Psychologia rozwojowa – bada rozwój człowieka (zmiany w zachowaniu, procesach i strukturach psychicznych)
Psychologia rozwojowa dzieliła się na:
Tradycyjną – obejmowała człowieka do okresu dorastania
Współczesna – człowiek rozwija się całe życie
TRADYCYJNA koncepcja rozwoju –
Biologiczne rozumienie rozwoju – rozwój to proces kumulowania się lub/i integrowania zmian kierunkowych, uniwersalnie uporządkowanych w sekwencje progresywnych przekształceń reprezentujących coraz wyższy poziom funkcjonowania.
Kryteria definiowania rozwoju: (H. Spencer)
Ukierunkowanie zmian na określony cel (punkt końcowy)
Powszechność zmian w danej populacji
Powiązanie zmian z wiekiem
Przewidywalność zmian
„Człowiek rozwija się do momentu osiągnięcia dojrzałości biologicznej”
Pogląd ten wyznawał:
J. Paiget – rozwój kończy się wraz z osiągnięciem zdolności abstrakcyjnego myślenia (okres dorastania)
Z. Freud – rozwój człowieka utożsamiał z dojrzałością seksualną (okres dorastania)
WSPÓŁCZESNA koncepcja rozwoju: (Psychologia kresu życia)
Ch. Buchler, C. G. Jung, E. Erikson
“Człowiek rozwija się od poczęcia aż do śmierci”
P. Baltez:
Istotą rozwoju jest nie tyle wzrost co zmiana dokonująca się w czasie
Plastyczność dzięki której możliwe są w zależności od indywidualnych i środowiskowych zasobów jednostki różne kierunki rozwoju indywidualnego
Adaptacyjność zmian wyrażające zdolność do konstruowania jakościowo nowych relacji ze światem
Interindywidualne zróżnicowanie – jednostki różnią się podążając odrębnymi drogami rozwoju
Intraindywidualna zmienność – ludzie mogą ujawniać różne tempo rozwoju w poszczególnych okresach życia
Tradycyjna | Biegu życia |
---|---|
Rozwój – wzrost czynności, funkcji | Zmiana w zdolnościach do przystosowania się do środowiska |
Ukierunkowanie rozwoju na cel | Różne kierunki rozwoju |
Uniwersalność zmiany | Indywidualność zmiany |
ROZWÓJ:
Dziecko: | Dorosły: |
---|---|
Rozwój przebiega spontanicznie | Świadome zaangażowanie w rozwój |
Rozwój uzależniony od środowiska | Dorosły kształtuje środowisko |
Rozwój zainteresowań od rzeczy do słowa | Zainteresowania rozwijają się od słowa do rzeczy |
Stopniowe „wychodzenie z domu” | „budowanie własnego domu” |
Opanowywanie wszystkich wymiarów świata | Koncentracja na najważniejszych zadaniach życiowych |
Zmiana rozwojowa:
Polega na względnie długotrwałym przekształceniu struktury psychicznej lub zachowaniu jednostki
Jest to zwykle ciąg zmian (a nie pojedyncza zmiana)
Musi tworzyć uporządkowaną w czasie sekwencję (nie powtarzający się cykl)
Zmiany układu są względnie nieodwracalne
Istotne przyczyny zmian tkwią w samym zmieniającym się układzie
Rodzaje zmian:
Ze względu na genezę zjawisk:
Filogenetyczne – różnice w rozwoju międzygatunkowym (historia gatunku)
Antropogenetyczne – historia zmian gatunku ludzkiego
Ontogenetyczne – zmiany jednostki od poczęcia do śmierci
Ze względu na zakres występowania:
Uniwersalne – występujące w rozwoju każdego człowieka
Wspólne – zmiany określonej grupy
Indywidualne – specyficzne dla jednostki
Ze względu natury rozwoju ontogenetycznego
Ilościowe np. wzrost zasobu słów
Jakościowe np. zmiana strategii zapamiętywania
Ciągłe – przyrost doświadczenia
Skokowe – przeorganizowywanie doświadczeń
KONCEPCJE JEDNOCZYNNIKOWE:
Natywizm – rozwój jest determinowany przez geny
Empiryzm - rozwój jest determinowany przez doświadczenie
KONCEPCJA DWUCZYNNIKOWA (J.Stern)
Jeden i drugi czynnik jest równoważny. Aby genetyczne predyspozycje się ujawniły konieczne są korzystne warunki środowiska.
Wg. M.Przetacznik-Gierowskiej wyznacznikiem rozwoju są czynniki
Podział czynników rozwoju na warunki i wyznaczniki rozwoju.
Warunki rozwoju- warunki w jakich zjawiska się pojawiają- warunki genetyczne i ekologiczne. Dziedziczność i środowisko oddziałowywują pośrednio.
Wyznaczniki rozwoju- od nich bezpośrednio zależy rozwój. Aktywność organizmu i kształcenie.