Lejting

Wystarzczy wyznaczyć masy peptydów po trawieniu trypsyną i porównać je do teoretycznie przewidzianych niepowtarzalnych wzorów białek zgromadzonych w bazie bioinformatycznej. Od dłuższego czasu można rozdzielać mieszanine białek wydzielanych z tkanek z pomocą metody elektroforezy dwukierunkowej. (głównie w żelach poliakryloamidowych) metoda ta pozwala uwidocznić na kwadratowej płytce pokrytej żelem poliakryloamidowym setki a nawet tysiące plamek z których każda odpowiada jednemu polipeptydowi Pomimo iż w takiej jednej plamce ilośc białka jest znikoma można je zidentyfikować za pomocą drugiej metody proteoniki tzw. Spektometrii mas). Zadanie to identyfikacja białek po tej elektroforezie.

Pierwszy rozdział jest uzależniony od mas cząsteczkowych(pejcz elektroforeza) drugi rozdział zalezny od punktów izoelektrycznych

Zdjęcie zdjecie kurwa !!!1!!!1!!oneone :D :D :D



Kazeina jest fosfoproteiną, w najwiekszej ilości występują alfa kazainy do 60% wszystkich kazein, natomiast beta kazainy do 25%, istotną frakcja są kappa kazeiny, które wspólnie z alfaS oraz betazazeiną w obecności jonów wapniowych tworzą micele wapniowe(od 100 do 300 nm)
Białka włosów to przede wszystkim keratyny, to przede wszystkim włosy, kopyta, skórze i mja trukturę alfa helisy. Zawierają w swojej strukturze bardzo dużo cystyny, dzieki mostkom disiarczkowym utrzymywana jest struktura włosa i w zależności od ilości mostków sa włosy proste/kręcone. Skład keratyny – około 10% stanowi arginina.

ZDJĘCIE ZDJECIE ZDJĘCIE ZDJĘCIE!!!11!!!11ONEONE!!

JAKO PIERWSZĄ SUBSTANCJĘ CZYNNĄ w 1955 roku wodrębniono z wzgórza – kortykoliberynę czyli czynnik uwalniający kortykotropinę

CHUJ CHUJ CHUJ CHUJ! :<

ZDJĘCIE ZDJECIE ZDJECIE ZDJĘCIE!!!111!!!1ONEONE!!
(Hormony przedniego płata przysadki mózgowej)

Zdjęcie – leptyna!!!!11!!!11!!oneone

Im mniej leptyny w organiźmie tym osoba chudziejsza

Oreksyny działają przeciwstawnie

Większośc enzymów posiada skomplikowaną budowę chemiczną.

Oprócz części białkowej(apoenzym) zawierają w swojej budowie część niebiałkową(koenzym lub grupą prostetyczną)
Koenzym a grupa prostetyczna – zdjęcie.

Grupa prostetyczna na stale związana a koenzym nieeeeeeeeeeeeeeeee!

Wyróżniamy 6 klas enzymów i tylko jedna z tych klas – 3 klaa – hydrolazy – nie posiada koenzymów bądź grup prostetycznych – sa białkami prostými, reszta enzymów to złożone białaka. Najważniejsza część enzymu to centrum aktywne(centrum katalityczne) miejsce wiązania substratu. W obrębie tego centrum wyróżniamy tzw. Grupy kontaktowe

Kwasowe, zasadowe

Tioaminokwasy(z grupą SH), albo zasadowe z OH

Typy budowy centrum aktywnego enzymu:

Typ I – gdzie w skład centrum wchodza wyłącznie aminokwasy i dotyczy to tylko hydrolaz

Typ II – w skład wchodza aminokwasy i koenzymy/grupy prostetyczne(typ I + koenzymy/grupy prostetyczne)

Typ III – to co w II i jony metali przede wszystkim dwuwartosciowych(wapń, magnez, mangan, żelaza)

Jony metali pełnią funkcje katalityczna ale również strukturalną

Ważną rolę pełni cynk

1 etap – kompleks enzym-substrat i substrat w trakcie reakcyjnej przekształcony w produkt, potem jest kompleks enzym-produkt

Miara aktywności enzymu jest albo przyrost produktu w jednostce czasu w reakcji enzymatycznej, albo ubytek substratu w jednostce czasu

Wyróżniamy enzymy od małej specyficzności substratowej bądź wysokiej – są to enzymy wysokospecyficzne.

Niska tzn. Katalizuje ten sam typ reakcji, ale może reagować z różnymi substratami, przykłądem takich enzymów są fosfatazy, które odcinają reszty ortofosforanowe z różnego rodzaju substratów, ale są równiez enzymy wysoce specyficzne, które mogą reagować tylko z 1 substratem, przykładem jest ureaza, która hydrolizuje mocznik do CO2 i amoniaku

2 teorie

teoria fishera – tzw. Zamka i klucza, gdzie zamkiem jest centurm aktywne enzymu a kluczem substrat, teoria ta zakłada, że 1 enzym moze reagować tylko z 1 substratem i ten substrat musi pasować idealnie do centrum aktywnego, jak klucz do zamka. Nie ma zmiany konformacji w obrębie centrum aktywnego enzymu.(to powoduje że nie ma miliarda fosfataz)

teoria K.... - teoriA GIETKIEGO CENTRUM albo wymuszonego kontaktu albo ręki i rękawiczki, czyli podczas wiazania substratu z centrum aktywnym dochodzi do zmian konformacyjnych głównie w obrębie centrum ale również w obrębie susbtratu(dopasowują się do siebie jak ręka i rękawiczka)

Specyficzność substratowa enzymów

Istnieje 6 klas enzymów. Każda klasa posiada swój numer. Najczęściej każdy enzym z danej klasy, posiada 4 cyfry/liczby

Np. 1 - numer klasy, 12 – podklasa, 40 - podpod klasa, ostatni numer to numer enzymu w podklasie

Oksydoreduktazy – reakcje oksydoreduksyjne – przede wszystkim w łańcuchu odde howym, cyklu krebsa, glikolizie, betaoksydacji.

2 klasa to transferazy – sa to enzymy, które przenoszą określone reszty bądź grupy funkcyjne, z jednego substratu na drugi. Nazwy podklas tworzy się od tego co one przenoszą.

NAD, FAD – koenzymy

Koenzym A, ATP, fosforan pirydoksalu(witaminy b6) B1

Aminotransferazy, przenosza grupę aminową z 1 na drugi

Fosfotransferazy inaczej kinazy, które najczęściej pobierają komponentę fosforanowa i gli

Gliko... reszty cukrowe

Klasa 3 hydrolazy, są to enzymy katalizujące hydrolizę wiazań chemicznych w środowisku wodnym. Ich nazwy tworzymy od wiązań na jakie działają a aczasami nawet jeszcze bardziej potocznie, nukleazy działają na kwasy nukleinowe, glikozydazy, esterazy itd

Klasa 4 to liazy, one również hydrolizują wiązania chemiczne, ale te z udziałem węgla. Klasa inaczej – SYNTAZY(nie syntetazy)

Klasa 5 IZOMERAZY - takie minitransferazy – katalizują przemieszczanie atomów/grup funkcyjnych w obrębie 1 cząsteczki

Np. Takie zmiany glukoza fruktoza

Klasa 6 – ligazy – podobne jak w przypadku liaz koenzymy, a działają odwrotnie do liaz – syntéza wiazań chemicznych z udziałem węgla.

KINETYKA REAKCJI ENZYMATYCZNYCH

Aktywatory i inhibitory

Po pierwsze na aktywność enzymu ma wpływ stężenie substratu i wpływ stężenia substratu i wpływ określa stała michaelisa. Jest to takie stężenie substratu przy którym szybkość reakcji enzymatycznej równa się połowie szybkości maksymalnej. Stała ta charakteryzuje powinowactwo enzymu do substratu, określana jest w molach na litr. Im mniejsza stała tym wyższe powinowactwo.

U ssaków najwyższą prętkością otrzymujemy w temperaturze fizjologicznej, ponizej i powyżej tej temperatury zachodzi denaturacja enzymu – reakcja nie będzie katalizowana. Sa wyjątki u bakterii.

pH również u ssaków ale tu już sa odstępstwa obojętne. Ale fosfatazy alkaliczne – ph 10 i około ph 4 chyba

pepsyna – około ph 3 chyba

2 sposób to modyfikacje kowalecyjne – fosforylacja lub defosforylacja enzymu

3 sposób to modyfikacje niekowalencyjne – np. Przyłączenie substratu

ograniczona proteolýza w przeciwieństwie do proteolizy totalnej, której wynikiem(totalnej) jest otrzymanie wolnych aminokwasów(łańcuch polipeptydowy ciety na aminokwasy). Tak przy ograniczonych do przecinania łańcucha polipeptydowego zachodzi tylko w określonych miejscach. Wiekszość enzymów enzymów szczególnie proteolitycznych, produkowane są w postaci niekatywnej – proenzymy. Najczęściej taki proenzym posiada inhibitor, który moze być fragmentem łańcucha polipeptydowego. W momencie pojawienia się substratu ten inhibitor musi być usunięty w wyniku ograniczonej proteolizy. Proteoliza równiez moze dotyczyć (ograniczona) zmian strukturálních proenzymu, polegających m.in. na wytworzeniu centrum aktywnego(zmiany potranslacyjne).