ODLEWANIE CIĄGŁE:
Polega na ciągłym, nieprzerwanym wlewaniu ciekłego metalu do formy odlewniczej, z jednoczesnym wyciąganiem z niej odlewu
-PÓŁCIĄGŁE: j.w. odlewy określonej długości
(metoda ta jest przeznaczona do odlewów prętów)
ŻELIWNIAK:
Są to piece metalurgiczne, szybowe, eksploatowane w ruchu ciągłym. Podczas biegu żeliwniaka dokonuje się spalenie i zgazowanie paliwa oraz topienie i zmiana składu chemicznego stopu.
WADY:
-trudność w uzyskaniu wysokiej temper.
-zmiany w czasie wytopu
-niemożliwość przetwarzania ciekłego metalu w piecu bez spadku temperatury.
Do pieca ładuje się paliwo (koks) na przemian ze wsadem metalowym i topnikiem. W 1h może przetopić 6-8 wsadów, może pracować 4-10h. Wytapia się w nim ok. 95% ogólnej produkcji żeliwa.
METODA WYTAPIANYCH MODELI:
Stosowana w produkcji odl. precyzyjnych.
Wykonane wcześniej modele woskowe montuje się z woskowym układem wlewowym a następnie zalewa się gipsem lub kilkoma warstwami cienkiej masy ceramicznej. Modele wytapia się (usuwa) w specjalnych piecach lub w gorącej wodzie. Formę suszy się i wygrzewa, po czym wypala się w temp, ok. 800oC. Forme zalewa się grawitacyjnie z wykorzystaniem siły odśrodkowej. Tą metodą uzyskuje się odlewy z dużą dokładnością wymiarową i gładkiej powierzchni.
KRZEPNIĘCIE RÓWNOCZESNE:
W warunkach rzeczywistych występuje rzadko gdyż na granicy metal-forma występuje przechłodzenie metalu
ODLEWANIE ODŚRODKOWE:
Odlew. do form wirujących, przeważnie metalowych. Przez działanie siły odśrodkowej, wywołanej obrotem formy, metal wprowadzony do formy jest dociskany do ścian i szybko krzepnie. Formy można obracać wokół osi poziomej (tuleje, wały, rury), pionowej lub nachylonej.
PIEC ŁUKOWY:
Źródłem ciepła jest łuk elektryczny tworzący się między elektrodami grafitowymi i wsadem metalowym
KRZEPNIĘCIE KIERUNKOWE:
Zasadą jest krzepnięcie od ścianki cienkiej do grubej. Przy opracowaniu technologii formy należy przewidzieć doprowadzenie metalu do najgrubszej ścianki odlewu. Tego typu krzepnięcie jest preferowane dla stopów o dużym skurczu. W obszarach najpóźniej krzepnących powstają nieciągłości, które eliminuje się przez projektowanie zasilaczy. Krzepnięcie kier. sprzyja powstawaniu skupionej jamy skurczowej (powstaje w miejscu najpóźniej krzepnącym.
ODLEWANIE WCISKOWE:
Do cienkościennych odlewów płytowych. Składa się z dwóch foremników. Po zalaniu urządzenia metalem ruchomy foremnik porusza się ze stałą prędkością w strone foremnika nieruchomego w celu odwzorowania wnęki formy.
BUDOWA ELEKTRODY:
Rdzeń elektrody i otulina
elektrody (topnik). Topnik ulega częściowemu stopieniu dając warstwę żużla ochraniającego spoinę.
BUDOWA ZŁĄCZA SPAWANEGO:
Złącze spawane składa się z materiału przetopionego (spoiny) i materiału, który podczas spawania uległ nagrzaniu (strefa wpływu ciepła. Spoina charakteryzuje się budową dendrytyczną.
RYSUNEK PŁOMIENIA I ROZKŁ. TEMPER.
SPAWANIE ALUMINOTERMICZNE:
Podczas spawania źródłem ciepła jest reakcja aluminotermiczna. W niej aluminium odbiera tlen od tlenków żelaza tworząc tlenek aluminium i czyste żelazo (Fe2O3 + 2Al Al.2O3 + 3Fe + ciepło). Reakcja silnie egzotermiczna (ok. 2500 0C). Płynny i silnie przegrzany metal służy do stapiania i łączenia elementów ze stopów żelaza.
POZYCJE SPAWANIA:
Poz. Spaw. Określa położenie przedmiotu spawanego. Podolna pozycja jest najdogodniejsza. Najtrudniejsza jest pułapowa.
Podolna, naścienna, półapowa, pionowa, podolna korytkowa, naboczna, półapowa
ODLEWANIE CIĄGŁE:
Polega na ciągłym, nieprzerwanym wlewaniu ciekłego metalu do formy odlewniczej, z jednoczesnym wyciąganiem z niej odlewu
-PÓŁCIĄGŁE: j.w. odlewy określonej długości
(metoda ta jest przeznaczona do odlewów prętów)
ŻELIWNIAK:
Są to piece metalurgiczne, szybowe, eksploatowane w ruchu ciągłym. Podczas biegu żeliwniaka dokonuje się spalenie i zgazowanie paliwa oraz topienie i zmiana składu chemicznego stopu.
WADY:
-trudność w uzyskaniu wysokiej temper.
-zmiany w czasie wytopu
-niemożliwość przetwarzania ciekłego metalu w piecu bez spadku temperatury.
Do pieca ładuje się paliwo (koks) na przemian ze wsadem metalowym i topnikiem. W 1h może przetopić 6-8 wsadów, może pracować 4-10h. Wytapia się w nim ok. 95% ogólnej produkcji żeliwa.
METODA WYTAPIANYCH MODELI:
Stosowana w produkcji odl. precyzyjnych.
Wykonane wcześniej modele woskowe montuje się z woskowym układem wlewowym a następnie zalewa się gipsem lub kilkoma warstwami cienkiej masy ceramicznej. Modele wytapia się (usuwa) w specjalnych piecach lub w gorącej wodzie. Formę suszy się i wygrzewa, po czym wypala się w temp, ok. 800oC. Forme zalewa się grawitacyjnie z wykorzystaniem siły odśrodkowej. Tą metodą uzyskuje się odlewy z dużą dokładnością wymiarową i gładkiej powierzchni.
KRZEPNIĘCIE RÓWNOCZESNE:
W warunkach rzeczywistych występuje rzadko gdyż na granicy metal-forma występuje przechłodzenie metalu
ODLEWANIE ODŚRODKOWE:
Odlew. do form wirujących, przeważnie metalowych. Przez działanie siły odśrodkowej, wywołanej obrotem formy, metal wprowadzony do formy jest dociskany do ścian i szybko krzepnie. Formy można obracać wokół osi poziomej (tuleje, wały, rury), pionowej lub nachylonej.
PIEC ŁUKOWY:
Źródłem ciepła jest łuk elektryczny tworzący się między elektrodami grafitowymi i wsadem metalowym
KRZEPNIĘCIE KIERUNKOWE:
Zasadą jest krzepnięcie od ścianki cienkiej do grubej. Przy opracowaniu technologii formy należy przewidzieć doprowadzenie metalu do najgrubszej ścianki odlewu. Tego typu krzepnięcie jest preferowane dla stopów o dużym skurczu. W obszarach najpóźniej krzepnących powstają nieciągłości, które eliminuje się przez projektowanie zasilaczy. Krzepnięcie kier. sprzyja powstawaniu skupionej jamy skurczowej (powstaje w miejscu najpóźniej krzepnącym.
ODLEWANIE WCISKOWE:
Do cienkościennych odlewów płytowych. Składa się z dwóch foremników. Po zalaniu urządzenia metalem ruchomy foremnik porusza się ze stałą prędkością w strone foremnika nieruchomego w celu odwzorowania wnęki formy.
BUDOWA ELEKTRODY:
Rdzeń elektrody i otulina
elektrody (topnik). Topnik ulega częściowemu stopieniu dając warstwę żużla ochraniającego spoinę.
BUDOWA ZŁĄCZA SPAWANEGO:
Złącze spawane składa się z materiału przetopionego (spoiny) i materiału, który podczas spawania uległ nagrzaniu (strefa wpływu ciepła. Spoina charakteryzuje się budową dendrytyczną.
RYSUNEK PŁOMIENIA I ROZKŁ. TEMPER.
SPAWANIE ALUMINOTERMICZNE:
Podczas spawania źródłem ciepła jest reakcja aluminotermiczna. W niej aluminium odbiera tlen od tlenków żelaza tworząc tlenek aluminium i czyste żelazo (Fe2O3 + 2Al Al.2O3 + 3Fe + ciepło). Reakcja silnie egzotermiczna (ok. 2500 0C). Płynny i silnie przegrzany metal służy do stapiania i łączenia elementów ze stopów żelaza.
POZYCJE SPAWANIA:
Poz. Spaw. Określa położenie przedmiotu spawanego. Podolna pozycja jest najdogodniejsza. Najtrudniejsza jest pułapowa.
Podolna, naścienna, półapowa, pionowa, podolna korytkowa, naboczna, półapowa
ODLEWANIE CIĄGŁE:
Polega na ciągłym, nieprzerwanym wlewaniu ciekłego metalu do formy odlewniczej, z jednoczesnym wyciąganiem z niej odlewu
-PÓŁCIĄGŁE: j.w. odlewy określonej długości
(metoda ta jest przeznaczona do odlewów prętów)
ŻELIWNIAK:
Są to piece metalurgiczne, szybowe, eksploatowane w ruchu ciągłym. Podczas biegu żeliwniaka dokonuje się spalenie i zgazowanie paliwa oraz topienie i zmiana składu chemicznego stopu.
WADY:
-trudność w uzyskaniu wysokiej temper.
-zmiany w czasie wytopu
-niemożliwość przetwarzania ciekłego metalu w piecu bez spadku temperatury.
Do pieca ładuje się paliwo (koks) na przemian ze wsadem metalowym i topnikiem. W 1h może przetopić 6-8 wsadów, może pracować 4-10h. Wytapia się w nim ok. 95% ogólnej produkcji żeliwa.
METODA WYTAPIANYCH MODELI:
Stosowana w produkcji odl. precyzyjnych.
Wykonane wcześniej modele woskowe montuje się z woskowym układem wlewowym a następnie zalewa się gipsem lub kilkoma warstwami cienkiej masy ceramicznej. Modele wytapia się (usuwa) w specjalnych piecach lub w gorącej wodzie. Formę suszy się i wygrzewa, po czym wypala się w temp, ok. 800oC. Forme zalewa się grawitacyjnie z wykorzystaniem siły odśrodkowej. Tą metodą uzyskuje się odlewy z dużą dokładnością wymiarową i gładkiej powierzchni.
KRZEPNIĘCIE RÓWNOCZESNE:
W warunkach rzeczywistych występuje rzadko gdyż na granicy metal-forma występuje przechłodzenie metalu
ODLEWANIE ODŚRODKOWE:
Odlew. do form wirujących, przeważnie metalowych. Przez działanie siły odśrodkowej, wywołanej obrotem formy, metal wprowadzony do formy jest dociskany do ścian i szybko krzepnie. Formy można obracać wokół osi poziomej (tuleje, wały, rury), pionowej lub nachylonej.
PIEC ŁUKOWY:
Źródłem ciepła jest łuk elektryczny tworzący się między elektrodami grafitowymi i wsadem metalowym
KRZEPNIĘCIE KIERUNKOWE:
Zasadą jest krzepnięcie od ścianki cienkiej do grubej. Przy opracowaniu technologii formy należy przewidzieć doprowadzenie metalu do najgrubszej ścianki odlewu. Tego typu krzepnięcie jest preferowane dla stopów o dużym skurczu. W obszarach najpóźniej krzepnących powstają nieciągłości, które eliminuje się przez projektowanie zasilaczy. Krzepnięcie kier. sprzyja powstawaniu skupionej jamy skurczowej (powstaje w miejscu najpóźniej krzepnącym.
ODLEWANIE WCISKOWE:
Do cienkościennych odlewów płytowych. Składa się z dwóch foremników. Po zalaniu urządzenia metalem ruchomy foremnik porusza się ze stałą prędkością w strone foremnika nieruchomego w celu odwzorowania wnęki formy.
BUDOWA ELEKTRODY:
Rdzeń elektrody i otulina
elektrody (topnik). Topnik ulega częściowemu stopieniu dając warstwę żużla ochraniającego spoinę.
BUDOWA ZŁĄCZA SPAWANEGO:
Złącze spawane składa się z materiału przetopionego (spoiny) i materiału, który podczas spawania uległ nagrzaniu (strefa wpływu ciepła. Spoina charakteryzuje się budową dendrytyczną.
SPAWANIE ALUMINOTERMICZNE:
Podczas spawania źródłem ciepła jest reakcja aluminotermiczna. W niej aluminium odbiera tlen od tlenków żelaza tworząc tlenek aluminium i czyste żelazo (Fe2O3 + 2Al Al.2O3 + 3Fe + ciepło). Reakcja silnie egzotermiczna (ok. 2500 0C). Płynny i silnie przegrzany metal służy do stapiania i łączenia elementów ze stopów żelaza.
POZYCJE SPAWANIA:
Poz. Spaw. Określa położenie przedmiotu spawanego. Podolna pozycja jest najdogodniejsza. Najtrudniejsza jest pułapowa.
Podolna, naścienna, półapowa, pionowa, podolna korytkowa, naboczna, półapowa
ODLEWANIE CIĄGŁE:
Polega na ciągłym, nieprzerwanym wlewaniu ciekłego metalu do formy odlewniczej, z jednoczesnym wyciąganiem z niej odlewu
-PÓŁCIĄGŁE: j.w. odlewy określonej długości
(metoda ta jest przeznaczona do odlewów prętów)
ŻELIWNIAK:
Są to piece metalurgiczne, szybowe, eksploatowane w ruchu ciągłym. Podczas biegu żeliwniaka dokonuje się spalenie i zgazowanie paliwa oraz topienie i zmiana składu chemicznego stopu.
WADY:
-trudność w uzyskaniu wysokiej temper.
-zmiany w czasie wytopu
-niemożliwość przetwarzania ciekłego metalu w piecu bez spadku temperatury.
Do pieca ładuje się paliwo (koks) na przemian ze wsadem metalowym i topnikiem. W 1h może przetopić 6-8 wsadów, może pracować 4-10h. Wytapia się w nim ok. 95% ogólnej produkcji żeliwa.
METODA WYTAPIANYCH MODELI:
Stosowana w produkcji odl. precyzyjnych.
Wykonane wcześniej modele woskowe montuje się z woskowym układem wlewowym a następnie zalewa się gipsem lub kilkoma warstwami cienkiej masy ceramicznej. Modele wytapia się (usuwa) w specjalnych piecach lub w gorącej wodzie. Formę suszy się i wygrzewa, po czym wypala się w temp, ok. 800oC. Forme zalewa się grawitacyjnie z wykorzystaniem siły odśrodkowej. Tą metodą uzyskuje się odlewy z dużą dokładnością wymiarową i gładkiej powierzchni.
KRZEPNIĘCIE RÓWNOCZESNE:
W warunkach rzeczywistych występuje rzadko gdyż na granicy metal-forma występuje przechłodzenie metalu
ODLEWANIE ODŚRODKOWE:
Odlew. do form wirujących, przeważnie metalowych. Przez działanie siły odśrodkowej, wywołanej obrotem formy, metal wprowadzony do formy jest dociskany do ścian i szybko krzepnie. Formy można obracać wokół osi poziomej (tuleje, wały, rury), pionowej lub nachylonej.
PIEC ŁUKOWY:
Źródłem ciepła jest łuk elektryczny tworzący się między elektrodami grafitowymi i wsadem metalowym
KRZEPNIĘCIE KIERUNKOWE:
Zasadą jest krzepnięcie od ścianki cienkiej do grubej. Przy opracowaniu technologii formy należy przewidzieć doprowadzenie metalu do najgrubszej ścianki odlewu. Tego typu krzepnięcie jest preferowane dla stopów o dużym skurczu. W obszarach najpóźniej krzepnących powstają nieciągłości, które eliminuje się przez projektowanie zasilaczy. Krzepnięcie kier. sprzyja powstawaniu skupionej jamy skurczowej (powstaje w miejscu najpóźniej krzepnącym.
ODLEWANIE WCISKOWE:
Do cienkościennych odlewów płytowych. Składa się z dwóch foremników. Po zalaniu urządzenia metalem ruchomy foremnik porusza się ze stałą prędkością w strone foremnika nieruchomego w celu odwzorowania wnęki formy.
BUDOWA ELEKTRODY:
Rdzeń elektrody i otulina
elektrody (topnik). Topnik ulega częściowemu stopieniu dając warstwę żużla ochraniającego spoinę.
BUDOWA ZŁĄCZA SPAWANEGO:
Złącze spawane składa się z materiału przetopionego (spoiny) i materiału, który podczas spawania uległ nagrzaniu (strefa wpływu ciepła. Spoina charakteryzuje się budową dendrytyczną.
SPAWANIE ALUMINOTERMICZNE:
Podczas spawania źródłem ciepła jest reakcja aluminotermiczna. W niej aluminium odbiera tlen od tlenków żelaza tworząc tlenek aluminium i czyste żelazo (Fe2O3 + 2Al Al.2O3 + 3Fe + ciepło). Reakcja silnie egzotermiczna (ok. 2500 0C). Płynny i silnie przegrzany metal służy do stapiania i łączenia elementów ze stopów żelaza.
POZYCJE SPAWANIA:
Poz. Spaw. Określa położenie przedmiotu spawanego. Podolna pozycja jest najdogodniejsza. Najtrudniejsza jest pułapowa.
Podolna, naścienna, półapowa, pionowa, podolna korytkowa,