Laboratorium wytrzymałości materiałów
Wydział Budowy Maszyn	Kierunek i rok: Mechanika rok III			Grupa M-1
Wykonawcy: 1. 2. 3. 4.		Ćwiczenie nr 2 Temat: Statyczna próba skręcania.
Data wykonania ćwiczenia: 22.10.1997	Data oddania sprawozdania: 29.10.1997		Ocena:

Próba skręcania znalazła mniejsze zastosowanie w badaniach własności mechanicznych materiałów od próby rozciągania. Na drodze skręcania wyznacza się moduł na ścinanie G ,a także ocenia wytrzymałość elementów urządzeń mechanicznych. Cechą omawianej próby jest jednakowy rozkład odkształceń i naprężeń na długości próbki prawie aż do chwili złomu. Niekorzystnym zjawiskiem jest natomiast zmienność naprężeń i odkształceń wzdłuż promienia próbki. Podczas tych badań zupełnie nie odgrywa roli tarcie.

W początkowej fazie próby obowiązuje prawo Hooke'a

τ = G γ

G = Ms l/α Io

l - długość próbki

Io = πd^4/32

Umowna granica sprężystości :

τ(H) = Msp/Wo

Granica sprężystości :

Re,s = Me/Wo gdzie Wo = Io / r

METODA POMIARU :

Pomiar momentu skręcającego odbywa się na drodze mechanicznej w trzech zakresach. Podczas próby maszyna samoczynnie sporządza wykres skręcenia Ms = f(α) , przy czym dla kąta skręcenia istnieją trzy przełożenia rejestracji.

d	l	Wo	Me	Mz	αz	Re,s	(1)	(2)	(3)	γz
mm	mm	mm^3	Nm	Nm	-	MPa				rad
10,24	109	211,24	42,8	73,2	1691	203	436	327	346	0,94 (54°)

Obliczenia z poniższych wzorów zostały wpisane do tabeli :

1. τ(max) = Ms/Wo

1. τ(max) = 0.75 Ms/Wo

1. τ(max) = Mzas/Wo = (0.75Ms + 0.25 α dMs/dα)/Wo

γ = arctg( αd/2l π/180)

WNIOSKI:

Próba skręcania przeprowadzona podczas doświadczenia dała wykres przedstawiony w załączniku 1. Wykres dołączony nie odbiega od wykresu teoretycznego i dlatego można go przyjąć jako podstawowy do dalszej analizy.Próbka była wykonana ze stali St3.Stwierdziliśmy to po granicy plastyczności odczytanej z normy PN-72/H-84020.Z przełomu wywnioskować możemy, że jest to materiał plastyczny.

---