Monika Wrońska – zadanie kontrolne.

1. Próba z tymolem.
   

Cel ćwiczenia: Wykrycie obecności cukrów w probówce.

Przebieg doświadczenia: Do 1 cm³ badanego roztworu dodałam 4 krople 3% roztworu tymolu i 2 cm³ stężonego HCl. Wstawiłam próbówkę na 5 minut do gorącej łaźni wodnej.

Obserwacje: Pojawiło się różowo-czerwone zabarwienie.

Wnioski: Powstał barwny produkt, co świadczy że w badanym zadaniu mam do czynienia z cukrem.

1. Próba Barfoeda.

Cel ćwiczenia: Rozróżnienie czy badanej probówce mam do czynienia z monosacharydem czy disacharydem.

Przebieg doświadczenia: Do probówki wlać 5 cm³ odczynnika Barfoeda, następnie dodałam 1 cm³ badanego roztworu i wstawiłam próbówkę do gorącej łaźni wodnej i obserwowałam w ciągu 15 minut w jakim czasie pojawił się czerwony osad Cu₂O.

Obserwacje: Czerwony osad Cu₂O pojawiła się po ok. 15 minutach.

Wnioski: Osad w probówce pojawił się po kilkunastu minutach ogrzewania, a więc wnioskuje że w mim zadaniu znajduje się disacharyd.

1. Próba Fehlinga.

Cel ćwiczenia: Sprawdzenie czy badanej probówce znajduje się cukier redukujący.

Przebieg doświadczenia: Do probówki wlałam po 1 cm³ roztworów Fehlinga I i Fehlinga II. Następnie dodałam 1 cm³ badanego roztworu cukru. Wstawiłam probówkę na kilka minut do gorącej łaźni wodnej.

Obserwacje: Pojawił się czerwony osad Cu₂O.

Wnioski: Pojawienie się w probówce czerwonego osadu Cu₂O świadczy o tym że w badanym przeze mnie zadaniu znajduje się disacharyd redukujący. Wnioskuję że mojej probówce znajduje się maltoza, gdyż laktoza nie była używana na zajęciach.