Anatomia i cytologia

U skrzypów występuje nowe w stosunku do poprzednich klas zróżnicowanie tkanki przewodzącej polegające na wyodrębnieniu się pojedynczych wiązek sitowo-naczyniowych. Obok dotychczas spotykanych wiązek przewodzących tj. promienistej i koncentrycznej pojawia się nowy typ – wiązka kolateralna, w której partia sitowa(leptom) leży na zewnątrz od partii naczyniowej(hadrom). Wiązki te zbudowane są z komórek sitowych i miękiszu sitowego(leptom) oraz cewek i miękiszu (hadrom). W partii naczyniowej, zbudowanej z nielicznych cewek, w czasie rozwoju najstarsze części hadromu zanikają, a w miejsce ich tworzy się przestwór międzykomórkowy, tzw. kanał karynalny; nieliczne cewki pierścieniowe lub spiralne zachowują się po bokach kanału i partii sitowej. W sporofilach wyst. wiązki koncentryczne(hadrocentryczne), a w korzeniach wiązka promienista. Wiązki przewodzące w pędach skrzypów tworzą na przekroju poprzecznym pierścień otaczający rdzeń, najczęściej pusty(rdzeniowy kanał centralny), a od zewnątrz są otoczone endodermą. W warstwie korowej pędów i korzeni znajdują się duże przestwory powietrzne, tzw. kanały walekularne, ułożone na przekroju poprzecznym w pierścień.