Organ autonomiczny - mózg, jego naturalnym działaniem jest przetwarzanie informacji, jego kluczowym elementem jest rozumienie - odnośnie znaczeń, oparte jest na analizie znaczeń.

Znaczenie - nasz mózg jest egoistyczny pod kątem własnego ja podejmuje decyzje, co dla mnie istotne, co dla mnie ważne, co nieważne, co przydatne, nieprzydatne, co ciekawe, nieciekawe, co typowe, zaskakujące, wymagające wyjaśnienia czy jasne.

Mózg z otoczenia wyłapuje wszystko bez udziału świadomości.

Co się dzieje z uwagą osoby uczącej się?

Uwaga - działanie poznawcze, które pozwala się skupić, uwaga nie jest całkowicie od nas zależna. Dojrzałość dziecka potrafi skupiać uwagę, im mniej elementów będzie, tym mózg będzie miał mniejszą uwagę. Kiedy cechy pojawią się te na ' nie ' układ limbiczny zostaje wyłączony.

Jak mózg ocenia w sposób subiektywny?

1. Dotychczasowe doświadczenie indywidualne, nieważne staje się wtedy kiedy nie mam do czego tego przyczepić.

- Co się dzieje gdy coś jest ważne.

- Zaczyna się przetwarzanie.

- Budzą się relacje co z tym zrobić, do czego to doczepić gdy już jakąś wiedzę mamy, dzieje się to w sposób autonomiczny, skutek przebiegu dochodzi do świadomości, zaczynamy budować wiedzę osobistą u podstaw leży informacja, która nie ma znaczenia, co tkwi w nas, zastanawiamy się, tę informację mogę połączyć.

- Zaczynamy współpracować z mózgiem, uświadamiać gdzie podążają nowe informacje, świadomość zostaje włączona, fizjologiczne podstawy konstruktywizmu, wiedzy nie można nikomu przekazać, można przekazać wiadomości w nadawaniu znaczenia nowym treściom, nie można nikogo wyręczać, można ułatwić lub utrudnić, dobór treści do konstrukcji jest zawsze subiektywny, gdybym zajrzała do notatek to bym takie znalazła ułatwienia.

- Wielokanałowe pozyskiwanie informacji ( próbować pokonać inne znaczenie - przyjaźniejsze dla mózgu )

- Samodzielne tworzenie zadań ( zadania zewnątrzpochodne, zadane ) tworzenie zadań na bazie informacji ( tworzenie zadań, kładzenie nacisku na relacje między informacjami a nie nad treścią )

- Manipulowanie informacjami w różnych treściach.

W jakich warunkach możemy uzyskać największą subiektywność mózgu.

- Zadanie umożliwiało różnorodną aktywność.

- W różnych działaniach wykorzystać daną informację.

- Narządem, który stymuluje aktywność mózgu na ręce ( coś istotne to zaczyna się gestykulacja - nie wiemy tego )

Z pracą mózgu - dzieci powinny najwięcej pracować rękami, konstruować - szerzej aktywować mózg, mózg lepiej pracuje.

Zapamiętywanie.

* Nasze mózgi nie zapisują szczegółowo otaczającego świata, zapisują tylko szczególne nasycone znaczeniem.

* Nasz mózg abstrahuje z otoczenia reguły i zasady, wszystko co może się przydać, uczymy się przez przetwarzanie przykładów, im więcej przykładów, na podstawie przykładów sami tworzymy zasady, czas trwania jest indywidualny, indywidualne procesy uczenia się mają odmienny charakter, dopasowywanie wiadomości uczących się, poziom indywidualny.

* Podatność na uczenie się - liczba potrzebnych powtórzeń do ujawnienia się zasady jest bardzo indywidualna.

- Niezbędny do zrozumienia poziom ogólności, szczegółowości im mniejsza podatność na na uczenie się tym większa musi być szczegółowość przetwarzanie zadania, musimy to rozłożyć na bardziej szczegółowe.

02.04

Nauczyć się - osiągnięcie pewnego stopnia kompetencji ( funkcjonowanie w świecie )

Nauczanie jest intencjonalne ( dążenie do tego by wspierać u kogoś ten proces - to jest istota nauczania ) ma charakter kontekstowy ma inny charakter kulturowy.

Jakie kompetencje będziemy wspierać

Co, jak, kiedy, po co, dlaczego. Kiedy - wtedy, kiedy dziecko jest w fazie najbliższego rozwoju możemy dać zadanie do samodzielnego wykonania.

Podstawa programowa.

- Ukierunkowane opanowane przez dziecko umiejętności.

- Kompetencje instrumentalne ( kod werbalny w języku pisanym, operowanie podstawowym kodem matematycznym )

Jakie kompetencje.

- W zgodzie z ludźmi i przyrodą ( ściągnąć podstawę programową z MEN-u )

Cele kształcenia z podstawy programowej edukacja wczesnoszkolna.

Celem edukacji jest wspomaganie dziecka w rozwoju intelektualnym, emocjonalnym, społecznym, etycznym, fizycznym i estetycznym.

Kompetencje w czasie nauczania mają narastać - narastanie kompetencji czytania, dzielenie na samogłoski, spółgłoski itp.

Proces nauczania kompetencji może być odmienny.

Kompetencja komunikacji.

- Składa się z wielu kompetencji.

1) Funkcjonowanie w okresie wspólnego zaangażowania

2) Posługiwanie się kodem werbalnym, odkodowanie intencji nadawcy.

3) Rozumienie znaczeń ( to samo słowo, obciążenie może zawierać różne znaczenie kulturowe kontekstu )

4) Funkcjonowanie w parze przyległej ( są ze sobą związane, ktoś zadaje pytanie - parą będzie odpowiedź, kwestie ustosunkowania się potwierdzać lub zaprzeczać )

09.04

1. Propozycje co ja jako nauczyciel będę robiła w takiej sytuacji ( dokładnie opisać ) - jakie pytania będę zadawać dzieciom, na co będę zwracała uwagę u dzieci jak one coś robią.

2. Mamy 3 obszary wiedzy, które w nas dorosłych funkcjonują :

- Wiedza osobista ( nasza wiedza ), wiedza kolektywna, ponad indywidualna ( w procesie społecznym, silny charakter kulturowy, wiedza intersubiektywna ma charakter zdroworozsądkowy, możliwe występowanie różnic kulturowych, mniej sprecyzowane.

- Przeszkoda epistemiologiczna, każdemu poznaniu nowych towarzyszy opór starych treści, tej przeszkody nie można pominąć im większy opór starej wiedzy tym większy nakład do nowej wiedzy.

My zawsze poznajemy w obszarze wiedzy osobistej.

1. Skąd bierzemy informacje i na ile je przestrzegamy.

2. Część informacji przepada ( co możemy zrobić by notować jak najwięcej ) - jak dziecko rozwiązuje dane zadanie.

3. Co możemy zrobić z doświadczeniami, które się nie zgadzają z wiedzą osobistą ( odporność na informacje niezgodne z wiedzą ) odporność na sytuację dysonansu, przyjęcie założenia, że świat jest nieprzejrzysty, bardziej złożony.

4. W trakcie pojawiania się nowych informacji, pojawia się tendencja do znanych, dokonujemy manipulacji - informację nową przetwarzamy na znaną.

5. Istotą jest refleksja, nie mamy stałych warunków działań, nasze zachowanie jest uzależnione od interakcji, ten sposób buduje wiedzę osobistą i nauczyciela, realizowany jest do badania własnej praktyki.

Traktowanie sytuacji interakcyjnej jako nową ( postrzegamy sytuację jaką ona jest, dalej dążymy do wytworzenia nowej sytuacji )

-> patrzymy na efekt. Wiedza ta pozwala na odmienne poznawanie.