Dopasowanie energetyczne dla prądu stałego

Stan, w którym z danego źródła napięcia lub prądu jest pobierana możliwie największa moc nazywamy dopasowaniem odbiornika do źródła.

Zasilanie odbiornika o rezystancji R_Z ze źródła napięcia stałego.

Oznaczenia:

R_Z - rezystancja odbiornika

R_w - rezystancja źródła

E - napięcie źródła

Moc pobierana przez odbiornik P₂ = R_Z I². Jeżeli rezystancja R_Z będzie zmieniała się od 0 do ∞, to moc dostarczona ze źródła do odbiornika będzie ulegała zmianie. Dla stanu jałowego i zwarcia moc pobierana przez odbiornik jest równa 0. Moc pobieraną przez odbiornik określa funkcja P₂ = f(R_Z) dla E = const oraz R_w = const.

Wprowadzając dla R_w ≠ 0 parametr bezwymiarowy k = R_Z/R_w, wyrazimy P₂ = f(k)

Dla R_Z = R_W (przy E = const i R = const) występuje dopasowanie odbiornika do źródła napięcia stałego i moc pobierana przez odbiornik wynosi

Zasilanie odbiornika o konduktancji G_Z ze źródła prądu stałego

Oznaczenia:

G_Z - konduktancja odbiornika

G_W - konduktancja źródła

I_Ź - prąd źródła

Moc pobierana przez odbiornik:

Wprowadzając dla G_W ≠ 0 parametr bezwymiarowy l = G_Z/G_W wyrazimy P₂ = f(l):

Dopasowanie odbiornika do źródła prądu stałego i moc pobierana przez odbiornik wynosi:

---