PS na rynku finansowym W5/30/10/2012

Obligacje	Kredyt
Kwalifikacja w bilansie
Wykazywane w odrębnych pozycjach pasywów w „Zobowiązaniach długoterminowych” lub „Zobowiązaniach krótkoterminowych”
Procedura pozyskiwania kapitału
Wszelkie formalności dokonywane są przez agenta emisji	Konieczność przejścia przez procedury bankowe
Wymagane zabezpieczenia
O stopniu zabezpieczenia decyduje sam emitent	Nierzadko wymagane jest zabezpieczenie stanowiące więcej niż 100% wartości kredytu
Możliwość wyboru warunków
W większości ustalane przez emitenta	Warunki są prawie zawsze dyktowane przez bank
Obciążenie finansowe związane z obsługą
Warunki są ustalane przez emitenta	Zazwyczaj spłaty w okresach miesięcznych
Możliwość spłaty przed terminem
Jest możliwa bez ponoszenia dodatkowych kosztów	Na ogół wiąże sięz dodatkowymi kosztami
Dodatkowe możliwości
Wzrost znaczenia spółki, reklama	Brak

Cel dokonywania wycena obligacji

Celem wyceny obligacji jest określenie jej tzw. Wartości bieżącej (rynkowej), a następnie porównanie tej wartości do wartości nominalnej (ceny wykupu), albowiem jej poziom może być zawyżony (przewartościowany) lub zaniżony (niedowartościowany).

Natomiast wartość emisyjna obligacji stanowi jej cenę, według której emitent sprzedaje obligacje.

Wartość bieżąca (rynkowa) obligacji, podobnie jak i innych instrumentów finansowych jest oparta na wartości obecnej przyszłych przepływów pieniężnych związanych z posiadaniem tej obligacji.

Przepływy pieniężne w przypadku obligacji składają się z regularnych płatności odsetek w okresie ważności obligacji oraz zwrotu pożyczonego kapitału w dniu wykupu obligacji.

Wycena obligacji, podobnie jak wielu innych instrumentów finansowych jest przeprowadzana metodą dochodową.

Wartość bieżąca obligacji zwykłej – ze wzoru wynika, że wartość obligacji równa się wartości dochodów, które będą uzyskane w okresie posiadania obligacji, zdyskontowanych w dniu jej wyceny

$$W_{\text{o\ }} = \ \sum_{t = 1}^{n}{\frac{E_{n}}{{(1 + r)}^{n}} =}\frac{E_{1}}{{(1 + r)}^{1}} + \frac{E_{2}}{{(1 + r)}^{2}} + \ldots + \frac{E_{n}}{{(1 + r)}^{n}}$$

Gdzie: W_o - wartosc bieżąca obligacji, n – liczba okresów odsetkowych, E_n – dochód z obligacji otrzymywany w n-tym okresie, składający się z odsetek kuponowych oraz wartości nominalnej obligacji w dniu wykupu, r – stopa dyskontowa, będąca wymaganą stopą dochodu przez inwestora

Wycena obligacji zero kuponowych

Z punktu widzenia obliczeń wycena obligacji zero kuponowych jest najprostsza, gdyż w tym przypadku nie występują odsetki

$$W_{O} = \frac{\text{WN}}{{(1 + r)}^{n}}$$

Gdzie: WN – wartość nominalna, r – stopa procentowa, będąca wymaganą stopą dochodu przez inwestora (stopa dyskontowa)

Wyznaczanie odsetek od obligacji

$$O = W_{n} \times \frac{r_{O}}{n}$$

Gdzie: O – odsetki od obligacji, W_n – wartość nominalna obligacji, n – częstość wypłaty w ciągu roku, r_O – oprocentowanie obligacji

Stopa zwrotu z obligacji

$$R_{O} = \frac{O + \frac{W_{n} - W_{r}}{n \times t}}{\frac{W_{n} + W_{r}}{2n}}$$

Gdzie: R_O – stopa zwrotu z obligacji, O – odsetki od obligacji, W_n – wartość nominalna, W_r – wartość rynkowa, n – częstość wypłaty odsetek w ciągu roku, t – liczony w latach termin wykupu obligacji

Rentowność inwestycji polegającej na zakupie obligacji na rynku wtórnym

$$d = \frac{C_{S} - C_{Z}}{C_{Z}} \times \frac{360}{T}$$

Gdzie: d – rentowność obligacji, C_S – cena sprzedaży, C_Z – cena zakupu, T – liczba dni posiadania obligacji

Leasing jako źródło finansowania inwestycji przedsiębiorstw

Leasing stanowi przede wszystkim formę finansowania inwestycji, skupiająca w sobie zarówno cechy umowy dzierżawy, jak i kredytu. Z jednej strony, korzystającemu (leasingobiorcy) przysługuje prawo do używania towarów nie będących jego własnością, z drugiej natomiast korzystający dokonując płatności za używanie przedmiotu leasingu spłaca jednocześnie jego wartość.

Poszukać na stronie ZWIĄZKU POLSKIEGO LEASINGU tabelki – różnice między leasingiem operacyjnym a finansowym.