje owoce i warzywa na dwa zbiory, Aktywność plastyczna i techniczna: - rysuje szablony i wykleja owoce kawałkami papieru kolorowego, - wykonuje ćwiczenia grafomotoryczne, - ozdabia sylwetę jabłka kuleczkami z bibuły, Aktywność słuchowa i muzyczna: - rozwiązuje zagadki słowne dotyczące owoców i warzyw, - tańczy zgodnie z rytmem piosenki, - gra na instrumentach muzycznych. Aktywność ruchowa: - aktywnie uczestniczy w zabawach ruchowych i ćwiczeniach gimnastycznych, - uczestniczy w zabawach ze współzawodnictwem.	I/1, I/2, I/3, II/2, IV/1, V/1, X/3, XIV/2	VIII
		III/1, III/3, XIV/5
		IV/3, XIII/1, XIII/3
		IX/2
		VIII/3
		V/3, V/4, VIII/2

Temat:	Przewidywane osiągnięcia	Usytuowanie w podstawie programowej	Miesiąc
Duże podróże – wyprawa w kosmos.	Aktywność społeczna, przyrodnicza i zdrowotna: - zna nazwy niektórych planet, - wie, że Ziemia krąży wokół słońca, - rozumie istotę następstwa dnia i nocy, - przedstawia własne pomysły i akceptuje pomysły innych, - wie, że człowiek może podróżować w kosmosie, - wymienia rzeczy potrzebne do podróżowania po świecie, - rozpoznaje za pomocą smaku i węchu tajemnicze potrawy, - zna zawód kosmonauty, - wie jak dbać o naszą planetę, - rozumie istotę segregacji śmieci i odpadów. Aktywność językowa: - rozumie, że niektóre znaki sygnalizują treści umowne, - uważnie słucha treści utworu, - omawia (i ocenia) postępowanie bohatera utworu, - dostrzega zależności przyczynowo-skutkowe bohaterów, - wyodrębnia pierwszą głoskę w wyrazach, dzieli je na sylaby, przelicza, - wymienia skojarzenia związane z naszą planetą, - odczytuje symbole oznaczające cechy przedmiotów, - wymawia głoski w izolacji: a, i, o, e, u. Aktywność matematyczna: - przelicza sylaby w wyrazach, - układa rakietę z figur geometrycznych, Aktywność plastyczna i techniczna: - zna zjawisko powstawania cienia, - wykonuje pracę plastyczną techniką dmuchania w słomkę, - projektuje planetę, którą chciałby zwiedzić, - ozdabia strój kosmonauty, - umiejętnie posługuje się nożyczkami, - konstruuje z klocków statek kosmiczny. Aktywność słuchowa i muzyczna: - tańczy w rytmie muzyki, - rozwiązuje zagadki słowne dotyczące kosmosu. Aktywność ruchowa: - uczestniczy w zabawach ruchowych z gazetą, - sprawnie porusza się na czworakach i wykonuje podskoki obunóż.	I/1, IV/1, IV/3, XII/3, XIII/6, XIV/7, XV/3	VIII
		III/1, III/3, XIV/2, XIV/5, XIV/6,
		IV/2, X/1, XIV/1
		IX/2
		VIII/2
		V/4

Temat:	Przewidywane osiągnięcia	Usytuowanie w podstawie programowej	Miesiąc
Elektryczność – ostrożna obsługa urządzeń technicznych.	Aktywność społeczna, przyrodnicza i zdrowotna: - przestrzega zasad bezpieczeństwa związanych z użytkowaniem gniazdek elektrycznych, - wymienia przedmioty zasilane baterią i prądem elektrycznym, - potrafi wyjaśnić czym jest energia i skąd ją czerpiemy, - zna wybrane urządzenia techniczne codziennego użytku ułatwiające prace domowe, - wie, że prąd elektryczny jest bardzo niebezpieczny, - dostrzega zmiany zachodzące podczas doświadczenia, - wymienia przedmioty przewodzące prąd elektryczny, - określa sposoby oszczędzania energii w domu, - zna właściwości magnesu, - przestrzega reguł zgodnego współżycia w grupie, - uważnie słucha i wykonuje polecenia nauczyciela. Aktywność językowa: - opowiada, co dzieje się na obrazku, - dzieli się spostrzeżeniami i doświadczeniami wyniesionymi z domu rodzinnego, - odpowiada całym zdaniem. Aktywność matematyczna: - przyporządkowuje obrazki do odpowiednich zbiorów, - rozumie i stosuje określenia: prawa strona, lewa strona. Aktywność plastyczna i techniczna: - projektuje urządzenie elektryczne własnego pomysłu, - wykonuje prace plastyczne metodą kalkomanii - wykleja plasteliną żarówkę - zna istotę cienia, - tworzy postacie do teatrzyku cieni poprzez odpowiednie ułożenie rąk, - układa różnorodne wzory z materiału przyrodniczego, - przygotowuje lemoniadę bez użycia urządzeń technicznych. Aktywność ruchowa: - naśladuje ruchem ciała czynności domowe, - szybko reaguje na sygnał słuchowy w czasie zabaw ruchowych, - sprawnie porusza się w grupie.	I/1, I/2, III/3, IV/1, IV/3, VI/1, VI/3, X/3	VIII
		III/1, III/2, XIV/2, XIV/5
		IV/2, XIII/4
		II/5, IX/2
		V/4

1. Temat kompleksowy:

Bo w przedszkolu jest wesoło

– zajęcia adaptacyjne dla dzieci.

Zajęcia 1. Razem bawić się weselej.

Zabawy poranne:

1. Kinezjologiczne rytmy wg. Dennisona:

„Jeśli chcesz być wyciszony

I do pracy nakręcony to:

Wody łyk, masażu chwilka

Skrzyżnie ruchy przez minutkę

Potem zrób pozycję Paula

I popatrz przez piramidkę”.

1. Zabawy z gazetą wg. Labana:

• marsz po kole, (tamburyno),

• taniec z gazetami do muzyki, naśladowanie ruchów nauczyciela

• położenie gazety rozłożonej na podłodze - wchodzenie i schodzenie z gazety przodem i bokiem,

• składanie gazety na pół - przeskoki w przód, w tył, bokiem przez gazetę,

• składanie gazety na ¼ - obieganie złożonej gazety, gdy gra muzyka,

• gdy zamilknie - przysiad na gazecie,

• zwijanie gazety w rulon,

• zaglądanie do gazety raz jednym okiem raz drugim,

• dmuchanie w zwiniętą gazetę ( jak w trąbkę),

• przekładanie gazety nad głową i na dole z ręki do ręki z przodu i za plecami,

• wyprost, robienie kuli z gazety ( gniecenie), odreagowanie stresów

• podrzucanie i łapanie kuli z gazety.

1. Zabawa „Ludzie do ludzi” – dzieci swobodnie spacerują po sali w rytm muzyki, na hasło nauczyciela „ludzie do ludzi” łączą się w pary. Inny wariant – ucho do ucha, nosek do noska, głowa do głowy, brzuszki do brzuszków itp.

Przebieg zajęć:

1. Powitanie dzieci piosenką „Przedszkole – drugi dom”.

Gdy dzień wstaje i wita świat, ranną porą wstaję i ja.

Mama pomaga ubierać się,

do przedszkola prowadzi mnie.

ref. Ja chodzę tam co dzień, obiadek dobry jem,

a po spacerze w Sali wesoło bawię się.

Kolegów dobrych mam, nie jestem nigdy sam,

przedszkole domem drugim jest.

Czasem rano trudno mi wstać, chciałoby się leżeć i spać,

lecz na mnie auto czeka i miś, w co będziemy bawić się dziś?

ref. Ja chodzę tam co dzień…

Zamiast mamy panią tu mam, bardzo dużo wierszyków znam.

Śpiewam i tańczę, wesoło mi, i tak płyną przedszkolne dni.

ref. Ja chodzę tam co dzień…

1. Zabawa „Witamy się częściami ciała”.

Wybrane dziecko rzuca kostką i przyporządkowuje na tablicy właściwy obrazek do liczby oczek. Dzieci poruszają się w rytm melodii, na pauzę witają się wylosowaną przedstawioną symbolicznie częścią ciała z sąsiadami po obu stronach (rękami, uszami, nosami, plecami, poprzez przytulenie, kiwając do siebie ręką).

1. Słuchanie wiersza pt. „Mój przyjaciel” A. Frączek.

Mój przyjaciel daję słowo,

Jest osobą wyjątkową!

Umie robić zamki z piasku,

Po podwórku biega w kasku

I dla innych się naraża

jak policjant albo strażak

Czasem bywa też piratem,

Co na statku ma armatę,

Raz rycerską nosi zbroję,

Innym razem jest kowbojem.

Kiedy się spotkamy w parku,

To podzieli się koparką

I pożyczy mi łopatkę

Lub wiaderko w żółtą kratkę.

Bardzo lubi mleczne krówki

I czerwone ciężarówki,

Piłkę nożną kopie w błocie,

Z kotem ściga się po płocie.

A w kieszonce od spódniczki

Trzyma procę i kamyczki.

Mój przyjaciel daję słowo

Jest dziewczynką wyjątkową!

2. Rozmowa nt. treści wiersza.

Jakie cechy posiada przyjaciel z wiersza, jaki jest?

(ma dużą wyobraźnię, pomysłowy, odważny, wymyśla różne zabawy,

jest chętny do zabawy, potrafi się dzielić zabawkami, lubi słodycze.

Co jest zaskakujące w wierszu? – wydawałoby się, że mowa o jakimś

chłopcu, a okazało się, że chodzi o dziewczynkę – nie zawsze chłopcy bawią

się tyko samochodami, a dziewczynki lalkami, dzielenie się spostrzeżeniami.

1. „Różnice i podobieństwa” – oglądanie zbioru zdjęć na tablicy Obrazki z ludźmi

przedstawiających ludzi o odmiennym kolorze skóry, różne emocje. innej rasy

Podjęcie próby nazwania nastojów, znalezienia różnic i podobieństw Ilustracje przedst.

(np. wszyscy są uśmiechnięci, ale mają inny kolor skóry, wyglądamy różne emocje

inaczej, ale odczuwamy podobne emocje, też się złościmy, smucimy itp.).

1. „Jesteśmy detektywami – tropienie różnic i podobieństw”. Plastikowa lupa

Dzieci za pomocą plastikowej lupy uważnie przyglądają się sąsiadowi obok i

wypowiadają zdania „Jestem do ciebie podobny bo… różnię się od ciebie…

(np. mam też jasne włosy, bo mam bluzkę w innym kolorze … itp.).

1. „Jaką minę wtedy mam?”

Dzieci próbują przyporządkować właściwą fotografię do opisu słownego Buźki z różnymi

– rozpoznawanie emocji. emocjami

SMUTNO MI, GDY JESTEM W DOMU SAM.

CIESZĘ SIĘ, GDY MAMĘ OBOK MAM.

DZIWI MNIE, GDY W ŁAZIENCE MYDŁA BRAK.

ZŁOŚCI MNIE, GDY WSZYSTKO JEST NIE TAK.

1. Zabawa pantomimiczna „Wzajemna pomoc”

Dzieci łączą się w pary, następnie wykonują polecenia nauczyciela, np.:

• jest ślisko, pomóż koledze iść po śliskim chodniku,

• pada deszcz, weź kolegę pod parasol,

• wspinamy się razem na wysoką górę,

• pomóż koledze znaleźć zgubioną zabawkę,

• twój kolega się przewrócił – pomóż mu wstać

• idziemy uśmiechając się do siebie

• pomóż koledze pozbierać kredki z podłogi

• popraw koledze humor, robiąc śmieszną minkę

1. „Połącz w pary” – zabawa rozwijająca percepcję wzrokową – wybrane dzieci Karty pracy

za pomocą pisaka łączą w pary takie same miny, nazywają je. Pisaki

1. „Czarodziejska Skrzynia Miłych Słów”.

Nauczyciel rozdaje każdemu dziecku papierowe serduszko, dzieci w parach Papierowe serca

wymieniają się komplementami i sercami (np. to serduszko dla ciebie,

lubię cię, bo tak pięknie się do mnie uśmiechasz, masz ładne kucyki, dzielisz

się zabawkami, pomagasz mi szukać zabawek, jak się zgubią itp.)

1. „Jesteśmy niepowtarzalni” – pokaz zdjęć przedstawiających linie papilarne Zdjęcia linii

człowieka, wyjaśnienie dzieciom, że każdy je posiada i nikt na świecie nie ma papilarnych

takich samych linii (o tym samym wzorze), co czyni nas wyjątkowymi, człowieka

odmiennymi- tylko my takie mamy, nikt więcej.

1. „Krasnale to my, a to jestem ja!” Kolorowe farby

W nawiązaniu do poprzedniego punktu nauczyciel przypomina dzieciom, że Arkusz papieru

każdy z nas jest inny, tak samo, jak jego linie papilarne, dlatego teraz

zadaniem dzieci jest umoczenie opuszka palca w kolorowej farbie i

odciśnięcie go na brystolu pod w/w hasłem – podkreślenie inności.

1. Praca plastyczna – dzieci wycinają z gazet oczy, nos i usta i włosy z małych Czasopisma

kawałków. Otrzymują od nauczyciela kartkę papieru z narysowanym kołem. Klej, nożyczki

Koło to głowa, wszystkie dzieci naklejają wycięte fragmenty. Kartki papieru

Zajęcia 2. Dziękuję, przepraszam i proszę –

znamy trzy magiczne słowa.

Zajęcia poranne:

1. Dzieci maszerują parami, podchodzą do wychowawczyni i tworzą Szarfy

szeroką uliczkę. Jedna strona (rząd) otrzymuje szarfy w jednym kolorze.

1. Zabawa orientacyjno – porządkowa: Dzieci w lesie. Dzieci ubrane w szarfy

stoją w rozsypce – to drzewa w lesie. Pozostałe zaś biegają w różnych

kierunkach, na zawołanie „Stój!” – zatrzymują się i chowają za najbliższe

drzewko. Zabawę powtarzamy kilka razy, następnie zmieniamy role i zabawa

toczy się dalej. Po zakończeniu wyznaczone dzieci rozdają resztę szarf, tak,

że każde dziecko ma szarfę.

1. Ćwiczenia tułowia – skłony w przód.

Rozsypka – szarfy ułożone w kółeczko. Każde dziecko stoi przed swoją szarfą

w rozkroku. Na polecenie nauczyciela, dzieci skłaniają się w przód i dotykają

rękami podłogi w środku kółeczka. Następnie prostują się i klaszczą dwa razy

w górze.

1. Ćwiczenie mięśni grzbietu: Siad klęczny (na piętach). Szarfę położyć przed

sobą jak wstążkę (tuż przy kolanach) i ręce położyć na szarfie.

Odsunąć szarfę daleko w przód, a następnie przysunąć ją do kolan,

podnieść w górę i spojrzeć na sufit (w czasie ćwiczenia nie unosić się z pięt).

1. Czworakowanie: Pieski przechodzą przez płotek.

Dzieci podzielona na dwie grupy wg koloru szarf. Jedna tworzy płotek w

szeregu z chwytem rąk, tak aby między żerdkami płotka (między dziećmi )

były odstępy. Naprzeciwko, w odległości 5 -6 kroków, pieski na czworakach.

Na polecenie pieski idą do płotka i każdy omija swoją żerdkę (tzn. dziecko

stojące przed nim z prawej strony) i wraca drugim otworem w płocie na swoje

miejsce. Zmiana ról i to samo ćwiczenie powtarza druga grupa. Moment

wyprostny w zabawie jest wtedy, gdy dzieci tworzą płotek.

1. Zabawa bieżna: Jaskółki. Szarfy rozłożone w kółeczku leżą na podłodze.

W każdym kółku – gniazdku jedno dziecko – jaskółka. Na sygnał jaskółki

wylatują z gniazd, krążą w różnych kierunkach, a na zawołanie „Burza!” –

wracają do swoich gniazd (lub też stają w najbliższym).

Przebieg zajęć właściwych:

1. Nauka piosenki pt. „Grzeczne słówka” Płyta CD

Dziękuję, przepraszam i proszę,

Trzy słówka za małe trzy grosze

I grzeczny królewicz, i grzeczna królewna

Znają te słówka na pewno.

Trzy słówka za małe trzy grosze:

Dziękuję, przepraszam i proszę.

To przecież niewiele kosztuje,

Gdy powiesz, uprzejmie dziękuję.

Korona ci z głowy nie spadnie na pewno.

Nawet, gdy jesteś królewną.

Ref: Trzy słówka…

1. Rozmowa na temat trzech magicznych słówek – praca z ilustracjami. Niewłaściwe

• Co widzisz na obrazku? zachowania – il.

1. „Jakie to słowo”? – zagadki słuchowe – dzieci dopowiadają właściwy zwrot

grzecznościowy.

Wietrzyk porwał mój kapelusz, biegnę za nim, już go chwytam ale wiatr go

porwał znowu i kapelusz dalej zmyka… Pobiegł Tomek co sił w nogach,

z wiatrem wcale nie był w zmowie. Zręcznie złapał mój kapelusz, już go

niesie. Co mu powiem? Dziękuję

Bartek w biegu trącił Gosię bo chciał bardzo złapać Krzysia. Gosia była

obrażona na Bartka i na Krzysia. Bartek jednak się zatrzymał – Nie płacz

Gosiu, wina nasza. Ja za Krzysia i za siebie bardzo, bardzo cię… przepraszam

Obiad dziś jest bardzo smaczny, bo jem ulubiony groszek. Mam ochotę zjeść

go więcej, więc do mamy mówię… proszę

Ser kupuję, świeże bułki, proszę panią ekspedientkę o dwie śmietankowe rurki,

pani cienki papier bierze, pyszne rurki już pakuje, pięknie pachną tak jak lubię,

pani mówię więc …. Dziękuję

1. „Zamki i Rycerze” – zabawa ruchowa.

Dzieci dobierają się trójkami, dwie osoby trzymające się za ręce to zamek,

a w środku stoi rycerz. Na polecenie „zamek” - rycerz stoi w miejscu, a zamek

szuka sobie nowego rycerza. I odwrotnie na polecenie „rycerz”, to zamek stoi

w miejscu, a rycerz szuka nowego zamku Na polecenie „trzęsienie ziemi”-

zamki i rycerze kładą się na dywan.

1. Karty pracy - pomóż znaleźć drogę do domu Leonowi. Karty pracy

2. Wysłuchanie opowiadania Mateuszek na zaczarowanej wyspie. S. Szuchowa

Dzieci wskazują skutki niewłaściwego zachowania się Mateuszka. „Mateuszek w

Opowiadają jak należy zachowywać się w stosunku do innych. zaczarowanej

1. „Ukryte puzzle” - praca w zespołach. krainie”

Każda grupa kolejno szuka swojej niespodzianki kierując się instrukcjami Papierowe

nauczyciela oraz strzałkami rozmieszczonymi w sali. Po odszukaniu strzałki

niespodzianek w postaci puzzli dzieci układają swoje obrazki – fragmenty Puzzle ilustracji

opowiadania o Mateuszku w utworzonych wcześniej zespołach. związanych z

Opowiadają jaką sytuację przedstawia ich obrazek. opowiadaniem

1. „Szukaj przyjaciela” - zabawa ruchowa przy muzyce.

Dzieci dobierają się parami i tańczą w rytm melodii. Gdy muzyka milknie

każde dziecko dowolnie porusza się po sali. W momencie gdy znów słychać

muzykę dzieci szukają swojej pary i zaczynają tańczyć.

1. Zabawa z podskakiwaniem - na sygnał dzieci wykonują podskoki obunóż w

miejscu lub szukają dziupli ,wchodząc do środka obręczy.

1. Praca plastyczna – plakat dobrych słów. Dzieci wspólnie rysują ogromny Arkusz papieru

plakat zachęcający do używania dobrych słów. Pisaki, kredki

Papier kolorowy

Zajęcia 3. Zabawki w naszej sali -

dbamy o kąciki zabaw.

Zajęcia poranne:

1. Zabawa orientacyjno porządkowa: „Pułapka na myszy”.

Dzieci podzielone na dwie grupy (dziewczęta i chłopcy). Chłopcy wiążą koło

trzymając ręce tak wzniesione, aby możliwe było swobodne bieganie.

Dziewczęta – myszki wchodzą do środka koła i na polecenie nauczyciela

wybiegają okienkami utworzonymi z rąk chłopców na zewnątrz i do środka.

Na sygnał: „Pułapka zamyka się!” – dzieci tworzące koło przysiadają.

Nauczyciel oblicza złapane myszki i zabawa toczy się dalej. Po jakimś czasie

należy zmienić rolę.

1. Ćwiczenie ramion – siad skrzyżny.

Klasnąć dwa razy przed sobą i przenieść ramiona w bok.

1. Ćwiczenie głowy:

Kiwanie głową jak pajac. Małe skłony głowy w przód i w tył.

1. Ćwiczenie mięśni grzbietu: Patrzenie przez lornetkę.

Leżenie przodem, łokcie wsparte, ręce zwinięte w pięść zbliżone do oczu

naśladują trzymanie lornetki (sprawniejsze dzieci mogą wypatrywać przez

lornetkę z łokciami wzniesionymi w bok).

1. Ćwiczenie tułowia – skłony boczne: „ łódka na falach.

Siad skrzyżny, ręce oparte o podłogę z obu stron. Dzieci odpychają się raz

jedną raz drugą ręką, coraz dalej – łódki kołyszą się na falach. Należy

dopilnować aby biodra były nieruchome, a ruch wykonywany tylko tułowiem.

1. Bieg: Uciekaj od piłki bo parzy. Dzieci zebrane w gromadce po jednej stronie Piłka

sali. Naprzeciwko stoi nauczyciel z dużą piłką. Na polecenie dzieci biegną w

stronę nauczyciela (na drugą stronę sali), która toczy piłkę po podłodze.

Kogo piłka dotknie, jest oparzony, na chwilę odchodzi z zabawy.

Następuje zmiana nauczyciela zastępuje chętne dziecko.

1. Ćwiczenie mięśni brzucha: Mucha chodzi po suficie.

Leżenie tyłem – swobodne wznoszenie nóg i rąk w górę i naśladowanie nimi

jak chodzi mucha po suficie (przebieranie nogami i rękami).

W czasie ćwiczenia, w celu prawidłowego oddychania dzieci mogą powtarzać

tekst: Chodzi mucha po suficie, A czy wy tak potraficie?

Przebieg zajęć właściwych:

1. Zabawa dydaktyczna –„Zimno-ciepło”.

Ustawienie na środku sali umownego symbolu np. chorągiewki, od którego Chorągiewka

wyznaczamy kierunek prawy i lewy. Dziecko szukające otrzymuje informację, Zabawki

że zabawka , której szuka znajduje się na prawo lub lewo od chorągiewki.

Jego zadanie polega na szukaniu po właściwej stronie. Dzieci podpowiadają

określeniami zimno, ciepło, gorąco, parzy. Po skończonej zabawie wybrane

dzieci odkładają zabawki na swoje miejsce.

1. Zaproszenie dzieci do zabawy ruchowej „Bal zabawek”.

Dzieci poruszają się po sali w rytm melodii. Przerwa w muzyce sygnalizuje

dzieciom, że muszą stanąć w rozkroku i czekać na wywołanie określonej

zabawki. Nauczyciel daje dzieciom wskazówki, jaką zabawkę będą

naśladowały. Teraz naśladujemy:

• pajacyki ( dzieci skaczą w miejscu, rozkładają ręce i nogi jak pajacyk),

• lalki ( stają w rozkroku, rozkładają ręce i kiwają głowami),

• piłeczki ( skaczą obunóż w miejscu okręcając się dookoła),

• samochody( naśladują samochody),

• misie ( poruszają się po czworakach).

1. Słuchanie wiersza Anny Łady- Grodzickiej „Zgubione zabawki”.

„Zgubione zabawki”

Romek się bawił zabawkami.

Nagle usłyszał Wolanie mamy:

„Chodź szybko synku i nie zwlekaj,

wracaj do domu, obiad czeka.”

Posłuszny Romek wziął zabawki,

lecz nie miał torby ani siatki.

Zgarnął je wszystkie w ręce obie.

„Chyba doniosę”- myśli sobie.

Po schodach wbiega z hałasem,

i nic nie słyszy, a tymczasem...

Kiedy tak szybko pędzi na górę,

zabawki sypią się za nim sznurem:

na pierwszym stopniu samolot gubi.

Na drugim skakankę, którą lubi.

Na trzecim upuszcza łopatkę czerwoną.

Na czwartym foremkę zieloną.

Na piątym upada mały miś,

którego dostał właśnie dziś.

Dopiero, gdy na szóstym stopniu

auto zadźwięczało,

Romek obejrzał się i zobaczył, co się stało.

Ręce puste, schody pełne:

„Ale gapa ze mnie...”.

1. Udzielanie odpowiedzi na pytania dotyczące treści wiersza:

- Dlaczego Tomek skończył swoją zabawę na podwórku?

- Jak myślicie, dlaczego zebrał wszystkie swoje zabawki w ręce?

-Co się stało kiedy szedł na górę?

-Dlaczego Tomek nazwał siebie gapą ?

- Co trzeba zrobić, kiedy znajdziemy w przedszkolu czyjąś zgubę?

- Jakie zabawki zgubił Tomek kiedy wracał do domu?

1. Wyszukiwanie na tablicy obrazków przedstawiających zabawki ,których Obrazki: samolot

nazwy nauczyciel wypowiada sylabami. skakanka, miś,

Sa-mo-lot, ska-kan-ka, ło-pat-ka, fo-rem-ka, miś, au-to. foremka, łopatka.

1. Zabawa dydaktyczna „Zgubione zabawki. samochód

Ponowne wysłuchanie wiersza.

Określanie liczbami porządkowymi schodów na tablicy od dołu do góry. Ilustracja

Udzielanie odpowiedzi na pytania: schodów

- Jaką zabawkę zgubił Romek na pierwszym schodku?- samolot

( wyszukanie obrazka, analiza słuchowa wyrazu samolot, umieszczenie

obrazka na pierwszym schodku).

- Jaką zabawkę zgubił Romek na drugim schodku?- skakankę

( wyszukanie obrazka, analiza słuchowa wyrazu skakanka, umieszczenie

obrazka na drugim schodku) itd.

1. Losowanie przez dzieci puzzli w kopertach -zabawka miś, klocki, lalka, Puzzle: miś, lala,

pajacyk, samochodzik. Ułożenie obrazka z elementów , przyklejenie go na klocki, pajacyk,

kartkę i staranne pokolorowanie pluszowego misia. samochodzik

1. Zaproszenie dzieci do zabawy ruchowej „Zmień się w swoją ulubiona Klej, kartki

zabawkę”. Dzieci maszerują po Sali w takt wybijany przez nauczyciela na

bębenku. Gdy dźwięki instrumentu milkną zamieniają się w swoją ulubioną

zabawkę. Poruszają się tak, aby koledzy mogli odgadnąć w jaką zabawkę się

zamienili.

1. Zabawa dydaktyczna „Porównujemy długości”. Kolorowe wstęgi

Dzieci samodzielnie porównują długości kolorowych wstążeczek i układają je

od najdłuższej do najkrótszej. Używają określeń: długa, krotka, trochę dłuższa,

trochę krótsza.

1. Wykonanie zadania ( karta pracy przygotowana przez nauczyciela). Karty pracy

• rysowanie pod długą skakanką krótszej skakanki,

• kolorowanie najkrótszej i najdłuższej kredki.

1. Rozmowa z dziećmi na temat recyklingu. Zabawki z

Próba odpowiedzi na pytanie: Co to jest recykling? Wyjaśnienie dzieciom recyklingu

potrzeby recyklingu dla ochrony naszego środowiska i oszczędności. Wkłady do jajek

Jak myślicie, że można zrobić zabawki do naszego przedszkolnego kącika z Klej, nożyczki

recyklingu? Nauczyciel prezentuje kilka zabawek z wykorzystaniem różnych Farby, rolki po

rzeczy domowych. Dzieci zgadują z czego powstały zabawki. Z pomocą papierze, worki

nauczyciela tworzą własne recyklingowe zabawki przedszkolne. foliowe, bibuła.

Zajęcia 4. Kłębuszkowe zabawy.

Zajęcia poranne:

1. Przygody Języczka Wędrowniczka.

W małym domku mieszkał sobie Języczek Wędrowniczek (otwieranie ust,

wysuwanie i chowanie języka). Kiedy tylko się obudził, rozpoczynał swoje

ulubione wędrówki. Wchodził po schodach (przesuwanie języka po górnych

zębach) na piętro swojego małego domku, zaglądał tu i tam (przesuwanie

języka po górnej wardze, od prawego do lewego kącika). Wyglądał przez

uchylone okno (wysuwanie języka w kierunku nosa) i oglądał małego kucyka

(biegającego po łące (kląskanie językiem). Potem schodził schodami w dół

(przesuwanie języka po dolnych zębach). Zaglądał do kuchni (wypychanie

językiem prawego policzka), a potem do pokoju (wypychanie językiem lewego

policzka). Otwierał drzwi wejściowe i spoglądał na rosnące kwiaty

(wykładanie języka na brodę). A kiedy już się bardzo zmęczył, zamykał drzwi

(zaciskanie warg) i odpoczywał w swoim małym, przytulnym domku.

- Poślijcie mu całusa na dobranoc (składanie warg do pocałunku i cmokanie).

1. Ćwiczenie orientacyjno – porządkowe i wyprostne: Idźcie kolejno jedno za Kolorowe krążki

drugim i każde z was niech weźmie krążek. Spróbujcie iść ostrożnie

z krążkiem na głowie.

1. Zabawa ożywiająca: Samochody.

Trzymajcie krążki jak kierownicę samochodu. Popatrzcie, podniosłam Czerwona

zieloną chorągiewkę – samochody jeżdżą w różnych kierunkach, mijają i zielona

się ostrożnie, aby nie było zderzenia. Uwaga! Podnoszę czerwoną chorągiewkę chorągiewka

i trzeba się zatrzymać. A teraz wszyscy kierowcy uważają, kiedy będzie wolno

jechać, a kiedy należy się zatrzymać.

1. Skoki: Pochód pajaców.

Ustawcie się w czterech kolejkach wg kolorów krążków. Połóżcie krążki na

ziemi równo jeden za drugim, w odległości kroku, i stańcie szybko przed nim

w kolejce. Skaczcie teraz jak pajace: nad krążkiem rozkrok, za krążkiem

doskok (nogi razem). Róbcie to wolno, zachowując odstępy, a na pewno się

uda.

1. Ćwiczenie zręczności: Stańcie tak, aby każde z was miało dużo miejsca.

Połóżcie krążki na ziemi. Na klaśnięcie – kto szybciej usiądzie na krążku i

skrzyżuje nogi? Wyprostujcie nogi w przód i znów usiądźcie skrzyżnie.

Zróbcie to kilka razy. A teraz kto szybciej wstanie i znów usiądzie?

1. Leżenie na plecach z zamkniętymi oczami. Wskazywanie ręką kierunku skąd Dzwoneczek

słychać dzwoneczek. Nauczyciel zmienia swoje położenie w sali, po czym

dzwoni dzwoneczkiem

1. Trening autogenny Schultza w wersji A. Polender

Posłuchajcie dzisiaj opowiadania o małym , dobrym skrzacie (krasnalu,

leśnym ludku, misiu, dobrym duszku, jeżyku, ufoludku itp.). Malutki skrzacik

żyje w dużym, ciemnym lesie, pod ogromnym muchomorem. Ma czerwoną

czapeczkę, niebieski kubraczek i zawsze się uśmiecha. Przez całą wiosnę, lato,

jesień skrzat ciężko pracował, wszystkim wokół pomagał, żeby każdy był

szczęśliwy.

Zbliżała się zima i skrzacik poczuł się ogromnie zmęczony. Zrobił sobie

wygodne posłanie pod czerwonym grzybkiem i postanowił wreszcie wyspać

się i solidnie odpocząć. Wszystkie dzieci będą teraz myślały o tym

spracowanym, wesołym dobrym skrzacie i robiły wszystko to, co on robi.

Skrzat układa się do głębokiego zimowego snu i kładzie się prościutko na

posłaniu. Wy też kładziecie się na kocykach. Skrzat kładzie sobie pod głowę

poduszeczkę z zielonego, puszystego mchu- wy też leżycie już z głową na

poduszce. Skrzacik leży spokojnie, ma zamknięte oczy, czuje jak

odpoczywają jego rączki, nóżki, głowa, buzia i oczka. Najpierw czuje, że jego

lewa noga robi się taka ciężka, coraz cięższa, jakby była z drewna czy z

żelaza. Skrzat nie może jej podnieść, noga stała się leniwa, ale tak jest dobrze,

wygodnie. Ach, jak cieplutko i przyjemnie. Prawa noga zazdrości lewej. Więc,

aby jej nie było smutno, Skrzacik myśli o tej drugiej. Prawa noga też robi się

taka ciężka, coraz cięższa, że nie można jej podnieść, więc się nie rusza, leży

spokojnie, jest jej dobrze i cieplutko. Ach, jak ciepło i przyjemnie. Obie nóżki

skrzata są teraz spokojne, nie ruszają się. Jest im dobrze i cieplutko.

A łapki Skrzacika? Też chcą, żeby im było przyjemnie więc skrzat myśli o

nich. Najpierw o lewej rączce. Ona chce odpocząć, bo się bardzo napracowała.

Skrzacik położył rączkę wygodnie na posłaniu wzdłuż swego ciała. Paluszki

leżą swobodnie. Są leniwe, nic im się nie chce robić. A prawa ręka? Skrzat

myśli o niej, a ona robi się taka ciężka jak klocek z drewna, ale za to jest

cieplutka i jest jej przyjemnie. Teraz Skrzacik myśli o tej drugiej rączce.

Najpierw sprawdza, czy jest jej wygodnie, czy paluszki się nie ruszają. Ojej!

Ona też się robi taka ciężka, nie można jej oderwać od kocyka. Ale i jej jest

dobrze i cieplutko. Teraz i rączki i nóżki leżą już spokojnie, nie ruszają się.

Jest im dobrze. Odpoczywają. Skrzat już o nich nie myśli.

Ale za to przypomniał sobie o swojej głowie. Opuszcza ją swobodnie, aż

zapada się ona w poduszeczkę. Główka leci, leci gdzieś w dół....

Jest jej dobrze. Buzia również jest spokojna. Oczka są zamknięte, nic nie

widzą, jest ciemno. O jak przyjemnie, o niczym się nie myśli. Leżymy

spokojnie, cichutko..., słuchamy razem ze skrzatem jak szumi las, jak drzewa

śpiewają (nauczyciel nuci kołysankę). Teraz się budzimy i przeciągamy

rozkosznie. O, jak dobrze... Skrzacik się wyspał i świetnie się czuje. Zatem

spróbujmy, czy potrafimy wolno unieść w górę jedną nóżkę, potem drugą –

w górę i bach !- na posłanie, teraz druga w górę i bach! Na posłanie.

Skrzat podnosi się i wstaje. Wy też wstańcie, przeciągnijcie się mocno.

A teraz, abra – kadabra, hokus –pokus, czary – mary zamieniam was z

powrotem w dzieci i zapraszam do koła. Ma teraz do was pytanie: kto z was

był naprawdę skrzatem, myślał i robił to samo co on? Co czuliście podczas

zabawy? Co wam się najbardziej spodobało?

Przebieg zajęć właściwych:

1. Powitanie w kręgu – zabawa integracyjna „Witam was”:

„Wszyscy wspólnie się witamy i zabawę zaczynamy.

Jestem ja, jesteś ty - raz, dwa, trzy!

1. „Wiązanie uśmiechu” – zabawa pobudzająca wyobraźnię. Nauczyciel zbiera od dzieci uśmiechy i wiąże je, aby w czasie zabawy każdy był zadowolony.

Gdy lina jest już ciężka, kładziemy ją na podłodze i przydeptujemy po to,

by zatrzymać uśmiechy na cały dzień. Na zakończenie zajęcia rozwiązujemy

linę i uwalniamy uśmiechy.

1. „Co znajduje się w pudle” – odgadywanie przez dotyk. Kłębki wełny

2. Burza mózgów – Z czym wam się kojarzą te kłębki...?

3. Oglądanie kłębków wełny – „Weź do ręki kłębek wełny. Obejrzyj go, dotknij,

zobacz grubość nitki, potrzyj o policzek itp.”.

1. Tworzenie listy atrybutów – „Jaka może być włóczka...?”

Wyszukiwanie podobieństw włóczki do innych obiektów z wykorzystaniem

poprzednio podanych przymiotników, np. miękka jak..., włochata jak...,

gryząca jak...

1. Zabawy ruchowe:

• podawanie kłębka – bardzo ciężkiego, lekkiego, klejącego się, itp.

• toczenie kłębków (jedno dziecko jest „kłębkiem”, drugie toczy),

• zwijanie i rozwijanie kłębka (dzieci podają ręce tworząc „nitkę” –

pierwsze zwija kłębek, ostatnie rozwija); jakiego kłębka brakuje?

1. „Widzę inaczej” – przezwyciężanie szablonowego spostrzegania i

wykorzystania wełny. Zastanówcie się do czego jeszcze mogłaby przydać się

włóczka? Do czego można ją wykorzystać?

1. Tworzenie wspólnego włóczkowego obrazu, nadawanie nazwy. Arkusz papieru

Dzieci kolejno dokładają swoje nitki na arkusz szarego papieru, Wełna, nożyczki

oglądają wspólne dzieło, zastanawiają się jak go nazwać. Klej

1. Zabawa „Tkanie pajęczej sieci” – toczenie kłębka, chodzenie po sieci.

2. Ekspresja plastyczna – „Do kartonu przykleiły się kawałki włóczki. Kredki

Co to może być ?” - pomyśl i narysuj.

Zajęcia 5.Zabawy matematyczne z Misiem

Baltazarem.

Zajęcia poranne:

1. Zabawa naśladowcza.

- Nastał ranek. Idziemy do przedszkola - marsz w miejscu z równoczesnym

śpiewaniem piosenki. W drzwiach przedszkola wita nas pani - zatrzymanie,

skinienie głową i powiedzenie "dzień dobry". W szatni zdejmujemy buty,

ściągamy kurtki, płaszczyki - naśladowanie ściągania obuwia, zdejmowania

wierzchniego okrycia. Wchodzimy do sali - marsz w dowolnych kierunkach.

Myjemy ręce - naśladowanie mycia rąk. Jemy śniadanie - przejście do siadu,

naśladowanie nabierania zupy mlecznej łyżką, picie z kubka. Po śniadaniu

pora na zabawę Na dworze jest piękna pogoda zatem wychodzimy na plac

zabaw. Skaczemy na skakankach, podrzucamy piłki obserwując jak wysoko

lecą, a następnie jak spadają. Rzucamy piłkami jak najdalej.

Odbijamy o chodnik. Podrzucamy klaszcząc w ręce

- naśladowanie czynności, o których mowa. Wracamy do przedszkola

wąskim chodnikiem. Uważamy, żeby nie podeptać trawnika. Znajdujemy się

w sali. Jesteśmy zmęczeni, pora odpocząć - leżenie w dowolnie wybranej

pozycji na dywanie.

1. Ćwiczenia gimnastyczne:

• „Mosty” – jedno dziecko robi mostek, a drugie dziecko przechodzi

wokół, nad, pod.

• „Paczka” – jedno dziecko zwija się w kłębek, mocno splata dłonie,

a współćwiczący próbuje rozwiązać paczkę.

• „Ciężar” – jedno dziecko leży nieruchomo na brzuchu na podłodze,

a drugie stara się je przewrócić na plecy lub poruszyć.

• „Huśtawka” – dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym twarzą odwrócone

do siebie trzymając się za dłonie, jedno dziecko huśta drugie.

• „Waga” – dzieci stoją naprzeciw siebie i chwytają się za ręce,

wykonują na przemian przysiady.

• „Przepychanki” - dzieci siedzą w siadzie odwrócone do siebie

plecami i przepychają się.

• „Naleśnik” – przygotowania naleśnika w parach, zabawa

naśladowcza.

1. Drzewa i wiatr - wyrabianie reakcji na zmiany dynamiczne. Grzechotka

Dzieci „drzewa” zajmują dowolne miejsca w sali. Prowadząca potrząsa

delikatnie grzechotką. Dzieci "drzewa" stoją spokojnie, opuszczone ręce i

głowy, nogi złączone. Kiedy dźwięk grzechotki staje się coraz głośniejszy

„drzewa” poruszają się "tańcząc z wiatrem". Ręce uniesione w górę, kołyszą

się na boki z jednoczesnym poruszaniem palcami.

1. Ćwiczenia w grupie:

„Zwijamy dywan” – dzieci kładą się ciasno na podłodze jedno obok drugiego.

Pierwsze dziecko kładzie się na dywanik i turla się po nim, aż do końca

dywanu, następne dziecko itp.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Powitanie dzieci przez ich przyjaciela – pacynkę misia. Pacynka misia

Witam tych, którzy przyszli dzisiaj do przedszkola pieszo, przyjechali

autobusem, przyjechali samochodem, mają dobry humor, są smutni itp.

1. Wysłuchanie opowiadania pt. „Wielka Niedźwiedzica i Mała Niedźwiedzica” J. Boehme

Rozmowa na temat opowiadania, kształtowanie pojęć mały duży, „Opowiadania o

porównywania zabawek. Misiach”

1. Zaproszenie przez misia, aby dzieci pokazały jak rośnie roślinka – dzieci

zwijają się w kłębek a następnie powoli wstają.

1. Rozdanie każdemu dziecku kartki z narysowanymi pięcioma przedmiotami Pisaki

różnej wielkości. Zadaniem dzieci jest zaznaczenie mazakiem przedmiotów Karty pracy

od najmniejszego do największego (tak jak wzrastała roślinka).

1. Miś zaprasza do zabawy – wymienione osoby mają wstać: chłopcy,

dziewczynki, panie, chłopcy, dziewczynki ………

Każde dziecko otrzymuje długi pasek z powtarzającym się rytmem, powinno Paski papieru

odszukać powtarzający się rytm i kontynuować go. kolorowego

1. Zabawa z misiem: miś rzuca kostką, dzieci liczą ilość wyrzuconych oczek i Kostka do gry

podskakują odpowiednio tyle razy, ile wskazuje liczba oczek.

1. Dzieci dostają koperty.

W każdej jest komplet kartoników z kropeczkami, takimi jak na kostce – Kartoniki

od 1 do 6. Zadaniem dzieci jest uporządkowanie kartoników od najmniejszej z kropkami

liczby oczek do największej. Należy przypomnieć, aby dzieci układały od

lewej strony do prawej.

1. Kolejna zabawa misiem – miś pokazuje dzieciom obrazki z różną ilością Obrazki

przedmiotów. Dzieci np. klaszczą, tupią, podskakują tyle razy ile jest z zabawkami

przedmiotów na obrazkach.

1. Każde dziecko otrzymuje kartkę na której są narysowane kwiaty (1 – 6), a Karty pracy

pod każdym zbiorem kwiatów pusty prostokąt. W prostokącie dzieci rysują

tyle kresek, ile jest kwiatów.

1. Miś zaprasza, aby dzieci pokazały jak skacze pajacyk. Po demonstracji miś

dowiaduje się z jakich figur możemy zrobić pajacyka.

1. Rozdanie dzieciom kopert z figurami, po ich wyciągnięciu i rozłożeniu na Papierowe figury

dywaniku dzieci podnoszą do góry wymieniony przez nauczycielkę kształt geometryczne

figury.

1. Przyklejanie Pajacyka z figur geometrycznych na kartkę papieru. Klej, kartki

1. Temat kompleksowy:

W krainie baśni i bajek.

Zajęcia 1. Historia pewnej książeczki.

Zajęcia poranne:

1. Zabawa z piosenką „Mam chusteczkę haftowaną”. Chusteczka

2. Dzieci w rozsypce na dywanie. Przeskoki z nogi na nogę w rytmie bębenka. Bębenek

3. Uwaga na sygnał - zabawa pobudzająco - hamująca.

Bieg w ustalonym kierunku zgodnie z rytmicznymi uderzeniami w Tamburyn

tamburyno. Mocne uderzenie w tamburyno - wszyscy zatrzymują się i

wykonują podskok obunóż. Ponowny bieg w ustalonym kierunku. Dwa

energiczne uderzenia - dzieci klaszczą dwa razy. Ponowny bieg w ustalonym

kierunku. Trzy mocne uderzenia - dzieci tupią trzy razy.

1. Schronisko - zabawa z elementem równowagi.

"Jesteśmy w górach, idziemy do schroniska. Prowadzi do niego wąska Skakanka

ścieżka". Na podłodze rozłożona długa skakanka, dzieci starają się przejść po

niej stopa za stopą.

1. Wieje wiatr - reagowanie na ciche i głośne dźwięki. Grzechotka

Dzieci w przysiadzie. Nauczycielka gra na grzechotce. Potrząsa nią

delikatnie słychać ciche dźwięki "wieje lekki wietrzyk". Kiedy zaczyna

potrząsać grzechotką coraz mocniej i dźwięki stają się coraz głośniejsze

dzieci przechodzą do pozycji stojącej "wieje silny wiatr". Stojąc w miejscu

poruszają w dowolnych kierunkach rękami. Ponownie dźwięki stają się

coraz cichsze dzieci wracają do przysiadu. Zabawę powtarzamy kilka razy.

1. „Dłonie i oddech” - podczas ćwiczeń dziecko siedzi lub leży.

• Dziecko dmucha na wnętrze dłoni, kilkakrotnie przesuwając dłoń

powoli przed ustami, od nadgarstka po czubek dużego palca

i z powrotem. Następnie powtarza czynność, ale przerywa

dmuchanie na czubku dużego palca i zaczyna od nadgarstka.

• Kontynuuje ćwiczenie, tym razem z zamkniętymi oczyma, skupiając

uwagę na bodźcach dotykowych, docierających z palców,

wnętrza dłoni, nadgarstka.

• Dziecko powtarza ćwiczenie na wnętrzu drugiej dłoni, później na

wierzchu obydwu dłoni.

• Robi głęboki wdech i dmucha na swoją dłoń jak najdłużej potrafi,

do wyczerpania całego zebranego w płucach powietrza.

1. Masaż relaksacyjny „Puszek”. Papierowa

Jedno dziecko z pary kładzie się na plecach. Drugie dziecko kawałkiem serwetka

postrzępionej papierowej serwetki lekko gładzi czoło, policzki, szyję, ręce

i odsłonięte do kolan nogi leżącego dziecka.

Towarzyszy temu cicha, spokojna muzyka.

1. Masaż relaksacyjny „Toczek i skoczek” Piłeczki

Dzieci dobierają się parami. Jedno kładzie się na brzuchu, drugie klęka

przy nim z boku i: naśladuje taniec „toczka”: przy muzyce granej płynnie,

jedną lub dwiema piłeczkami zatacza kółka na leżącym dziecku przesuwając

ruch od pięt do czubka głowy; naśladuje taniec „skoczka”: przy muzyce

granej skocznie, (odrywając) dotyka piłkami ciała dziecka.

Głowę należy pominąć lub dotykać delikatnie.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Zagadka słuchowa „Szelest kartek”. Książki

2. Rozmowa nt. ulubionych książek.

3. Zabawa ruchowa przy piosence „Mole książkowe” Tamburyn

4. „Czy książki należy szanować?”- rozdanie książek (każdemu dziecku).

Wypowiedzi dzieci nt. szanowania książek, porównywanie wyglądu książek

zadbanych i zniszczonych.

1. Zabawa ruchowa „Jestem Elfem”

2. Wysłuchanie „Historii pewnej książeczki”

„To ja. Mała, ciekawa książeczka dla dzieci. Mam dużo kolorowych kartek i

bardzo barwną okładkę. Początkowo moim domem była księgarnia.

Stałam na wysokiej półce, ale często czułam się samotna. Marzyłam o dniu,

kiedy kupi mnie mała dziewczynka, albo mały chłopczyk.

Pewnego dnia moje marzenie się spełniło! Kupiła mnie elegancka pani dla

swojej córeczki Karolinki. Ależ byłam szczęśliwa!!! Każdy wieczór

spędzałam z Karolinką i jej mamą, która głośno czytała ciekawe historie

zapisane na moich kartkach. Niestety pewnego dnia Karolinka dostała od

cioci nową książkę a mnie wrzuciła pod łóżko. Było tam ciemno, ponuro i

strasznie! Kiedy zapadał zmierzch, cichutko płakałam, bo czuła się samotna.

Bałam się, że już zawsze będę leżała pod łóżkiem. Podczas wiosennych

porządków, Karolinka znalazła mnie i zaniosła do przedszkola. Mój nowy

dom nazywa się „Przedszkolny punkt wymiany książek” i jest najczęściej

odwiedzanym miejscem w przedszkolu. Dzieci, które chcą mnie bliżej

poznać, biorą mnie do domu i ciekawie spędzamy razem czas. Jestem bardzo

szczęśliwa i cieszę się, że mogę poznać wielu nowych przyjaciół”.

1. Rozmowa na temat opowiadania.

- Jak wyglądała mała ciekawa książeczka

- Jak się czuła?

- O czym marzyła?

- Co się wydarzyło?

- Czego się książeczka bała?

- Gdzie Karolinka zaniosła książkę?

- Co to jest „przedszkolny punkt wymiany książek”?

1. Wykonanie pracy plastycznej „Książka 3 zmysłów”.

Praca grupowa, każde dziecko tworzy jedną stronę książki,

wykorzystując, skrawki materiałów, suche liście, muszelki. Karki papieru

1. Umieszczenie wykonanej książeczki w „przedszkolnym punkcie wymiany Sznurek, kredki

książki”.

Zajęcia 2. Uwalniamy Jasia i Małgosię.

Zajęcia poranne:

1. Bieg i marsz w rozsypce.

2. Na ustalone sygnały tworzenie par i trójek.

3. Znam kolory - zabawa orientacyjno - porządkowa. Kolorowe opaski

Nauczycielka dzieli dzieci na 4 grupy. Każda grupa otrzymuje opaski w

innym kolorze. Podskakują z nogi na nogę. Na hasło, np. "czerwony" dzieci

z czerwonymi opaskami podbiegają do prowadzącej i ustawiają się przed nią

jedno za drugim. Pozostałe w tym czasie stoją w bezruchu.

1. Tańczące nitki - ćwiczenie oddechowe. Listewka

Bieg w dowolnych kierunkach w rytmie muzyki z płyty CD. Nauczycielka z nitkami

przygotowuje listewkę z przytwierdzonymi do niej nitkami.

Dzieci na przerwę w muzyce podchodzą i dmuchając wprawiają nitkę w ruch.

1. Spoglądamy w lustro.

Dzieci dobierają się parami i stają twarzami do siebie. Jedno dziecko z pary

wykonuje dowolne figury, drugie stara się je naśladować stając się

„lustrzanym odbiciem”.

1. „Koło graniaste”

Kółko graniaste, czworokanciaste

Kółko nam się połamało,

Cztery grosze kosztowało,

A my wszyscy BĘC!

Dzieci tworzę kółko i chwytają się za ręce.

Śpiewają piosenkę i idą w koło.

Na słowo BĘC przewracają się.

1. „Mało nas”

Mało nas, mało nas do pieczenia chleba.

Jeszcze nam, jeszcze nam ciebie tu potrzeba.

Dzieci śpiewają piosenkę, idąc w kole.

W środku znajduje się jedna osoba.

Na słowa: ciebie tu potrzeba: zaprasza do wnętrza jedno dziecko.

Ono wprowadza następne. Piosenkę powtarzamy wiele razy, aż wszystkie

dzieci ponownie utworzą jedno koło.

1. Taniec „Woogie-boogie” Nagranie CD

Do przodu prawą rękę daj,

do tyłu prawą rękę daj i pomachaj nią.

Bo przy woogie-woogie-boogie

trzeba w koło kręcić się, no i klaskać trzeba też: raz! dwa! trzy!

Woogie-boogie ahoj!

Do przodu lewą rękę daj...

Do przodu prawą nogę daj...

Do przodu lewą nogę daj...

Do przodu prawe biodro daj...

Przebieg zajęć właściwych:

1. Zagadka słowna dotycząca tytułu bajki:

„Z jakiej wyszliśmy bajki?

To my brat i siostrzyczka,

Znaleźliśmy w lesie słodką chatkę

I zjedliśmy z jej dachu pierniczka,

nie mamy na imię Staś i Zosia,

Bo my jesteśmy....(Jaś i Małgosia).

1. Prezentacja bajki „Jasia i Małgosi” – opowiadanie przez nauczyciela bajki z

czynnym udziałem dzieci, inscenizacja ruchem ciała treści.

Na skraju wielkiego lasu mieszkał drwal ze swoją drugą żoną i dwójką

dzieci. Chłopiec miał na imię Jaś, a dziewczynka Małgosia. Mimo, że drwal

pracował coraz ciężej brakowało im nawet na pożywienie.

Pewnego wieczoru macocha, powiedziała do męża: „Jutro rano

wyprowadzisz dzieci do lasu i zostawisz je tam własnemu losowi.

Jeśli tego nie uczynisz, wszyscy pomrzemy z głodu.” Drwal nie chciał

wyprowadzić dzieci do lasu, ale w końcu uległ namowom kobiety.Jaś nie spał i słyszał całą rozmowę. Nocą wyszedł na dwór i nazbierał

białych kamyków, które lśniły w świetle księżyca.

Rano drwal udał się ze swoimi dziećmi do lasu. Jaś znając zamiary ojca,

rzucał po drodze białe kamyki zaznaczając w ten sposób drogę powrotną.

Gdy doszli na miejsce ojciec kazał im zaczekać, aż skończy pracę i wróci

po nie. Niestety dzieci nie doczekały się na jego przyjście. Gdy zapadła noc

białe kamyki zaczęły błyszczeć i wskazały dzieciom powrotną drogę.

Macocha nie ucieszyła się z powrotu Jasia i Małgosi do domu. Minął jakiś

czas. W domu panowała bieda. Macocha znów zaczęła przekonywać męża,

żeby pozbyć się dzieci. Drwal opierał się namowom żony, ale w końcu zrobił

tak jak ona kazała. Rankiem ruszył z dziećmi do lasu. Jaś tym razem rzucał

po drodze okruchy chleba. Dzieci nie mogąc doczekać się na ojca same

zaczęły szukać drogi powrotnej. Niestety okruszki chleba zjadły ptaszki i

dzieci nie znalazły drogi do domu. Zrobiło się ciemno, Jaś z Małgosią ze

zmęczenia usnęli. Kiedy rano obudzili się zaczęli błądzić po lesie, aż dotarli

na polanę, gdzie stała chatka. Była ona zrobiona z różnych pysznych ciastek:

pierników polanych czekoladą, lukrem. Głodne dzieci zaczęły jeść kawałki

słodkiej chatki. Wtem z chatki wyszła Baba Jaga i zaczęła krzyczeć na

dzieci. Potem uwięziła je w chatce.

Nauczyciel wyjaśnia dzieciom zadanie – uwolnienie Jasia i Małgosi poprzez

wykonanie zadań zostawionych przez Baba Jagę.

1. Kolorowanie papierowych pierników, segregowanie pod względem koloru i Szablon piernika

układanie ich w zbiorach. Kredki, kartki,

1. Wysłuchanie piosenki Jasia i Małgosi – swobodny taniec dziecka. Nagranie CD

2. „Zbieramy pierniczki” – zabawa ruchowa. Papierowe pierniki

Nauczyciel rozrzuca po sali papierowe pierniczki, dzieci spacerują po sali

w rytmie muzyki , gdy muzyka milknie zbierają pierniczki.

Wspólne przeliczanie pierniczków, porównywanie ich ilości.

1. Zabawa muzyczno-ruchowa przy piosence „Boogie Woogie”.

Nauczyciel wyjaśnia, że życzeniem Baby Jagi jest to, żeby wszystkie dzieci

z przedszkola ją rozweseliły, wykonując taniec „Boogie Woogie”.

Wszyscy wykonują ruchy do piosenki.

1. „Pranie Baby Jagi” - Nauczyciel pokazuje kolejno wycięte z papieru Obrazki ubrań

„wyprane” rzeczy Baby Jagi i prosi wybrane dzieci do dokonania analizy, Sznurek

syntezy słuchowej danego wyrazu. Następnie dziecko wiesza pranie na

sznurku.

1. „Kostkowe kalambury” – Dziecko losuje z czarodziejskiego worka jedną Kostki

kostkę. Zadaniem dziecka jest przedstawienie rysunku na kostce, pozostałe z obrazkami

dzieci zgadują co jest naśladowane (obrazki czynności). czynności

1. „Pierniczkowe miśki” – ozdabianie papierowych misiów za pomocą Brokat, szablon

brokatu i papierowych kółeczek, wycinanie pierniczka z papieru. Papier kolorowy

1. Nauczyciel tłumaczy, że starania dzieci pozwoliły uwolnić Jasia i Małgosie, Nożyczki

przedstawia dzieciom pacynki Jasia i Małgosi. Za parawanem dziękuje Pacynka Jasia

poprzez pacynki za trud i wspaniałą pracę, którą wykonały. Następnie zadaje i Małgosi

dzieciom pytania:

• Powiedzcie mi czy warto pomagać innym?

• Czy Baba Jaga to straszna postać? Czy boicie się jej?

1. Nauczycielska nagradza dzieci smacznymi pierniczkami.

Zajęcia 3. Dzień zabaw z literaturą.

Zajęcia poranne:

1. Marsz za prowadzącą.

2. Bieg na palcach z wysokim unoszeniem kolan.

3. Bieg z uderzaniem piętami o pośladki.

4. Moje ciało - utrwalanie nazw części ciała.

Dzieci dobierają partnera tego samego wzrostu. Stają przodem do siebie w

odległości nieco większej niż wyciągnięte do przodu ręce.

Prowadząca wymienia części ciała, np.: głowa, brzuch, uda stopy.

Dzieci najpierw dotykają własne części ciała, następnie wskazują je

obydwiema rękami naraz (nie zmieniając miejsca) u partnera.

1. Siała baba mak - wyrabianie poczucia rytmu.

Ustawienie para za parą. Każda para podaje sobie ręce skrzyżnie.

Rytmiczny chód do wierszyka Siała baba mak. Na słowa "mak" i "jak"

para lekko przykuca, na słowa "to było tak" każde dziecko z pary wykonuje

obrót o 180 stopni i chód rozpoczyna się w drugą stronę.

1. „Julijanka”

„Moja Julianko, klęknij na kolanko,

Podeprzyj se boczki,

Chwyć się za warkoczyki.

Umyj się, uczesz się

I wybieraj, kogo chcesz”.

Dzieci, idąc wkoło: Julianki:, śpiewają piosenkę. Julianka: ilustruje ruchem

słowa piosenki: klęka, kładzie ręce na biodrach, łapie się za włosy udaje

mycie i czesanie. Na koniec wybiera następne dziecko, które wchodzi do

środka koła i zabawa rozpoczyna się od nowa.

1. „Siedmiokroczek”

Siedem kroków najpierw w przód,

Potem siedem kroków wstecz,

Tralala, tralala,

I już każdy taniec zna,

Tralala, tralala,

I już każdy taniec zna.

Do kolegi odwróć się,

Podaj rękę, albo dwie,

Hejże ha, hejże ha,

I już tańczysz tak jak ja.

Hejże ha, hejże ha,

I już tańczysz tak jak ja.

Potem ręce weź pod bok,

Podskocz siedem razy, hop!

Hop, hop, hop, hop, hop, hop,

Jaki łatwy ten podskok,

Hop, hop, hop, hop, hop, hop,

Jaki łatwy ten podskok,

W kole stańmy wszyscy wraz

I zatańczmy jeszcze raz,

Tralala, tralala,

I zabawa dalej trwa.

Tralala, tralala,

I zabawa dalej trwa.

Dzieci ustawione w kole ilustrują treść piosenki. Pierwsza zwrotka:

siedem kroków w przód, siedem kroków w tył, na słowa tralala…

- przeskakuję z nogi na nogę, na słowa i już każdy… - obracają się dookoła

własnej osi, na koniec trzy razy przytupują.

Druga zwrotka: tworzą pary, podają sobie prawe, następnie lewe ręce,

obracają się w parach, na koniec trzy razy przytupują.

Trzecie zwrotka: kładą ręce na biodrach, skaczą obunóż,

na słowa: Jaki łatwy… - klaszczą.

Czwarta zwrotka: dzieci łapią się za ręce i idą w kole, na słowa: tralala…

- obracają się dookoła siebie, na koniec trzy razy przytupują.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Wspólna zabawa w rytm piosenki pt. „Fantazja”.

2. Zabawa ruchowa „Kaczuszki”.

3. Rozwiązywanie zagadek słownych:

Co to za maluch, zawsze brodaty, ciężko pracuje zimą i latem... /krasnal/.

Jest ubrana jak na bal, długą suknię, w piękny szal.

Tańczyć, tańczyć bardzo lubi, o północy bucik zgubi... /Kopciuszek/.

Kukułeczka kuka w lesie. Kto to wchodzi? Koszyk niesie.

A na głowie ma czapeczkę, zawiązaną na wstążeczkę.

Niesie koszyk- w tym koszyku, Pełno różnych smakołyków...

/Czerwony Kapturek/.

Jak się nazywa taki budynek, w którym zobaczymy scenę, kurtynę?

Krzesła tam stoją rząd za rzędem, a ja tam bajkę oglądać będę ... /teatr/.

1. Rozpoznawanie rekwizytów i odgadywanie z jakiej bajki pochodzą. Białe płótno

- Białe płótno z wyciętymi otworami na oczy i nos (Duszek Kacper). Różdżka

- Czarodziejska laseczka (wróżka).

- Kapelusik i koszyczek (Czerwony Kapturek). Kapelusz, koszyk

- Kot, zamek , kareta (Kot w butach). Obrazki: kot, zamek

- Pierniki, cukierki, las (Jaś i Małgosia). kareta, las, cukierki,

- Las, domek, krasnoludki (Królewna Śnieżka). krasnoludki

1. „Baw się z Klakierem”- zabawa ruchowa z elementem śpiewu. Balonik

Mam balonik mam,

Komu ja go dam.

A balonik kolorowy,

Do zabawy już gotowy.

Przekazywanie balonika wybranym dzieciom.

1. Połącz w pary postacie z tej samej bajki (wykorzystując skakanki). Skakanka

Jaś ------- Małgosia Obrazki: Małgosia

Królewna Śnieżka -------- Siedmiu krasnoludków Jaś, Śnieżka, świnki

Trzy świnki ----------- Wilk wilk, lampa,

Lampa ----------- Alladyn. Alladyn

1. Celuj do kosza Baby Jagi - zabawa z elementem rzutu do celu. Kosz, papierowa

Wszystkie dzieci na hasło „START” rzucają do kosza Baby Jagi papierową kula

kulą.

1. Zabawa „Wesołe zadania”. Dzieci odpowiadają na pytania wykorzystując Plakietki: żółta,

plakietki: żółta – tak, czerwona – nie. czerwona

- Królowa Śniegu pędziła po śniegu mercedesem.

- Przyjacielem Gargamela był pies.

- Jaś i Małgosia mieszkali w pięknym zamku.

- Śnieżka była najbrzydszą dziewczyną w królestwie.

- Czy wróżka to dobra postać z bajki?

- Czy złota rybka spełniła trzy życzenia rybaka?

- Królowa to żona króla, a ich córka to królewna.

1. Zabawa ruchowa ze śpiewem „Krasnoludki”.

2. Prezentacja różnorodności bajek dla dzieci. Rozmowa na temat właściwego

korzystania z książek.

1. „Moja ulubiona bajka: - praca plastyczna – malowanie farbkami. Farby, pędzle,

Białe kartki

Zajęcia 4. I Ty możesz wymyślić bajkę.

Zajęcia poranne:

1. Zabawa bieżna i orientacyjno-porządkowa: „Jastrząb, kwoka i pisklęta”.

Część sali wyznaczona na kurnik dla piskląt, z boku znajduje się gniazdo

dla jastrzębia. Kwoka wywołuje pisklęta na pole, gdzie biegają, zbierają

pożywienie, piją wodę (wg poleceń i pokazu nauczyciela).

Na zawołanie: „Jastrząb leci!" — jastrząb wybiega z gniazda,

pisklęta uciekają do kurnika, a kwoka zasłania je skrzydłami

(rozłożonymi w bok rękoma).

1. Ćwiczenie tułowia: skręty. Dzieci naśladują zbieranie kasztanów oraz rzuty

prawą i lewą ręką na zmianę. Przećwiczyć rzut 3 razy lewą i 3 razy prawą

ręką.

1. Podskoki: wróble. Podskoki obunóż w miejscu i po całej sali.

2. Ćwiczenie uspokajające: marsz zwykły i na palcach.

3. Marsz z piosenką.

4. Ćwiczenie nóg: Mamusia przyprowadza dziecko do przedszkola. Dzieci

dobierają się parami. Jedno z nich przysiada — jest dzieckiem, podaje rękę

mamusi, z którą idzie do przedszkola. Po kilku krokach dzieci zamieniają

się rolami. W czasie ćwiczenia należy zwrócić uwagę, żeby dzieci idące w

przysiadzie miały proste plecy. Przy zmianie ról zmieniać również w

chwycie ręce.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Dzieci zajmują miejsca szukając swojego imienia na krzesełku. Kartki z imionami

2. Powitanie w parach:

„Wszyscy są, (klaśnięcie w uda)

witam was, (klaśnięcie w dłonie)

zaczynamy, bo już czas. (klaśnięcie w dłonie kolegi)

Jestem ja, (pokazanie na siebie)

jesteś ty, (na kolegę)

raz, dwa, trzy”. (klaśnięcia)

1. Zabawa przy muzyce – taniec „Labastringo” w parach.

Uderzamy 4x o uda, 4x w ręce partnera, haczyk i zmiana partnera.

1. Tworzenie obrazków z rozsypanek obrazkowych. Rozsypanki

Historyjka obrazkowa „Królewna Śnieżka”. Zadaniem dzieci jest ułożenie obrazkowe -

obrazków i wspólna opowieść bajki. Królewna Śnieżka

1. Piosenka integracyjna: „Dylu, dylu na badylu. Firli, firli, plum, plum, plum.

Fiku, miku, na patyku, tru, tu, tu, tu, bum, bum, bum.

Dzieci ilustrują ruchem słowa piosenki.

1. „Jaka bajka może rozpocząć się w tym miejscu? – zabawa w skojarzenia Fotografie:

(na podstawie dużych fotografii. Calineczka, Jaś i

- Calineczka Małgosia, Pinokio,

- Czerwony Kapturek Kapturek, Królewna

- Jaś i Małgosia Śnieżka, Piękna i

- Królewna Śnieżka Bestia, Kopciuszek

- Pinokio

- Piękna i bestia

- Kopciuszek.

1. Improwizacja bajki słowami: „Stanęła królewna w oknie, królewna ma

oczy mokre. Królewna milczy i patrzy w ziemię, pewnie ma jakieś

zmartwienie….”

• czym może być ta bajka?

• Jaki tytuł możemy jej nadać? (Bajka o smutnej królewnie)

• Dlaczego królewna jest smutna?

• Jak możemy ją rozweselić?

1. Nauczycielka wyjmuje list z wielkiej koperty, mówiąc: Przed wejściem do List od wróżek

sali otrzymałam list, przyniósł go listonosz, może więc ten list pomoże nam

odpowiedzieć na pytanie, dlaczego królewna jest smutna.

Odczytanie listu przez dzieci lub nauczycielkę.

Drogie dzieci!

Dowiedziałyśmy się, że bardzo chętnie przychodzicie do przedszkola,

aby wspólnie bawić się i wiele poznawać. Wiemy również, że znacie dużo

bajek. Piszemy do Was, bowiem mamy wielki kłopot.

Dostałyśmy zaproszenie na bal do pałacu organizowany przez króla i

królową Elfów. Na balu ma być królewna, która jest bardzo smutna, bo nie

ma wymarzonej sukienki, dlatego my mamy być też na tym balu,

by królewna mogła nas poznać. Nie mamy jednak pięknych sukien ani

korali. Mamy nadzieję, że możecie nam pomóc. Stwórzcie dla nas piękne

stroje na wspaniały bal.

Magiczne wróżki.

1. Po odczytaniu listu dzieci oglądają materiały przygotowane przez Materiały, tkaniny

nauczycielkę. Dotykają materiałów, porównują ich fakturę i różnicują.

1. Nauczyciela wyjaśnia zasady pracy – wykonanie pracy technicznej – Kartki papieru

stworzenie sukienki dla smutnej królewny i spodni dla królewicza. Nożyczki, klej

Dzieci wybierają materiały, wycinają i naklejają na kartce. Szablony

Zadaniem nauczyciela jest nadzorowanie pracy dzieci i zwrócenie uwagi

na bezpieczeństwo w posługiwaniu się nożyczkami.

Zajęcia 5. W krainie baśni i bajeczek –

wzbogacanie doświadczeń

czytelniczych dzieci.

Zajęcia poranne:

1. Ćwiczenie tułowia — skłony w przód: „Podaj mi ręce”.

Ustawienie parami tyłem do siebie w rozkroku w małej odległości od siebie.

Dzieci skłaniają się do przodu i podają ręce współćwiczącemu przez okienko utworzone przez rozkrok. Następnie prostują się i klaszczą w ręce

na wysokości oczu.

1. Czworakowanie: „Tunel”. Ustawienie dzieci jak w poprzednim ćwiczeniu.

Marsz na czworakach tunelem (marsz pod podanymi rękami kolegów).

1. „Rybki na piasku”

Dzieci leżą na podłodze na brzuchach. Naśladują rybę wyjętą z wody,

unoszą i opuszczają na podłogę wyprostowane i złączone nogi.

1. „Wiatraki”

Dzieci stoją naprzeciwko siebie i wykonują wyprostowanymi rękami

Obszerne krążenia. Krążenia rąk mogą być: symetryczne lub asymetryczne,

wolne lub szybkie, w przód lub w tył.

1. „Gra na bębenku, gra na pianinie”

Dzieci siedzą z nogami ugiętymi. Unoszą nogi nad podłogą i rytmicznie,

Lekko uderzają piętami o podłogę, jakby grały na bębenku. Następnie

zginają podeszwy stóp i dotykają lekko palcami stóp do podłogi.

1. Zabawa ruchowa „Jestem muzykantem”.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Nauczyciel nawiązuje do tematu zapraszając wszystkie dzieci w podróż do

krainy bajek. Zanim jednak dzieci wybiorą się do krainy bajek nauczycielka

sprawdza ich upodobania. Ustawia dzieci w kole wydaje polecenia:

• proszę teraz aby dzieci, które znają bajki zamieniły się miejscami,

• proszę dzieci, które lubią słuchać bajek żeby zamieniły się

miejscami,

• proszę dzieci, które znają różnych bohaterów bajek, żeby zamieniły

się miejscami przechodząc w lewo,

• proszę dzieci, które lubią tworzyć własne bajki aby usiadły,

• proszę dzieci, które lubią książki z bajkami aby klasnęły dwa razy.

1. Spotkanie z wróżką – wprowadzenie w tematykę zajęcia.

Nauczyciel otwiera drzwi do Sali i zaprasza wróżkę. Dzieci witają wróżkę

słowami: Dzień dobry Pani wróżko. Wróżka przedstawia się dzieciom i

wyjaśnia cel, który ją sprowadził do dzieci.

Witam was serdecznie!

Jestem bajkową wróżką i przybywam do was z „Krainy bajek” gdzie:

Idzie, idzie bajka w świat w czarodziejskiej szacie,

Przyjrzyjcie się dobrze – może ją poznacie...?

Na krainę bajek, z której pochodzę spadło wielkie nieszczęście.

Otóż zły czarodziej Kadabra rzucił na nią klątwę. W bajkowej krainie

wszystko się pomieszało.

Nikt teraz nie wie, w jakiej mieszkał bajce i nie może do niej wrócić.

To straszne i smutne, ale jest na to rada. Wy możecie pomóc naszym

bohaterom, bo przecież bardzo dobrze znacie wszystkie bajki.

Czy chcecie im pomóc i zdjąć zaklęcie z bajkowej krainy? Jeżeli tak,

to musicie wykonać wszystkie zadania złego czarodzieja Kadabry.

Przekazuję wam koperty, w których zły czarodziej ukrył zadania.

Aby je wykonać musicie podzielić się na 5 zespołów.

Życzę wam powodzenia.

1. Zagadka słowna

Nauczyciel : Jeśli chcecie dowiedzieć się jak nazywa się pierwsza bajkowa

postać, która potrzebuje naszej pomocy musicie rozwiązać zagadkę:

Macocha ją wygnała do lasu ciemnego,

Tam znalazła krasnoludki i księcia swojego. (Królewna Śnieżka).

1. Nauczyciel dzieli dzieci na 5 zespołów. Przedstawia pierwsze zadanie. Ilustracje bajek

Przygotowałem dla was koperty, w których są obrazki Koperty

przedstawiające różne bajki. Wasze zadanie polega na wybraniu tylko tych,

które przedstawiają bajkę o „Królewnie Śnieżce” i ułożeniu ich

w odpowiedniej kolejności. Jeśli uda wam się to zrobić Śnieżka wróci do

swojej bajki. Wybierają odpowiednie obrazki i układają je w wyznaczonej

kolejności.

1. Nauczyciel prosi, aby wszystkie dzieci jeszcze przez chwilę przyjrzały się

obrazkom z historyjki o Śnieżce i podniosły do góry obrazek na którym

znajduje się Proszę teraz abyście jeszcze przez chwilę przyjrzeli się

obrazkom z naszej historyjki o Śnieżce i podnieście do góry obrazek,

na którym znajduje się:

• postać, której nazwa zaczyna się głoską „m” (myśliwy),

• postać, której nazwa zaczyna się głoską „k” (krasnoludek, kot, królik),

• postać, której nazwa zaczyna się głoską „w” (wiewiórka); itp.

Dzieci wskazują obrazki i wymieniają głośno nazwy rozpoczynające się

określonymi przez nauczyciela głoskami.

1. „Wesołe krasnoludki” – zabawa ruchowa. Dzieci ustawiają się w kole.

Nauczyciel prosi dzieci aby kolejno każde z nich weszło do środka koła i

pokazało czynność, którą pozostali mają naśladować.

Zabawie towarzyszy piosenka „My jesteśmy krasnoludki”.

1. „Bajkowe puzzle” – układanie obrazka pociętego na części Puzzle postaci z

(postacie z bajek). bajek

1. „Kalambury” – dzieci przedstawiają za pomocą ruchów, mimiki, gestów

bohaterów bajek z puzzli. Każdy zespół kolejno przedstawia bajkę, która

jest przedstawiona na puzzlach.

1. Zagadka słowna

Mała jak paluszek w płatkach róży spała,

Aż dnia pewnego żaba ją porwała,

Czy wiesz jak na imię ta panienka miała? (Calineczka)

1. Motyli taniec : - zabawa ruchowa

Nauczyciel tłumaczy, że Calineczka wróci do swojej bajki jeśli dzieci

wykonają motyli taniec. Gdy muzyka ucichnie dzieci musza szybko usiąść

na jednym z kwiatów.

1. „Komu zginęły te buty? – ćwiczenie klasyfikacyjne. Karty pracy

Dzieci dopasowują buty do odpowiednich postaci z bajek – jest to warunek

ocalenia pozostałych bohaterów z bajki.

1. Wysłuchanie bajki z nagrania i przedstawienie obrazka z postaciami o

których jest mowa.

1. „ Tworze własne bajkowe puzzle” - Praca plastyczna – kolorowanie Kartki z rys. bajek

obrazka przedstawiającego daną bajkę, przecięcie obrazka wzdłuż Klej, nożyczki

zaznaczonej linii, i naklejenie go po ponownym ułożeniu na kartkę.

1. Temat kompleksowy:

Tęcza – poznanie zjawiska

w przedszkolnym laboratorium.

Zajęcia 1. Jak powstaje tęcza? –

Doświadczenia z kolorami.

Zajęcia poranne:

1. Zabawa ruchowa „Wąż”

Idzie wąż wąską dróżką,

nie porusza żadną nóżką.

Poruszałby gdyby mógł

lecz wąż przecież nie ma nóg"

Dzieci biegają po sali , syczą (ssssssss). Na hasło "Wąż" jak najszybciej

ustawiają się za "głową" kładąc ręce na ramionach kolegi (prowadzący

zabawę wybiera "głowę' węża), stają w lekkim rozkroku i rytmicznie

recytują treść wiersza. "Ogon", czyli dziecko na końcu, odpada z zabawy.

Można wykonać "drogę węża" w kształcie litery "S".

1. „Zapamiętaj swoją parę!” - zabawa orientacyjno-porządkowa.

Dzieci dobierają się parami. Mają zapamiętać, kto z kim stoi.

Na sygnał nauczycielki ( gwizdek, uderzenie w bębenek) dzieci biegają

swobodnie wymijając się zręcznie, n następny sygnał chwytają swoją parę i

maszerują razem kilka kroków.

1. „Dzieci w lesie” - zabawa orientacyjno-porządkowa.

Dzieci ( połowa) otrzymują zielone znaczki, rozstawiają się swobodnie po

sali. Dzieci bez znaczków biegają w różnych kierunkach uważając, aby nie

trącać drzew. Na sygnał i zawołanie: „Stój!”- dzieci zatrzymują się.

Nauczycielka poleca rozejrzeć się i stanąć za najbliższym drzewem.

1. „Wyścig rzędów na jednej nodze” - zabawa z elementami podskoku.

Dzieci dzieli się na dwie grupy( może być więcej grup) ustawione w rzędach.

Wyznaczona jest linia startu i linia mety w odległości kilku metrów.

Na mecie są chorągiewki lub leżą kolorowe piłki. Pierwsze dziecko z

każdego rzędu skacze na jednej nodze, okrąża chorągiewkę i wraca do

swojego rzędu na drugiej nodze, dotyka wyciągniętą dłonią następnego

dziecka i staje na końcu. Dotknięte dziecko wykonuje zadanie tak samo

jak pierwsze. Wygrywa ten rząd, którego uczestnicy szybciej ukończą

wyścig.

1. „Wiewiórki w dziuplach” - zabawa bieżna

Ułożone obręcze (lub narysowane na ziemi) – to dziuple dla wiewiórek.

W każdej dziupli jedna wiewiórka (dziecko).

Na sygnał „Wiewiórki z dziupli” – dzieci biegają swobodnie z dala od

dziupli.

Na zawołanie „Wiewiórki do dziupli, lis idzie” – każda wiewiórka

wskakuje do najbliższej dziupli i przysiada. Odmiana tej zabawy – to dziupli

jest o jedną mniej niż wiewiórek (jedna wiewiórka zawsze zostaje bezdomna).

1. „Nie depcz grządek” - zabawa z elementami równowagi.

Na boisku lub w sali układamy (lub rysujemy) grządki i ścieżki.

Grządki są ułożone na przemian ze ścieżkami. Dzieci ustawione są w

grupki, wchodzą kolejno, jedno za drugim na ścieżkę, idą parę kroków,

potem przekraczają grządki i idą po drugiej ścieżce.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Zagdaka słowna:

Deszcz ze słońcem

razem utkali,

wiszący na niebie

kolorowy szalik.

1. Odczytanie listu od „Tęczowej wróżki”, poinformowanie dzieci o jej smutku-

rozmowa na temat smutku:

• Kiedy jesteśmy smutni?

• Z jakich powodów możemy być smutni?

Nauczyciel wyjaśnia dzieciom przyczyny smutku tęczowej

(ktoś ukradł prawie wszystkie kolory z tęczowej krainy).

Witam was! Jestem wróżką z pięknej krainy, krainy tęczy.

Jeszcze do wczoraj była ona piękna, ale stało się coś strasznego.

Z naszej cudownej krainy, ktoś ukradł prawie wszystkie kolory, udało mi się

ukryć tylko trzy: żółty, czerwony i niebieski.

1. Pogadanka na temat tęczy, przedstawienie ilustracji.

Czy wiecie co to jest tęcza?

(Kolorowy łuk, jaki czasami można zobaczyć na niebie).

Kiedy się pojawia? (Pojawia się zazwyczaj wtedy, gdy w słoneczny dzień

zacznie padać deszcz). Tęczę można obserwować na niebie tuż po deszczu,

kiedy świeci słońce, a w trawie błyszczą kropelki wody. Można również

zaobserwować tęczę podczas rozpryskiwania strumienia wody, np.:

z węża ogrodowego przez przystawienie palca do otworu wylotowego.

1. Rozmowa na temat ilości kolorów, z których składa się tęcza ze

szczególnym zwróceniem uwagi na ich kolejność.

• Czerwony

• Pomarańczowy

• Żółty

• Zielony

• Niebieski

• Ciemno niebieski

• Fioletowy

WNIOSEK: Tęcza to mieszanka barw.

Próba wspólnego ułożenia małych, kolorowych prostokątów na tablicy

zgodnie z kolejnością barw tęczy.

1. Ćwiczenie twórcze - „Lista atrybutów” - chętne dzieci kończą zdanie:

Tęcza jest...... (jaka?)

1. Doświadczenie I połączone z zabawą w „Czarowanie”.

„Czary- mary”- czyli jak powstaje kolor pomarańczowy i inne kolory

pochodne. Nauczyciel zadaje dzieciom pytania: Jak utworzyć tęczę smutnej

wróżki skoro mamy tylko 3 kolory : żółty, czerwony i niebieski.

Jakich nam brakuje kolorów? Dzieci wrzucają do przeźroczystego naczynia

z wodą kawałki żółtej bibuły. Woda zabarwia się na żółto.

Nauczycielka bierze bibułę czerwoną. Dzieci nazywają kolor bibuły i

wrzucają kilka kawałków do wody i śpiewając piosenkę „Czary- mary”.

Czary- mary, czary-mary, czary- mary, huuuuu........2x

Hokus- pokus, kszy, kszy 2x

Abrakadabra, abrakadabra, abrakadabra

Hokus- pokus, kszy, kszy 2x

Abrakadabra, abrakadabra, abrakadabra

Powstaje kolor pomarańczowy. Nauczycielka wyjaśnia, że zmieszanie koloru

żółtego i czerwonego daje kolor pomarańczowy.

W podobny sposób postępujemy i kolorem zielonym i fioletowym

(barwy pochodne). Za każdym razem śpiewając tekst piosenki i robiąc

zamaszyste ruchy rękoma. Następnie dzieci samodzielnie czarują kolory

mieszając barwy podstawowe ze sobą (kulki z plasteliny) otrzymując

barwy pochodne.

Podczas zabawy zamieszczamy na tablicy kolorowe koła w celu utrwalenia

łączenia kolorów:

BARWY PODSTAWOWE: żółty, czerwony, niebieski

BARWY POCHODNE: pomarańczowy (żółty+ czerwony)

zielony (żółty + niebieski)

fioletowy (niebieski + czerwony)

1. „Bawimy się kolorami tęczy” - zabawa dydaktyczno- ruchowa.

Każda osoba otrzymuje jeden pasek papieru w innym kolorze-różniący się

kształtem (półkola, prostokąty). Wszyscy biegają swobodnie po sali w rytm

muzyki. Gdy muzyka ucichnie, dobierają się w grupy mające jednakowe

kształty. Każda grupa układa na dywanie swoją tęczę, zachowując kolejność

kolorów.

1. Zabawa bańkami mydlanymi.

Nauczyciel puszcza bańki i wspólnie z dziećmi odszukuje w nich kolory

tęczy. Następnie dzieci samodzielnie robią bańki (porównują ich wielkość i

kolorystykę).

1. Doświadczenie II: „Przenikanie kolorów”

Rysowanie czarnymi flamastrami na bibułkach, obfite namoczenie ich

wodą i obserwowanie zjawiska przechodzenia kolorów.

1. Malowanie tęczy na dużych arkuszach szarego papieru, przy użyciu

szerokich pędzli. Naklejanie pod tęczą gotowych elementów

(wcześniej przygotowanych) tworzących dowolny krajobraz. Elementy mogą

być wycięte z kolorowego papieru, skrawków materiałów, namalowane i

wycięte przez dzieci.

Zajęcia 2. Mój ulubiony kolor.

Zajęcia poranne:

1. „Po wąskiej dróżce” - zabawa z elementami równowagi.

Narysowana wąska (ok.20 cm) dróżka, na której ułożone są różne

przedmioty. Dzieci idąc kolejno omijają je, a kiedy zrobią to bezbłędnie,

stają na koniec kolejki.

1. „Lawina” - zabawa bieżna.

Dzieci stają w rozsypce. Jedno wyznaczone stoi z boku.

Wyznaczone dziecko biegnie za uciekającymi, starając się któreś dotknąć

ręką. Każde „ złapane” dziecko pomaga łapać. W ten sposób wszystkie

dzieci są złapane i zabawa kończy się.

1. „ Przyszła myszka” – masażyk relaksacyjny.

Przyszła myszka do braciszka.

Tu zajrzała, tam wskoczyła,

na koniec tu się skryła.

Na plecach dziecka wykonujemy posuwiste ruchy opuszkami złączonych

palców; lekko drapiemy dziecko za jednym uchem, następnie za drugim;

wsuwamy palec za kołnierzyk

1. „Kulawy lisek” - zabawa ruchowa z elementami Czworakowanie.

„Budki” dla piesków wyznaczamy pod ścianą sali

(jedna budka dla kilku „piesków”). Na hasło „Pieski na spacer” –

pieski swobodnie biegają szczekając. Na hasło „Pieski do domu” –

pieski szybko wracają do swoich budek. Powtarzamy kilkakrotnie.

1. „Bocian i żaby” - zabawa ruchowa z elementami Czworakowanie.

W sali wyznaczamy staw (narysowane koło). W środku małe kółeczko

(wysepka dla bociana). „Bocian” stoi na wysepce – „żaby” w przysiadzie

na obwodzie koła. Żaby pytają – „Panie bocianie, chcesz żabkę na

śniadanie?”. Potem wskakują do stawu i wyskakują z niego, a bocian stara

się je złapać w obrębie stawu. Złapane żabki zabiera na wyspę. Gdy złapie

umówioną liczbę żab, wybiera się innego bociana.

1. „Kiełkujące ziarenka” – opowieść relaksacyjna.

Nauczycielka prosi o ciszę i zamknięcie oczu. Po pewnym czasie dzieci

przyjmują pozycję ,,małych ziarenek’’. Ziarenko śpi. Świeci słońce i

ziarenka kiełkują. Powoli zamieniają się w różne rośliny. Dzieci pomyślą,

jaką są rośliną i na zakończenie zabawy poinformują o tym. Oczy cały czas

zamknięte. ,,Roślinki’’ rosną, sprawdzają dotykiem i gestem, czy świat jest

im przyjazny. Ktoś nie może ,,wykiełkować’’, ale stara się, wyrastać.

,,Roślinki’’ wyrosły, otwierają oczy, przyglądają się sobie. Są spokojne,

łagodne, przyjazne.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Powitanie piosenką: „ Wszyscy są witam was”.

2. Nauczycielka zapoznaje dzieci z piosenką pt. Różne kolory.

(B. Forma: Różne kolory)

1. Zielone są liście na drzewach,

zielona jest miękka trawa,

zielony mech w lesie,

zielono nad stawem,

w zielone to świetna zabawa.

2. Niebieska jest moja sukienka,

niebieskie są kwiaty polne,

niebieskie mam oczy,

niebieskie jak niebo,

niebieskie jak morze szumiące.

3. Stokrotka ma białą sukienkę,

łabędzia są białe pióra,

konwalie są białe,

i lilie są białe,

i biała jest pierzasta chmura.

4. Żółtą ma skórę cytryna,

żółte kwiaty na łące,

bo w żółtym kolorze

jest piasek nad morzem,

żółte na niebie jest słońce.

1. Dzieci zajmują miejsca na dywanie. Tworzą koło.

Każde dziecko otrzymuje kopertę, w której umieszczone są wycięte z

kolorowego papieru kółka w kolorach, o których mowa w piosence

(zielone, niebieskie, żółte, białe). Układają je przed sobą i przeliczają.

1. Prowadząca ponownie śpiewa piosenkę. Dzieci zgodnie z jej treścią układają

przed sobą kółka w odpowiednich kolorach. Po zakończeniu wspólnie

sprawdzają prawidłowy sposób ułożenia kolorów.

1. Uwaga, jaki to kolor - zabawa orientacyjno - porządkowa.

Nauczycielka trzyma w ręce cztery koła w kolorach, o których mowa

w piosence. W rytm melodii piosenki śpiewanej wspólnie, dzieci

przemieszczają się w określonym kierunku. Kiedy nauczycielka unosi jedno

z kół wykonują odpowiednie ruchy:

• zielone - podskoki obunóż w miejscu

• niebieskie - w miejscu przeskoki z nogi na nogę

• białe - klaszczą nad głową

• żółte - przechodzą do przysiadu uderzając palcami o podłogę.

1. Zabawa: „Znaczenie kolorów”

Rozmowa z dziećmi na temat ulubionych kolorów i skojarzeń związanych z

kolorami. Nauczyciel wyjaśnia, że czasami kolory przypisuje się różnym

emocjom i uczuciom. Dzieci próbują przyporządkować kolor czerwony,

czarny i żółty do określonych emocji. Próba odpowiedzi na pytanie: co by

było, gdyby kolorów nie było?

1. Zabawa językowa: „Znajdujemy kolory w wypowiedzi”.

Zabawa polega na odszukaniu kolorów, jakie można zobaczyć w usłyszanym

zdaniu. Nauczyciel wypowiada zdania tak dobrane, by występujące w nim

rzeczy przywodziły na myśl określone kolory. Dzieci nazywają kolory, jakie

sugeruje zdanie wypowiedziane przez nauczyciela. (Dzieci losują kartoniki,

na których zapisane jest zdanie).

Ułożyłam w koszyku pomidory, ogórki i kukurydzę (czerwony, zielony, żółty).

Z drzewa spadły kasztany i liście.

W trawie znalazłam żołędzie i muchomory.

Na śniadanie jadłam jajecznicę ze szczypiorkiem.

Wiewiórka znosi do dziupli orzeszki.

Przyniosłam z ogrodu marchewkę, pietruszkę i kapustę.

Zając chrupie marchewkę i zjada listki kapusty.

W spiżarni na półkach są ogórki w słoikach i kiszona kapusta.

Mama zrobiła bukiet z jarzębiny, jesiennych liści i trawy.

Zajączek zgubił się w wysokiej trawie.

Zosia zrobiła korale z jarzębiny i kasztanów.

Mama zrobiła sok z marchewki, cytryny i jabłka.

W czasie grypy pijemy sok z malin lub syrop z cebuli.

Niedźwiedź i żaby szykują się do zimowego snu.

Jesienią bociany i jaskółki odlatują do ciepłych krajów.

W sadzie Maciuś nazbierał gruszek, śliwek i jabłek.

Na sosence rosną małe szyszki.

Mama ugotowała na obiad ziemniaki, buraki i kalafior.

Czosnek, dynia, kukurydza swoim pięknem nas zachwyca.

W ogrodzie niedaleko od pietruszki leżą kapuściane główki.

Tu jest burak, kalafiorek i cebuli pełen worek.

Nasza babcia wciąż pracuje por, sałatę i rzodkiewkę segreguje.

1. Zabawa ruchowa „Tęczowe motyle” - dzieci otrzymują małe motyle

samoprzylepnego papieru w 7- kolorach tęczy. Gdy gra muzyka dzieci

motyle swobodnie biegają po sali. Na przerwę w nagraniu siadają na

właściwym pasie krepiny tęczy.

1. Dzieci zajmują miejsca przed nauczycielką. Słuchają charakterystycznych

odgłosów lata nagranych na kasecie magnetofonowej (szum morza i

wodospadu, drzew w lesie, śpiew ptaków, odgłos burzy).

1. „Kolorowe mandale” – kolorowanie mandali kredkami.

Zajęcia 3. Na łące, na łące kolorów tysiące.

Zajęcia poranne:

1. Marsz po obwodzie koła.

2. Marsz z woreczkiem na głowie.

3. Marsz z podskokiem na sygnał nauczyciela.

4. „Kto złapie motyla?” – zabawa bieżna.

Dzieci w gromadce. Jedno dziecko ma na kijku i na sznurku przywiązanego

motyla. Dziecko biegnie przed grupą, motyl „fruwa”. Dzieci gonią go i chcą

go złapać. Można dużą grupę dzieci podzielić na mniejsze zespoły i z każdym

zespołem zabawę przeprowadzić oddzielnie.

1. „Przejście przez ulicę” – zabawa orientacyjno porządkowa. Wyznaczamy jezdnię. Na znak zielonym znaczkiem dzieci – pojazdy ruszają prawą stroną

„jezdni”. Na podniesienie czerwonego znaczka – zatrzymują się i wtedy

przechodnie mogą przejść środkiem jezdni na drugą stronę.

W czasie zabawy kilkakrotnie zmieniamy sygnały.

1. „Koty i myszki” – zabawa bieżna.

Oznaczamy dzieci 4 kolorami. Dzielimy (dużą grupę) na 4 zespoły.

Trzy zespoły tworzą koło, czwarty zespół to myszy. „Koty” znajdują się w

domkach. Dzieci tworzące koło krążą i mówią wierszyk:

„Myszki, myszki, siedźcie w norze,

Bo pan kotek w złym humorze,

Tylko sapie, tylko mruczy,

Zaraz on was tu nauczy”.

Po wierszu koty łapią myszy i zaprowadzają do swoich domków.

Zabawę powtarza się tyle razy ile jest grup. Zamiana postaci.

1. „Pajączek” – masażyk relaksacyjny.

Wspinał się pajączek po rynnie.

Spadł wielki deszcz i zmył pajączka.

Zaświeciło słoneczko,

Wysuszyło pajączka, rynnę i...

Wspinała się pajączek po rynnie...

Kroczymy palcami po plecach dziecka, od dołu ku górze; przykładamy do

nich obie dłonie i szybko przesuwamy je w dół; masujemy plecy ruchem

okrężnym, aż poczujemy ciepło; zaczynamy od początku.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Praca z wierszem „Na łące”.

Na łące, na łące, jest kwiatów tysiące:

są tam stokrotki białe

i dzwonki pachnące, i dużo innych kwiatów.

Na łące, na łące, jest ssaków tysiące:

są krety czarne, co kopią kretówki

i zajączki szare, co mają ziemne kryjówki

i różne inne zwierzaki...

Na łące, na łące, lata owadów tysiące:

są tam motyle różnokolorowe,

w paseczki i kropeczki,

po kwiatach skaczą pszczółki,

które w chowanego bawią się

i śpiewają sobie tak:

"La, la, la, jestem pszczółka pracusia,

La, la, la, jestem pszczółka pracusia..."

Nad łąką, nad łąką

świeci żółte słonko,

latają tam ptaszki:

jaskółki i sójki i małe kukułki.

Śpiewają piosenki, stukają w bębenki.

I jeszcze na tej łące

jest zielonych potworów tysiące!

Mają oczy takie duże,

a nóżki jak serdelki.

Siedzą sobie cicho w trawie,

lub rechoczą tak:

"Re-re kum, kum. Re-re kum, kum..."

1. Przedstawienie ilustracji łąki. Rozmowa na temat przeczytanego wiersza:

Co możemy spotkać na łące ? Jakie kolory występują na łące?

Poznanie kwiatów polnych.

1. Zagadki słowne:

Tego koloru szukajcie w makach

Lub w muchomorze, co rośnie w krzakach. (CZERWONY)

Gdy spojrzysz w górę na niebo,

Lub chabry zobaczysz w życie.

Już będziesz wiedział na pewno,

O jakim kolorze myślę. (NIEBIESKI)

Słonecznik nazwę zawdzięcza słońcu

Powiedzcie jaki kolor je łączy. (ŻÓŁTY)

Marchewkę zawsze ten kolor kryje

Bywają takie również i dynie. (POMARAŃCZOWY)

Liście są takie

I trawa też.

Jaki to kolor ?

Już pewnie wiesz.( ZIELONY)

Jakim kolorem

Pytam wszystkich maluję fiołki lub śliwki. (FIOLETOWY).

1. Zagadki dźwiękowe: odgłosy na łące.

2. Nauczycielka rozdaje koperty z szablonem kwiatka dla każdego dziecka.

Na dywanie umieszcza te same szablony podzielone na dwie części.

Zadaniem dzieci jest odnalezienie swojej pary tak by po porównaniu

powstał drugi taki sam kwiatek. Przedstawiają kolor swojego kwiatka.

1. „Na łące” – zabawa dźwiękonaśladowcza. Nauczycielka zaprasza dzieci do

wybranych zespołów / terytorium koła hula – hop/, terytoria oznaczono

symbolicznie. Każdy uczestnik terytorium dostaje emblemat charakteryzujący

daną grupę (pszczoła, drzewo, ptaszek, żabka).

Pszczoły – bzzzzz

Drzewa – szszszszszzzzz

Ptaszki – ćwir, ćwir, ćwir.

Żabki – kum, kum, kum.

Dzieci uważnie patrzą, który zespół został wywołany, a następnie głośno

prezentują odgłosy swojego terytorium.

1. Zabawa ruchowa z chustkami „Taniec motyli” ( walc kwiatów CD).

2. Dzieci słuchając utworu swobodnie naśladują motyle fruwające po łące

poruszając chustkami. Kiedy muzyka cichnie, rozkładają chustki na dywanie,

siadają prostując plecy. Oddychają swobodnie wciągając powietrze nosem i

wypuszczając buzią ( naśladują wąchanie kwiatów).

1. Ćwiczenia oddechowe przy zabawie „Dmuchamy kwiatka”. Nauczyciel rozdaje

dzieciom papierowe kwiatki na tasiemkach. Dzieci dmuchają na nie tak, by jak

najdłużej utrzymywały się w powietrzu.

1. Ćwiczenie ruchowo – graficzne. Kreślenie sylwet kwiatów, konturów słońca,

chmurek , uśmiechu itp. w powietrzu i na plecach kolegi.

1. „Moja łąka” – praca plastyczna z wykorzystaniem kawałków gąbki.

Zajęcia 4.Barwny bączek.

Zajęcia poranne:

1. „Pszczoły o niedźwiadki” - zabawa bieżna.

Dzieci podzielone na niedźwiedzie i na pszczoły. „Niedźwiedzie” zakradają się

do uli „pszczół”, gdy te wylatują zbierać nektar. Na szczekanie psa pszczoły

powracają do uli i płoszą niedźwiedzie. Lecą za nimi i żądlą je (łapią).

Po trzykrotnym łapaniu dzieci, role się odwracają.

1. „Balonik” - zabawa orientacyjno – porządkowa.

Zgromadzone blisko siebie dzieci trzymają się za ręce i w miarę powtarzania

słów: „Baloniku nasz malutki, rośnij duży okrąglutki. Balon rośnie, że aż strach”

dzieci odchodzą powoli od siebie. Po słowach: „Przebrał miarę no i trach” dzieci

puszczają się za ręce i przykucają lub padają. Powtarzamy tę zabawę kilkakrotnie.

1. „Słonko świeci – deszcz pada” - zabawa orientacyjno – porządkowa.

Dzielimy salę na dom i ogród. Kiedy pokazuje się rysunek słonka – dzieci

wychodzą z „domu”, spacerują pojedynczo, parami, podskakują. Na zawołanie

„Deszcz pada” i pokazaniu rysunku parasola – dzieci wracają do domu.

1. „Tu płynie rzeczka” – masażyk relaksacyjny.

Tu płynie rzeczka,

Tędy przeszła pani na szpileczkach.

Tu stąpały słonie

I biegały konie.

Wtem przemknęła szczypaweczka,

Zaświeciły dwa słoneczka,

Spadł drobniutki deszczyk.

Czy Cię przeszedł dreszczyk?

Wzdłuż kręgosłupa rysujemy z góry na dół falistą linię; szybko kroczymy po

plecach opuszkami palców wskazujących; powoli kroczymy wewnętrzną stroną

dłoni; szybko, z wyczuciem stukami dłońmi zwiniętymi w pięści; delikatnie

szczypiąc wędrujemy po plecach na skos; powoli zataczamy dłońmi koła, aż

poczujemy ciepło; leciutko stukamy opuszkami palców na dole pleców dziecka;

niespodziewanie, delikatnie szczypiemy dziecko w kark.

1. „Piłka parzy” - zabawa bieżna, orientacyjno porządkowa.

Nauczycielka ma piłkę, którą kieruje silnym rzutem w stronę zebranych w

gromadę dzieci, ostrzega, że piłka parzy. Dzieci muszą ją omijać i nie dać się

sparzyć (piłka toczy się po ziemi).

Przebieg zajęć właściwych:

1. Wysłuchanie wiersza pt. „Bąk”

Przyleciał znad mazurskich łąk,

Tłuściutki, okrąglutki bąk.

Miękki, pluszowy miał kubraczek,

A na nim żółto-czarny szlaczek.

Przyfrunął w lipcu na dni parę,

By jak bąk... opić się nektarem.

Wystraszył nawet stado owiec,

Gdy tak przeleciał jak bombowiec.

Na kwiatku zoczył małą pszczółkę,

Która zbierała nektar czułkiem.

Podciągnął swoje czarne gatki

I rzekł: – Lecimy nad bławatki?

No proszę, razem polatajmy,

I pyłków trochę pozjadajmy.

A kiedy już się posilimy,

To na słoneczku poleżymy.

Pszczółka przerwała swoją pracę:

– Uciekaj! Bo cierpliwość stracę!

Ty nic, a nic się nie wysilasz!

Ty całe życie bąki zbijasz!

Stanowczo powiedziała: – Nie!

1. Rozmowa z dziećmi na temat losów przedstawionego bączka.

Dzieci odpowiadają na pytania nauczyciela:

• Skąd przyleciał bąk?

• Jak wyglądał?

• Co robił?

• Gdzie poleciał?

• Co zrobiłam pszczółka?

• Czy bączek był leniwy?

• Czy grzecznie się zachowywał?

Przedstawienie dzieciom ilustracji bąka, podanie najważniejszych informacji.

Zwrócenie uwagi na jego ubarwienie. Wyjaśnienie dzieciom, że istnieje jeszcze

inny rodzaj bączka, którego można samodzielnie zrobić i świetnie się nim bawić.

Przedstawia dzieciom wykonany kolorowy bączek.

1. „Tęczowe bączki”- działalność praktyczna.

Dzieci otrzymują koła z rozrysowanymi sześcioma częściami. Kolorują je flamastrami w następującej kolejności: kolor czerwony,

pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, fioletowy.

Wbijają w środek koła niewielki patyczek.

1. Nauczycielka zaprasza wszystkie dzieci z własnymi bączkami na środek sali.

Zachęca dzieci do własnego doświadczenia i prosi, aby każde z nich zaczęło

kręcić kołem bączka. Nauczyciel również kręci swoim kołem zadając pytanie:

Czy coś zaobserwowaliście? Co dzieje się z barwami waszych bączków?

Wyjaśnia dzieciom, że podczas kręcenia barwy mieszają się i zanikają, tworząc

światło białe z odcieniem żółtego, to wszystko dzieje się pod wpływem szybkich

ruchów.

1. „Barwy” - zabawa ruchowa doskonaląca płynność ruchów w przestrzeni.

Dzieci podzielone są na grupy. Każda grupa posiada wstążki w innym kolorze

(kolory tęczy). Dzieci do muzyki instrumentalnej wykonują improwizacje

ruchowe z użyciem wstążek. Na przerwę w muzyce tworzą koła według barw.

1. Zabawa „Dotknij koloru.”

Dzieci swobodnie spacerują po sali w rytm muzyki. Na hasło nauczyciela

np. kolor czerwony dzieci szybko dotykają jednej rzeczy w wymienionym kolorze.

Zabawę powtarzamy wielokrotnie.

1. Ćwiczenie dykcyjne: próba wypowiedzenia przez dzieci zdania

„Król Karol kupił królowej Karolinie korale koloru kolorowego”.

1. Memory z kolorami.

2. Zabawa z piłką „Kolory” / inna wersja/

Dzieci określają odpowiedni kolor np. Czerwony jak? – burak.

Zajęcia 5. Ratujemy krainę kolorowych

figur geometrycznych.

Zajęcia poranne:

1. „Stary niedźwiedź mocno śpi” - zabawa bieżna ze śpiewem.

„Stary niedźwiedź mocno śpi.

Stary niedźwiedź mocno śpi.

My się go boimy, cichutko chodzimy.

Jak się zerwie, to nas zje.

Jak się zerwie, to nas zje.”

Dzieci zatrzymują się i machają ręką w kierunku niedźwiedzia, mówią:

„Pierwsza godzina – niedźwiedź śpi!

Druga godzina – niedźwiedź chrapie!”

Przy słowach: „Trzecia godzina – niedźwiedź łapie” dzieci rozbiegają się, a

niedźwiedź budzi się, rzuca się w pogoń. Złapane dziecko staje się niedźwiedziem.

1. „Ryby w sieci” – zabawa bieżna.

Drogą wyliczanki wybierane są dzieci, które tworzą sieć. Jest ich na początku

zabawy dwoje. Dzieci ustawione są po przeciwległych krańcach wyznaczonego kawałka boiska. Na sygnał „Rybak zarzucił sieci” dzieci biegną naprzeciwko

siebie, a dzieci, które są siecią , trzymając się za ręce, starają się złowić ryby.

Złowiona rybka staje się częścią sieci. Zabawę prowadzi się do momentu, aż

wszystkie ryby są złowione.

1. Masaż z wierszykiem

Na plecach dziecka wykonujemy masaż opowiadając wierszyk:

Słońce świeci (masujemy otwartymi dłońmi plecy),

Pędzą konie (oklepujemy plecki),

Idą słonie po betonie (stukamy piąstkami),

Idzie pani na szpileczkach (stukamy w plecki palcami wskazującymi),

Płynie wąska rzeczka (głaszczemy plecy jedną ręką i robimy slalom),

Pada deszczyk (udajemy, że gramy na pianinie),

Przeszedł dreszczyk? (rysujemy znak zapytania).

Następnie zamieniamy się rolami i teraz to dziecko robi masaż rodzicowi.

1. Nauka piosenki „Słoneczko”.

Przebieg zajęć właściwych:

1. „Co się wydarzyło w krainie figur geometrycznych?”

Nauczyciel opowiada krótką historię będącą wprowadzeniem do zajęć i

przedstawia ilustrację. Dzieci nazywają i przeliczają brakujące figury.

Opowiadanie: Pewnego razu w krainie figur geometrycznych pojawił się smok.

Smok ten bardzo lubił kolorowe figury, lubił układać z nich różne wzory i obrazki.

Zaczął porywać kwadraty, trójkąty, prostokąty i koła i zanosić je do swojej jamy.

Tam bawił się nimi całymi dniami. I nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie fakt,

że w krainie figur nie pozostała już żadna figura, poza okrągłymi kwiatkami,

które były tak małe, że smokowi nie chciało się ich zbierać.

1. ”Szukamy smoczej jamy” - dzieci postanawiają ratować figury, wyruszają na

poszukiwanie smoka. Po odnalezieniu smoczej jamy, wołają go za pomocą

rymowanki.

Smoku, smoku, co kradniesz figury,

wyłaź, wyłaź ze swej dziury,

bać się ciebie nie będziemy,

krainę kolorowych figur uratujemy.

Smok postanawia oddać dzieciom figury, gdy wykonają wszystkie jego zadania.

Są one spisane na starodawnym zwoju.

1. Dzieci odnajdują zwój z zadaniami. Nauczyciel głośno czyta zadania smoka.

Pierwsze zadanie smoka - segregowanie figur geometrycznych

– dzieci wkładają figury do specjalnie oznakowanych pojemników.

1. Drugie zadanie smoka – Budowanie figur geometrycznych z zapałek.

Nauczyciel zadaje pytania: Ile zapałek potrzeba, aby zbudować trójkąt?

Z ilu zapałek zbudujemy kwadrat?

Czy możemy z zapałek zbudować koło?

1. Zabawa ruchowa: dzieci siadają w kole, zamykają oczy.

W czasie gdy gra muzyka nauczyciel rozkłada za ich plecami figury geometryczne.

Na przerwę w muzyce każde dziecko bierze swoja figurę i szuka w sali miejsca

oznaczonego taką samą figurą. Gdy muzyka ponownie zaczyna grać dzieci

poruszając się w jej rytmie chodzą po sali i wymieniają się figurami.

1. Trzecie zadanie smoka – załadowywanie geometrycznego pociągu

– dzieci postępują według instrukcji:

zielony wagonik – trójkąty

czerwony wagonik – kwadraty

żółty wagonik – koła

niebieski wagonik – prostokąt

Dzieci wykonują polecenia nauczyciel np.: Załaduj na pociąg 2 trójkąty.

1. Zabawa ruchowa „Jedzie pociąg” do znanej dzieciom melodii.

Gdy pociąg zatrzymuje się nauczyciel mówi ostatniemu dziecku na ucho nazwę

figury geometrycznej. Dzieci kolejno szeptem powtarzają usłyszane słowo aż

do pierwszej osoby w pociągu. Dziecko stojące na początku pociągu mówi głośno

nazwę figury i przechodzi na koniec pociągu. Druga wersja: gdy pociąg

zatrzymuje się na plecach ostatniego dziecka nauczyciel rysuje figurę

geometryczną. Zadaniem dziecka jest narysować taka samą figurę na plecach

kolegi stojącego przed nim i tak dalej. Dziecko stojące na początku pociągu mówi

nazwę figury.

1. Odbudowanie krainy figur geometrycznych – Smok po wykonaniu przez dzieci

jego zadań oddaje im figury. Chętne dzieci umieszczają figury we właściwych

miejscach.

1. Upominki dla smoka – Układanie geometrycznych obrazków.

Na stolikach leżą na tackach figury geometryczne wycięte z białego papiery,

klej i kolorowe kartony. Każde dziecko na swoim kartonie układa obrazek

według własnego pomysłu lub według wzorów zamieszczonych na tablicy:

rakieta; domek, drzewo i słoneczko; kwiatek; pajacyk.

1. Temat kompleksowy:

Woda niezwykła ciecz –

eksperymenty z wodą.

Zajęcia 1. Spotkanie z kroplą deszczu.

Zajęcia poranne:

1. „Kolanko”

Dzieci ustawiają się w kole i rzucają do siebie piłką (nie musi być po kolei).

Gdy ktoś nie złapie wszyscy wykrzykują słowo KOLANKO! To dziecko najpierw:

kuca – w tej pozycji gra dalej. Gdy kolejny raz nie złapie piłki to:

klęczy, wstaje ale nogi ma zawinięte w pętlę, odpada z gry.

1. „Miotła czarownicy”

Przy skocznej muzyce wszystkie dzieci tańczą na sali podając sobie miotłę

czarownicy. Prowadzący zabawę wyłącza nagle muzykę. Czarownica bądź

czarodziej, który w tym momencie trzyma miotłę zastyga w bezruchu.

Pozostałe dzieci odbierają miotłę i dalej tańczą bez unieruchomionego dziecka.

Zabawa trwa tak długo, aż wszystkie dzieci będą stały bez ruchu.

Następnie prowadzący budzi czarownice dotknięciem miotły, wybiera swoją

następczynię lub następcę i zabawa zaczyna się od nowa.

1. „Dokończ zaczęte słowo”.

Dzieci siedzą w kręgu, osoba prowadząca stoi w środku i rzuca piłkę do

wybranego uczestnika. Rzucając piłkę wymawia połowę słowa np. "buł",

wybrane dziecko musi piłkę złapać i dokończyć wyraz, tak aby miał sens,

odrzucając jednocześnie prowadzącemu piłkę

(w tym przypadku "-ka" czyli "bułka"). Prowadzący niespodzianie rzuca piłkę

do kolejnego dziecka, podając początek kolejnego wyrazu. Z kręgu odpadają

dzieci które nie potrafią zakończyć wyrazu odpowiednią sylabą, lub zbyt długo

się namyślają. Ewentualnie możemy wprowadzić za karę fanty, które dziecko

może odzyskać, gdy następnym razem odpowie dobrze.

Należy pamiętać aby dzieciom młodszym wprowadzać słowa dwusylabowe.

1. „Głuchy telefon”

Dzieci siadają jedno obok drugiego, pierwsze z dzieci wymyśla jedno słowo

ewentualnie krótkie zdanie, z doświadczenia wiem, iż lepiej to zrobi osoba dorosła

będąca moderatorem zabawy. Dzieci po kolei przekazują sobie na ucho wyraz,

ostatnia osoba wypowiada go głośno.

1. „Kto zmienił miejsce?”

Gromadka siedzi kołem. Dzieci przyglądają się dokładnie, kto, koło kogo siedzi.

Nauczycielka wyjaśnia, co zaraz nastąpi: „W zabawie jedno z was zmieni miejsce.

Trzeba będzie zgadywać, kto się przesiadł, i powiedzieć, gdzie siedział przedtem".

Po tej zapowiedzi jedno z dzieci odchodzi na bok na tyle daleko, by nie słyszeć

rozmów kolegów. Dzieci wyznaczają same, kto i gdzie ma się przesiąść,

i wówczas wzywają zgadującego. Gdy nadejdzie, pytają: „Powiedz, kto zmienił

miejsce?" Po otrzymaniu prawidłowej odpowiedzi, (wymienieniu imienia) dzieci

proszą dalej: „To zaprowadź go tam, gdzie siedział poprzednio. Kto wypełni

obydwa zadania poprawnie, jest nagradzany oklaskami.

1. Opowieść „Różowa chmurka”

Dzieci kładą się na dywanie. Ciało ułożone luźno. Zamykają oczy, oddychają

spokojnie i słuchają muzyki połączonej z opowiadaniem bajki.

A teraz wyobraźmy sobie, że jest ciepły, słoneczny dzień. Niech ci się wydaje, że

leżysz na różowej chmurze. Całe twoje ciało miękko na niej spoczywa. Wszystkie

części ciała toną w chmurze i żadna nie musi nic robić, bo chmura przytrzymuje ją

w powietrzu. Leżysz i łagodnie płyniesz z chmurą. Wieje lekki, chłodzący twoje

skronie wiatr. Nad tobą w górze słońce rozlewa swe ciepłe, jasne promienie na

cały świat wokół nas. Dobrze ci jest. Chmura unosi cię, kołysze.

Niesie w przestworza. Wsłuchujesz się w muzykę, która cię unosi, płyniesz.

Wsłuchaj się w ciszę, wtop się w nią. Stopniowo wracamy do rzeczywistości.

Delikatnie poruszamy palcami rąk, powoli siadamy i głęboko oddychamy.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Odczytanie przez nauczyciela listu od Pani Kropelki, która wzywa dzieci do

samodzielnego eksperymentowania.

Dzień dobry nazywam się „Kropelka Deszczu”.

Pochodzę z olbrzymiej krainy chmur. Jak wiecie jestem jedną z licznych kropelek,

które widzicie podczas deszczu. Mam dla was pewną misję do spełnieni

- chce abyście poznali mnie bliżej. Mam nadzieję, że niespodzianki, które

przygotowałam na dzisiaj Was zainteresują.

1. Zagadka słowna:

• Służy do mycia, służy do picia, bez niej na ziemi nie byłoby życia.

• Co tak wygląd zmieniać może: gdy jej dużo - zwie się morzem, a gdy ilość

jest niewielka to jest kropla lub kropelka”.

• Chłodzi nas, myje nas, poi ludzi, pole, las.

• Gdy jest ciepło wtedy płynie, a na lód twardnieje w ziemi.

• W niej się możesz kąpać, piją ją ludzie, rośliny, zwierzęta, bez niej nie byłoby

życia na ziemi, każdy niech o tym dobrze pamięta.

Dzieci podają rozwiązanie zagadek.

1. Zagadka słuchowa:

• Czy można usłyszeć wodę?

• Kto z was rozpozna co za chwilę usłyszymy.

Nauczyciel prezentuje nagranie z płyty CD. Dzieci starają się rozpoznać

charakterystyczne odgłosy z płyty: szum fal morskich, górskiego potoku, woda

lecąca strumieniem z kranu, kapiące krople z kranu, padający deszcz, ulewa.

1. Doświadczenie I „Napięcie powierzchni wody”.

Do szklanki napełnionej po brzegi wodą dzieci wrzucają pojedynczo maksymalną

liczbę szpilek tak, aby woda się nie wylała. Następnie obserwują, że powierzchnia

wody w szklance wybrzuszyła się. Zjawisko to świadczy o tym, że woda ma tzw.

"skórkę", dlatego woda tworzy kropelki, zlewa się w kałuże.

1. Zabawa ruchowa: Dzieci pokazują wodę według własnych pomysłów: pływanie,

chodzenie po kałużach, łowienie ryb.

1. Doświadczenie III „Rozpuszczalność wody”

Nauczyciel przygotowuje dla dzieci szklanki z wodą (cukier, miód, mąka, sól,

kminek, czysta woda). Prosi wybrane dziecko, by wsypało do pierwszej szklanki

łyżeczkę cukru. Dzieci obserwują zjawisko, jedno z nich miesza cukier w wodzie.

• Co zaobserwowaliście?

• Porównajcie tę szklankę ze szklanką , w której jest czysta woda?

• Co możecie powiedzieć o tych szklankach?

Tak samo postępujemy z resztą substancji- do każdej szklanki wybieramy inne

dziecko. Nauczyciel formułuje wniosek: Teraz widzicie, że nie zawsze patrząc na

wodę można stwierdzić co ona zawiera. Sprawdzenie zawartości szklanki przez

picie wody w pewnych przypadkach mogłaby okazać się ryzykowna.

Bo gdyby była tam woda zanieczyszczona? Dlatego należy pamiętać by nie pić

wody nieprzygotowanej i z niewiadomego pochodzenia.

1. Nauczyciel rozrzuca po sali papierowe kropelki.

Zaprasza dzieci na „Spacer w deszczową pogodę”. Zadaniem dzieci jest ostrożne

spacerowanie, tak aby nie nadepnąć na żadną kropelkę.

1. Opowieść ruchowa: Dzieci wczuwają się w kroplę wody, przedstawiają ruchem to
   o czym opowiada nauczycielka.
   Jesteś kroplą wody. Leżysz na miękkim, pachnącym płatku żółtego kwiatka.

Jest ci dobrze i miękko. Wygrzewasz się w ciepłych promieniach słońca.

Nagle poczułaś się lekka, leciutka, unosisz się do góry, coraz wyżej i wyżej,

stajesz się częścią obłoczka i płyniesz z nim powoli po niebie.

Teraz obłok zamienia się w ciężką chmurę, jest ci chłodno, coraz chłodniej.

W końcu spadasz wraz z deszczem na ziemię

(nauczycielka rytmicznie uderza w bębenek).

1. Doświadczenie III „Co najszybciej nasiąka wodą?”- na środku sali stoi miska z

wodą i różne przedmioty (wata, papier, folia, wełna, kamień).

Dzieci nazywają zgromadzone przedmioty i sprawdzają co nasiąka wodą, a co nie

i dlaczego tak się dzieje. Rozdanie dzieciom odznak Wzorowego badacza.

1. „Kropelkowa kraina” – praca plastyczna.

Wyklejanie obrazka papierowymi kroplami.

Zajęcia 2. Przygody małej kropelki.

Zajęcia poranne:

1. „Pingwin” – zabawa ruchowa orientacyjno – porządkowa.

O jak przyjemnie i jak wesoło w Pingwinka bawić się, się, się.

Raz nóżka lewa, raz nóżka prawa,

Do przodu, do tyłu i raz, dwa i trzy.

1. „Zorro” – zabawa naśladowcza.

Dziś będzie Zorro Zorro Zorro

Emocji będzie sporo sporo sporo

Bo w czarnej masce Zorro Zorro Zorro

Po nocach mi się śni.

Na konia wsiada wsiada wsiada

A w ręku błyszczy szpada szpada szpada

I za drzewami znika znika znika

Bo taki jego los.

Sierżant Garcia (czyt: Garsija) sija sija

Od Zorra dostał w nos nos nos

A teraz leży w łóżku łóżku łóżku

I klepie się po brzuszku.

1. „Policjanci i złodzieje” – zabawa bieżna.

Zabawę rozpoczyna się wyborem w drodze wyliczanki policjantów.

Wyznacza się miejsce więzienia, gdzie będą przyprowadzani złapani przez

policjantów złodzieje. Dzieci rozbiegają się, a „policjanci” liczą do 5 i zaczynają

łapać złodziei. Zabawa kończy się w momencie wyłapania wszystkich złodziei.

1. „Gorące krzesła” - zabawa orientacyjno – porządkowa.

Do zabawy potrzebne są krzesła. Ma ich być o 1 mniej niż dzieci.

Krzesła ustawione są w kole. W środku koła na krzesłach siedzą dzieci.

Jedno dziecko stoi na środku i mówi np. Kto lubi czekoladę? Jeżeli są dzieci,

które lubią czekoladę, wstawiają i zamieniają się miejscami. Szansę na uzyskanie

krzesła mają wszyscy, a to dziecko, które zostaje na środku zadaje następne

pytanie lub stwierdzenia np. Nie lubię czarownicy itp. Zabawę kończymy wtedy,

kiedy dzieci są znużone lub tego chcą.

1. „Kto najlepszy?” - zabawa ruchowa orientacyjno – porządkowa.

Krzesła (o jedno mniej niż dzieci) ustawione są w kole i zwrócone siedziskami na

zewnątrz. Dzieci ustawione są dookoła krzeseł.

Chodzą wokoło w trakcie grania muzyki. Gdy cichnie muzyka, starają się usiąść

na najbliżej stojące krzesło. Za każdym razem odpada jedno dziecko,

które odchodzą z gry zabiera krzesło. Zabawa kończy się w momencie,

gdy zostaje tylko jedno dziecko o krzesło.

1. Opowieść relaksacyjna Opowieść „Pszczoła słoduszka”

Dzieci układają się na kocykach w wygodnej pozycji. Zaczyna brzmieć muzyka,

np. Vivaldiego Cztery pory roku, op. 8 Wiosna, cz. II.

Posłuchajcie bajki o pszczole Słoduszce. Postarajcie się przeżyć to, co ona.

Była wiosna. Słonko mocniej grzało. Słoduszka od rana zbierała z kwiatów słodki

nektar. Poczuła zmęczenie. Ile to jeszcze kwiatów muszę odwiedzić? Zaczęła liczyć:

jeden, dwa, trzy..., jedenaście, dwanaście (przy liczeniu należy zwalniać tempo).

Położyła się wygodnie na dużym liściu, rozluźniła zmęczone nóżki i łapki, zamknęła

oczy. Jej brzuszek zaczął spokojnie oddychać. Jak mi dobrze, słyszę tylko piękną,

cichą muzykę, pomyślała Słoduszka. Moja prawa łapka staje się coraz cichsza,

nie chce mi się jej podnieść. Moja lewa łapka staje się leniwa, nie chce mi się jej

podnieść. Tylko mój brzuch równiutko, spokojnie oddycha.

Prawa noga z przyczepionym woreczkiem miodu staje się ciężka, coraz cięższa i

cięższa. Nie chce mi się jej podnieść. Głowa jest tak wygodnie ułożona.

Jestem spokojna, słyszę piękną muzykę. Czuję, jak słońce ogrzewa moje nogi i łapki.

Jest mi coraz cieplej ... Całe ciało jest przyjemnie ogrzane słońcem.

Jestem spokojna, czuję się bezpiecznie. Ogarnia mnie senność ...

Przebieg zajęć właściwych:

1. „Powitanie kropelkowe” - nauczyciel prosi, aby każde dziecko zamknęło oczy i

wyciągnęło przed siebie jedną rękę. Podchodzi do dziecka i na rączkę za pomocą

zakraplacza daje dziecku kropelkę wody. Dzieci otwierają oczy i na swój sposób

witają się z kropelką np. szepcząc jej coś do ucha.

1. Wysłuchanie wiersza „Przygody kropelki”

Pewna kropelka mała, gdzieś w chmurach mieszkała,

śniła, że kiedyś nareszcie, spadnie z obłoków wraz z deszczem.

„Tylko nie w błoto - bo brudne, bycie kałużą jest nudne.

Chciałabym, wpaść w bystrą rzeczkę i popłynąć na wycieczkę."

Tycia kropelka marzy, by oglądać krajobrazy

i z wysokich wodospadów, z wielkim hukiem! Spadać na dół.

A gdy rzeka z gór już spłynie, to chce szemrać, gdzieś w dolinie.

Aż do morza chce dopłynąć, w morską pianę się owinąć.

I kiedyś chmura nabrzmiała, a nasza kropelka mała

- geografia się przyda, spadła do rzeki w Beskidach.

Tak swą podróż tu zaczęła, razem z rzeką, gdzieś płynęła.

Czy spełniła kropla sny? Jak przeczytasz - powiesz mi.

Świetnie w górach się bawiła, później smoka odwiedziła,

pod zamczyskiem się on chowa. To o Kraka grodzie mowa.

Warsa, Sawę przywitała, do Syrenki też zajrzała.

A gdzie była? To rzecz jasna. Wszyscy znają nazwę miasta.

Spróbowała też piernika, w mieście pana Kopernika.

Czy znasz nazwę miejscowości, gdzie kropelka teraz gości?

Tak dotarła do Pomorza, razem z rzeką, plum! Do morza.

A o jakiej rzece myślę? Chwila, chwila, niech pomyślę..

1. Dzieci odpowiadają na pytania:

• Gdzie kropelka mieszkała?

• O czym śniła?

• Gdzie chciała wpaść, a gdzie nie?

• O czym marzyła?

• Gdzie zaczęła swoją podróż?

• Kogo odwiedziła kropelka?

• Gdzie dotarła?

1. Doświadczenie I „Obieg wody w przyrodzie”

Nauczyciel nalewa na talerz gorącą wodę. Dzieci przyglądają się unoszącej się

znad talerza parze wodnej, przystawiają lusterko tak, aby para wodna mogła się na

nim skroplić. Potem obserwują, jak skroplona para wodna spływa kroplami z

lusterka do talerzyka z wodą. Formułuje wniosek i przedstawia ilustrację obiegu

wody w przyrodzie: „Słońce ogrzewa wodę, jej cząsteczki unoszą się w powietrze

w postaci pary wodnej. Cząsteczki pary wodnej tworzą chmurę, która staje coraz

cięższa i cięższa, w ten sposób para wodna przekształca się w kropelki wody i

spada do nas w postaci deszczu”.

1. Po dokładnym omówieniu obiegu wody w przyrodzie nauczyciel zakrywa

ilustrację. Rozkłada na dywanie elementy, które były widoczne na ilustracji:

chmury, słońce, rzekę, strumyk, mgłę, jezioro, krople deszczu.

Dzieci układają historyjkę "O wędrującej kropelce deszczu" umieszczając

równocześnie kolejne elementy na tablicy.

1. Zabawa ruchowa: „Słońce, wiatr i deszcz”

Nauczyciel wyjaśnia dzieciom i przedstawia przygotowane emblematy: deszczu,

błyskawicy, wiatru, grzmotu, słońca chmur.

Każdemu symbolowi przyporządkowany jest określony dźwięk, który przed

rozpoczęciem zabawy należy przećwiczyć z dziećmi:

• deszcz: kap – kap - kap,

• błyskawica: ratatatata,

• wiatr: hu – hu – hu - hu,

• grzmot: bum-bum,

• słońce: ach,

• chmury: och.

Dzieci swobodnie spacerują po sali. Nauczyciel prowadzi zabawę .

Najpierw w dużych, a potem w coraz krótszych odstępach czasu pokazuje różne

kartki z symbolami. Dzieci muszą jak najszybciej oddać określony dźwięk.

1. Zagadka obrazkowa:

Dzieci oglądają fotografie. Wskazują, która nie pasuje do pozostałych

(przedstawiająca pustynię) i uzasadniają odpowiedź (tutaj nie ma wody).

1. Nazywanie form występowania wody widniejące na fotografiach:

- jezioro, ocean, fontanna, lodowiec, morze, wodospad, chmury.

1. Praca plastyczna techniką „mokre w mokrym”. Nauczyciel wyjaśnia technikę pracy,

podchodzi do każdego dziecka i nawilża mu całą powierzchnie kartki gąbką

namoczoną w wodzie. Zachęca do malowania i nadzoruje pracę dzieci.

Zajęcia 3. Deszczyk ,deszcz ulewa.

Zajęcia poranne:

1. „Grosik” - zabawa taneczna.

Dzieci śpiewając, przedstawiają ruchem (tańcem) poszczególne zwrotki piosenki.

„Poszło dziewczę po ziele, po ziele, po ziele. Nazbierało niewiele, niewiele, hej!”

Przy tych słowach dzieci dobierają się parami, stają na okręgu koła, podają sobie

ręce i tańczą bocznym cwałem. „Przyszedł do niej braciszek, połamał jej

koszyczek”. Stojąc twarzami do siebie, dzieci kładą ręce na biodra. Przy słowach

„braciszek” przytupują, kręcą dłońmi młynka przy słowach „koszyczek”.

„Oj ty, ty, oj ty ,ty!

Za koszyczek zapłać mi!”

Grożą sobie nawzajem palcem i obracają się wokół siebie, przytupując.

1. „Jestem muzykantem” - zabawa taneczna ze śpiewem.

Dzieci stoją w rozsypce zwrócone twarzami do nauczycieli lub dziecka, które gra

rolę „ dyrygenta”. Zabawa polega na naśladowaniu ruchem gry na różnych

instrumentach i naśladowaniu głosem dźwięków, które wydają instrumenty.

Zabawę rozpoczyna dyrygent, a dzieci za nimi powtarzają:

- „Jestem muzykantem konszabelantem – dyrygent

- jesteśmy muzykanci konszabelanci – dzieci

- ja potrafię grać – dyrygent

- my potrafimy grać – dzieci

- na bębenku – dyrygent

- na bębenku – dzieci”.

Po tych słowach wszyscy śpiewają:

„Bum ta ra ra , bum ta ra ra , bum ta ra ra, bum ta ra ra, bęc”

i naśladują ruchem grę na bębenku.

Następnie śpiewają i przedstawiają grę na skrzypcach:

„Ju fu fu, Ju fu fu, Ju fu fu, Ju fu fu, Ju fu fu, Ju fu fu, Ju fu fu, bęc“.

Następna w kolejce jest fujarka:

„Fiju, Fiju, Fiju, Fiju, Fiju, Fiju, Fiju, Fiju, bęc”

Ostatni z instrumentów, o którym dzieci śpiewają i przedstawiają jest

harmonia:

„Rozciągamy i składamy, rozciągamy i składamy

Rozciągamy i składamy, rozciągamy, bęc!”

Przy słowach „bęc”, dzieci klaszczą w ręce.

1. „Chodzi lisek koło drogi” – zabawa ruchowa.

2. „Lalki na wystawie” – zabawa orientacyjno porządkowa.

Dzieci ustawiają się w wyznaczonym miejscu w szeregu, mają zapamiętać kto stoi

z prawej, a kto z lewej strony. Na umowny sygnał swobodnie poruszają się po sali.

Ponowny sygnał zaprasza dzieci „lalki” na swoje miejsce na wystawie.

1. Kalambury – „Zwierzęta”.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Nauczyciel zaprasza dzieci do przedszkolnego teatrzyku, recytuje wiersz

„Deszczyk” równocześnie posługując się własnoręcznie wykonaną deszczową

rodziną oraz nagraniem szumu deszczu - B. Forma: „Deszczyk”

Deszcz wraz z rodziną przybył z daleka.

Oj, wiele pracy nas tutaj czeka.

Ziemia jest sucha, deszczu spragniona

- Wody! - wołają rośliny do nas.

Malutki deszczyk wnet zrosił trawę.

Kapaniem przerwał dzieciom zabawę.

Zmoczył troszeczkę listki na drzewach.

Przerwał - bo słuchał jak ptaszek śpiewa.

Pora już na mnie - rzekł deszcz tata.

Mało opadów coś tego lata.

Napoił drzewa, trawy i łąki,

schłodził powietrze i kwiatów pąki.

Wtem się wichura wielka zerwała.

Groźna ulewa, wszystko zalała.

Burzą się mocno rzeki, jeziora.

Mokre chodniki, place dokoła.

Zabrakło nagle wody ulewie.

Słonko błysnęło na jasnym niebie.

Zniknęły z nieba kłębiaste chmury,

a razem z nimi humor ponury.

1. Nauczycielka zadaje pytania nawiązując do treści wiersza:

• Kto przybył z daleka?

• Co zrobił malutki deszczyk?

• Co zrobił tato deszcz?

• Jak się nazywa mama z deszczowej rodziny?

• Co pojawiło się na niebie, kiedy ulewie zabrakło wody?

• Zastanówcie się jak może brzmieć tytuł wiersza?

1. Nauczycielka umieszcza na krzesełkach „deszczową rodzinę”.

Na tablicy znajdują się trzy ilustracje (mały deszczyk, kilka dużych kropli

deszczu, dużo kropli deszczu):

• Co one przedstawiają?

• W jaki sposób możemy dopasować je do poszczególnych postaci

deszczowej rodziny?

1. W rytmie proponowanym przez nauczycielkę dzieci poruszają się w dowolnych

kierunkach po sali. Kiedy nauczycielka podniesie w górę ilustrację

przedstawiającą "mały deszczyk" dzieci zatrzymują się, unoszą się na palcach i

powtarzają kap, kap, kap. Ilustracja z dużymi kroplami. "Tata deszcz" dzieci

przechodzą do przysiadu i całymi dłońmi uderzają

o podłogę. Ilustracja przedstawiająca dużą ilość kropel "ulewa".

Dzieci biegną do ściany, stojąc prosto opierają się o nią plecami.

1. Ćwiczenia dźwiękonaśladowcze :

powtarzanie za nauczycielem - kap, kap, chlap, stuk-puk.

1. Nazywanie rodzajów deszczu: ulewa, deszcz ciągły, przelotny, rzęsisty,

kapuśniaczek, mżawka itd. Dzieci wybierają odpowiedni obrazek do rodzaju

deszczu.

1. Układanie w całość pociętego obrazka parasola.

Dzieci po ułożeniu obrazka odpowiadają na pytanie : co trzeba nosić przy sobie

gdy pada deszcz? - parasol

1. Zabawa ruchowa : Dzieci biegają po całej sali. Na hasło: pada deszcz przykucają.

Dziewczynki uderzaj ą paluszkami o podłogę, naśladując padający deszcz,

chłopcy składają dłonie nad głową w kształcie parasoli (przy powtórnej zabawie

dzieci zamieniają się rolami).

1. Praca techniczna „Parasolka”: dzieci samodzielnie wycinają parasolkę z

kolorowego papieru i naklejają na nią dowolne ozdoby.

Zajęcia 4. Woda źródłem życia.

Zajęcia poranne:

1. „Pizza” – zabawa naśladowcza przy muzyce, oprac. Marta Bogdanowicz.

Zgarniamy ją - brzegami dłoni wykonujemy ruchy zgarniania od zewnątrz do

środka,

Lejemy oliwę - rysujemy falistą linię od góry do dołu,

dodajemy szczyptę soli - lekko szczypiemy, no… może dwie, trzy, wyrabiamy ciasto - ugniatamy piąstkami,

wałkujemy - przesuwamy złożone pięści w górę i w dół,

wygładzamy placek - gładzimy,

i na wierzch kładziemy: pomidory - uderzamy dłońmi zwiniętymi w miseczkę,

krążki cebuli - rysujemy kółka,

oliwki - naciskamy palcem w kilku miejscach, dziecko samo wymyśla co jeszcze

dodamy do pizzy,

posypujemy serem - szybko uderzamy opuszkami palców u rąk,

(parmezanem, mozzarellą) i… buch! Do pieca - kładziemy się delikatnie na

plecach dziecka i na chwilę unieruchamiamy je,

wyjmujemy i kroimy - „kroimy” brzegiem dłoni,

dla mamusi, dla tatusia, dla babci, dla brata, dla Matyldy, …, a teraz

dziecko wymyśla, dla kogo jeszcze będą kawałki pizzy,

polewamy keczupem - kreślimy linię z pętelkami.

i… zjadamy…

Zabawę można wykonać również w parach kiedy to jedna osoba jest pizzą.

1. „Sąsiad” – zabawa integracyjna.

Uczestnicy siedzą po turecku parami obok siebie na obwodzie koła twarzą do

środka. Odległość między parami około jednego metra.

Zadaniem każdego uczestnika jest przedstawienie swojego partnera.

Prowadzący ustala określony czas na dowiedzenie się jak ma na imię nasz partner,

skąd przyjechał, czym lubi się zajmować itp. (liczba pytań i ich zakres

uzależniona od potrzeb). Następnie każdy przedstawia swojego partnera.

Dodatkowym "utrudnieniem" wprowadzonym przez prowadzącego może być

zadanie: "przedstaw swojego partnera jak komentator sportowy itp."

Gdy przedstawią się trzy pary należy zmienić zadanie.

1. „Krążące woreczki”

Dzieci siedzą na krzesłach w kręgu. Nauczyciel rzuca jeden woreczek do

wybranego dziecka i głośno nadaje mu numer „jeden”. Dziecko chwyta woreczek

i rzuca go do kolejnego dziecka, nadając mu numer „dwa”.

Czynność wykonujemy, aż wszystkie dzieci będą miały swój numer.

Ostatnie dziecko odrzuca woreczek do nauczyciela (lub kładzie woreczek obok

siebie na podłodze). W działaniu tym każde dziecko może być tylko jeden raz

wybrane – unikniemy wtedy sytuacji, gdy jedno dziecko będzie miało dwa lub

więcej numerów. W drugiej turze powtarzamy całe działanie tak, jak miało
to miejsce na początku. Nauczyciel mówiąc „jeden”, rzuca drugi woreczek do

dziecka z tym numerem. Dzieci po kolei wykonują tę czynność tak, by woreczek

dotarł do ostatniego dziecka. Można kilka razy wykonać tę czynność, by dzieci

zapamiętały dokładnie, do kogo rzucały woreczek i od kogo go otrzymywały.

Gdy kolejność jest już ustalona i każdy wie, do kogo rzuca i od kogo otrzymuje

woreczek – nauczyciel może  wprowadzić do zabawy dwa i więcej woreczków w

pewnych odstępach czasu tak, by dzieci mogły prawidłowo i dokładnie podawać

woreczki. Wtedy dzieci w grupie przekazują między sobą równocześnie kilka

woreczków. Można także zmienić tempo, jak również kierunek przekazywania

przedmiotów. Całe działanie rozpoczyna dziecko, które miało ostatni numer.

Woreczek „wędruje” od ostatniego do pierwszego dziecka w naszym taśmociągu.

Teraz ostatnie dziecko mówi głośno numer przedostatniego dziecka, do którego

rzuca woreczek, np. „dziesięć”. Osoba z numerem „dziesięć” mówi „dziewięć” i

odrzuca woreczek do osoby z tym numerem. W tej „poczcie zwrotnej” również

wszystkie dzieci biorą udział, a następuje tylko zamiana kolejności – od numeru

największego do najmniejszego. Dziecko z numerem „jeden” zbiera woreczki.

1. „ Zajączki” - zabawa z elementem Czworakowanie.

Dzieci maszerują na czworakach w różnych kierunkach.

Na sygnał „zajączki” naśladują podskoki zajączków.

Kolejny sygnał –czworakowanie.

1. Marsz uspakajający przy piosence „Najlepiej razem” sł. W. Chotomska.

2. Bajka relaksacyjna „Ola”

Ola idzie z koszykiem do lasu... Wieje leciutki wietrzyk... świeci słoneczko...

dziewczynka słucha śpiewu ptaków... Patrzy na ogromne drzewa...

Czuje zapach sosen... Zbiera żołędzie i liście dębowe... Widzi piękne grzyby...

borowiki... rydze... Grzyby uśmiechają się do niej... Zabiera je ze sobą...

Przechodzi obok strumyka... Słucha jak woda uderza o kamienie...

Do strumyka podchodzi mały kotek... Ola uśmiecha się do kotka...

Kotek nie boi się dziewczynki... Patrzy na nią przyjaźnie.

Miauczy, miau... miau... miau... Oleńka wraca do domu... Kotek jej towarzyszy...

Nie może się od niego uwolnić... Kotek wchodzi na podwórko...

Ola daje mu mleczka... Siada i patrzy jak kotek pije mleko...

Odpoczywa..... Jest cicho... przyjemnie... spokojnie.

Dzieci leżą spokojnie na dywanie, zamykają oczy.

Przebieg zajęć właściwych:

1. „Podwodny Świat” – pogadanka na temat roślin i zwierząt występujących w

środowisku wodnym (ilustracje świata podwodnego).

1. „Do czego potrzebna jest woda” – praca w grupie.

Nauczyciel rozdaje dzieciom puzzle, zadaniem dzieci jest ułożenie z nich obrazka

i przedstawienie swojej układanki. Dzieci odpowiadają na pytanie:

• Dlaczego woda jest tak bardzo potrzebna do życia?

• Jak myślicie do czego jeszcze wykorzystuje się wodę?

• Co by było gdyby na świecie zabrakło wody?

1. Rozwiązywanie kart pracy.

Dzieci mają do dyspozycji kartki, na których narysowana jest szklanka z wodą,

a wokół niej promyki. Zadaniem dzieci jest dorysowanie rzeczy, sytuacji do

których niezbędna jest woda.

1. Zabawa ruchowa „Kwiaty rosną”.

2. Doświadczenie I „Co pływa, co tonie” – nauczyciel przedstawia dzieciom

przygotowane przedmioty do doświadczenia. Dzieci szacują czy dany przedmiot

utonie, czy będzie pływał. Umieszczają w niebieskiej pętli przedmioty, które ich

zdaniem pływają w wodzie, a w czerwonej te, które toną.

Następnie nauczyciel kolejno z dziećmi sprawdza czy wytypowane przedmioty

do pływania – pływają. Po doświadczeniu następuje wyciągnięcie wniosków;

pływają przedmioty lekkie, takie jak; korek, papierowa łódka, nie pływają

przedmioty metalowe.

1. „Deszczowa pogoda” – zabawy z gazetą. Każde dziecko bierze fragment

(jedną stronę) gazety i wykonuje następujące zadania;

• spaceruje z gazetą wachlując się nim – wieje lekki wiatr,

• zwija gazetę i uderza się nią w różne części ciała – wieje mocny wiatr,

• rozkłada gazetę na podłodze, uderza w nią palcami – pada deszcz,

• rozrywa gazetę na kawałki robiąc to szybko, nerwowo – jest burza,

• zbiera kawałki gazety i robi z nich kule – przyroda uspokaja się po burzy,

• rzuca papierowe kule do kosza.

1. „Dbajmy o wodę” – na podłodze stoi miska z wodą, obok kosz ze śmieciami:

papier, plastikowa i szklana butelka, puszka, odpadki spożywcze. Nauczyciel

opowiada dzieciom o czystym jeziorze, nad które przyjechali turyści nie dbający

o środowisko. W czasie wypoczynku wszystkie swoje odpadki wrzucali do

jeziora. Dzieci zastanawiają się jak można pomóc zwierzętom, roślinom żyjącym

w tym jeziorze.

1. „Czysta rzeczka” - praca plastyczna w grupach.

Na białym brystolu narysowana jest linia przedstawiająca brzeg rzeki, dzieci

naklejają kawałki (kwadraty) niebieskich worków na śmieci.

Uprzednio nauczyciel pomalował boki brystolu na zielono. Po przyklejeniu

rzeczki dzieci ozdabiają pastelami olejnymi trawę – malując kwiaty, owady.

Zajęcia 5. Pomysły na nudę – zabawy z wodą.

Zajęcia poranne:

1. Ćwiczenie orientacyjno- porządkowe i równowagi: Marsz w różnych kierunkach.

Na sygnał stanąć na jednej nodze, druga noga wzniesiona i zgięta w tył.

1. Ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Kto wyżej sięgnie.

Wspięcie na palcach, ręce wzniesione w górę. Sięganie rękoma jak najwyżej,

następnie przysiad ręce obejmują kolana głowa nisko.

1. Ćwiczenia tułowia – skręty – budzik. Siad skrzyżny, ramiona lekko ugięte z

boków ciała, palce dotykają barków. Nakręcanie budzika – skręty tułowia w lewo

w tył i w prawo w ty; budzik chodzi – dzieci kolejno podnoszą i opuszczają

łokcie ugiętych ramionach wymawiając tik – tak

1. Zabawa bieżna : Dobierz sobie parę. Dzieci rozbiegają się w dowolnych

kierunkach.

1. Na zawołanie „ Znajdź sobie parę ! ”- każde dziecko szybko dobiera sobie parę i

zaczyna maszerować po obwodzie koła.

1. Marsz parami z piosenką.

2. Gry planszowe.

Przebieg zajęć właściwych:

1. „Zgadnij co to” - za parawanem nauczycielka umieszcza miednicę z wodą.

Dzieci starają się odgadnąć co może oznaczać charakterystyczny plusk wody,

który wywołuje prowadząca.

• chlupanie wodą w miednicy (ktoś chodzi po wodzie)

• dmuchanie przez słomkę zanurzoną w wodzie (nurek oddycha)

• dmuchanie w gwizdek czajnika (woda się gotuje)

• wlewanie wody z butelki do miednicy (woda leci z kranu)

Dzieci starają się zapamiętać kolejność wydawanych dźwięków i próbują je w tej

samej kolejności odtworzyć.

1. Nauczyciel rozdaje dzieciom po 6 papierowych kropel deszczu.

Zachęca ich do przeliczenia kropelek i podzielenia na dwie grupy; po prawej i po

lewej. O tym ile kropel po której stronie decyduje dziecko.

1. Nauczyciel zaprasza do zabawy "Kropelkowa gra". Nauczyciel zbiera kropelki w

trochę innych sposób. Wyjaśnia zasady. Dzieci śpiewają na melodię piosenki

„Kasztanki” następujące słowa;

• Kto się z nami bawić chce w kropelkową grę?.

• Następnie nauczyciel podchodzi do wybranego dziecka i mówi;

Masz kropelki?

• Dziecko odpowiada; Mam. Dasz kropelki? Dziecko odpowiada:

• Z lewej strony dam ( z prawej strony dam) i daje odpowiednie kropelki, czyli

te, które są po jego lewej stronie. Zabawa trwa, dopóki nauczyciel nie zbierze

wszystkich kropelek.

1. Nauczyciel rozdaje kolejno każdemu dziecku papierową krople na nitce.

Puszcza dzieciom kasetę z nagraniem muzyki relaksacyjnej. Zadaniem dzieci jest

trzymanie przez sobą kropli na nitce i dmuchanie w nią naśladując mały i duży.

1. Pogadanka na temat „Pomysły na nudę w deszczową pogodę”, przedstawienie

dzieciom propozycji zabaw wodnych.

1. „Zabawy z wodą” - nauczyciel przygotowuje kilka misek z wodą i dokonuje

podziału dzieci na 4 grupy badawcze, każde dziecko dostaje słomkę do

dmuchania. Nauczyciel wyjaśnia kolejno każde zadania.

• Dmuchanie do wody poprzez słomkę – dzieci wsłuchują się w odgłos

bulgotania, potem starają się naśladować je ustami, określają kiedy bulgotanie

jest intensywniejsze.

• Pluskanie rękami o powierzchnie wody – dzieci określają podobieństwo

dźwięków do znanych innych odgłosów (np. fale rozbijające się o brzeg).

Pluskanie o wodę łyżkami, plastikowymi talerzykami – dzieci porównują

intensywność dźwięków.

• Potrząsanie plastikowymi butelkami wypełnionymi wodą lub wodą i

metalowymi kuleczkami – dzieci potrząsają nimi i porównują uzyskane

dźwięki. Tworzenie wodnej orkiestry – dzieci wybierają sobie jedną z

wodnych zabaw i wspólnie grają tworząc wodną orkiestrę.

1. „Błękitna kropla deszczu”- praca plastyczna – wyklejanie kropelki niebieską

plasteliną.

1. Temat kompleksowy:

Co to jest powietrze?

Poznajemy właściwości powietrza.

Zajęcia 1. Jestem badaczem powietrza.

Zajęcia poranne:

1. Marsz sygnalizujący rozpoczęcie zabawy.

2. Zabawa orientacyjno-porządkowa.

Lekki bieg po sali przy rytmicznej muzyce. Na pauzę – dzieci ustawiają się w

kole.

1. Ćwiczenie dużych grup mięśniowych.

Na zapowiedź „małe dzieci” – wykonują przysiad. Na hasło „dzieci rosną” –

powoli prostują się aż do wspięcia na palce.

1. Zabawa z elementem czworakowania „Astry”.

Dzieci czworakują w różnych kierunkach. Na sygnał – prostują się, unoszą

ręce w gorę pokazując znaleziony w trawie kwiat dla pani.

1. Ćwiczenie tułowia – skłony.

Swobodny taniec przy muzyce. Na pauzę dzieci wymyślają fantazyjny ukłon

dla pani.

1. Zabawa z elementem równowagi „Drabinka”.

Na podłodze są ułożone drabinki z szarf. Na sygnał prowadzący dzieci

kolejno przechodzą między szczeblami tak, aby nie uszkodzić drabinki.

Kto przeszedł – podchodzi do nauczycielki i siada skrzyżnie. Ocenia wraz z

prowadzącą przejście kolegów.

1. Zabawa bieżna.

2. Dzieci biegają w rozsypce po sali. Prowadząca stoi z boku. Gdy pojawi się na

środku sali, dzieci kładą się na podłodze, gdy ponownie odejdzie – biegają.

1. Bajka relaksacyjna.

Mały niedźwiadek szedł wolno przez las. Czuł ogarniające go zmęczenie,

nóżki zrobiły się jakieś ciężkie i nie chciały odrywać się od ziemi. Rozglądał

się dookoła, szukając miejsca do odpoczynku. Drzewa rosły tutaj rzadziej,

słońce coraz swobodniej przeciskało się przez konary drzew, oświetlając

wszystko dookoła. Chyba niedaleko jest jakaś polanka, tam sobie odpocznę –

pomyślał miś. I rzeczywiście, po chwili jego oczom ukazała się mała łączka

otoczona ze wszystkich stron drzewami. Stanął na jej skraju i znieruchomiał z

zachwytu: niskie krzewy, trawa, kwiaty jak kolorowy dywan rozkładały się u

jego stóp. Na środku łączki zajączki, króliczki, ba, nawet myszki wygrzewały

się w promieniach słońca. Spojrzał na niebo. Było bezchmurne, słońce jakby

wiedziało, że zwierzęta oczekują na jego promienie, bo świeciło bardzo

mocno. Miś wystawił pyszczek do słońca i poczuł, jak przyjemne ciepło

obejmuje najpierw jego głowę, a potem całe ciało. Usłyszał lekki szum wiatru

i brzęczenie owadów, które unosiły się nad kwiatami. Głęboko odetchnął.

W nos wkręcał się delikatny zapach trawy i kwiatów.

Tutaj jest wspaniałe miejsce do odpoczynku - pomyślał, po czym położył się

wygodnie na trawie, jak na kocyku, łapki podłożył sobie pod głowę.

Zamknął oczy. Odpoczywał. Oddychał miarowo i spokojnie. Zrobił głęboki

wdech, wciągnął powietrze przez nos, a po chwili wypuścił je.

Powtórzył to jeszcze raz. Czuł, jak z każdym wydechem pozbywa się

zmęczenia. Był teraz przyjemnie rozluźniony, poczuł się ciężki i bezwładny.

Jego głowa, brzuszek i nóżki były jak z ołowiu. Wtulił się w trawkę jak w

kołderkę. Było mu bardzo wygodnie. Oddychał równo i miarowo, jego klatka

piersiowa spokojnie w rytm wdechu i wydechu unosiła się i opadała, tak jak

fale morskie, kiedy wolno i leniwie przybijają do brzegu. Poczuł się teraz tak

dobrze !

Przebieg zajęć właściwych:

1. Zabawa integrująca grupę - powitanie z użyciem balonu.

Nauczyciel mówi: „Witam, np. Zosię” i podaje jej balonik.

Dzieci podają sobie dalej nadmuchany balon i witają się wzajemnie.

1. „Szukamy się” – zabawa ruchowa przy muzyce.

Dzieci mają emblematy, odszukują się według kolorów i kształtów figur

geometrycznych - łączą ze sobą w koła. Dzieci reagują na bodźce wzrokowe,

łączą koło z innymi dziećmi oznaczonymi tymi samymi figurami.

1. Zabawa badawcza: co to jest powietrze?

Nauczycielka pokazuje pustą kartkę w „książce”, mówiąc, że zagadka

dotyczy rzeczy, której nie widać, ale jest ona wszędzie (za oknami,

w ogrodzie, na ulicy, w przedszkolu, w sali…). Wyjaśnia, że jest pod sufitem,

nad głowami, po bokach, na podłodze, wokół (dzieci pokazują kierunki:

w górze, na dole, nad, za, z boku, przede mną, za mną). Naprowadza – dzięki

tej rzeczy można oddychać. Rozmowa – co to takiego powietrze?

1. Rozwiązywanie zagadki – POWIETRZE.

To jest coś czym oddychamy,

gdy jest czyste płuca zdrowe mamy.

Wdech nosem, wydech ustami,

o czym mówię, powiedzcie sami.

Dzieci podają propozycję innych rzeczy, w których znajduje się powietrze –

piłka, koło do pływania, dętka od roweru. Demonstracja zgromadzonych

przedmiotów.

1. Doświadczenie I „Czy butelka zatonie?”

Dzieci siadają wokół plastikowej miski wypełnionej wodą. Każde dziecko

otrzymuje plastikową butelkę. Na znak nauczycielki wszyscy naciskają na

butelkę zanurzając w wodzie i szybko ją puszczają. Butelka wypływa na

powierzchnię wody. Dzieci wypowiadają się na temat zaobserwowanego

zjawiska. Wnioski: Butelka wypływa, bo jest lekka.

1. Doświadczenie II „Czy powietrze jest w wodzie?”

Dzieci ponownie zanurzają butelkę w misce z wodą, przytrzymują ją i

obserwują co się dzieje. Z otworu szyjki butelki wylatują „bąbelki” i butelka

wolno napełnia się wodą, a następnie opada na dno miski. Podobne

doświadczenie nauczyciel wykonuje wrzucając ziemniaka do słoika z wodą.

Wnioski: Z wody wypływają bąbelki, które są pęcherzykami powietrza.

W butelce było powietrze, które wydostaje się z butelki w postaci

pęcherzyków. Dopiero w wodzie "bąbelki" są widoczne, bo powietrze jest

bezbarwne i nie widzimy go. Butelka tonie, bo wypełnia się wodą i staje się

ciężka. Powietrze jest w wodzie, bo na ziemniaku widoczne były pęcherzyki.

Powietrze – wypełnia całą powierzchnię wokół nas. Jest w roślinach, w

wodzie, w ziemi. Otacza naszą kulę ziemską i ta warstwa nazywa się

„atmosferą”.

1. Zabawy przy muzyce- taniec walczyka przy piosence ,, Balonik’’

Dzieci dobierają się w pary i tańczą walczyka.

1. Zabawa ruchowo-pantomimiczna „Nadmuchiwana lalka”

Dzieci dobierają się w pary. Każda para otrzymuje plastikową rurkę.

Ustalają między sobą, kto będzie odgrywał rolę lalki, a kto będzie ją

pompował. Jedno dziecko kuli się więc na podłodze, przypominając balon,

z którego uszło powietrze. Drugie natomiast przy użyciu patyczka zaczyna

nadmuchiwać lalkę. Bardzo powoli „dziecko-lalka” rośnie ku górze, od głowy

poprzez szyję, ramiona, ręce, plecy, pupę, nogi i stopy. Następnie dmuchające

dziecko wyciąga z lalki korek i z delikatnym syczeniem lalka znów traci

powietrze i osuwa się do początkowej pozycji.

1. Techniki twórcze - tworzenie atrybutów określających powietrze.

Dzieci siedzą w kręgu na dywanie i podają przymiotniki określające powietrze.

Nauczycielka mówi: Powietrze jest…. dzieci kończą zdanie. ( lekkie,

niewidoczne, zimne, bezzapachowe, czyste, brudne, wszędzie)

1. Doświadczenie III „Dmuchamy w słomkę”.

Każde dziecko otrzymuje słomkę, pochylając się nad kubeczkiem jeden

koniec słomki zanurza w wodzie, a w drugi dmucha. Obserwuje co się dzieje.

Z wody wydobywają się pęcherzyki powietrza.

Wnioski: Przez słomkę wydobywały się pęcherzyki powietrza, które wydycha

człowiek.

1. Dzieci trzymają w ręce strzykawkę, wyciągają tłoczek nabierając powietrza

do strzykawki. Następnie otwór z drugiej strony zatykają palcem i próbują

wcisnąć tłoczek do środka. Dzieci przekonują się, że nie można wcisnąć

tłoczka do końca. Po puszczeniu tłoczka przez dziecko , tłoczek sam wysuwa

się na zewnątrz.

Wnioski: Powietrze można ścisnąć w strzykawce, a po zmniejszeniu nacisku

na tłoczek, tłoczek powraca na swoje poprzednie miejsce.

Powietrze rozszerza się wypychając tłoczek, bo powietrze jest rozprężliwe.

1. „Wietrzyk do wietrzyka” – zabawa ruchowa przy muzyce.

2. „Pan powietrze” – nauczyciel wyjaśnia dzieciom, że powietrze jest

niewidzialne, ale dziś wyruszymy w krainę wyobraźni i marzeń. Dziś dla

każdego z nas powietrze staje się widoczne. Ale tylko przez jeden dzień.

Proszę narysujcie jak waszym zdaniem wygląda Pan Powietrze.

Zajęcia 2. Zabawy z balonikiem.

Zajęcia poranne:

Prowadzone metodą Weroniki Sherborne

1. „Ludzie do ludzi” – zabawa integracyjna. Wszystkie dzieci stoją w parach.

Prowadząca kieruje zabawą mówiąc: nos do nosa, plecy do pleców, ręka do

ręki, ucho do ucha, pupa do pupy, kolano do kolana stopa do stopy; kiedy

powie „ludzie do ludzi” każdy zmienia partnera.

1. „Patrz i słuchaj” –pary dzieci trzymają się za ręce i biegają po sali w rytm

muzyki. W przerwie nauczyciel podaje hasło np. kolor żółty. Pary szybko

odnajdują przedmiot w takim kolorze i dotykają go. Kiedy usłyszą dźwięki

muzyki znowu biegają.

1. „Turlanie” – jedno dziecko leży na plecach, a drugie delikatnie zgina jego

prawą nogę w kolanie i kładzie w poprzek ciała, ułatwiając w ten sposób obrót

w lewo.

1. „Waga” – dzieci stoją naprzeciw siebie i chwytają się za ręce.

Wykonują na przemian przysiady.

1. „Dmuchawiec” – każda para otrzymuje małe piórko.

Wspólnie dmuchają, aby utrzymało się ono w powietrzu.

Następnie odkładają je i dmuchają na niewidzialne (wyobrażone) piórko.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Oglądanie przygotowanej wcześniej „książki” – Tajemnice świata z

ilustracjami balonu oraz różnych krajobrazów; opowieść o ciekawych

podróżach, tajemniczych miejscach na ziemi; zachęta do rozwiązywania

zagadek, które są wokół nas.

1. Zabawa w oddychanie (dzieci stoją w kole; spokojne wdechy i wydechy –

„łapanie powietrza” w płuca)

1. Zabawa: czy powietrze można złapać? – próby złapania powietrza w ręce,
   w woreczki foliowe, w balonik.

2. Doświadczenie I

Dzieci nadmuchuję balony, widzą, że balon rośnie i jest coraz większy,

zawiązują go tasiemką.

Wnioski: Powietrze możemy zamknąć w balonie. Powietrze rozciąga ścianki

balonu przez co balon jest coraz większy. Powietrze rozszerza się w balonie,

bo jest rozprężliwe.

Następnie nauczyciel pyta dzieci: Co znajduje się w balonie ? Dzieci udzielają

odpowiedzi. Jak sprawdzić czy w balonie jest powietrze? Dzieci rozwiązują

balony, a strumień powietrza kierują na stół, na którym leżą waciki. Waciki

przesuwają się po stole.

Wnioski: Ulatujące z balonu powietrze zdmuchuje waciki ze stołu.

Ściśnięte w balonie powietrze wylatuje z dużą siłą i tak powstaje wiatr.

1. Zabawa balonami – nadmuchiwanie, podrzucanie balonów.

2. Zabawa ruchowa- ,,Wiatr i baloniki”- dzieci podzielone na dwa zespoły.

Jedna grupa otrzymuje chusteczki higieniczne, a druga balony.

Balony dzieci kładą swobodnie na dłoniach, naprzeciw każdego dziecka

z balonem w odpowiedniej odległości staje dziecko z chusteczką, które

machając mocno chusteczkami próbuje robiąc wiatr zrzucić balon koledze z

dłoni.

1. „Czy powietrze jest ciężkie?” (wypowiedzi dzieci) – uogólnienie –

Tak powietrze ma swój ciężar. W encyklopedii dla dzieci znalazłam informacje,

że w średnio dużym pokoju jest 45 kg powietrza. Aby to potwierdzić wykonamy

następne doświadczenie.

Doświadczenie II – „Ważenie baloników” – na prowizorycznej wadze z pudełek

i ołówka ważymy dwa puste balony przymocowane na końcach ołówka - waga

nie wypina się. Potem jeden z baloników dmuchamy – balon z powietrzem

wyraźnie opada na dół. Wniosek: balon z powietrzem jest cięższy od pustego.

1. Zabawa ruchowa pantomimiczna: dzieci naśladują ruchem: balony nadmuchane

i puste, wiatraki na wietrze i stojące nieruchomo, żagle na wietrze itp.

1. Stworzenie sytuacji problemowej ,, Komu potrzebne jest powietrze?”

Dzieci siedzą na dywanie nabierają dużo powietrza, zamykają buzię i zaciskają

palcami nos, kiedy brakuje im powietrza odsłaniają nos. Po doświadczeniu

odpowiadają na pytanie: Czy powietrze potrzebne jest ludziom?

1. Doświadczenie III

Dzieci oglądają doświadczenie wykonane przez nauczyciela ze świeczkami

( zapalone są 2 świeczki, jedna świeczka zostaje nakryta słoikiem po chwili

gaśnie) -wyciągają wnioski.

1. Doświadczenie IV

Dzieci porównują dwie rośliny jedna rosła pod szklanym kloszem druga

normalnie- wyciągają wnioski.

1. Samoloty orgiami – Praca przy stolikach: Dzieci składają kartki papieru,

wykorzystując sztukę orgiami, tworzą samoloty. Po wykonaniu samolotów

podejmują spontaniczną zabawę – wprawiają samolociki w ruch i obserwują ich

lot w powietrzu.

1. Ćwiczenie graficzne- samoocena sytuacji edukacyjnych przez dzieci- poprzez

rysowanie twarzy flamastrem na balonie.

Zajęcia 3. „ Piotruś i powietrze” –

niesforna przygoda bohatera.

Zajęcia poranne:

1. „Mało nas, mało nas” – tradycyjna zabawa ruchowo – taneczna, w której

kolejno wywołujemy do środka koła imieniem poszczególne dzieci.

1. „Zgadnij – czyje słyszysz imię” – Jedno dziecko opuszcza krąg by po powrocie

odgadło jakie imię słyszy. Pod jego nieobecność wybieramy imię dziecka z sali

np. Bartek. Dzielimy je na sylaby BAR – TEK. Na dany znak dzieci w dwóch

grupach skandują jednocześnie sylaby wybranego imienia. Jeżeli zgadujący

trzykrotnie poniesie porażkę w odgadywaniu daje fant.

1. Zabawy i ćwiczenia oddechowe i ortofoniczne , ćwiczenia mowy.

„Naśladowanie głosów” Ręce ułożone na talii po bokach tak, by kciuk

dotykał dolnej partii żeber, a pozostałe palce spoczywały na przedniej

partii żeber, uciskając przeponę. Wykonanie kilkunastu wdechów i wydechów

raz przez usta, raz przez nos. Wdech: wciąganie powoli powietrza (ramiona nie

poruszają się) i wypuszczanie go powoli, nie wprowadzając w ruch mięśni pasa

barkowego ani mięśni brzucha. Na wydechu naśladowanie dźwięków

wydawanych przez zwierzęta (kot, żaba, pies, krowa, wąż, ptaki), maszyny,

instrumenty.

1. „Ja kolor – ty wyraz” Nauczycielka rzuca piłkę do dzieci i wymawia kolor ,

a dziecko ,które otrzyma piłkę ma wymienić słowo związane z tym kolorem ,

np.: zielona – kanapa, biała –gęś ... itd.

1. „Chusteczki” - dzieci, każde z innym kolorem szarfy (4 kolory) stoją w rozsypce.

W środku jedno dziecko trzyma cztery chusteczki- kolory te same co szarf.

Uniesiona chusteczka (np.: czerwona) zaprasza do biegania dzieci z czerwonymi

szarfami. Podniesienie innej powoduje, że biega nowa grupa, a poprzednia

natychmiast się zatrzymuje.

1. Masażyk relaksacyjny „ Pajączek”.

Dziecko siedzi do nas tyłem.

Wspinał się pajączek po rynnie.

Kroczymy palcami od dołu pleców ku górze,

Spadł wielki deszcz i zmył pajączka.

szybko przesuwamy na dół ułożone płasko dłonie,

Zaświeciło słoneczko,

wysuszyło pajączka, rynnę i…

masujemy plecy ruchem okrężnym aż do rozgrzania,

wspinał się pajączek po rynnie…

zaczynamy od początku.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Zapoznanie z pierwszą częścią wiersza Kerna ,, Piotruś i powietrze’’.

Dzieci są podzielone na 4 grupy według kolorów i kształtów figur

geometrycznych siedzą w grupkach na dywanie i słuchają wiersza

recytowanego przez nauczyciela z zastosowaniem kukiełek.

„Piotruś i powietrze”

Był pewien chłopiec w różowym swetrze,

którego raz zapytano:

-Czym chciałbyś zostać, Piotrusiu?

-Powietrzem!

-Dlaczego powietrzem?

-Ano,

Dlatego, proszę mamusi,

Że ono nic robić nie musi.

Pobladła biedna mama z wrażenia,

-Ot, los, mieć syna lenia.

Wieczorem poszedł Piotruś do łóżka,

mamusia światło zgasiła

i zasnął Piotruś, a Dobra Wróżka

w powietrze go zamieniła.

I nagle patrzcie, co to się dzieje?

Piotruś po świecie wieje.

W miastach uderza o domów mury,

w górze na niebie rozpędza chmury,

Na morzu białe spostrzega żagle,

więc mocno dmucha w te żagle nagle.

Na szosach siwe podnosi kurze,

organizuje trzy groźne burze,

porusza liście na wszystkich drzewach,

we wszystkich ptasich gardziołkach śpiewa.

Jest jednocześnie we wszystkich stronach,

w samochodowych siedzi oponach,

wierci się, kręci, tańczy jak fryga,

aeroplany na sobie dźwiga.

I – to już największa heca -

dmucha jak wariat we wszystkich piecach…

Rano, gdy zbudził się, przetarł oczy

i rzekł:

-Zmęczyłem się bardzo w nocy.

Nie przypuszczałem, proszę mamusi,

że tak powietrze pracować musi.

1. Praca w grupach - rysowanie rysunków nt,, Co się mogło Piotrusiowi dalej

przydarzyć ? Dzieci siadają w grupach przy stolikach i rysują grupowo rysunek

do dalszej części wiersza.

Przedstawiciele poszczególnych grup omawiają wykonaną w grupie pracę.

1. Dzieci spacerują po sali i dmuchają na swoje piórko tak, żeby najdłużej

utrzymało się w powietrzu. Utrzymują długo piórko w powietrzu.

1. Ćwiczenie oddechowe - ,,Niesforny balonik”- uelastycznianie mięśni policzków-

dmuchanie na kulki z waty i umieszczanie ich w środku balonu wyciętego z

kartonu.

1. Rozpoznawanie za pomocą dotyku przedmiotów znajdujących się w worku,

określanie czy przedmiot jest ciężki czy lekki.

Z „zaczarowanej skrzyni” nauczycielka wyjmuje worek, w którym znajdują się

różne przedmioty np. klucz, piórko, kamień, moneta, styropian, klocek drewniany,

zgnieciona gazeta. Wybrane dziecko za pomocą zmysłu dotyku próbują odgadnąć

co to za przedmiot. Wszystkie przedmioty odkładane są na stolik.

Następnie dzieci dmuchają na te przedmioty i obserwują, że niektóre z nich

spadają na podłogę. Próbują ustalić dlaczego.

1. Dzieci słuchają drugiej części wiersza L. Kerna ,, Piotruś i powietrze’’ i

porównują ja ze swoimi pomysłami Dokonują porównania prawdziwego

zakończenia wiersza z własnymi pomysłami

1. Zabawa dydaktyczna „Prawda czy fałsz”.

Dzieci potwierdzają lub negują zdania poprzez podniesienie odpowiedniej

plakietki (żółta – prawda, czerwona – fałsz):

Człowiek bez powietrza może żyć.

Powietrze jest potrzebne tylko człowiekowi.

Powietrza nie można zobaczyć.

Powietrze ma niebieski kolor.

Ruch powietrza powoduje wiatr.

Powietrze ma zapach cytryny.

1. Dzieci otrzymują pojemnik z płynem i słomką i puszczają bańki mydlane.

Zajęcia 4. Huragan, tornado, bryza i halny

- poznaję rodzaje wiatru.

Zajęcia poranne:

1. „Ślepiec” – dziecko zamyka oczy i jest oprowadzane przez rodzica po całej sali,

potem zmiana ról.

1. „Przepychanie” – dzieci tworzą pary, siadają naprzeciwko siebie i przepychają

się stopami. Następnie wstają i starają się przepychać dłońmi. Kilkakrotne zmiany

1. „Duży tunel” – rodzice stają w rozkroku jeden za drugim, a dzieci przechodzą na

czworakach w tunelu.

1. „Taniec” – improwizacja ruchowa do muzyki – ćwiczenia twórcze.

2. Masażyk relaksacyjny „KARUZELA” Bolesław Kołodziejski.

Idzie Jasio po zakupy, mama go wysłała.

Kroczymy dwoma palcami po plecach dziecka,

Patrzy – stoi karuzela, kolorowa cała.

rysujemy kółko,

„Eee… zakupy poczekają, ja pojeżdżę sobie”,

rysujemy kilka kółek,

zaraz potem w sklepie obok w mig zakupy zrobię.

Karuzela wciąż się kręci, Jaś jeździ z zapałem

kółka w drugą stronę,

nagle drapie się po głowie: „co ja kupić miałem?”.

drapiemy dziecko po głowie,

Wraca biegiem do mamusi: mamusiu kochana

szybko kroczymy palcami,

karuzela wszystko w głowie dziś mi pomieszała”.

rysujemy kółka.

1. „Cicho – głośno".

Gdy nauczycielka przykucnie i dłonie położy na podłodze , to dzieci chórem

wymawiają słowo „koza” szeptem . Gdy nauczycielka uniesie ręce wyżej – to

dzieci mówią głośniej , a gdy całkiem wysoko to najgłośniej .

Później zabawę może przeprowadzić chętne dziecko – dyrygując rękami .

Odmiana zabawy. Dzieci ustawione w kole kolejno wymawiają słowo „kot”

coraz głośniej, a następnie rundka w przeciwną stronę koła, podczas której

dzieci kolejno wypowiadają słowo „koza” coraz ciszej.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Na dywanie (stoliku) ułożone są piłeczki pingpongowe, nauczycielka lub dziecko

wypuszcza powietrze z nadmuchanego balonu na piłeczki – piłeczki poruszają się.

1. Zabawa badawcza: czy powietrze jest silne?

Prezentacja siły dzieci w ćwiczeniach takich jak: klaskanie tupanie, podskoki.

Wręczenie dzieciom plastikowych kubeczków by oceniły ich ciężar: czy powietrze

może utrzymać taki lekki kubek?

(Nie- kubeczki spadają na ziemię, jeśli ich się nie trzyma); próby utrzymania

kubków za pomocą wciśniętych weń nadmuchanych baloników, następnie próby

podnoszenia w ten sam sposób cięższych kubków
(np. ceramicznych). Określanie siły powietrza.

1. Zabawa badawcza: czy powietrze może się rozpędzić?

Oglądanie ilustracji przedstawiającej skutki huraganu, rozmowa na temat wiatru

(„powietrze, które się spieszy”, rozpędzone powietrze).

Wywołanie wiatru w sali – najpierw przez wspólne dmuchanie –

zabawa oddechowa z użyciem piórek; następnie wywoływanie wiatru przy

pomocy tekturki (większa siła wiatru); obserwowanie siły wiatru wywołanego

wentylatorem (rozpędzanie piórek).

4. Zagadka dźwiękowa – odgłosy wiatru.

5. Rozmowa na temat rodzajów wiatru, przedstawienie ilustracji katastrof

żywiołowych. Dzieci oglądają ilustracje skutków huraganu (morze), tornada

(trąba powietrzna na lądzie), poznają wiatr halny, bryzę morską.

4. Zabawa ruchowa: „Wiatr-czarodziej” przy muzyce. Reagowanie na sygnały

muzyczne przez odpowiednie poruszanie się, ilustrowanie ruchem zjawisk przyrody

i żywiołów (wiatr, huragan, opadanie liści, kołysanie się gałęzi drzew).

4. Zabawa z samolotem:

Nauczycielka pokazuje samolot wykonany z rurki tekturowej, przez który

przeciągnięty jest sznurek. Do samolotu doczepiony jest balon. Po nadmuchaniu

balonika puszcza go. Dzieci obserwują, że samolot porusza się szybko po sznurku.

Wnioski: Samolot jest poruszany przez ulatujące powietrze (samoloty odrzutowe).

4. Zabawa ruchowa przy piosence pt. "Wietrzyku psotniku" (przebranie dla dziecka

pełniącego rolę wiatru). Próba wyjaśnienia pojęcia psotnik.

4. Taniec wiatru przy muzyce – pedagogizacja zabawy (taniec chłopców boliwijskich

lub jakaś inna melodia) – improwizacja ze wstążkami.

4. Wiatr potrafi być muzykantem – nauczyciel dmucha w różne instrumenty np. flet,

harmonijka ustna.

4. Butelkowa zabawa – dzieci dmuchają w szklane butelki po soczkach np. fragment

piosenki o wietrze – ćwiczenia rytmiczne.

Może być rytm piosenki zaproponowanej przez dzieci.

4. Praca plastyczna - wykonanie wachlarzy (nauczycielka pomaga dzieciom złożyć

harmonijki z papieru), kolorowanie wg własnych pomysłów dzieci (możliwość

wyboru kartek oraz rodzaju narzędzia).

4. Dzieci rozkładają wachlarze i poruszają swobodnie przy twarzy. Mówią co czuły,

gdy poruszały energicznie wachlarzem.

Wnioski: Szybko poruszany wachlarz wprawia w ruch powietrze, czyli powstaje

wiatr. Rozmowa na temat tego co robi wiatr (suszy bieliznę, kałuże, porusza żagle,

potrzebny do serfingu...).

Zajęcia 5. Dbamy o czyste powietrze.

Zajęcia poranne:

1. Zabawa: Na polecenie: „Dzieci na spacer!”- wszyscy wychodzą z domku,

rozchodzą się w różnych kierunkach, spacerują , biegają.

Na klaśnięcie lub uderzenie oraz wołanie „ dzieci do domu”- wracają.

1. „Kot jest – kota nie ma!”

Dzieci są myszkami i na zapowiedź : „Kot jest!” –myszki chowają się (przysiadają,

obejmują rękoma kolana, a głowę opuszczają nisko). Na zapowiedź: „Kota nie ma ’’

– myszki biegną swobodnie w różnych kierunkach, omijając się zręcznie.

1. „Znajdź swój kolor”

Po otrzymaniu kolorowych szarf dzieci ustawiają się w dwu rzędach, według

kolorów szarf, a następnie rozbiegają się po boisku. Następnie wykonują polecenia

„stój”, „zamknij oczy”. W tym czasie prowadzący zmienia miejsce ustawienia

chorągiewek, po czym woła: „biegiem do swych chorągiewek”. Dzieci na to hasło

otwierają oczy i biegną w kierunku swych chorągiewek, przy których ustawiają się

w rzędach.

1. „Kotki na polowaniu”

„Kotki ‘’ chodzą cichutko na czworakach. Jedne z nich posuwają się powoli, jakby

skradały się i czaiły, co chwila zatrzymują się przywierając nisko do ziemi.

Inne posuwają się szybko w tę i tamtą stronę poszukując zdobyczy.

Mijają się spokojnie unikając zderzeń i potrąceń. Nagle z głośnym szczekaniem

wpada na czworakach piesek. Zaniepokojone i przestraszone kotki umykają , kryjąc

się w wyznaczonych miejscach gdzie pieskowi wstęp jest wzbroniony.

Gdy kotki ukryją się przed pieskiem, wówczas prowadzący odwołuje go na ubocze.

Kotki spostrzegłszy , że niebezpieczeństwo minęło , wychodzą ze swych kryjówek i

dalej polują. Ważne jest , aby dzieci podczas zabawy zachowywały się tak cicho i

spokojnie , jak kotki upatrujące zdobyczy.

1. „Żabki na łące”

Ustawienie: Dzieci (część) jako żabki wyłażą ze stawu na łąkę i chodzą na

czworakach ; „bociany” czatują opodal na łące.

Bociany zobaczywszy na łące żabki , biegną do nich machając wielkimi skrzydłami

(ręce naśladują ruchy skrzydeł) . Gdy zbliżają się do żabek, zaczynają je chwytać

skacząc na jednej nodze. Żabki uciekają na czworakach do stawu.

Schwytane zamieniają role z bocianami. Jeśli jest ich za mało, wyznaczamy

dodatkowe polowanie. Należy pość często wprowadzać zmiany.

1. „Samochody” – zabawa bieżna.

Przygotowanie: Wyznaczenie terenu zabawy i miejsca postoju dla samochodów- 2,

3 duże garaże. Rozdanie dzieciom kółek lub krążków, które będą służyły w czasie

zabawy za kierownicę. Na sygnał dzieci-samochody wybiegają z kierownicami

w rękach i poruszają się w różnych kierunkach, naśladując trąbienie samochodów.

Na drugi sygnał zatrzymują się w miejscu i cichutko, bez trąbienia, każdy samochód

wraca do garażu. Urozmaicenia: samochody wjeżdżają na most, gdzie jadą powoli,

jeden za drugim; samochody zwalniają jadąc pod górę; „dętka pękła”- dzieci

naśladują pompowanie dętki w siadzie rozkrocznym na ziemi.

1. Masażyk relaksacyjny „Odkurzacz” Bolesław Kołodziejski.

„ODKURZACZ”

Szuru szu, szuru szu,

Przesuwamy dłoń swobodnym ruchem po ciele dziecka,

pan odkurzacz poszedł w ruch.

Jeździ w koło po podłodze,

warczy przy tym bardzo srodze.

Szuru szu, szuru szu,

wjeżdża wszędzie w zakamarki,

wsuwamy dłoń pod pachę, za kołnierz, we włosy itp.,

czyści też w najmniejsze szparki.

Wszystkie brudy migiem wciąga

naśladujemy palcami zbieranie okruszków,

i dokładnie pokój sprząta.

Kiedy skończy, zobaczycie,

cały pokój zacznie lśnić,

głaszczemy dziecko po całym ciele,

a odkurzacz w ciemnym kącie

o sprzątaniu będzie śnić.

głaszczemy dziecko po głowie, przytulamy się do niego lub kładziemy głowę na jego

plecach.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Zabawa muzyczno- ruchowa „Chodźcie wszyscy do koła” (KLANZA).

Dzieci ustawiają się w kręgu i śpiewają piosenkę naśladując do niej ruchy:

Chodźcie wszyscy tu do koła, zabawimy się wesoło,

witamy was wszyscy wraz na zabawę nadszedł czas.

Prawa ręka, lewa ręka, prawa noga, lewa noga,

Cały tułów oraz głowa – witamy was”.

1. Zabawa dydaktyczna „Co to jest smog?” - Dzieci siadają na dywanie w kręgu.

Nauczyciel rozpoczyna rozmowę nawiązując do pojęcia „smog”. Pyta dzieci, czy

wiedzą, co to jest smog? Skąd się bierze? Następnie nauczyciel czyta definicje, co to

jest smog, smok, kwaśny deszcz. Dzieci decydują, która definicja odnosi się do

smogu. Nauczyciel pokazuje dzieciom rysunek przedstawiający smog i smoka oraz

prosi wybrane dziecko o odpowiednie umieszczenie napisu do rysunku.

1. Zabawa taneczna „Wejście smoków” do melodii R. Strauss „Tako rzecze Zaratustra”

Dzieci ustawiają się w kole i przykucają. Gdy muzyka zaczyna grać dzieci podnoszą

się zgodnie z muzyką, na dźwięk trąb machają skrzydłami.

Następnie wykonują smocze, ciężkie kroki (13) i przykucnięcie. Całość powtarza się

dwukrotnie. Potem dzieci naśladują smocze obroty, machanie skrzydłami, „przelot

nad miastem”, lądowanie.

1. Słuchanie legendy „Smok i smog” - Dzieci siadają w półkolu i słuchają czytanej

przez nauczyciela legendy „Smok i smog” K. Kozłowskiego.

1. Historyjka obrazkowa do legendy „Smok i smog” - Dzieci wspólnie z nauczycielem

próbują odtworzyć treść słuchanej legendy układając chronologicznie historyjkę

obrazkową. Nauczyciel przypina do tablicy obrazki według ustalonej kolejności.

1. Zabawa muzyczna „Zielony Dinek” - Dzieci siedzą w kręgu. Nauczyciel pyta dzieci

czy postać smoka nie jest podobna do znanej im innej postaci?

Nawiązuje do bohatera znanej dzieciom piosenki o paleniu papierosów, Zielonego

Dinka. Dzieci wspólnie śpiewają piosenkę ilustrując treść piosenki wymyślonymi

ruchami.

1. Giełda pomysłów „Jak przeciwdziałać powstawaniu smogu?”

Dzieci wymieniają swoje pomysły, jak zapobiec powstawaniu smogu.

Nauczyciel zapisuje wszystkie pomysły na kartkach papieru i ewentualnie uzupełnia

ich wypowiedzi. Na tablicy widnieją sylwety kominów i ciemnych dymów

wydobywających się z kominów. Nauczyciel przypina kartki z propozycjami dzieci

na tablicy.

1. Zabawa ilustracyjna „Sprzątamy niebo” Nauczyciel mówi do dzieciom, że skoro już

wiedzą jak zapobiegać powstawaniu smogu, to teraz wyczyścimy powietrze z tych

pyłów. Dzieci ilustrują ruchem nastrój utworu naśladując sprzątanie i czyszczenie

powietrza.

1. Ćwiczenia grafomotoryczne „Dymy” - Dzieci otrzymują kontury środków transportu

emitujących dym. Ich zadaniem jest je wyciąć i pokolorować. Dodatkowo otrzymują

arkusz z rozpoczętymi wzorami (jaki kształt może przybierać dym), które mają za

zadanie dokończyć bez odrywania ręki. Jedna linia jest pusta.

Dzieci wymyślają i w tym miejscu rysują własny wzór dymu.

1. Temat kompleksowy:

Letnie przysmaki –

wiemy jak zdrowo się odżywiać.

Zajęcia 1. Pan Łakomczuch poznaje smaki.

Zajęcia poranne:

1. Marsz w kole: na paluszkach, na piętach, z podniesionymi rękami.

2. „Przelot kukiełek” – zabawa bieżna.

Dzieci – kukułczęta siedzą w jednym gnieździe, w drugim- nauczycielka- kukułka.

Nauczycielka nawołuje kukułczęta do siebie. Dzieci biegiem zmieniają gniazda.

Nauczycielka wraca do pierwszego gniazda i stamtąd przywołuje dzieci.

1. „Koniki” – zabawa orientacyjno-pożądkowa.

Na polecenie nauczyciela koniki wybiegają ze stajni kłusem- szybko na palcach,

idą stępa – powoli, z wysokim podnoszeniem kolan, galopem- z odbijaniem się

kolejno jednej i drugiej nogi, cichutko- po piaszczystej plaży, głośno po moście.

Na sygnał wracają do stajni.

1. „Raz mały wróbelek” – zabawa naśladowcza.
   Raz mały wróbelek,

miał mały werbelek,
werbelek wróbelka,
miał mały felerek,
felerek werbelka,
małego wróbelka,
felerek werbelka.
Bęc!

Instrukcja: na słowo: mały -składasz dłonie jak byś w nich trzymała piłeczkę,
wróbelek -machasz dłońmi jak skrzydełkami,
werbelek - udajesz że pukasz palcami wskazującymi w bębenek,
felerem - strząsasz dłonią jakby ci się coś do niej przykleiło,
bęc - klaśnięcie w dłonie.
Śpiewa się to rytmicznie dość wolno za pierwszym razem, a po każdym „bęc”

co raz szybciej aż do znudzenia.

1. „Polowanie na zajączki”

Zajączki siedzą w norkach na czworakach. Następnie wybiegają na łąkę,

skaczą, od czasu do czasu zatrzymują się i stają słupka. Prowadzący w pewnym

momencie uderza piłką o ziemię , wtedy zajączki uciekają do norek, a

by po małej chwili wyjść ponownie na boisko i hasać dalej.

Przed zabawą należy nauczyć dzieci skoku zajęczego: wykonują go z przysiadu,

dłonie układają razem przed sobą podrywając równocześnie nogi do góry,

aby z kolei oderwać dłonie i opaść na nogi. Słupek zajęczy: w przysiadzie wznoszą

ręce koło uszu i układają dłońmi do góry, pokazując w ten sposób zajęcze słuchy.

1. „Toczenie piłki głową”

Prowadzący rzuca piłki między dzieci, przy czym każde z nich uderzając piłkę

głową stara się ją podać najbliższemu sąsiadowi. Piłki toczą się więc z jednego

miejsca na drugie , a za nimi uganiają się na czworakach wszyscy uczestnicy

zabawy.

1. „Dzień dobry” – ćwiczenie percepcji słuchowych.

Grupa zachowuje głęboką ciszę, w czasie której jeden z uczestników

wypowiada dość głośno słowa: „dzień dobry” . Zadaniem stojącego tyłem jest

poznać , kto te słowa wypowiedział. Nie odwracając się , wymienia nazwisko

poznanego. Jeśli ma wątpliwości, wówczas może odwrócić się i znając

kierunek, skąd głos dochodzi, wyszukać tego czyj głos usłyszał.

Jeśli wskaże trafnie, zamienia z nim miejsce i zabawa toczy się dalej.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Wysłuchanie opowiadania „Pan Łakomczuch lub słodycze”.

Pan łakomczuch jest znanym i wyśmienitym smakoszem. Jego podniebienie jest tak

wyrobione, że potrafi wyczuć każdą pojedynczą przyprawę i każdy dodatek

znajdujący się w potrawach.

Na dzisiaj otrzymał on zaproszenie od właścicielki restauracji, pani Pomidorowej.

- Jakże się cieszę, że Pan przyszedł. – wita go od progu Pani Pomidorowa.

- Musi Pan mi koniecznie pomóc! Jutro otwieram moją nową restaurację i bardzo

potrzebuję kogoś do przetestowania menu. Czy mógłby Pan wypróbować kilka dań

z mojej karty i powiedzieć mi , jakie są w smaku i czy Panu przypadły do gustu?

- Nie ma sprawy. – Odpowiada pan Łakomczuch.

- Uczynię to z miłą chęcią.

Pani Pomidorowa biegnie do kuchni i wnosi za chwileczkę pierwszy talerz.

Łakomczuch zamyka oczy i degustuje pełną łyżkę.

Przeżuwa powoli i zastanawia się.

- Hm, budyń czekoladowy z bita śmietaną. Pyszny! Jednakże jest trochę za słodki.

Może powinna Pani dodawać trochę mniej cukru? Przy następnej potrawie krzywi

się po pierwszym łyku.

- Ojej ta zupa jest zbyt słona. Ale menu Pani Pomidorowej jest długie.

Po zjedzeniu kilkunastu potraw Pan Łakomczuch odstawił swój talerz.

- Bardzo mi przykro, ale niestety nie mogę już więcej.

Jestem najedzony po brzegi – stwierdził i złapał się za brzuch.

Czy możesz zastąpić Pana Łakomczucha? Wypróbuj wybrane artykuły spożywcze

i opisz ich smak. Czy są słodkie, czy kwaśne, gorzkie, czy słone?

Co Ci smakuje a co nie?

1. Ćwiczenie dzieci wypróbowują artykuły spożywcze z zawiązanymi oczami lub

otwartymi oczami i próbują w miarę dokładnie opisać ich smak.

1. Pogadanka na temat letnich przysmaków.

Nauczyciel pyta dzieci, co lubicie jeść w lecie? Jakie smaczne przysmaki możemy

jeść w lecie? Zwrócenie uwagi na zjadanie owoców i warzyw.

1. Rozwiązywanie zagadek Skrzata – letnie przysmaki

Miód

To znakomity dodatek do jesiennych herbatek!

Dar od pszczółek z ula, wzmacnia i odczula.

Kubuś Puchatek go lubi, słodki, kwiatowy smak chlubi.

Do bułeczki, do piernika: dla dziewczynki, dla chłopczyka!

Cóż to za smaczny cud? To, oczywiście, miód!

Czekolada

Królową jest wśród słodyczy, każdy sobie owej życzy.

Na przekąskę, na deserek, do tornistra, na spacerek.

Ta tabliczka pilnie zerka na łasucha spod sreberka.

Może gorzka być lub mleczna, ale zawsze jest bajeczna.

Z orzechami lub nadzieniem, rządzi naszym podniebieniem!

Pani znać tej nie wypada, bo to przecież czekolada!

Arbuz

Nadmuchany jak balonik, ale ciężki jest jak słonik.

Świadomy swojej potęgi, okrągły, dorodny, tęgi.

Gruboskórny to towarzysz, ale w upał o nim marzysz,

Bo pod skórą swą zieloną, chowa on słodycz czerwoną!

Nie ustaje na nią moda, choć naprawdę: sama woda!

Chętnie nim napełniasz buzię. O kim mowa? O arbuzie!

Banan

W witaminy mocny owoc, przysmak to jest małpek ponoć.

Mimo tego nie nadęty, ale zawsze „uśmiechnięty”.

Warto go, panowie, panie, zjadać na drugie śniadanie.

Bo dodaje siły z rana. Kogo chwali wiersz? Banana!

Winogrona

Koraliki spięte w kiście, lśnią w gromadzie uroczyście!

Prosto z pędów winorośli, rwą je dzieci i dorośli.

To owoce pyszne, zdrowe, witamin skarbnica bowiem.

Mogą ciemne być lub białe, a z nich wino doskonałe.

Dla tatusia, dla mamusi! A dzieciaki deser kusi:

Dla chłopczyka, dla dziewczynki, słodkie, pachnące rodzynki.

Niech się każdy wnet przekona: Warto jeść… co? Winogrona!

Gruszka

Jest to jabłka bliska krewna, złota na gruszy królewna.

Chociaż nie nosi korony, wszyscy biją jej pokłony.

Jest słodziutka i soczysta, zjadać ją – przyjemności czysta!

Kształty ma na wspak serduszka. Kto to taki? Pani Gruszka!

1. Zabawa ruchowa „Owoce spadają z drzewa”(szarfy).

Dzieci zamieniają się w drzewa owocowe.

Sad jabłkowy, śliwkowy, gruszkowy.

Na hasło określające nazwę owoców, dane owoce upadają i turlają się po

ziemi w trawce.

1. Zabawa ruchowa „Jabłoń i pszczoły”.

Gdy nauczyciel gra na tamburynie jabłonie się kołyszą na wietrze,

gdy gra na grzechotce jabłonie stają w bezruchu, a latają, bzycząc pszczółki,

które szukają słodkich owoców. Bo nie tylko ludzie lubią owoce ale i

zwierzątka i owady.

1. Układanie puzzli pt. „Drzewo owocowe”.

Przyklejenie tyle jabłek na drzewie, ile wypadnie kropek na kostce do gry.

1. Owoce egzotyczne – pogadanka.

A cóż to za owoce? Czym się różnią od tych. Owoce egzotyczne.

Rosną za granicą nie w Polsce. Nazwijcie je.

Nauczyciel prezentuje owoce egzotyczne, dzieci zgadują co to za owoc.

1. Praca plastyczna „Kosz pełen owoców”.

Nauczyciel rodzaje dzieciom szablony, zadaniem dzieci jest odrysowanie

owoców i wyklejenie ich kawałkami papieru kolorowego.

Zajęcia 2. Jak smakują lody?

Zajęcia poranne:

1. „Kałuża”

Zespoły wirują po obwodzie swojego koła tak, aby go nie przekroczyć, przy czym

gracze usiłują nawzajem wciągnąć się do kałuży.

Wciągnięty otrzymuje punkt karny. Wygrywa ten kto nie da się wciągnąć do

kałuży, lub ma najmniej punktów karnych.

1. „Wszyscy latają”

Prowadzący rozpoczyna grę opowiadaniem, w czasie którego wymienia nazwy

ptaków i zwierząt. W czasie tego opowiadania uczestnicy , gdy usłyszą nazwę

ptaka, zaczynają biegać oraz poruszać rękoma naśladując ruch jego skrzydeł;

gdy usłyszą nazwę zwierzęcia zwalniają bieg i kroczą powoli, wysoko podnosząc

nogi. Prowadzący od czasu do czasu daje hasło –„wszyscy latają’’;

wtedy uczestnicy rozbiegają się we wszystkich kierunkach, starannie unikając

potrąceń i zderzeń. Nazwy ptaków i zwierząt w opowiadaniu powinien prowadzący

wymieniać tak, aby dzieci nie biegały zbyt długo i nie męczyły się.

1. „Kocięta z piłeczkami”

Prowadzący rozsypuje piłeczki po ziemi. Dzieci jak małe kotki, dobiegają do

poszczególnych piłek i bawią się nimi. Potrącając je łapkami, podrzucają

popychają. Gdy piłki potoczą się dalej, biegną za nimi na czworakach czając się i

skradając, jak to czynią kotki, gdy piłka wymyka im się z łapek.

1. „Pani Rolnikowa na szpileczkach” – masaż relaksacyjny oprac. M. Bogdanowicz.

Była wiosna. Pewnego razu rolnik wyszedł na pole.

Kroczymy po plecach palcami wskazującym i środkowym.

a za rolnikiem…pani rolnikowa na szpileczkach,

stukamy szybko dwoma palcami,

a za panią rolnikową…piesek gryzący,

szczypiemy.

Obszedł rolnik całe pole,

kroczymy palcami wskazującym i środkowym dookoła pleców,

wielkimi krokami i pomyślał: „A może by tak zaorać?” i…zaorał,

naciskamy, przesuwając do przodu czubki palców obydwu dłoni,

zabronował,

„garbimy” plecy.

potem zasiał i…

opukujemy plecy czubkami palców,

poszedł odpocząć,

kroczymy po plecach palcami wskazującym i środkowym,

a za rolnikiem…

rolnikowe na szpileczkach,

stukamy szybko dwoma palcami,

a za rolnikową…piesek gryzący,

szczypiemy.

Tymczasem spadł malutki deszczyk,

stukamy delikatnie palcami,

potem mocniejszy, zacinał,

stukamy mocniej,

spadł mały grad

jeszcze mocniej,

wielkości kurzego jaja.

Szybko jednak zaświeciło słońce,

pocieramy plecy okrężnym ruchem dłoni,

ogrzało ziarenka, z których wyrosły małe kiełki,

poszczypujemy, możemy chwytać palcami ubranie i lekko je unosić,

potem stawały się one coraz dłuższe i dłuższe

końce rozstawionych palców powoli przesuwamy w górę pleców,

aż wreszcie wyrosły w wysokie kłosy.

Przyszło lato, na polu szumiało zboże.

gładzimy plecy ruchem wahadłowym, raz wierzchem, raz wnętrzem dłoni,

Aż tu pewnego dnia przyjechał rolnik,

kroczymy palcami wskazującym i środkowym,

a za rolnikiem…rolnikowa na szpileczkach,

stukamy szybko dwoma palcami,

a za rolnikową …piesek gryzący.

poszczypujemy,

Rolnik obszedł pole dookoła,

kroczymy wskazującym i środkowym palcem,

wziął kosę i skosił zboże,

przesuwamy dłoń ruchem wahadłowym w poprzek pleców,

ustawił je w snopki,

palcami obu dłoni ruchem zgarniającym chwytamy w kilku miejscach ciało dziecka

a gdy wyschły, załadował je na wóz i pojechał do domu,

rysujemy dwie równoległe linie,

a za rolnikiem…rolnikowa na szpileczkach,

stukamy szybko dwoma palcami,

a za rolnikową…piesek gryzący,

poszczypujemy.

Pole odpoczywało,

głaszczemy plecy,

spadły jesienne deszcze,

stukamy wszystkimi palcami

i śnieg, który legł na polu

i leżał aż do następnej wiosny.

głaszczemy plecy, kładziemy się na nich delikatnie, przytulamy dziecko i na chwilę unieruchamiamy, dopóki ma na to ochotę.

1. „Wietrzyk”
   Uczestnicy zabawy siedzą parami (jedno za drugim) na obwodzie koła.

Siedzący z przodu ma zamknięte oczy, partner opowiada mu wymyśloną przez

siebie historię - opowiadanie, którą ilustruje komunikatami czuciowymi,

np.: opowiadając o wietrze wachluje dłońmi dookoła głowy partnera, a gdy mówi

o deszczu delikatnie dotyka palcami głowy, ramion i szyi partnera.

Po upływie wyznaczonego czasu następuje zamiana.

1. „Kwiaty na łące” - siad klęczny w kole.

Głowa schowana na kolanach. Muzyka pełni rolę słońca. Nagrzane „kwiaty”

rozchylają się, unosząc główki i ręce coraz wyżej (głośno) kiedy słońce chowa się

za chmury (cicho)-kwiaty się zamykają.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Czarodziejski worek - zabawa dydaktyczna.

Rozpoznawanie dotykiem różnych przedmiotów: szklana buteleczka, plastikowy

klocek, tekturowe pudełeczko, metalowy klucz, pluszowa zabawka – określenie

ich faktury (gładka, szorstka, miękka itp.) oraz materiału, z którego zostały

zrobione (plastik, szkło, metal, tkanina).

1. „Lody” – rozmowa przy obrazkach.

Rozmowa o tym, jakie smaki lodów dzieci lubią najbardziej, jak należy jeść lody.

Udzielanie odpowiedzi na pytania: Co dodajemy do lodów, aby otrzymać różne

smaki? Jakie znacie smaki lodów? Czym oprócz smaku różnią się lody? (kolorem,

lody na patyku, w rożkach, w wafelkach, z automatu, gałki lodowe).

1. Słuchanie wiersza Wincentego Fabera „Okazja”.

Jeśli bardzo lubisz lody,

możesz jechać aż pod biegun.

Gdzie lodowe wielkie góry,

Stoją grzecznie w dwuszeregu.

Ale musisz zabrać z sobą,

Worki z cukrem – całą tonę.

Bo podbiegunowe lody są zupełnie nie słodzone.

Gdy już będziesz na biegunie.

Zawołamy Ci : - Smacznego!

A uważaj, nie zjedz z lodem.

I niedźwiedzia polarnego!

1. Rozmowa na temat treści wiersza.

O jakich lodach była mowa w wierszu?

Oglądanie obrazków przedstawiających góry lodowe.

Wyjaśnienie, że góra lodowa to ogromny kawał lodu oderwany od lodowej skały.

Widoczna dla ludzi jest tylko mała cześć góry wystająca z wody.

Pod wodą góra lodowa jest ogromna.

Interpretowanie powiedzenia : „zimny jak lód”

1. Próba odpowiedzi na pytanie:

Co to jest deser lodowy?

Jakie lodowe desery lubicie?

Dzieci oglądają książkę kucharską z deserami lodowymi.

Nauczyciel wyjaśnia, że książka kucharska mieści w sobie mnóstwo receptur

na smakowite desery lodowe.

1. Karta pracy. – kończenie rysowania rożków, kolorowanie rysunków,

dorysowywanie kulek lodowych .

1. Wycinanie z kolorowego papieru. Odrysowanie rożka i kół na białej stronie

kolorowego papieru. Wycinanie i naklejanie ich na kartonie. Rysowanie flamastrami

elementów dekoracyjnych np. wisienek, parasolki.

1. Sprzedajemy lody – zabawa naśladowcza w sklep.

2. Letnie porządki – zabawa dydaktyczna. Porządkowanie zabawek, które będą

potrzebne w czasie pobytu w ogrodzie: skakanki, łopatki, foremki, wiaderka itp.

Wspólne liczenie z nauczycielem i określanie ich liczby za pomocą liczebnika.

Porównywanie zbiorów zabawek.

Zajęcia 3. Wesołe witaminki.

Zajęcia poranne:

1. Utworzenie koła przy piosence „Kółeczko zwijamy” następnie powitanie w kole

wierszem:

„Gdy przedszkolaki się spotkają,

na powitanie hura wołają”

Marsz dookoła sali sygnalizujący rozpoczęcie zabawy –rozdanie małych obręczy

dla każdego dziecka.

1. Zabawa orientacyjno-porządkowa „Garaż”.

Dzieci biegają lekko po sali naśladując ruchem jazdę samochodem.

Na sygnał wracają do garaży – rozłożone na podłodze kółka.

Na ponowny sygnał samochody ruszają.

1. Ćwiczenie dużych grup mięśniowych „Dętka”.

Siad klęczny, prawa ręka oparta o podłogę. Lewa ręka pompuje powietrze,

naśladując ruch wciskania i wyciskania tłoka. Zmiana rąk.

1. Zabawa z elementem czworakowania „Nakrętka”.

W czasie pompowania dętki zgubiła się nakrętka.

Dzieci chodzą po sali szukając jej. Na sygnał maszerują na czworakach.

Na ponowny sygnał wstają i pokazują nakrętkę, wysoko wznosząc rękę.

1. Ćwiczenia tułowia – skłony boczne.

Dzieci stoją w lekkim rozkroku, ramiona wyprostowane i wzniesione w bok.

Wiatr porusza samochód – rytmiczne skłony w prawo i w lewo.

To samo w siadzie skrzyżnym. (Duże i małe auto).

1. Zabawa z elementem równowagi „Mostek”.

Na podłodze jest ułożony z lin wąski tor – mostek. „Samochody” przejeżdżają po nim

tak, by nie zjeżdżać do „wody”. Po wykonaniu ćwiczenia siad skrzyżny

– ocena „jazdy kolegów”.

1. Zabawa bieżna „Samochody”.

Samochody ciężarowe rozwożą towary do sklepów

– bieg w różnym tempie, zależnie od możliwości dzieci.

1. Marsz uspokajający.

2. Kolorowanie kolorowanki „Owoce”.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Nauka wspólnego okrzyku:,, Najlepsze witaminy to owoce i jarzyny”.

2. Pogadanka na temat:

Dlaczego cały rok należy jeść owoce i warzywa?

W jakiej postaci możemy spożywać owoce i warzywa?

Co przyrządzamy z owoców i warzyw?

O czym musimy pamiętać przygotowując potrawy z warzyw?

1. ,, W sadzie”- improwizacja ruchowa.

Dzieci w rytm muzyki biegają po sadzie, na przerwę zbierają owoce, które następnie

Przeliczają.

1. Zabawa ,, Prawda czy fałsz”.

Nauczyciel mówi zdania, jeśli dzieci się z nim zgadzają podnoszą rękę do góry,

jeśli nie kładą na kolanach.

Czy jabłka rosną na jabłoni?

Czy z bananów robi się szarlotkę?

Czy gruszki rosną na wierzbie?

Czy śliwka jest fioletowa?

Czy kompot gotuje się z owoców?

Czy owoce są trójkątne?

1. ,, Co to za owoc?”- nauczyciel podaje na talerzyku małe kawałki różnych owoców.

Dzieci z zasłoniętymi oczami określają smak i podają nazwę owocu pozostałe

wybierają odpowiedni kartonik owoca.

1. ,, Co to jest?”- zagadki. ( dzieci odpowiadają przez podniesienie ręki).

,, Latem w ogrodzie wyrósł zielony,

a zimą w beczce leży kiszony” (ogórek)

,, Pomarańczowa, słodka z ziemi wyrwana

pyszna w surówce i gotowana.

Dobrze jej w dłoni i salaterkach

więc chrup ją zawsze zamiast cukierka” (marchewka)

,, Biały korzeń, zielona natka,

prawda, że łatwa to zagadka? (pietruszka)

,, Wyjęty z ziemi szary i brzydki,

pyszne z niego placki i frytki” (ziemniak)

,, W żółtej łupinie biała kula

gdy ją kroimy do łez nas rozczula” (cebula)

1. ,, Jabłko”- dzieci siedzą w kole po turecku.

W rytm muzyki podają sobie jabłko z rąk do rąk.

W momencie wyłączenia muzyki odpada dziecko trzymające owoc.

1. Zabawa taneczna ,, Pląs witaminowy”.

Dzieci tańczą w rytm piosenki ,, Na marchewki urodziny”.

1. ,, Co to za warzywo?”- nauczyciel podaje na talerzyku małe kawałki różnych

warzyw. Dzieci z zasłoniętymi oczami określają smak i podają nazwę owocu

pozostałe wybierają odpowiedni kartonik warzywa.

1. ,, Sałatka owocowo– warzywna” -zabawa muzyczno-ruchowa.

Dzieci otrzymują emblematy warzyw i owoców, siadają w kółeczku na krzesełkach.

W rytm muzyki biegają wywołane przez nauczyciela owoce, warzywa.

( W tym samym czasie nauczyciel zabiera krzesło ). Odpada warzywo (owoc),

dla którego braknie miejsca.

1. Kosz z warzywami i owocami. Dzieci dokonują segregacji warzyw i owoców za

pomocą dotyku.

1. Przygotowanie przez dzieci szaszłyków owocowych (nakładanie na wykałaczkę

kawałków mandarynki, winogrona, banana, i wkuwanie jej w połówkę jabłka).

Zachowanie higieny– umycie warzyw, owoców, rąk.

1. Degustacja przygotowanych potraw.

Zajęcia 4. „ Święto Jabłka: - zabawy integracyjne.

Zajęcia poranne:

1. Zabawa orientacyjno-porządkowa: Mijanie.

Dzieci podzielone na dwie grupy, ustawione w gromadkach w dwóch

przeciwległych rogach Sali (boiska). Nauczycielka stoi w środku między grupami.

Na sygnał dzieci biegną na wprost siebie, zamieniając się na miejsca

(mijają się prawą stroną).

1. Ćwiczenie dużych grup mięśniowych: Rozsypka.

Które dziecko najwyższe — wspięcie, ręce w górze; które najniższe — przysiad,

ręce wsparte na podłodze; które najgrubsze — rozkrok, ręce w bok i lekki półskłon

w przód. Wytrzymać postawy krótko, szybko zmieniać ruch.

1. Ćwiczenie tułowia —skręty: Pokaż sufit. lęk podparty.

Wznos lewej ręki w górę nad głową i wskazanie ręką sufitu (wzrok kierować za rękę,

a następnie powrót do klęku podpartego. Skręty tułowia wykonywać za lewą i prawą

ręką.

1. Ćwiczenie równowagi: Czoło pozdrawia kolano.

W staniu jednonóż chwyt rękami kolana nogi prawej i dotknięcie go czołem.

Powtórzyć ćwiczenie dotykając czołem kolana nogi lewej.

1. Podskoki: Spłoszone wróble.

Gromadka wróbli skacze w miejscu — podskoki obunóż.

Spłoszone przez miauknięcie kota (głosem naśladuje nauczycielka) przelatują w inne

miejsce — bieg z ramionami w bok. Gdy kota już nie słychać wróbelki skaczą dalej.

1. Marsz: kilka kroków we wspięciu, a potem marsz zwykły.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Zagadka słowna:

Jabłuszko

Ma rumieńce, lecz to nie dziewczynka

Ma ogonek, ale to nie świnka.

Jest to wspaniały owoc jesienny:

Na deser, do przetworów – bezcenny!

Kompot z niego, konfitura słodka,

Bez niego być nie może szarlotka.

Dojrzewa na gałązce jabłoni,

Później trafia do smakosza dłoni,

A na końcu do pustego brzuszka.

Czego dotyczy wierszyk? Jabłuszka!

1. Nauczyciel wyjaśnia dzieciom, że dzisiaj w naszym przedszkolu obchodzimy święto

jabłka, prezentuje dzieciom kosz jabłek i na bazie zagadki pyta dzieci:

Do czego możemy wykorzystać ten owoc?

Nauczyciel rozdaje każdemu dziecku emblemat jabłuszka, w kolorze żółtym,

czerwonym i zielonym.

1. Zabawa orientacyjno porządkowa. Dzieci spacerują swobodnie po sali w rytm

muzyki, gdy muzyka milknie dzieci tworzą koła łącząc się kolorem swojego

emblematu.

1. Wysłuchanie wiersza J. Brzechwy : „Entliczek Pentliczek”

Entliczek-pentliczek, czerwony stoliczek,

A na tym stoliczku pleciony koszyczek,

W koszyczku jabłuszko, w jabłuszku robaczek,

A na tym robaczku zielony kubraczek.

Powiada robaczek: "I dziadek, i babka,

I ojciec, i matka jadali wciąż jabłka,

A ja już nie mogę! Już dosyć! Już basta!

Mam chęć na befsztyczek!" I poszedł do miasta.

Szedł tydzień, a jednak nie zmienił zamiaru,

Gdy znalazł się w mieście, poleciał do baru.

Są w barach - wiadomo - zwyczaje utarte:

Podchodzi doń kelner, podaje mu kartę,

A w karcie - okropność! - przyznacie to sami:

Jest zupa jabłkowa i knedle z jabłkami,

Duszone są jabłka, pieczone są jabłka

I z jabłek szarlotka, i komput [placek], i babka!

No, widzisz, robaczku! I gdzie twój befsztyczek?

Entliczek-pentliczek, czerwony stoliczek

1. Nauczyciel przeprowadza rozmowę z dziećmi w oparciu o treść hasła

„Jedno jabłko dziennie trzyma lekarza z daleka ode mnie”.

1. „Już owoców pełen kosz”– instrumentacja piosenki.

Dzieci otrzymują 3 rodzaje instrumentów perkusyjnych: grzechotka, kołatki,

tamburyna. Jedno dziecko jest dyrygentem, które dyryguje orkiestrą, dzieci śpiewają,

grają na instrumentach zwracając uwagę na dyrygenta.

1. „Jabłuszka do koszyka”– zabawa ruchowo-muzyczna

Dzieci poruszają się w rytm skocznej muzyki, na przerwę gromadzą się wokół koła–

koszyczka w swoim kolorze.

1. Nauczyciel dzieli dzieci na trzy grupy. Każda grupa losuje kopertę z zadaniem:

-składanie pociętego jabłka i naklejanie na szary papier,

-ożywianie konturu jabłka,

-ozdabianie talerza sylwetkami owoców.

1. „Kelnerzy”– zabawa o charakterze rywalizacji.

Dzieci stoją w 3 rzędach zgodnie z kolorami emblematu.

Przenoszenie jabłka na krążku wokół pachołka.

1. Nauczyciel zaprasza dzieci do pracy plastycznej grupowej.

Dzieci ozdabiają dużą sylwetę jabłka kolorowymi kulami z bibuły wykorzystując je

do dekoracji sali.

Zajęcia 5. Co służy, a co szkodzi zdrowiu?

Zajęcia poranne:

1. Marsz sygnalizujący rozpoczęcie zabawy przy piosence

„Jestem sobie przedszkolaczek” muz. L. Miklaszewski, sł. M. Terlikowska.

1. Zabawa orientacyjno-porządkowa „Do łazienki”.

Lekki bieg, podskoki przy muzyce. Na hasło „do łazienki” dzieci stają w miejscu

ograniczonym linią –w łazience. Muzyka ponownie zaprasza do zabawy.

1. Ćwiczenia dużych grup mięśni „Przebudzenie”.

Siad skulny. Na sygnał dzieci powoli prostują się aż do wspięcia na palce,

przeciągają się, przechodzą kilka kroków i ponownie wykonują siad skulny.

1. Zabawa z elementem czworakowania „Kotki”.

Dzieci -kotki czworakują po sali. Na sygnał zatrzymują się i naśladują wchodzenie

po drabinie przebierając łapkami. Z przysiadu -do wspięcia na palce.

Po czym ponownie czworakują.

1. Ćwiczenia tułowia –zabawa „Szukamy kotka”

Dzieci szukają kotka, stają w lekkim rozkroku i rozglądają się w prawo i w lewo

mocno skręcając tułów. Być może kotek schował się za krzesełkiem –skręty tułowia

w siadzie skrzyżnym.

1. Zabawa z elementem równowagi „Do domu”.

Dzieci są zmęczone wracają więc do domu, po drodze musza przejść po kilku /2-3/

kładkach /ławkach/.

1. Zabawa z elementem biegu „Deszcz”.

Lekki bieg –dzieci biegną do domu /w ręce trzymają krążki/, zaskoczył je deszcz,

więc na sygnał chronią się pod parasolami /krążkami/. Na kolejny sygnał lekki bieg.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Wysłuchanie wiersza „O Ptysiu”.

„Wiersz o Ptysiu”

Przyszedł do nas smutny Ptyś.

- Taki chory jestem dziś.

- Co Cię boli?

- Ząb i brzuszek

- Tu się ciągle trzymać muszę,

- Katar już od piątku trwa

- I tu ból mam, a tu dwa.

- No cóż Ptysiu, dam Ci proszki

- Aspirynę może zażyj,

- Może ziółek Ci zaparzyć?

- Aspiryna nie pomoże,

- A po ziółkach będzie gorzej.

- Muszę przyznać Wam się sam

- Że w swej kuchni tylko mam

- Czekoladę i cukierki,

- Chipsy, colę i wafelki.

- To codziennie zjadam sam

- No i brzuszek spory mam!

- Dziurkę w ząbku, albo dwie!

- Co mam robić – któż to wie?

1. Rozmowa z dziećmi nt. odżywiania Ptysia. Czy możecie podpowiedzieć chłopcu – co jest zdrowe, a co szkodzi?

Jakie znacie produkty zdrowe?

Które produkty szkodzą zdrowiu?

Jakie potrawy należy spożywać, żeby być zdrowym?

Jakie są wasze ulubione obiady domowe?

Przypomnienie o konieczności spożywania dużej ilości warzyw i owoców jako

źródła witamin oraz przestrzegania zasady mycia warzyw i owoców przed

spożyciem.

1. Zabawa ruchowa „Kucnij i wstań”

Dzieci wraz z nauczycielem śpiewają piosenkę dopasowując gesty do tych

opisanych w tekście:

Kucnij i wstań,

Ręce do góry,

Pomachaj nimi,

Dotknij fryzury,

Zegnij się w pasie,

Dotknij podłogi,

Poczekaj chwilę,

Złap się za nogi,

Policz do czterech,

Ręką sięgnij w bok,

Chwyć przyjaciela

I wspólny skok!

1. Układanie jadłospisu Ptysia. Ptyś wybiera się do sklepu - chce kupić produkty na

zdrowe posiłki. Pomóżcie mu, co ma kupić na poszczególne posiłki

(śniadanie, II śniadanie, obiad, podwieczorek, kolacja).

1. Nauczyciel dzieli dzieci na grupy.

Zespoły wybierają z różnych obrazków zdrowe produkty.

Przyporządkowują odpowiednie produkty do zdrowych posiłków dla Ptysia.

1. Prezentacja grup. Powiedzcie, jakich produktów użyłyście do przygotowania

posiłków dla Ptysia? Jak podzieliłyście się pracą przy wyborze produktów?

Zwrócenie uwagi na wygląd produktów.

1. Układamy piramidę żywności. Nauczyciel przedstawia dzieciom ilustrację

piramidy żywności, opisuje. Zadaniem dzieci jest wycinanie z gazet

poszczególnych produktów i przyklejenie w odpowiednim miejscu piramidy.

1. Temat kompleksowy:

Duże podróże – wyprawa w kosmos.

Zajęcia 1. W krainie „Ufoludków”.

Zajęcia poranne:

1. Marsz sygnalizujący rozpoczęcie zabawy przy piosence „Najlepiej razem”

sł. W.Chotomska.

1. Zabawa orientacyjno porządkowa „Idą dzieci do przedszkola”.

Dzieci maszerują po sali w różnych kierunkach. Na hasło „deszczyk” - chowają się

w przedszkolu /wyznaczone miejsce/. Na hasło „do przedszkola” ponownie

maszerują w różnych kierunkach.

1. Ćwiczenie dużych grup mięśniowych „Czy pokażesz”.

Dzieci maszerują po sali jedno za drugim w kole.

Na zapowiedź „pokaż rękami stopy, głowę, kolana, barki, ziemię, chmury itd.”

- dzieci wskazują to, o czym mówi nauczycielka.

1. Zabawa z elementem czworakowania „Szukamy misia”.

Dzieci czworakują po sali szukając misia, który się zgubił. Na sygnał prostują się

podnosząc ręce wysoko –misiu znalazł się.

1. Ćwiczenia tułowia –skłony „Zepsuty pajacyk”.

Dzieci stoją w lekkim rozkroku, ręce wyprostowane, uniesione nad głową.

Na sygnał kolejno opuszczają ręce, głowę, wykonują skłony tułowia w przód

/pogłębiają wolno\ -pajacyk zepsuł się. Odpoczynek w siadzie skrzyżnym.

Nauczycielka chodzi między dziećmi i dotyka te, które mają wyprostowane plecy

/prawidłowo wykonały siad skrzyżny/. Dotknięte dzieci wstają i ustawiają się w

lekkim rozkroku.

1. Bieg i ćwiczenia równowagi. Dzieci stoją w luźnej gromadce na jednym końcu sali naprzeciwko nauczycielki.

Na sygnał biegną ku niej. Na ponowny sygnał zatrzymują się natychmiast.

1. Marsz uspokajający przy piosence „Najlepiej razem” sł. W.Chotomska.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Wysłuchanie wiersza pt. „ Jak Jaś spotkał ufoludka”

Rewelacji to początek,

spotkał Jaś w ubiegły piątek

„tyci – tyci- tyć” ludzika,

stał, tuż obok borowika.

Bajka więc nie będzie krótka

bo dotyczy ufoludka,

w świat fantazji się udajcie,

chcecie czytać ? – przeczytajcie.

Jaś jest synem leśniczego,

nie ma więc w tym nic

dziwnego,

że go spotkał na polanie,

kiedy drugie jadł śniadanie.

Miał zielony garniturek

i wyglądał jak ogórek,

dziwił się Jaś niesłychanie :

ogóreczek na polanie ?

- Z apetytem zjem go sobie,

przedtem skórkę ciut oskrobię

nie dam rady ! – gwałtu, rety !

parzy w rączki mnie niestety.

- Coś się chyba mi wydaje :

ogóreczek z trawy wstaje,

aż się wierzyć w to mi nie chce

bo coś do mnie cicho szepce.

- Bardzo proszę – spójrz na lewo

tam, gdzie rozłożyste drzewo

latający talerz stoi,

tam zostali bracia moi.

Brat mój "Ufoludek Drugi"

i brat trzeci "Ufo – Długi"

wyjść na zewnątrz ciut się bali

więc " na zwiady" mnie wysłali.”

Ja niczego się nie boję

lecz niestety w trawie stoję

bo zgubiłem guzik srebrny

do przetrwania nam potrzebny.

Chyba wiesz już chłopcze drogi,

że przebyłem "kawał" drogi

podróżując we wszechświecie

by być tu – na tej planecie.

Choć zgubiłem guzik owy,

guzik super wyjątkowy,

czuje się tu komfortowo

bo jest pięknie – daję słowo.

Guzik do wszystkiego służy

jestem mały – Ty zaś duży,

byt nasz więc powierzam

Tobie, znajdź go

– wnet poradzę sobie.

Jasia czeka więc przygoda,

ufoludka też mu szkoda

szuka - znaleźć nic nie może,

sam jest - nikt mu nie pomoże.

Pot już chłopcu kapie z czoła,

- nie martw się !

– wnet sroka woła,

dla mnie sprawa to niewielka,

lubię bowiem świecidełka.

Posprawdzałeś prawie

wszystko,

ale spójrz na kretowisko !

tam na czarnej, pulchnej

ziemi coś się w słońcu

srebrem mieni.

1. Rozmowa na temat wiersza:

Jaki był ufoludek?

Kim był Jaś?

Gdzie spotkał ufoludka?

Co ufoludek zgubił?

Jak ufoludek wyglądał?

Czym przyjechał? Z kim przyjechał?

Czego się bali bracia ufoludka?

Czego Jaś szukał? Czy znalazł guzik ufoludka?

Kto mu pomógł?

Gdzie mieszkają ufoludki?

Jak myślicie, czy ufoludki żyją? Czy przychodzą do nas zobaczyć jak żyjemy?

1. Spotkanie z ufoludkiem. Nauczyciel stoi za parawanem i trzyma w ręce pacynkę.

Przedstawia dzieciom postać.

„Cześć! Nazywam się Ufoludek Remo. Przybyłem do was z nieznanej krainy.

Żyje bez roślin i zwierząt, dlatego jest mi bardzo smutno.

Chciałbym zobaczyć jak dzieci się bawią.

Czy mógłbym zamieszkać na Ziemi z Wami?. Pokażcie mi jak miło spędzacie czas.

Pokażecie? Dziękuję Wam przedszkolaki.

Ukryję się w tajemniczym miejscu i będę się Wam przyglądał.

Zobaczę, czym mnie dzisiaj zaskoczycie.

1. Pogadanka na temat wyglądu spotkanego ufoludka, kolorystyki jego ubranka.

2. Zabawa „jestem ufoludkiem”

Wyraźne wymawianie głosek w parach: a i, o e, u y, razem i każdej z osobna.

Jesteśmy ufoludkami i mówimy w innym, dziwnym języku.

Powtarzajcie za mną te dziwne słowa: a i, o e, u y.

Nauczyciel otwiera szeroko usta, aby dziecko widziało jak je układa.

Zadanie powtarzamy 3 razy.

1. Pudełko kosmicznych zadań.

Nauczyciel zapisuje na karteczkach różne zadania np.: zrobić trzy przysiady,

gdakać jak kura, udawać konia przez minutę, znaleźć 3 czerwone przedmioty itp.

Kartki z zadaniami znajdują się w pudełku. Każde dziecko po kolei losuje jedno

zadanie, które musi wykonać. Nauczyciel odczytuje zadanie.

Jeśli dziecko tego nie zrobi oddaje fant. Na koniec zabawy fanty należy wykupić

przez zrobienie jakiegoś innego zadania np. zaśpiewanie piosenki.

1. Wyścig na gazetach

Wszystkie dzieci stają wzdłuż jednej z ścian na sali. Każdy dostaje dwie gazety.

Dzieci kładą gazety na ziemi i stają na nich, każdą nogą na osobnym papierze.

Na hasło START wszyscy starają się jak najszybciej dotrzeć do przeciwległej ściany

nie dotykając bezpośrednio ziemi. Jeśli komuś wyślizgnie się noga i dotknie nią

podłogi zamiast gazety to musi rozpocząć wyścig od nowa.

1. Butelkowe kręgle

Nauczyciel napełnia butelki do połowy fasolą lub grochem. Ustawia je w rzędzie.

Zadanie dziecka jest turlanie piłeczki w kierunku butelek. Jeśli dziecko je strąci

nagradzamy je brawami.

1. Cień

Dzieci dobierają się w pary, spacerują po Sali jedno za drugim, dziecko które jest za

plecami kolegi udaje cień. Musi wykonywać takie same ruchy i zachowywać się jak

kolega z przodu. Następuje zmiana ról.

1. Przeliczanie ufoludków, dzielenie słowa ufoludek na sylaby.

2. Zabawa dydaktyczna, Który ufoludek zniknął?

Odszukanie ukrytego ufoludka – zabawa ciepło, zimno.

1. Podziękowania ufoludka za wspaniałą zabawę (nauczyciel za parawanem z pacynką).

2. Zaproszenie do pracy plastycznej „Mój ufoludek” – dmuchanie farbki za pomocą

słomki.

Zajęcia 2. Wyprawa na nieznaną planetę.

Trening twórczości – mali odkrywcy.

Zajęcia poranne:

Gimnastyka R. Labana

1. Zabawa orientacyjno - porządkowa „Do łodzi”.

Dzieci stają przed prowadzącą parami. Nauczycielka ustala kto jest w parze

marynarzem 1, a kto marynarzem 2. Dwaj marynarze to załoga łodzi. Dziecko "1"

siedzi z przodu, dziecko "2" z tyłu. w różnych miejscach leżą obręcze "łodzie".

W rytmie bębenka dzieci biegają między obręczami. Na hasło "do łodzi" dzieci z

numerem 1 zajmują miejsca w najbliżej leżących obręczach. Odszukują je dzieci z

numerem 2, siadają za nimi. Dzieci chwytają obręcze lewą i prawą ręką.

Nauczycielka rozpoczyna liczenie, wówczas dzieci zgodnie przechylają się raz w

jedną, raz w drugą stronę, następnie w przód i w tył.

Zamiast liczenia można włączyć płytę (kasetę) z nagranym szumem morza.

1. Obserwowanie morza - zabawa wzmacniająca mięśnie tułowia.

Dzieci stają w lekkim rozkroku, unoszą dłonie do oczu robiąc z nich "lornetki" i

wykonują obroty tułowiem w obie strony "obserwując morze".

1. Szorujemy pokład - zabawa naśladowcza.

Dzieci wykonują ruchy naśladujące szorowanie pokładu szczotką - energiczne ruchy

rękami, przesuwanie się w różne strony sali.

1. Wiatr i żagle - zabawa rozwijająca pojemność płuc.

Wiatr wypełnia żagle i łodzie płyną w morze - dzieci wciągają nosem powietrze,

następnie energicznie je wypuszczają.

1. Pan kapitan na pokładzie - zabawa z elementem bieżnym.

Swobodny bieg, wykonywanie dowolnych ruchów. Na hasło "pan kapitan na pokładzie"

dzieci stają na baczność i salutują.

1. Ćwiczenie przeciw płaskiej stopie.

Pod pokładem w kajutach śpi część załogi, pozostała część pełni wartę. Idziemy więc

cicho, aby nie obudzić zmęczonych marynarzy - chód na palcach.

1. Ćwiczenie uspokajające.

Teraz my jesteśmy zmęczeni, wartę będą pełnić marynarze, którzy się wyspali - dzieci

kładą się na plecach. Statek dość mocno kołysze, więc i my marynarze kołyszemy się z

boku na bok w swoich kojach.

Przebieg zajęć właściwych:

1. „Czarodziejski kuferek”- zabawa manipulacyjna.

Dzieci siadają wokół pudła, w którym znajdują się różne przedmioty.

Podają sobie kolejno pudełko w rytm muzyki. Na przerwę w muzyce dziecko,

które trzyma pudełko stawia je na dywanie, następnie wkłada obie ręce w otwory w

pudełku. Wybiera sobie jeden przedmiot i próbuje go opisać (np. to jest zimne, twarde,

okrągłe, miękkie, gładkie, chropowate, cienkie, grube itp.).

Pozostałe dzieci próbują odgadnąć, co to może być.

Zgromadzone przedmioty przechodzą z ręki do ręki tak, aby każdy mógł je dokładnie

obejrzeć i kładzione są na środku dywanu. Dzieci zastanawiają się skąd mogą pochodzić zgromadzone skarby.

• Jak myślicie skąd mogą pochodzić zgromadzone przedmioty?

• Czy ludzie mogą podróżować po całym świecie?

• Co jest ludziom potrzebne do podróżowania? Po co są mapy? Czy możliwe jest podróżowanie bez map?

• Do czego człowiekowi w podróżach potrzebna jest wyobraźnia?

1. „Co by było, gdyby Ziemia nie istniała? ”- analogia fantastyczna.

Zadaniem dzieci jest wymyślanie jak największej liczby odpowiedzi, gdzie mieszkaliby

ludzie, gdyby nie było planety Ziemia, gdzie wtedy mieszkaliby ludzie.

1. „Wyprawa na nieznaną planetę. Nauczyciel wyjaśnia dzieciom zasady zabawy.

Dziś zabiorę Was w niezwykłą podróż na nieznaną planetę.

Ale nie wiem, czym możemy się tam wybrać? Może Wy macie jakieś pomysły? – dzieci proponują, czym można podróżować?

- Pomoże nam w tym nasza przyjaciółka Pani Wyobraźnia, która podarowała nam

czarodziejskie okulary, dzięki którym będziemy mogli patrzeć na świat oczami

wyobraźni. Nauczyciel rozdaje dzieciom okulary w 3 kolorach.

1. „Pojazd kosmiczny”- zabawa konstrukcyjna.

- Zamknijcie oczy i poproście Panią Wyobraźnię o coś, czym moglibyście przedostać

się w naszą tajemniczą podróż. A teraz spróbujcie zbudować z klocków to, co

podpowiedziała Wam Pani wyobraźnia. Grupy konstruują z dużych klocków

konstrukcyjnych pojazd kosmiczny, którym będą mogły podróżować.

- Wszystkich podróżników proszę o zajęcie miejsc i zapięcie pasów.

(Pociąg z krzeseł na czele z wybudowaną rakietą przez dzieci).

Wyruszamy w tajemniczą podróż.

- Lecimy prosto. Skręcamy w prawą stronę, w lewą itp.- Dzieci przechylają się w lewą

stronę, prawą, do przodu i w tył, gdy hamują.

1. „Tajemnicze istoty” - analogia symboliczna.

- Uwaga, uwaga! Zbliżamy się do tajemniczej planety! Lądujemy.

Rozglądamy się i widzimy ciekawych, różnych i dziwnych mieszkańców.

Przede wszystkim żyją tu istoty przyjaźnie nastawione do ludzi, które są różnej

wysokości, niespotykanej/egzotycznej urody, mają przedziwne nosy i uśmiechnięte

buzie. Może namalujemy ich portrety. Będziemy mogli je później zamieścić w naszej

galerii pamiątek.

- Dzieci siadają do stolików i rysują na przygotowanych kartkach postać kosmity.

Po zakończeniu każdy uczestnik wyprawy wkłada portret kosmity do swojego statku kosmicznego.

1. „Kosmos Bar” - zabawa rozwijająca zmysły

- Kiedy tworzyliście portrety mieszkańców tajemniczej planety zauważyłam, że tu

niedaleko jest miejsce, w którym możemy skosztować ulubionych potraw tubylców.

Zajrzyjmy tam i sprawdźmy, co takiego jedzą?

Wszyscy podchodzą do kącika z napisem „Kosmos Bar”. Na stoliku stoją w miseczkach

dla każdego dziecka: 1. zmieszana cytryna z miodem, 2. utarte jabłko z cynamonem,

3. sok pomarańczowy, 4.zmielone orzechy laskowe.

Dzieci najpierw za pomocą zapachu później smaku próbują rozpoznać przygotowane

specjały. Omawianie, jaki smak na dany smakołyk i z czym się kojarzy.

Czy jedzenie mieszkańców tej planety różni się od naszego? Czym?

1. „Taniec podróżników”- ekspresja muzyczno-ruchowa.

- Nie mamy nic, czym moglibyśmy zapłacić za poczęstunek.

Może macie pomysł, w jaki sposób możemy odwdzięczyć się mieszkańcom?

– propozycje dzieci.

Może im zatańczymy? – Tak!

Zadaniem dzieci w grupach jest wymyślenie tańca do melodii piosenki pt. „Na zabawę

przyszła pora”. W czasie przygotowań przez cały czas słychać w tle melodię.

1. „Moja wymarzona planeta”- praca plastyczna.

- Kochani, Masza podróż powoli dobiega końca. Pora już wracać do przedszkola.

Dzieci wsiadają do swoich pojazdów kosmicznych i wracają do przedszkola.

- Odwiedziliśmy dzisiaj pewną planetę o nieznanej nam nazwie.

Teraz każdy z Was z pomocą Pani Wyobraźni stworzy własną wymarzoną planetę,

na którą chciałby się kiedyś wybrać.

Dzieci na kartce o formacie A3 wg własnych pomysłów projektują planetę, którą

chciałyby odwiedzić. Do pracy wykorzystują zgromadzone wcześniej materiały.

W tle włączona jest muzyka N. Sheldon.

1. Nadanie nazw zaprojektowanym przez siebie planetom.

2. Wspólne zorganizowanie wystawy prac.

Zajęcia 3. Kosmiczne przygody.

Zajęcia poranne:

1. Szereg, koło, półkole - ćwiczenie porządkowe.

Marsz w dowolnych kierunkach. Na sygnał - jedno klaśnięcie - dzieci tworzą szereg;

na dwa klaśnięcia koło; a na trzy półkole.

1. Cyfry - zabawa orientacyjno - porządkowa.

Skakanki w ilości dzieci rozłożone na dywanie. Dzieci biegają między nimi.

Na sygnał cyfra jeden podbiegają do najbliżej leżącej skakanki i formują z niej cyfrę

jeden. Po wykonaniu zadania przechodzą do siadu skrzyżnego, każde obok swojej cyfry. Nauczycielka sprawdza, czy zadanie zostało wykonane poprawnie. Zabawę powtarzamy zmieniając cyfry.

1. Murek - zabawa z elementem równowagi.

Cyfry ułożone podczas poprzedniego ćwiczenia pozostają na dywanie.

Dzieci biegają między nimi. Na hasło murek zatrzymują się przed najbliżej leżącą

skakanką i stawiając stopę za stopą z wyciągniętymi na bok rękami starają się po niej

przejść.

1. Podaj skakankę - ćwiczenie tułowia.

Dzieci tworzą pary w rozsypce. Stają w niewielkiej odległości, tyłem do siebie w

rozkroku. Wykonują skłon w przód. Podają sobie skakankę pod mostem utworzonym z rozstawionych nóg. Łapią ją na zmianę raz lewą, raz prawą dłonią.

Po przeciągnięciu skakanki przechodzą do pozycji stojącej, odpoczywają i powtarzają

ćwiczenie przeciągając skakankę na drugą stronę.

1. Rwący potok - zabawa z elementem przeskoku.

Skakanki ułożone, dotykają się rączkami, tworzą "długi, rwący potok".

Marsz za wybranym dzieckiem w wybranych przez niego kierunkach.

Na hasło rwący potok dzieci stają wzdłuż potoku i przeskakują go.

1. Spacer zwierzątek - zabawa z elementem czworakowania.

Skakanki ułożone w kształcie kół. Dzieci zwierzątka na czworakach spacerują między

skakankami norkami. Na hasło do norek każde dziecko wchodzi do najbliżej leżącej

norki.

1. Zrób to co ja - zabawa z elementem naśladowania.

Marsz w parach w określonym kierunku. Na hasło zrób to co ja zatrzymują się,

zwracają się twarzami do siebie. Jedno wymyśla dowolny ruch, drugie stara się je

naśladować.

1. Swobodny marsz. Oddanie skakanek.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Powitanie (dzieci stoją w kole)

Witam wszystkich małych podróżników. (po każdym powitaniu nauczycielka

Cześć wszystkim, którzy lubią przygody. macha ręką do dzieci odpowiadających

Hej, hej dzieci z uśmiechniętymi buziami. na to powitanie)

Dzień dobry dzieciakom, które lubią się bawić.

Zaproszenie dzieci, aby usiadły w kręgu.

1. Rozwiązywanie zagadek: kosmos, księżyc, kometa, niebo, słońce, gwiazdy, ziemia,

rakieta;

Zagadki

Co to za przestrzeń między Ziemią, Księżycem planetami oraz między gwiazdami?

(kosmos)

Zawsze jest nad nami. To płacze czasami deszczem, to śmieje się słońcem albo gwiazd tysiącem.(niebo)

Jej długi warkocz złotem błyska, siostrą jest gwiazd i księżyca.

Rzadko odwiedza nasze niebo. Niesie wieści. Jakie? To tajemnica.(kometa)

Kiedy po niebie wędruje nocą, dokoła niego gwiazdy migocą.

Raz jest jak rogalik, raz okrągły jak talerz.

Kiedy słońce wschodzi, wnet z nieba ucieka.(księżyc)

Co to za złota świetlana kula, która swym ciepłem Ziemię otula?(słońce)

Z ziemi do gwiazd mknie pocisk złoty, szybszy niż wiatr i samochody.(rakieta)

W dzień ich nie ujrzysz, chociaż są nad nami.

Można je zobaczyć nocą i wieczoram (gwiazdy)

Co to za okrągła planeta, na której bez wody, tlenu i słońca nie byłoby życia.(ziemia)

1. Dzieci wyszukują obrazek będący rozwiązaniem zagdaki i przypinają na tablicy

— wyodrębnianie pierwszej głoski w wyrazach, podział na sylaby, przeliczanie sylab.

1. Pogadanka na temat świata kosmicznego, przedstawienie dzieciom planet z papierowej

masy oraz ilustracji rozkładu planet w kosmosie. Nauczyciel pyta dzieci:

Z czym kojarzy się Wam słowo kosmos?

A teraz spójrzcie na ilustracje. Jak myślicie co przedstawia? <Układ Słoneczny>

Co składa się na Układ Słoneczny?

Ile planet wchodzi jego skład?

Potraficie wymienić nazwy tych planet?

Którą planetą od Słońca jest Ziemia?

Która planeta jest najbliżej słońca, a która najdalej?

1. Przeprowadzenie doświadczenia, które ma uświadomić dzieciom teorię,

że «Ziemia krąży wokół Słońca» i wyjaśnienie – dlaczego po dniu następuje noc?

Na stoliku stoi globus (Ziemia), a obok jest zapalona lampka (Słońce) – światło lampki skierowane jest na globus. Obracając «Ziemię» wokół własnej osi nauczyciel wyjaśnia dzieciom zjawisko występowania dnia i nocy. W trakcie doświadczenia dzieci pokazują miejsca na «Ziemi», gdzie jest dzień i gdzie zapada noc.

1. Tworzenie nazw mieszkańców poszczególnych planet przez analogię.

Nauczyciel podaje przykłady: Ziemia – Ziemianie, Mars – Marsjanie...

Dzieci próbują nazywać pozostałych mieszkańców planet.

1. Omówienie zadania konstrukcyjnego„ Rakieta”:

• nazywanie przez dzieci figur geometrycznych;

• wyszukiwanie w sali omawianych kształtów;

• przeliczanie poszczególnych figur;

• stosowanie pojęcia„ mały”,„duży”;

• układanie kształtu rakiety.

Samodzielne układanie przez dzieci na szarym papierze kształtu rakiety z figur

geometrycznych.

1. Ozdabianie papierowej rakiety kosmicznej.

2. Wyprawa w kosmos zrobionych rakiet.

Odliczanie przed startem od 10 do 0.

Wierszyk o starcie rakiety. Zadaniem dziecka jest wspólne odliczanie od 10 do 0 (start rakiety).

W kosmicznej bazie trwa odliczanie

10 zaraz rakieta mocy dostanie

9 zwiększyć obroty i pobór paliwa

8 już para z niej się wydobywa

7 włączyć czujniki i zabezpieczenia

6 Halo, jak mnie słyszycie, Ziemia?

5 Cała załoga jest już gotowa

4 Uwaga, Uwaga! Można startować!

3 Już odpadły boczne przypory

2 Dym i hałas zrobił się spory

1 Siła potężna ją w górę wyrwała

1. W kosmiczną misję wystartowała.

Start rakiety wg KLANZY.

Wypuszczanie rakiet zrobionych przez dzieci z wykorzystaniem

«napędu balonowego». Dzieci nadmuchują balony, przymocowują do nich rakiety i

puszczają w kosmos

Zajęcia 4. Jestem kosmonautą.

Zajęcia poranne:

1. Na podłodze kolorowe kółka z folii samoprzylepnej o średnicy nie mniejszej niż

. Każde dziecko otrzymuje kółeczko wykonane z folii, które przykleja

na koszulkę. Kółka na podłodze odpowiadają ilości i barwom kółek na koszulkach.

1. Dzieci krążą między kółkami na podłodze zgodnie z rytmem podanym przez

prowadzącą na instrumencie perkusyjnym. Przerwa w muzyce oznacza zatrzymanie

się dzieci. Nauczycielka wymienia kolor (lub pokazuje unosząc w górę kółeczko).

Dzieci zgodnie z kolorami kółek przyklejonych na bluzkach zajmują miejsca na

kółkach przyklejonych na podłodze.

1. Przechodzą do siadu na kółkach. Podciągają kolana do brody, unosząc lekko stopy.

Pomagając sobie rękami próbują wykonać obrót na pośladkach dookoła własnej osi.

1. Każde dziecko stoi przed kółkiem. Wykonuje próby "odrysowania" koła palcami stóp,

następnie piętą. Należy pamiętać o wykonaniu ćwiczenia lewą i prawą stopą.

1. Dzieci biegną (slalom) drobnymi krokami między kółkami za prowadzącą.

2. Każde dziecko staje za kółkiem. Wykonuje podskoki obunóż w przód i w tył

przeskakując kółko.

1. Przechodzą do leżenia, "śpią" (skulone na boku). Na hasło "budzimy się"

przeciągają się.

1. Ponownie zajmują miejsca na kółkach. Nauczycielka daje dzieciom piłkę.

Podają ją starając się rzucać do dzieci znajdujących się najbliżej.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Kto to jest kosmonauta? Nauczyciel przedstawia ilustrację stroju kosmonauty,

pyta się dzieci: Czym zajmuje się taki człowiek? I dlaczego ma taki ochronny strój?

Czy chcielibyście być kosmonautą? Po co organizowane są wyprawy na kosmos?

1. Pantomima- ubierania kosmonautów w kombinezon.

2. Start rakiety- dzieci przechodzą przez tunel naśladując głosem start rakiety

- ćwiczenie ortofoniczne.

1. Ćwiczenia matematyczne – „Kosmonauta” – prawidłowe posługiwanie się

liczebnikami porządkowymi. Nauczycielka przedstawia siedem sylwet

kosmonautów pokolorowanych w różne kolory.

Kosmonauta idzie dróżką i przytupuje jedna nóżką,

Klaszcze w ręce raz i dwa, podskakuje: hop sa sa.

Już w rakiecie prosto siada, kiwa głowa na sąsiada,

ster rakiety w ruch już wprawia.

Choć to wcale nie zabawa i rakieta się unosi bo ją ładnie o to prosi.

Jako pierwszy do rakiety wsiada kosmonauta niebieski.

(Wyznaczone dziecko przypina koło rakiety konkretnego kosmonautę)

Jako drugi wsiada zielony, a tuż za nim czerwony kosmonauta.

Jako czwarty wsiada kosmonauta ubrany w rękawiczki, a jako piąty z żółtymi

okularami, a jako szósty co ma buty nie do pary, a na końcu siada jako siódmy ten

co ma nos zakrzywiony.

Po przypięciu kosmonautów dzieci ustalają jak wyglądał pierwszy a jak ostatni

kosmonauta oraz przypinają z pomocą nauczyciela kartoniki z konkretną ilością oczek.

1. Zabawa ruchowa z powyższym wierszykiem

2. Kosmiczny aerobik ćwiczymy, by być sprawnym jak kosmonauta.

Nauczyciel razem z dziećmi wykonuje proste ćwiczenia, o których mowa w

wierszyku (np. skłony, przysiady itp.).

Tak jak kosmonauci ćwiczę Skręty ciała w prawo, w lew

Bo chcę dobrą mieć kondycję Bardzo dobrze mój koleg

Aby w nogach wzmocnić stawy Teraz złapmy się pod boki

Wykonajmy trzy przysiady No i w górę cztery skoki

Księżyc śle wam swe ukłony Na tym kończą się ćwiczenia

Zróbmy jeszcze cztery skłony W kosmosie do zobaczenia!

Kto chce dotknąć gwiazdki uszka

Niech się wspina na paluszkach

1. Zabawa relaksacyjna "Niezwykłe spotkanie"
   Połóż się na plecach. Zamknij oczy. Jesteś bezpieczny i spokojny.

Czujesz powiew wiaterku. Gwiazdy delikatnie świecą.

Idziesz bardzo wolno po piasku, stawiając stopy czujesz jakbyś delikatnie

podskakiwał - unosił się do góry. Z każdym krokiem jesteś coraz bardziej odprężony.
Przystajesz, siadasz w oddali widzisz jakąś malutką postać, która zbliża się do ciebie

i zaprasza do zabawy. Tańczycie trzymając się za ręce.

Czujesz, że rączki Kosmoludka są takie ciepłe, miłe w dotyku. Jest ci tak przyjemnie.

W jego oczach dostrzegasz błysk przyjaźni.

Zatrzymujecie się on daje ci coś świecącego - kosmiczny kamyczek, Kosmoludek

oddala się i znika. Spokojny, zrelaksowany powracasz z wędrówki.

Czujesz, że ten kamyczek dodał ci dużo energii.
Powoli kończymy.
Policzę od 10 do 1, abyś się mógł wybudzić 10, 9, 8...

1. Poszukiwanie ukrytych kosmicznych skarbów
   Poszukiwanie próbek:

- kamieni

- piasku

- pyłu kosmicznego
Porównywanie ile jest pyłu, a ile piasku. Przeliczanie kamieni.
Umieszczanie napisów przy próbkach. Podział wyrazów na sylaby.

1. Tworzymy strój kosmonauty, dzieci razem z pomocą nauczyciela tworzą strój

kosmonauty na dużym arkuszy papieru z wykorzystaniem foli, papieru kolorowego,

sreberka.

Zajęcia 5. Ziemia, nasza planeta –

Jak dbać o Ziemię, aby była piękna

i trwała wiecznie.

Zajęcia poranne:

1. Marsz w parach za prowadzącą.

2. Bieg w dowolnych kierunkach sali. Na hasło "pary", dzieci bez potrącania, w ciszy

tworzą pary.

1. Dzieci w parach zajmują miejsca przed nauczycielką, twarze zwrócone do

prowadzącej. Tworzą dwa rzędy. Wykonują polecenia:

- pierwszy rząd wykonuje cztery kroki w przód

- drugi rząd wykonuje cztery kroki w przód

- ciągle maszerując wszystkie dzieci wykonują lekki przysiad

- powrót do pozycji stojącej

- pierwszy rząd wykonuje cztery kroki w tył, wracając na swoje miejsce

- marsz w miejscu.

1. Zabawa Tańcząca głowa

Dzieci przechodzą do siadu skrzyżnego. Nauczycielka rytmicznie wypowiada słowa:

w przód, w tył, w lewo, w prawo, na początku według ustalonej kolejności oraz

ustalonego rytmu. Dzieci wykonują ruchy głową.

Po wykonaniu ćwiczenia prawidłowo można zmienić kolejność ruchów oraz tempo wykonywanego ćwiczenia.

1. Zabawa ruchowa Statki

Przechodzą do leżenia przodem. Unoszą głowy do góry, chwytają się za stopy.

Próbują kołysać się w przód i w tył.

1. Zabawa ruchowa Zbieramy muszelki

W rytmie bębenka spacerują po sali.

Kiedy nauczycielka mocno uderzy w bębenek "podnoszą muszle z piasku".

1. Ćwiczenie przeciw płaskim stopom.

Dzieci maszerują w kole na palcach, na zmianę rytmu przechodzą do marszu

na piętach z podwiniętymi palcami.

1. Ćwiczenie rozluźniające.

Swobodny skłon tułowia, ręce luźno opuszczone.

Powolne wymachy ramion, następnie krótki bezruch.

1. Przechodzą do pozycji stojącej. Każde dziecko kładzie piłkę przed sobą, na

niej cała stopa, która balansuje tak, aby piłka się nie wymknęła.

Ćwiczenie powtarzamy drugą stopą.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Spotkanie z dziećmi w kole– zabawa„ Krąg uśmiechu”– przekazywanie uśmiechu

od planety Ziemi. Taniec integracyjny do muzyki– przekazujemy planecie

pozdrowienia.

1. Wysłuchanie wiersza pt. „Ziemia”.

Ziemię mamy tylko jedną

Więc szanujmy Ją,

Bo cóż z nami stanie się,

Gdy zniszczymy własny dom.

Ginie ptactwo i zwierzęta,

Giną drzewa w lesie

Nic nie robiąc, wciąż czekamy

Co nam los przyniesie?

Dość lenistwa więc ruszmy razem

I działać zacznijmy,

Żeby żyć móc na tej Ziemi

Więzy zacieśnijmy.

A więc chrońmy lasy, chrońmy wodę,

dbajmy o naszą przyrodę.

1. Rozmowa na temat wiersza. Próba odpowiedzi na pytania:

• Co to jest ziemia?

• Co ginie na ziemi?

• Co mamy robić by uchronić naszą planetę przed zniszczeniem?

1. Zabawa „Skojarzenia”– oglądanie emblematów, podział wyrazów na sylaby,

wyszczególnienie głosek w nagłosie i wygłosie. Kojarzenie z tematem głównym–

słonko, wiatr, opady lub gleba.

Odpowiedź na pytanie: Co jest nam potrzebne do życia?

1. Spotkanie z krasnalem Hałabałą– rozmowa na temat zanieczyszczenia lasu przez

człowieka, segregowanie śmieci różnych do odpowiednich pojemników,

formułowanie odpowiedzi na pytania: Po co segregować śmieci?, Co z nimi zrobić?

1. Słuchanie listu od dzikiej kaczki pt.„Zwierzęta chorują”.

Obserwacja brudnej wody w słoiku.

„Burza mózgów” — Dlaczego zwierzęta zachorowały?, Jak oczyścić brudną wodę?

Drogie dzieci! Nazywam się Kaczka Dziwaczka..

Przesyłam Wam bardzo ważny komunikat.

Zwierzęta z lasu zachorowały, niestety nie znamy przyczyny choroby.

Liczymy na waszą pomoc. Jak możemy wyleczyć zwierzątka i co zrobić,

żeby taka sytuacja nie miała już miejsca.

Z pozdrowieniami: Kaczka dziwaczka.

1. Wysłuchanie piosenki „Pomóżcie naszej planecie” , wspólne śpiewanie.

Nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat przyrody.

Próba wyjaśnienia znaczenia słów „Żyj z przyrodą w zgodzie”.

Problem– jak myślicie, co to jest przyroda - wypowiedzi dzieci.

1. Zabawa relaksacyjna przy muzyce „Cząstka przyrody”– naśladowanie wybranej

przez dzieci rośliny, zwierzęcia, zjawiska, wczuwanie się w ich życie.

1. Dyskusja na temat zanieczyszczeń środowiska przyrodniczego :

— jak ludzie zanieczyszczają przyrodę,

— co robić aby było czyściej i przyjemniej,

— jak przedszkolaki mogą chronić środowisko przyrodnicze.

1. Ewaluacja zajęcia– dzieci uzasadniają dlaczego chcą być „przyjaciółmi przyrody” i

dostają znaczek o tematyce ekologicznej.

1. Temat kompleksowy:

Elektryczność - ostrożna obsługa

urządzeń technicznych.

Zajęcia 1. „Pan Prąd” - wykorzystanie energii elektrycznej w naszych domach.

Zajęcia poranne:

1. Marsz po okręgu koła. Każde dziecko trzyma w ręce szarfę.

Na sygnał "uderzenie w bębenek", zatrzymują się.

Ręce energicznym ruchem wyciągają w górę, trzymają w nich naprężoną szarfę.

Na hasło "marsz" ponownie poruszają się po okręgu koła.

1. Zabawa ruchowa „Łabędzie i gniazda”.

Szarfy rozłożone w dowolnych miejscach na dywanie.

Na sygnał "łabędzie do gniazd" każde dziecko wraca do najbliżej leżącej szarfy.

1. „Lot łabędzi”

Marsz w dowolnych kierunkach "łabędzie spacerują po łące".

Kiedy nauczycielka energicznie potrząsa tamburynem "łabędzie unoszą się w

powietrze i fruną". Dzieci wyciągają ręce "skrzydła" na boki, drobnymi krokami

na palcach biegną za wyznaczonym dzieckiem.

1. Wyspy na jeziorze.

Szarfy ułożone blisko siebie, uformowane koła - "wyspy na jeziorze".

Dzieci przeskakują "z wyspy na wyspę": skoki obunóż, przeskoki z nogi na nogę.

1. „Bobry”

Na czworakach dzieci "bobry" przemieszczają się po sali. Na hasło "bobry do wody

- podwodny tunel" ustawiają się jedno za drugim i przechodzą przez tunel.

1. „Wąskie przejście”

Nauczycielka zwraca się do dzieci:

- bobry mieszkają w jamach, które same budują. Do jam wchodzą pod wodą.

Za chwilę każdy z was zamieni się w bobra i wejdzie do swojej jamy.

Szarfy to "jamy". Na sygnał "wchodzimy" dzieci zajmują miejsce w najbliżej

leżącej szarfie, przeciągając ją od dołu do góry. Na hasło "bobry płyną" wykonują

rękami ruchy naśladujące pływanie i przemieszczają się między szarfami w

określonym przez prowadzącą kierunku.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Zabawa powitalna „Iskierka”.

„Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg,

Niech wróci do moich rąk”.

Zabawa wprowadziła nas w temat dzisiejszych zajęć.

Dziś będziemy mówili o prądzie, a także o tym, jak mądrze i bezpiecznie

z niego korzystać.

1. Doświadczenie I „Zaczarowany wąż”.

Węża wyciętego z papieru w kształcie spirali układamy na metalowej

pokrywce. Pręt plastikowy pocieramy kawałkiem wełnianego materiału.

Pręt „ładuje się” elektrycznie i przyciąga węża jak zaklinacz.

Pytania do dzieci : Kto powie co się stało ? Dlaczego ? Co to jest prąd ?

(niewidoczna energia) Do czego wykorzystujemy energię w naszym domu?

1. Układanie puzzli „Urządzenia elektryczne”.

Dzieci dostają puzzle w kopertach, dla każdego dziecka jedna koperta.

Pytania do dzieci : Gdzie jest wykorzystywany prąd ?

Jak dostaje się do naszych domów ?

1. Zagadka słowna „Co to jest ?”

W elektrowni powstaje,

Do domów się dostaje.

Jest silny niesłychanie,

Włącza pralkę i oświetla mieszkanie. (prąd)

1. Rozmowa z dziećmi na temat prądu.

• Gdzie powstaje prąd ? (w elektrowni)

• Jak dostaje się do naszych domów ? (płynie przewodami).

1. Zabawa „Sieć elektryczna”

Nauczycielka z kłębka rozwija nitkę do każdego dziecka. Nauczycielka jest „elektrownią”, a jej wyciągnięte ręce (grube linie) przesyłają prąd elektryczny

do zakładu energetycznego (kłębek wełny), stąd cienkimi nitkami dociera prąd

do odbiorców (dzieci) i służy do zasilania wszystkich urządzeń w domu.

1. Pytania do dzieci :

• Kiedy w mieszkaniu nie będzie świecić się światło ?

• Jaki może być powód braku prądu ? (awaria)

• Wyobraźcie sobie, że nagle wieczorem w waszym domu gaśnie światło z

powodu awarii. Czym można wtedy oświetlić mieszkanie?

( świeca, zapałki, lampa naftowa lub ogrodowa, latarka)

• Jakie utrudnienia pojawią się w naszym domu i życiu, gdy zabraknie

prądu ?

• Czego nie da się zrobić, gdy nie ma prądu ?Brak baterii, świeczki, zapałek,

zepsuta żarówka, nie działają urządzenia elektryczne.

1. Zabawa ruchowa „Płynie prąd – awaria”.

Dzieci - zabawki poruszają się po dywanie, bo płynie w nich prąd.

Na hasło „awaria” dzieci stają bez ruchu, bo prądu nie ma.

1. Kalambury „Urządzenia techniczne” – dzieci losują z magicznego woreczka

jedną karteczkę. Zapoznają się z wylosowanym obrazkiem i na forum grupy

naśladują dane urządzenie. Zadaniem pozostałych jest odgadnięcie hasła.

1. „Pan prąd” – inwencja twórcza dzieci. Malowanie farbami wizerunku prądu.

Zajęcia 2. Jak powstaje prąd?

Zajęcia poranne:

1. Marsz ze śpiewem. W rękach każde dziecko trzyma wiaderko denkiem do góry.

Palcami rytmicznie uderzają o dno wiaderka. Wszystkie wiaderka kładą na środku sali.

1. Rozgrzewka - zabawa orientacyjno - porządkowa.

Swobodny bieg wokół wiaderek w określonym kierunku.

Na hasło "wiaderka" każde dziecko zatrzymuje się, bierze najbliżej leżące wiaderko i

zajmuje dowolne miejsce, przechodząc do pozycji stojącej.

1. Zamek - zabawa z elementem skłonu. Przechodzą do lekkiego rozkroku, naśladują

nabieranie piasku i usypywanie z niego zamku.

1. Ciężkie wiaderko - ćwiczenie mięśni nóg.

Dzieci e przysiadzie, wiaderko obejmują dłońmi.

Unoszą je przed sobą jednocześnie przechodząc do pozycji stojącej.

"Wiaderko jest ciężkie - unosimy je powoli, żeby nie wysypać z niego piasku".

1. Gdzie stoi wiaderko - ćwiczenie orientacji w przestrzeni.

Dzieci zajmują miejsca za wiaderkami. Zmieniają miejsca zgodnie z poleceniami

nauczycielki:

- stań z boku wiaderka

- stań za wiaderkiem

- stań przed wiaderkiem.

1. Przeszkoda - zabawa z elementem czworakowania.

Wiaderka ustawione jedno obok drugiego na środku sali - "przeszkoda".

Dzieci jedno za drugim na czworakach obchodzą je dookoła.

1. Dzieci ustawione w czterech rzędach. W równych odległościach od każdej grupy

stoją wiaderka (po 6). Wyścig polega na ułożeniu piramidki (wiaderko w wiaderko).

1. Chód gąsienicy po piasku - ćwiczenie przeciw płaskostopiu.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Gdy zmrok zapada, nadciąga noc prawie - jest w mym pokoju dziwnie i ciekawie.

- Prezentacja przedmiotów poruszanych przez baterie :

• Zabawki dla dzieci : samochód, lalka, mikrofon, itp.

• Inne przedmioty : pilot, zegarek, latarka, itp.

1. Pytania do dzieci :

Co to za przedmiot ? Do czego służy ?

Co pomaga nam nie spóźnić się do przedszkola ? (zegarek)

Czym włączysz telewizor nie ruszając się z fotela ? (pilotem)

Co pomoże ci, gdy zabraknie światła ? (latarka)

Co mają wspólnego ze sobą te przedmioty ?

Dlaczego się poruszają ? (mają baterie)

1. Kształtowanie postawy proekologicznej :

Co trzeba zrobić, gdy przedmiot przestanie działać lub przestanie się poruszać ?

(wymienić baterię na nową)

Co trzeba zrobić ze zużytą baterią ?

PAMIĘTAJ ! Wrzucamy baterie do specjalnie oznakowanych pojemników na odpady niebezpieczne.

1. „Mały elektryk” zabawa badawcza, poznanie urządzeń działających na prąd

zamknięty w baterii dzieci:

-wkładają baterie do przygotowanych urządzeń

-wyciągają wnioski z dokonywanych czynności

-potrafią powiedzieć, dlaczego urządzenie nie działa, jakie baterie są potrzebne.

1. Dzieci podzielone na 4 grupy wg pór roku, wykonują przy stolikach zadania

objaśnione przez Nauczyciela. „Co działa na baterie, co na prąd z gniazdka?”

– dzieci przyporządkowują obrazki do odpowiedniego źródła prądu, łączą kreską

nazwy przedmiotów z obrazkiem, porównują siłę prądu z elektrowni z siłą baterii.

1. Doświadczenie I „Obwód elektryczny”.

Nasza bateria jest dobra, możemy zatem zrobić doświadczenie.

Sprawdźmy, jakie przedmioty przewodzą prąd ?

W tym celu zbudujemy obwód elektryczny.

Wykorzystam do tego płaską baterię i przewody (kabelki) oraz żaróweczkę.

Obwód musi być tak zbudowany, aby była przerwa w postaci zakończeń przewodów.

Pytania do dzieci :

Jak zbudowany jest (kabelek) przewód elektryczny ?

Dlaczego żaróweczka się świeci ?

Teraz prosimy dziecko aby dotknęło żaróweczkę i powiedziało co czuje.

Dlaczego żaróweczka jest ciepła ?WNIOSEK : prąd elektryczny wytwarzany przez

baterię dopływa przewodami do włókna żaróweczki i zmienia się w energię cieplną

(żaróweczka świeci i się nagrzewa).

1. Jakie przedmioty przewodzą prąd, a jakie nie :

Metalowe, inne : drewno, szkło, guma, papier, plastik

PAMIĘTAJ ! Nigdy nie dotykaj urządzeń elektrycznych mokrymi rękami! Prąd nie lubi wody ! Prąd jest niebezpieczny dla naszego zdrowia i życia!

1. Prezentacja znaku ostrzegawczego :

Zapamiętaj ten znak! Jest wszędzie tam, gdzie płynie prąd.

Uważaj! Ten znak mówi : „Nie dotykaj – urządzenie elektryczne”.

1. Zabawa ruchowa „Złap ogon Smoka Energusia”.

2. Dzieci tworzą rzędy 7-8 osobowe. Ostatnie dziecko w rzędzie ma przyczepioną

bibułkę - „ogon” na taśmę klejącą. Zadaniem pierwszego dziecka jest złapanie

„ogona”. Celem zabawy jest uświadomienie dzieciom, ile energii pochłania zabawa

(zmęczenie, zadyszka).

1. Rozmowa z dziećmi n/t „Skąd na ziemi jest energia ?”

Dlaczego dzieci po tej zabawie mają zadyszkę ?

Dlaczego takie są zmęczone ?

Czy potrzeba dużo siły i energii do zabawy ?

Skąd dzieci biorą energię do zabawy ?

WNIOSEK : Ciało przetwarza pokarm na energię potrzebną do zabawy i pracy. Energia jest we wszystkim, co nas otacza. Jest łatwo dostępna i bez niej nie moglibyśmy się obejść.

• Skąd na ziemi jest energia ? (ze słońca)

Tak, prawie cała energia Dostępna na ziemi pochodzi ze słońca.

Słońce ogrzewa naszą planetę – ziemię i umożliwia rozwój życia.

Rośliny rosną dzięki tej energii, ale również ją gromadzą.

Z energii tej korzystają zwierzęta, bo zjadają rośliny.

My też uzyskujemy energię zjadając rośliny i mięso (zwierzęta).

• Skąd jeszcze na ziemi jest energia ? (z ognia, wody, wiatru) Prezentowanie ilustracji.

• Do czego energia jest wykorzystywana przez człowieka ?

Ludzie dawno temu nauczyli się wykorzystywać energię.

Najpierw używali ognia jako źródła światła i do ogrzewania oraz gotowania jedzenia.

Potem wykorzystali wiatr do budowania wiatraków i mielenia zboża,

a potem do budowania elektrowni wiatrowych. Wodę wykorzystali do budowania

młynów i elektrowni wodnych. Słońce wykorzystali do budowania elektrowni

słonecznych na baterie słoneczne.

1. Zabawa badawcza : „Przygotowanie lemoniady bez użycia energii elektrycznej”.

Degustacja lemoniady zrobionej przez dzieci. Do jej wykonania użyto :cytryn, cukru

i wody. Celem zabawy jest uświadomienie dzieciom, że wiele czynności można

wykonać bez użycia energii elektrycznej (lemoniada, pranie ręczne, ręczne zmywanie

naczyń, chodzenie do przedszkola na piechotę, jazda na rowerze, itp.)

PAMIĘTAJCIE ! Im mniejsze zużycie energii, tym mniej szkodliwych gazów

uwalnianych jest do atmosfery.

1. Zadanie dzieciom pracy domowej : Na jutro dowiedzcie się, jak można oszczędzać

energię elektryczną w domu ?

1. Zajęcia plastyczne „Jestem wynalazcą” – uruchamianie wyobraźni, rozwijanie

inwencji twórczej poprzez zaprojektowanie urządzenia, które ułatwia pracę, pozwala

przenieść się w świat bajek, poznać kosmos; doskonalenie umiejętności pracy w

małych zespołach. Pomoce: duże arkusze papieru, kolorowe flamastry, klej, nożyczki,

kolorowy papier., kredki, latarka.

Zajęcia 3. Badamy elektryczność –

Doświadczenia z magnesem.

Zajęcia poranne:

1. Marsz w kole ze śpiewem.

2. Kury w kurniku - zabawa bieżna.

Na środku sali leży długa skakanka.

"Kury" spacerują po sali "gdacząc i zbierając ziarna" - dzieci wykonują przysiady,

stukają palcami w podłogę. Nauczycielka pełni rolę gospodyni i zagania

"kury do kurnika" wołając 'sio, sio".

1. Na pastwisku - zabawa z elementem czworakowania.

Dzieci "zwierzęta" na czworakach przemieszczają się po sali.

Na hasło "zwierzęta odpoczywają" przechodzą do siadu na piętach.

Na hasło "zwierzęta piją" wykonują skłony.

1. Kładka - zabawa z elementem równowagi.

"Ptactwo domowe" przechodzi "przez wąską kładkę". Kładka - ułożona z 2 rzędów

klocków równolegle do siebie w niewielkiej odległości. Dzieci "gęsi, kury, kaczki"

powoli idą jedno za drugim między klockami.

1. Koguty - wyrabianie umiejętności skoku.

W rozsypce siad skrzyżny. Na hasło "koguty" dumnie maszerują z wysokim

unoszeniem kolan. Na hasło "koguty na płoty" stają na ławkach i naśladują pianie

"kukuryku".

1. Ćwiczenie ramion.

Siad na ławeczkach. Plecy przylegają do ściany.

Unoszenie ramion do góry i swobodne opuszczanie.

Przymknięte oczy, swobodne oddechy.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Przedstawienie zagadki wprowadzającej do tematu zajęć:

Bardzo lubię towarzystwo metali,

Bez trudu je chwytam nawet z oddali,

Pomagam w zamknięciu szafki i lodówki,

Dziś mnie używają w miejsce dawnej kłódki.

Zawsze mocno trzymam,

A teraz powiedzcie, jak się nazywam?

1. Pokaz różnych rodzajów magnesów.

Dzieci kolejno je oglądają i wyrażają opinię na ich temat

(czy są ciężkie, jakiego są koloru, kształtu itp.).

1. Wymienienie urządzeń, w których wykorzystany jest magnes: tablica magnetyczna,

zamknięcia w drzwiczkach od segmentów i lodówki, szachy i warcaby magnetyczne.

Przypięcie ilustracji przedstawiających wymienione przedmioty.

1. Wytworzenie sytuacji problemowej.

W trakcie przywieszania ilustracji na flanelową tablicę, nauczyciel świadomie

upuszcza pudełeczko z artykułami papierniczymi (szpilki, spinacze, igiełki, pinezki)

oraz po pewnej chwili magnes.

Nauczyciel prosi o pomoc. Dzieci obserwują zaistniałą sytuację i próbują opisać

słownie to zdarzenie.

1. Doświadczenie I

Dzieci siedzą przy stolikach. Na tackach mają rozłożone różne przedmioty i kilka

magnesów. Samodzielnie porządkują rozłożone przedmioty i formułują wnioski

dotyczące funkcji magnesu. Magnes przyciąga przedmioty żelazne.

1. Pokaz wyrazu "magnes". Przypięcie go do ilustracji na tablicę tematyczną.

Określenie ilości sylab i głosek.

1. Doświadczenie II

Nauczyciel stawia na stoliku duże naczynie z wodą, w której znajdują się: rybki,

żółwie, koniki morskie (z zainstalowanym magnesem). Dzieci kolejno wyciągają –

łowią je używając wędek. Następnie formułują kolejny wniosek: magnes przyciąga

przedmioty żelazne w wodzie. Przypięcie na tablicę tematyczną ilustracji

przedstawiającej wykonane doświadczenie, będące jednocześnie wnioskiem

wypowiedzianym przez dzieci.

1. Zabawa w szukanie skarbu

Nauczyciel ustawia na stoliku dużą kuwetę z piaskiem, wewnątrz której znajdują się

gwoździki połączone nitką z numerkami. Dzieci kolejno, posługując się dużym

magnesem, wyciągają je i głośno wypowiadają swoją liczbę. Gdy wszystkie dzieci

ukończą zadanie, dzieci dzielą się na grupy według numerków, które wyciągnęły.

Wybierają spośród siebie najodważniejszego ucznia, który wraz z innymi

"dowódcami" drużyn będą poszukiwali skarbu. W klasie, w różnych miejscach

znajdują się pudełka z liczbami od 1 do 5, w których znajdują się cukierki

(pięć rodzajów). Określenie kolejnego wniosku dotyczącego funkcji magnesu:

magnes przyciąga przedmioty żelazne w ziemi.

1. Praca plastyczna - metoda kalkomanii.

Zajęcia 4. Oszczędzamy energię – kształtowanie

postawy proekologicznej.

Zajęcia poranne:

1. Marsz w kole.

2. Krasnoludki - zabawa pobudzająco - hamująca.

Dzieci podzielone na cztery grupy. Każda grupa posiada na szyi emblematy z

czapkami krasnoludków w innym kolorze. Swobodny bieg w dowolnych kierunkach.

Na hasło "krasnoludki się cieszą" dzieci podskakują z nogi na nogę.

Hasło "krasnoludki są zmęczone" - przechodzą do leżenia na plecach i głęboko

oddychają.

1. Czerwony Kapturek i wilk - zabawa z elementem czworakowania.

Dzieci tworzą pary. Jedno dziecko to "Czerwony Kapturek" - maszeruje,

drugie jest "wilkiem" - porusza się na czworakach. Na hasło "zmiana" dzieci

zamieniają się rolami.

1. Most - zabawa z elementem równowagi.

W wyznaczonym miejscu znajduje się ławka "most do zamku Królowej Śniegu".

Dzieci przy asekuracji nauczycielki przechodzą powoli po ławce.

1. Gdzie mieszkają skrzaty - zabawa z elementem czworakowania.

Dzieci "skrzaty" maszerują w dowolnych kierunkach. Nauczycielka trzyma tunel.

Na hasło "gdzie mieszkają skrzaty" dzieci kolejno przechodzą przez tunel i zajmują

miejsca na brzegu dywanu.

1. Gumisie zbierają jagody - zabawa kształtująca mięśnie tułowia.

Dzieci "gumisie" spacerują po "lesie". Na hasło "zbieramy jagody" pochylają się

naśladując zbieranie jagód.

1. Gumisie uciekają - zabawa wyrabiająca umiejętność podskoków obunóż.

Marsz w dowolnym kierunku - "gumisie wracają do domu".

Na hasło "niebezpieczeństwo" wykonują skoki obunóż w wyznaczone miejsce.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Przybliżenie dzieciom postaci Solarka i Energojada.

Nauczyciel przedstawia dzieciom postać dobrego Solarka oraz podstępnego

Energojada (prezentuje kolorowe portrety). Pomaga dzieciom określić,

co złego grozi przyrodzie i wszystkim ludziom ze strony zachłannego Energojada i

jakie wobec tego stoją zadania przed pozytywną postacią – Solarkiem.

(oszczędzanie energii).

1. Rozmowa na temat: „Jak można oszczędzać energię elektryczną w domu?”

Czy możemy żarówką świecić cały dzień i noc?

Czy prąd jest za darmo, czy trzeba go oszczędzać?

Czy prąd może się wyczerpać? Dlaczego?

Jak możemy go oszczędzać?

Przedstawienie dzieciom żarówki zwykłej i energoostrzędnej.

PAMIĘTAJ! Gdy wychodzisz z pokoju gaś światło!

1. Zabawa „Burza mózgów”.

- Wyobraźcie sobie, że musicie żyć bez źródeł energii – słońca, wiatru, wody, ognia,

węgla kamiennego, ropy naftowej i gazu ziemnego.

- Podajcie przykłady czynności, których nie można byłoby wykonać bez dostępu do

energii elektrycznej ?

1. Przyklejanie emblematów żarówek w miejscach na terenie przedszkola, w których

korzysta się z energii. Nauczyciel prosi, aby każde dziecko stanęło ze swoim znakiem

żarówki w tym miejscu, w którym korzysta się z energii, np. przy kaloryferze,

włączniku światła, lampie, kontakcie, magnetofonie itp.

Nauczyciel pomaga dzieciom przyczepić za pomocą taśmy klejącej symbole

żarówek obok wybranych miejsc.

1. Zabawa ruchowa ,,Płynie prąd” – zabawa z elementem równowagi.

Na podłodze leży ułożony ze skakanek przewód elektryczny.

Dzieci są prądem, który płynie przewodem elektrycznym – kolejno przechodzą po

skakance ustawiając na niej stopy.

1. Karta pracy– odszukiwanie żarówki energooszczędnej, prowadzenie strzałki

do lampki, kolorowanie rysunku.

1. „Urządzenia elektryczne” zabawa ruchowa.

Dzieci naśladują ruchem domowe urządzenia elektryczne.

Nauczyciel symbolicznie włącza wtyczkę do gniazdka

1. Strażnicy mocy – pomocnicy Solarka – wyklejanie plasteliną żarówki.

Nauczyciel ogłasza, że przybywają Strażnicy mocy, by pomóc Solarkowi obronić

Ziemię przed podstępnym Energojadem. Nauczyciel przyczepia portrety postaci w

widocznym miejscu w sali. Następnie rozdaje dzieciom kartki z narysowaną żarówką

i prosi o wyklejenie plasteliną szklanej części żarówki.

Symbol żarówki oznacza: oszczędzamy energię. Dzieci 5-letnie wyklejają żarówkę energooszczędną, 6-letnie - żarówkę zwykłą.

Zajęcia 5. Nocna przygoda.

Zajęcia poranne:

1. Ćwiczenie tułowia – skłony w przód: Rozsypka. Szarfy ułożone w kółeczko.

Każde dziecko stoi przed swoją szarfą w rozkroku.

Na polecenie dzieci skłaniają się w przód i dotykają rękami podłogi w środku

kółeczka. Następnie prostują się i klaszczą dwa razy w górze.

1. Ćwiczenie mięśni grzbietu: Siad klęczny (na piętach).

Szarfę położyć przed sobą jak wstążkę (tuż przy kolanach) i ręce położyć na szarfie.

Odsunąć szarfę daleko w przód, a następnie przysunąć ją do kolan, podnieść w górę

i spojrzeć na sufit (w czasie ćwiczenia nie unosić się z pięt).

1. Ćwiczenie równowagi: Dzieci stoją na jednej nodze, drugą zgiętą w kolanie pod

kątem prostym podnoszą w górę. Na polecenie przewieszają szarfę przez kolano

nogi wzniesionej, przenoszą ramiona w bok i wytrzymują przez moment pozycję

równoważną. Następnie zabierają szarfę (zawsze trzymają ją za końce oburącz) i

opuszczają nogi w dół do postawy. Ćwiczenie powtórzyć kilka razy stojąc na lewej

i na prawej nodze.

1. Zabawa bieżna: Jaskółki. Szarfy rozłożone w kółeczku leżą na podłodze.

W każdym kółku – gniazdku jedno dziecko – jaskółka.

Na sygnał jaskółki wylatują z gniazd, krążą w różnych kierunkach, a na zawołanie

„Burza!” – wracają do swoich gniazd (lub też stają w najbliższym).

1. Skoki: Skok przez szarfę. Dzieci układają szarfy we wstążeczki i na polecenie

wychowawczyni przeskakują przez wstążeczkę przodem i tyłem.

1. Ćwiczenie stóp: Fastrygowanie. Szarfy ułożone jak w ćwiczeniu poprzednim.

Każde dziecko staje przy końcu szarfy i stawia na nią stopę. Na polecenie dzieci

zbierają szarfę palcami stopy ściągając ją pod piętę (fastrygują materiał).

Ćwiczyć lewą i prawą stopą.

1. Dzieci podnoszą szarfy i maszerują parami.

2. Zabawa ruchowa „Rolnik sam w dolinie”.

Przebieg zajęć właściwych:

1. Nauczycielka zapalając w sali światło rozpoczyna recytację wiersza pt. Gniazdko.

B. Forma: Gniazdko

W moim mieszkaniu

są ciekawe gniazdka.

Można do nich włożyć

wtyczkę od żelazka.

Można włączyć pralkę,

wtedy pranie pierze,

uruchomić mikser

i załączyć wieżę.

Lecz tylko dorośli

gniazdka dotykają.

Z prądem nie ma żartów,

głośno ostrzegają.

Trzeba umiejętnie

z prądem się obchodzić.

Żeby bezpieczeństwu

swemu nie zaszkodzić.

1. Nawiązując do treści wiersza nauczycielka zadaje dzieciom pytania:

- O jakim gniazdku była mowa w wierszu?

- Dlaczego urządzenia wymienione w wierszu, kiedy zostaną włączone to działają?

- Dlaczego do kontaktu można wkładać jedynie wtyczkę? (demonstracja wtyczki,

omówienie sposobu jej trzymania)

- Jakie inne urządzenia można podłączyć do gniazdka?

1. Nauczycielka włącza magnetofon.

W rytmie muzyki nagranej na kasecie, dzieci w podskokach przemieszczają się w

dowolnych kierunkach. Kiedy nauczycielka wyłączy magnetofon zatrzymują się w

bezruchu.

1. Dzieci zajmują miejsca przed teatrzykiem cieni.

Nauczycielka rozpoczyna opowiadanie B. Formy pt. Nocna przygoda manipulując

odpowiednio sylwetami.

B. Forma: Nocna przygoda

Ola i Tomek wybrali się do lasu na grzyby.

Tak byli zajęci zbieraniem, że nie zauważyli kiedy zrobiło się ciemno.

- Wracajmy do domu - odezwała się przerażona Ola.

- Ojej! Nie mogę znaleźć ścieżki, jest ciemno - chłopak rozglądał się bezradnie.

Dzieci usiadły pod drzewem.

- Chyba zostaniemy tutaj do rana. Nie ma innej rady - zdecydował Tomek.

- Tomku, ktoś tam stoi! - Ola trzęsąc się ze strachu spoglądała na olbrzymi dziwny

cień. Tomek przesunął się nieco, opierając dłoń o ziemię.

Nagle poczuł coś miękkiego.

- Brr! Co to? - krzyknął.

- Coś tutaj leży.

W tej samej chwili poczuli delikatne muśnięcia po twarzach.

Tuż obok rozległ się dziwny trzask.

- Ktoś idzie, słyszę kroki.

Dzieci mocno przytuliły się do drzewa.

W tym momencie Tomkowi coś wbiło się w plecy.

- Mam latarkę. Jest w plecaku. Jesteśmy uratowani - chłopak przypomniał sobie jak

wkładał ją przed wyjściem. Po chwili jasna struga światła padła na ogromne drzewo.

Dzieci ujrzały sowę. Spoglądała na nich dużymi żółtymi oczami.

Ola odetchnęła z ulgą. Tymczasem Tomek oświetlił pobliskie zarośla.

Mały przerażony zajączek drżąc schował się w ciemnościach.

- Ale napędził nam strachu - dzieciom zrobiło się weselej.

W strudze światła ujrzały nietoperze krążące nad ich głowami.

- Zgasimy na chwilę latarkę. Niech odlecą. Nie widzą kiedy jest jasno.

Po chwili światło ponownie zalało okolicę. Tomek spojrzał na ziemię.

- Popatrz ile mchu. To właśnie on jest taki miękki.

A ja myślałem, że to jakieś zwierzę.

- Widzę ścieżkę - Ola zrobiła kilka kroków w przód.

Oświetlając drogę dzieci ruszyły przed siebie. Tym razem się nie pomyliły.

Dotarły do domu, w którym zaniepokojeni rodzice chcieli wyruszyć na ich

poszukiwanie.

1. Nawiązując do tekstu nauczycielka zadaje dzieciom pytania:

- Gdzie wybrały się dzieci?

- Dlaczego dzieci nie mogły wrócić do domu?

- Czego się przestraszyły?

- Dlaczego Ola i Tomek przestraszyli się niegroźnych mieszkańców lasu?

- Co pozwoliło im odnaleźć drogę do domu?

1. Nauczycielka zapala latarkę (światło zgaszone).

Dzieci zajmują dowolne miejsca w sali. Nauczycielka gasi latarkę.

Powoli przemieszcza się między dziećmi. Nagle zapala latarkę kierując na wybrane

dziecko snop światła, zadaje pytanie: kto to? Dziecko przedstawia się.

Nauczycielka gasi latarkę i ponownie zmienia położenie.

1. Nauczycielka zapala światło. Na sali robi się jasno.

Pokazuje dzieciom latarkę, zadaje im pytanie:

- Czy wiecie dlaczego latarka świeci?

Tłumaczy, że wewnątrz znajduje się kwas solny, który może poparzyć i nie wolno

go dotykać. Zachowuje specjalne środki ostrożności.

1. Dzieci zajmują miejsca przy stolikach. Z kory drzewa wykonują "stworki - potworki".

Każde dziecko otrzymuje kawałek kory drzewa.

Przyozdabia je wełną, kolorowym papierem, watą. Inną propozycją mogą być

nietoperze wykonane wg U. Barff "Każde dziecko to potrafi cz.III".

Wykonane prace mogą zostać umieszczone w kąciku przyrody,

gdzie w scenerii nocy (wykonanej z ciemnej bibuły Księżyc, gwiazdy

z papieru samoprzylepnego) wiszą wykonane przez dzieci nietoperze i stoją

"stworki - potworki".