Komunikacja ze sportowcami i ich gotowość do zmian

Właściwie na każdym poziomie współzawodnictwa sukces trenera w dużym stopniu wynika z jego zdolności do skutecznej komunikacji ze swoimi podopiecznymi i wzajemnym wsparciu. Trener może dysponować wiedzą i posiadać wysokie umiejętności organizacyjne, jednak bez otwartej komunikacji wspomniane cechy nigdy nie będą skuteczne. Poniżej określone zostały podstawy właściwej komunikacji trenera ze sportowcami.

Komunikacja ze sportowcami i ich gotowość do zmian

BRENT STEUERWALD, Trener w Shenendehowa High School (Clifton Park, NY). W 1995 roku wybrany trenerem roku w kategorii szkół wyższych.

1. Określenie roli

Ważne jest określenie zawodnikowi jego miejsca w drużynie. Poprzez dobrą znajomość swojej roli, każdy sportowiec gotowy jest aktywnie uczestniczyć w pracy całego zespołu. Należy wskazywać zawodnikowi jak jest ważny i jak istotne są jego osiągnięcia. To zadanie dla trenera. Ucząc, powinien też wskazywać, że uzyskanie lepszej pozycji w zespole osiąga się poprzez ciężką pracę i zaangażowanie w treningi.

2. Ustalenie celów

W procesie szkoleniowym należy przekonywać sportowców do stawiania sobie realnych celów. Trener powinien też wskazywać jak można te cele osiągnąć. Pomocna jest dyskusja o różnicach pomiędzy celami indywidualnymi poszczególnych zawodników i celami całego zespołu. Należy rozmawiać o sytuacjach, w których istnieje potrzeba poświęcenia indywidualnych ambicji dla osiągnięcia celów całej drużyny. Zdolność do stawiania sobie celów sportowych pomaga również zawodnikom w osiąganiu celów życiowych.

3. Wzajemne zaufanie

Dobre stosunki międzyludzkie budowane są na wzajemnym szacunku i zaufaniu. Sportowcy powinni wiedzieć, że mogą polegać na swoim trenerze, nawet podczas zawodów i ostrego współzawodnictwa. Trener może krytykować zawodnika, ale nie może to mieć charakteru personalnej niechęci. Krytyka musi być konstruktywna, przyjazna, spójna i dotyczyć jedynie podnoszenia sprawności wysiłkowej. Żaden zawodnik nie poprawi wyników, gdy jego poczucie własnej wartości będzie zaniżane.

4. Decydowanie przez sportowców

W ramach opartej na dyscyplinie i podziale obowiązków współpracy z trenerem, jest też miejsce na podejmowanie własnych decyzji przez zawodnika i jego własną kontrolę nad przebiegiem zawodów. Trener powinien dążyć do tego, aby sportowcy rozumieli koncepcje szkoleniowe i rolę poszczególnych członków zespołu w ich realizacji. Należy nakłaniać sportowców, by w trakcie treningu lub zawodów starali się dopasować te koncepcje do zaistniałej sytuacji. Ważne jest także informowanie trenera o ewentualnych problemach wynikłych w trakcie. Autorytet i odpowiedzialność muszą iść w parze.

5. Prawidłowe żywienie

Bez odpowiedniego odżywiania i zaopatrzenia w napoje, sportowcy nie są w stanie wykonywać swoich zadań. Dotyczy to zarówno zdolności wysiłkowych jak i sprawności psychomotorycznej. Do zadań trenera należy nauczenie zawodników wyboru właściwych posiłków i płynów. Należy zwrócić uwagę na konieczność uzupełniania węglowodanów. Trzeba bowiem pamiętać, że węglowodany są podstawowym źródłem energii dla sportowców. Napoje sportowe nie tylko uzupełniają płyny ustrojowe i tracone z potem elektrolity, ale również zapewniają odbudowę zasobów energetycznych organizmu. Odpowiednio odżywiony sportowiec jest również lepiej przygotowany psychicznie.

6. Opracuj i rozwijaj plan

Oprócz planowania programów treningowych szkoleniowiec powinien określić możliwości komunikowania się z zawodnikami. Najlepiej uczynić to poprzez analizę zachowania sportowca podczas intensywnego treningu i dyskusję zmierzającą do zrozumienia przedstawionej mu krytycznej oceny jego dokonań. Sportowcy powinni nie tylko stosować się do zaleceń trenera, ale również rozumieć jakie postawiono przed nimi zadania. Dla rozwoju komunikacji ze sportowcami służyć może także spotkanie i dyskusja ze wszystkimi członkami zespołu. Ważne jest, by rozmowa przebiegała w przyjaznej atmosferze. Takie podejście sprawia, że sportowiec czuje zainteresowanie trenera nie tylko wynikami, ale także jego osobowością. Jeżeli zachodzi potrzeba trener powinien być gotowy do zaakceptowania i oceny różnicy poglądów.

7. Opieka i aprobata.

Trener powinien konsekwentnie uświadamiać sportowcom, że praca z nimi i fachowa opieka nie są warunkowe. Natomiast aprobata i akceptacja tak. Wsparcie to istotny element budowania pewności siebie. Posiadający wsparcie zawodnicy podnoszą swoją wartość jako sportowcy i jako ludzie. Trener nie może uczyć strachu przed porażką. Powinien za to zachęcać do ryzyka, które jest nieodłączną częścią współzawodnictwa sportowego. Jeżeli trener obawia się nieskuteczności swoich metod w komunikowaniu się z podopiecznymi powinien zrezygnować z ich prowadzenia.

Skuteczne umiejętności komunikowania się mogą mieć decydujący wpływ na zależności pomiędzy trenerem, a sportowcami. Dla obu stron istotne jest tworzenie atmosfery, w której można osiągać pozytywne zmiany.

źródło: www.gatorade.pl