Podstawy Prawoznawstwa wykład dn. 29/01/2014

Derywacyjna koncepcja wykładni prawa

Cechy charakterystyczne tej koncepcji :

# Odtworzenie z przepisów prawnych norm postępowania wraz z ich percepcją

# Koncepcja normatywna

# Koncepcja uniwersalistyczna

# Koncepcja sensualistyczna

KONCEPCJA NORMATYWNA – wskazuje zespól reguł interpretacyjnych postulowanych, zalecanych czy narzucanych do stosowania, a podbudowanych lub skomentowanych twierdzeniami o zachowaniach się interpretacyjnych lub o właściwościach tekstów prawnych, lub o stopniu społecznej akceptacji tych reguł.

KONCEPCJA UNIWERSALISTYCZNA – formułuje reguły, które mają być skuteczne zarówno dla wykładni doktrynalnej, jak i dla wykładni realizowanej w praktyce stosowania prawa.

KONCEPCJA SENSUALISTYCZNA – interpretacji podlegają wszystkie wyrażenia bez względu na stan świadomości percepcyjnej podmiotu stykającego się z tekstem

11 dyrektyw ogólnych wykładni derywacyjnej

( czyli 11 zasad jak należy czytać treść tekstów prawnych )

Dyrektywa 1 – procesowi wykładni należy p oddać każdy przepis prawny w celu zrozumienia go ( ustalenia treści niezależnie od stopnia jego rozumienia prima facie )

Dyrektywa 2 – każdą decyzję kończącą wykładnię i decyzje kończące poszczególne fragmenty wykładni należy uzasadnić

Dyrektywa 3 – na wstępie wykładni należy określić moment interpretacyjny ( „Mi”), do którego odnosi się aktualności obowiązywania i kształtu słownego przepisu interpretowanego

Dyrektywa 4 – („ Mi”) przepisu uzupełniającego ( i modyfikującego ) powinien być zgodny z „Mi” przepisu zrębowego ( i centralnego )

Dyrektywa 5 – dla oficjalnego ustalenia „Mi” należy korzystać z tekstu prawnego opublikowanego w oficjalnym publikatorze prawnym

Dyrektywa 6 – nieoficjalne publikacje przepisów prawnych można traktować wyłączne jako środek pomocniczy – wymagają weryfikacji

Dyrektywa 7 – dla oficjalnego ustalenia MI należy korzystać z ogłoszonego tekstu jednolitego

Dyrektywa 8 – tekst ujednolicony należy traktować jako środek pomocniczy

Dyrektywa 9 – w toku wykładni należy pomocniczo korzystać z zasad legislacji, zwłaszcza z zasad techniki prawodawczej

Dyrektywa 10 – należy pomocniczo uwzględnić dokonania doktryny w przypadku pełnej zgodności należy potraktować je jako aktualnie wiążące

Dyrektywa 11 – w toku interpretacji należy w sposób wiążący uwzględniać dyrektywy wprost dotyczące interpretacji albo liczenia się z cudzymi decyzjami interpretacyjnymi ( w wyznaczonym zakresie ), jeśli dyrektywy te mają charakter norm prawnie obowiązujących

Tekst jednolity – sporządzony przez upoważniony do tego organ i urzędowo ogłoszony tekst aktu normatywnego ze wszystkimi zmianami, które zostały wprowadzone do tego tekstu przez prawodawcę do momentu ogłoszenia tekstu jednolitego albo jakiegoś innego momentu, który wskazuje organ ogłaszający tekst.

Tekst ujednolicony - tekst, w którym naniesiono zmiany dotyczące danego aktu normatywnego, ale sporządzony przez podmiot/podmioty, które nie są do tego upoważnione. Nie mają charakteru urzędowego, nie są tekstami autentycznymi. ( np. program lex )

Fazy Wykładni

1. Porządkująca – nie musi poprzedzać kolejnych faz wykładni; może wystąpić również w fazie rekonstrukcyjnej, Faza ta polega na:

1. Ustaleniu aktualności obowiązywania przepisu interpretowanego w momencie interpretacyjnym

2. Ustaleniu kształtu słownego w momencie interpretacyjnym

1. Rekonstrukcyjna – rozpoczyna merytoryczną pracę nad zrozumieniem danego przepisu sprowadza się do odnalezienia wszystkich elementów syntaktycznych normy

2. Percepcyjna – faza ta zawsze występuje po fazie rekonstrukcyjnej; sprowadza się do ustalenia znaczenia normy

W fazie percepcyjnej wykładni stosuje się następujące reguły :

1. Sprawdzamy czy w tekście prawnym jest definicja prawna, jeśli jest definicja – przyjmujemy znaczenie

2. Jeśli nie ma definicji prawnej sprawdź czy jest związanie cudzą decyzją interpretacyjną

3. Jeśli nie ma to odwołaj się do języka prawniczego

4. Jak zawiodły cię 3 pierwsze to odwołaj się do słownika języka polskiego

Wykładnia funkcjonalna spełnia cztery funkcje

1. Wyboru między dopuszczalnymi rezultatami wykładni językowej

2. Potwierdzenia wyników wykładni językowej – interpretator uzyskał normę jednoznaczną, ale stosuje reguły funkcjonalne aby wskazać że rezultat wykładni językowej był poprawny

3. Niezbędne uzupełniania rezultatów wykładni językowej

4. Korygowania rezultatu wykładni językowej