Prawo II zagadnienia na egzamin (21.06.2013)

1. 1.Przedmiot i zakres prawa gospodarczego (źródła, metody regulacji).

2. 2.Pojęcie przedsiębiorcy, firmy, zasady prowadzenia, prawa i obowiązki.

3. 3.Podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej.

4. 4.Podmiot gospodarczy i para gospodarczy.

5. 5.Prokury.

6. 6.KSR i CEIDG.

7. 7.Indywidualne i zbiorowe prowadzenie działalności gospodarczej.

8. 8.Podstawowe informacje i rodzaje umów w obrocie gospodarczym.

1. Prawo gospodarcze-to ogół norm prawnych dotyczących funkcjonowania gospodarki oraz stosunków gospodarczych między osobami fizycznymi i prawnymi jako jego podmiot gospodarczy reguluje ono ustrój podmiotów gospodarczych.

Przedmiotem prawa gospodarczego są sprawy dotyczące przedsiębiorców, ich organizacji i prowadzonej przez nich działalności .

Źródłami prawa gospodarczego są:
- Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej
- KC ( Kodeks Cywilny )
- KSH ( Kodeks Spółek Handlowych )
- Prawo upadłościowe
- Prawo o postępowaniu układowym
- Ustawa o PP ( Przedsiębiorstwach Państwowych )
- Ustawa prawo spółdzielcze
- Konstytucja RP
- Ustawa o stowarzyszeniach
- Ustawa o fundacjach
- Inne

1. Przedsiębiorca-w polskim systemie prawa podmiot, który prowadzi we własnym imieniu działalność gospodarczą (art. 43¹ k.c.; art. 4 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej). Uważa się także za niego wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

Firma-Zgodnie z definicją legalną zawartą w Kodeksie cywilnym firmą jest imię i nazwisko osoby fizycznej oraz nazwa osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej. Kodeks cywilny w artykułach od 43² do 43¹⁰ zawiera podstawowe informacje dotyczące firm.

Zasady prowadzenia działalności gospodarczej-Zasady podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej zostały określone w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Znalazły się w niej zapisy dotyczące procedur związanych z podejmowaniem, prowadzeniem, zawieszaniem i zamykaniem działalności gospodarczej.

• Zgodnie z ww. ustawą działalność gospodarcza to zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie kopalin ze złóż także działalność zawodowa wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.
  Podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa.

• Wykonywanie niektórych rodzajów działalności gospodarczej wiąże się z koniecznością uzyskania koncesji, licencji, zezwolenia lub wpisu do rejestru działalności regulowanej. Dotyczy to na przykład: prowadzenia stacji benzynowej, sprzedaży alkoholu, założenia szkoły nauki jazdy, transportu osób i rzeczy itp. 

• Przedsiębiorcy zobowiązani są do wykonywania działalności gospodarczej na zasadach uczciwej konkurencji i poszanowania dobrych obyczajów oraz słusznych interesów konsumentów.

• Przedsiębiorca wpisany do rejestru przedsiębiorców albo ewidencji jest obowiązany umieszczać w oświadczeniach pisemnych, skierowanych w zakresie swojej działalności do oznaczonych osób i organów, numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz posługiwać się tym numerem w obrocie prawnym i gospodarczym. Identyfikacja przedsiębiorcy w poszczególnych urzędowych rejestrach następuje na podstawie numeru identyfikacji podatkowej (NIP).

Prawa i obowiązki przedsiębiorcy (według KC (Kodeksu Cywilnego):

Obowiązki przedsiębiorcy :

Przedsiębiorca wpisany do rejestru przedsiębiorców albo ewidencji jest obowiązany umieszczać w oświadczeniach pisemnych, skierowanych w zakresie swojej działalności do oznaczonych osób i organów, numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz posługiwać się tym numerem w obrocie prawnym i gospodarczym. Przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą na zasadach uczciwej konkurencji i poszanowania dobrych obyczajów oraz słusznych interesów konsumentów. Przedsiębiorca jest obowiązany spełniać określone przepisami prawa warunki wykonywania działalności gospodarczej, w szczególności dotyczące ochrony przed zagrożeniem życia, zdrowia ludzkiego i moralności publicznej, a także ochrony środowiska. Przedsiębiorca jest obowiązany zapewnić, aby czynności w ramach działalności gospodarczej były wykonywane bezpośrednio przez osobę legitymującą się posiadaniem uprawnień zawodowych - jeżeli przepisy szczególne nakładają obowiązek posiadania odpowiednich uprawnień zawodowych przy wykonywaniu określonego rodzaju działalności gospodarczej Przedsiębiorca wprowadzający towar do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany do zamieszczenia na towarze, jego opakowaniu, etykiecie, instrukcji lub do dostarczenia w inny, zwyczajowo przyjęty sposób, pisemnych informacji w języku polskim: określających firmę przedsiębiorcy i jego adres, umożliwiających identyfikację towaru. Jeżeli przedsiębiorca oferuje towary lub usługi w sprzedaży bezpośredniej lub sprzedaży na odległość za pośrednictwem środków masowego przekazu, sieci teleinformatycznych lub druków bezadresowych, jest on obowiązany do podania w ofercie co najmniej następujących danych: firmy przedsiębiorcy, numeru identyfikacji podatkowej (NIP), siedziby i adresu przedsiębiorcy. Przedsiębiorca dokonuje lub przyjmuje płatności związane z wykonywaną działalności gospodarczej za pośrednictwem rachunku bankowego. Prawa przedsiębiorcy : Prawo zatrudnienia personelu kluczowego. Przedsiębiorca prowadzący działalność w innym kraju UE ma prawo zatrudniać pracowników z własnego kraju, przy czym dotyczy to przede wszystkim tzw. personelu kluczowego, a mianowicie: personelu kierowniczego – dyrektorów, kierowników działów lub sekcji, personelu pełniącego funkcje nadzorcze i kontrolne, osób uprawnionych do podejmowania decyzji kadrowych tj. m. in. zatrudniania i zwalniania pracowników, osób z rzadko spotykanymi, wysokimi, specjalistycznymi kwalifikacjami. Prawo wjazdu i pobytu. Według Dyrektywy Rady UE nr 73/184 odnosi się ono do pracowników samodzielnych, którzy osiedlili się (lub zamierzają się osiedlić) w innym kraju Unii w celu prowadzenia działalności gospodarczej lub świadczenia usług, a także do ich małżonków, dzieci poniżej 21 roku życia oraz krewnych wstępnych (rodzice, dziadkowie) i zstępnych (dzieci, wnuki) będących na ich utrzymaniu. Przedsiębiorcy mają również prawo do karty pobytu ważnej 5 lat, odnawialnej bez dodatkowych formalności. Prawo nabycia na własność, dzierżawienia i wynajmowania nieruchomości. Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską gwarantuje przedsiębiorcy prawo zakupu budynków lub gruntu, z pewnymi ograniczeniami w przypadku ziemi rolnej, w innym państwie. Każde państwo przyjmujące ma jednak prawo zastosować wobec przedsiębiorcy z innego kraju Unii swoje przepisy dotyczące lokalizacji zakładu np. ze względu na rodzaj prowadzonej przez niego działalności. Prawo do wolnego wyboru miejsca i formy  prowadzenia działalności gospodarczej. Każdy przedsiębiorca może swobodnie wybierać formę prowadzonej działalności. W praktyce jednak niektóre państwa przyjmujące, mając na uwadze np. ochronę rodzimego konsumenta towarów lub usług, uzależniają prowadzenie na swoim terenie określonych rodzajów działalności od założenia przedsiębiorstwa określonego rodzaju (np. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna). Podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej. Zakładanie i rejestracja nowo powstałej działalności gospodarczej: Pierwszy etap: Zakładanie i prowadzenie działalności gospodarczej Aby osoba fizyczna mogła rozpocząć działalność gospodarczą powinna uzupełnić i złożyć wniosek o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG). Wraz z wnioskiem o wpis do CEIDG składa się oświadczenie o braku orzeczonych - wobec osoby, której wpis dotyczy – zakazów, pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Wniosek ten stanowi jednocześnie zgłoszenie do ZUS/KRUS, GUS oraz naczelnika urzędu skarbowego. Złożenie wniosku w trybie anonimowym wymaga wizyty w Urzędzie Gminy w ciągu 7 dni od daty wypełnienia wniosku w celu potwierdzenia tożsamości. Urzędnik odnajduje wniosek w CEIDG po kodzie wniosku, drukuje i przedkłada wnioskodawcy do podpisania. W takim przypadku dniem złożenia wniosku jest dzień, w którym wnioskodawca podpisał wniosek w Urzędzie Gminy. Drugi etap: Wybór rodzaju księgowości Opcje: prowadzenie księgowości samodzielnie, zlecenie zewnętrznej firmie – jest to wydatek rzędu 150-500 zł miesięcznie, skorzystanie z rozwiązania mieszanego samodzielnie i z księgowym skorzystanie z usług licencjonowanego Biura Rachunkowego – od 70 zł miesięcznie. Trzeci etap: Udanie się do Urzędu Skarbowego Urząd Skarbowy odwiedzamy w celu: rejestracji do podatku VAT poprzez złożenie VAT-R oraz uiszczenie opłaty w wysokości 170 zł, opłatę za złożenie VAT-R uiszcza się w Urzędzie Miasta bądź Gminy. Czwarty etap: Odbiór numeru REGON Numer REGON zostanie nadany przez GUS i przesłany na adres e-mailowy wskazany we wniosku w ciągu 7 dni roboczych od momentu rejestracji wniosku CEIDG-1. Piąty etap: Udanie się do placówki ZUS W ciągu siedmiu dni od daty rozpoczęcie działalności gospodarczej należy udać się do ZUS, celem wybrania odpowiednich składek. Przedsiębiorca zgłasza, jakie składki będzie za siebie odprowadzał na drukach ZZA (tylko ubezpieczenie zdrowotne) lub ZUA (ubezpieczenie społeczne i zdrowotne). Szósty etap: Założenie rachunku bankowego z którego będzie korzystać firma O założeniu rachunku bankowego należy poinformować Urząd Skarbowy na druku CEIDG. Siódmy etap: Uzupełnienie i ponowne złożenie wniosku CEIDG-1 W dowolnym Urzędzie miasta/gminy składamy wniosek o zmianę wpisu w centralnej ewidencji i informacji działalności gospodarczej uzupełniony o : numer firmowego rachunku bankowego – zostanie przesłany do Urzędu Skarbowego i ZUS, podmiot prowadzący dokumentację rachunkową wnioskodawcy oraz adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej wnioskodawcy. Podmiot gospodarczy-obecnie termin kolokwialny wywodzący się z przepisów prawa wynikających z ustawy o działalności gospodarczej z 1988 roku. Ma za zadanie określać każdego uczestnika działalności gospodarczej, jak m.in. osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą, przedsiębiorstwa państwowe, spółdzielnie oraz spółki osobowe bądź kapitałowe. Podmiot para gospodarczy- podmiot, który poza swoją statutową działalnością prowadzi działalność gospodarczą np. partia polityczna (organizacja dążąca do zdobycia i utrzymania władzy. Podstawą finansowania partii politycznych są składki członkowskie. Partia polityczna może zakładać spółki, ale nie może być jednym wspólnikiem (musi być jeszcze jakiś wspólnik). Prokura-specjalny rodzaj pełnomocnictwa dla osoby fizycznej posiadającej pełną zdolność do czynności prawnych (prokurenta), którego udzielić może każdy przedsiębiorca podlegający wpisowi do rejestru przedsiębiorców (w Krajowym Rejestrze Sądowym). Prokura upoważnia do dokonywania czynności (sądowych i pozasądowych) związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Z czynności tych wyłączone jest zbywanie i obciążanie przedsiębiorstwa i nieruchomości, co do których konieczne jest pełnomocnictwo szczególne. Rodzaje prokury- prokura samodzielna (samoistna)-prokurent działa samodzielnie prokura łączna- dla dokonania czynności prawnej konieczne jest współdziałanie wszystkich prokurentów. W praktyce funkcjonuje także, zaakceptowana przez Sąd Najwyższy, prokura łączna nieprawidłowa, która polega na tym, że dla dokonania czynności konieczne jest współdziałanie prokurenta z inną osobą, która prokurentem nie jest (np. z członkiem zarządu, wspólnikiem) prokura oddziałowa- zakres umocowania prokurenta ograniczony jest do zakresu spraw wpisanych do rejestru oddziału przedsiębiorstwa. Krajowy Rejestr Sądowy (KRS) – rodzaj rejestru publicznego prowadzony przez wybrane sądy rejonowe i Ministerstwo Sprawiedliwości. Rejestr przedsiębiorców - tu wpisuje się w szczególności: spółki jawne, spółki partnerskie, spółki komandytowe, spółki komandytowo-akcyjne, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjne, spółdzielnie, przedsiębiorstwa państwowe, jednostki badawczo-rozwojowe, przedsiębiorców tzw. zagranicznych, towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych, inne osoby prawne jeżeli wykonują działalność gospodarczą i podlegają obowiązkowi wpisu do rejestru stowarzyszeń i fundacji, oddziały przedsiębiorstw zagranicznych działających na terytorium Polski, i inne z mocy prawa, jak np. instytucje gospodarki budżetowej. KRS pełni dwie zasadnicze funkcje: informacyjną i legalizacyjną. Funkcja informacyjna polega na tym, że KRS stanowi ogólnopolską bazę danych o podmiotach uczestniczących w obrocie gospodarczym. Funkcja legalizacyjna polega na tym, że dopiero wpis do rejestru pozwala na dokonywanie dalszych czynności prawnych (często jest to jednoznaczne z uzyskaniem osobowości prawnej). Na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości od 2012 działa wyszukiwarka podmiotów zarejestrowanych w Krajowym Rejestrze Sądowym, dzięki której można bezpłatnie wygenerować elektroniczny dokument (w formacie PDF) Centralnej Informacji KRS odpowiadający aktualnemu odpisowi z rejestrów przedsiębiorców i stowarzyszeń. Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej (skrótowo i poprzednio - ewidencja działalności gospodarczej, oficjalny skrót CEIDG)– prowadzony w systemie teleinformatycznym przez ministra właściwego do spraw gospodarki spis przedsiębiorców będących osobami fizycznymi. Indywidualne prowadzenie działalności gospodarczej jako osoba fizyczna- Prowadzenie działalności gospodarczej na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej dotyczy działalności wykonywanej w oparciu o własny majątek. Zbiorowe prowadzenie działalności gospodarczej jako spółka- rodzaj działalności osób fizycznych lub prawnych oparty na umowie albo statucie, a mający zazwyczaj na celu prowadzenie działalności gospodarczej. Jako spółkę określa się wiele różnych instytucji prawa, mających ze sobą niewiele wspólnego poza nazwą. Spółki systematyzuje się najczęściej według gałęzi prawa, która je reguluje. Wyróżnia się spółki: SPÓŁKI PRAWA HANLDOWEGO Spółki osobowe: Spółka jawna(osobowa spółka prowadząca przedsiębiorstwo pod własną firmą i niebędąca inną spółką handlową. Spółka jawna ma ułomną osobowość prawną) Spółka partnerska(spółkę partnerską tworzą wspólnicy (partnerzy) w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą.) Spółka komandytowa(spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której za zobowiązania spółki wobec wierzycieli odpowiada w sposób nieograniczony co najmniej jeden wspólnik (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika jest ograniczona (komandytariusz)) Spółka komandytowo-akcyjna(spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której za zobowiązania spółki wobec wierzycieli co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem. Akcjonariusz nie odpowiada za zobowiązania spółki.)) Spółki kapitałowe: Spółka akcyjna(rodzaj powszechnej w gospodarce wolnorynkowej spółki kapitałowej, której forma opiera się na obiegu akcji będących w posiadaniu akcjonariuszy. Kapitał zakładowy składa się z wkładów założycieli, którzy stają się współwłaścicielami spółki.) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością(forma prawna przedsiębiorstw tworzona przez jedną lub więcej osób, zwanych wspólnikami, które odpowiadają za zobowiązania przedsiębiorstwa w ograniczonym zakresie. Spotykana w licznych krajach Europy, w tym w Polsce.) Umowa(kontrakt)-w prawie cywilnym zgodne porozumienie dwóch lub więcej stron ustalające ich wzajemne prawa lub obowiązki. Według bardziej szczegółowej definicji umowa to stan faktyczny polegający na złożeniu dwóch lub więcej zgodnych oświadczeń woli (konsens) zmierzających do powstania, uchylenia lub zmiany uprawnień i obowiązków podmiotów składających te oświadczenia woli. Umowy są zawsze co najmniej dwustronnymi czynnościami prawnymi. Sposoby zawierania umów- oferta i jej przyjęcie negocjacje aukcja i przetarg Rodzaje umów rozumianych przez Polskie Kodeks Cywilny: umowa przedwstępna- umowa, w której jedna lub obie strony zobowiązują się, że zawrą inną umowę, tzw. przyrzeczoną. umowa sprzedaży- umowa cywilna, w której sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę rzeczy w gotówce lub równowartości gotówki. umowa zamiany- rodzaj umowy cywilnoprawnej, w ramach której obie jej strony (zamieniający) zobowiązują się do przeniesienia własności rzeczy na drugą stronę umowy, w zamian za zobowiązanie do przeniesienia własności innej rzeczy. umowa dostawy- jest to rodzaj umowy cywilnoprawnej, w ramach której jedna jej strona – dostawca zobowiązuje się do: wytworzenia rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz dostarczania ich częściami lub co pewien okres umowa kontraktacji- jest to rodzaj umowy cywilnoprawnej, mającej charakter umowy konsensualnej, odpłatnej, wzajemnej i zobowiązującej, przez którą producent rolny zobowiązuje się do wytworzenia i dostarczenia produktów rolnych określonego rodzaju kontraktującemu umowa o dzieło- przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. umowa o roboty budowlane- Jest odmianą umowy o dzieło. Nie oznacza to jednak, że wszystkie kodeksowe postanowienia dotyczące umowy o dzieło można posiłkowo stosować do umowy o roboty budowlane. umowa najmu- umowa, w której wynajmujący zobowiązuje się oddać przedmiot najmu do używania najemcy, na czas oznaczony lub nieoznaczony, w zamian za wynagrodzenie w postaci czynszu płaconego przez najemcę. umowa dzierżawy- polega na udostępnieniu innej osobie prawa lub rzeczy, natomiast (w odróżnieniu np. od pożyczki) nie przenosi własności. Przedmiotem dzierżawy może być tylko rzecz lub prawo przynoszące pożytki. umowa leasingu- w ramach leasingu jedna ze stron umowy (finansujący, leasingodawca) przekazuje drugiej stronie (korzystającemu, leasingobiorcy) prawo do korzystania z określonej rzeczy na pewien uzgodniony w umowie leasingu okres, w zamian za ustalone ratalne opłaty (raty leasingowe). umowa użyczenia- jedna z jej stron (użyczający) zapewnia drugiej stronie (biorący) bezpłatne używanie umówionej rzeczy przez czas określony lub nieokreślony. umowa pożyczki- umowa, w ramach której pożyczkodawca oddaje na własność pożyczkobiorcy pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku, a pożyczkobiorca zobowiązuje się do oddania tej samej ilości pieniędzy lub rzeczy (tego samego gatunku i jakości) po upływie ustalonego w umowie czasu (kc art. 720 par. 1) umowa rachunku bankowego- jest to umowa, przez którą jedna z jej stron – bank zobowiązuje się na czas określony lub nieokreślony, że będzie przechowywała środki pieniężne drugiej strony – posiadacza rachunku bankowego umowa zlecenia- Przedmiotem umowy zlecenia jest wykonanie określonej czynności prawnej (odpłatnie lub nieodpłatnie). umowa agencyjna- przyjmujący zlecenie („agent”) zobowiązuje się do stałego pośredniczenia przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie umowa komisu- jedną z umów cywilnoprawnych, na podstawie której, zleceniobiorca (komisant) zobowiązuje się do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rzecz zleceniodawcy (komitenta), lecz w imieniu własnym umowa przewozu- umowa polegająca na tym, że jedna z jej stron – przewoźnik zobowiązuje się do przewiezienia osób lub rzeczy w ramach działalności własnego przedsiębiorstwa, druga strona – do zapłaty w zamian za to wynagrodzenia. umowa spedycji- umowa polegająca na tym, że jedna z jej stron – spedytor zobowiązuje się do wykonania różnego rodzaju usług związanych z przewozem w ramach działalności własnego przedsiębiorstwa, np. do wysłania lub odbioru przesyłki, druga strona – do zapłaty w zamian za to wynagrodzenia. umowa ubezpieczenia- umowa, na podstawie której ubezpieczyciel, w zakresie działania swojego przedsiębiorstwa, zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. umowa przechowania- Zgodnie z ich brzmieniem przez umową przechowania jedna z jej stron (przechowawca) zobowiązuje się do przechowania w stanie niepogorszonym rzeczy ruchomej drugiej strony umowy (składającego), która tę rzecz w przechowanie oddaje. umowa składu- przez umowę składu przedsiębiorca składowy zobowiązuje się do przechowania, za wynagrodzeniem, oznaczonych w umowie rzeczy ruchomych. umowa spółki umowa poręczenia- jedna strona – poręczyciel - zobowiązuje się wobec wierzyciela, że wykona zobowiązanie dłużnika, gdyby ten ostatni sam go nie wykonał. umowa darowizny- rodzaj umowy nazwanej prawa cywilnego, która ma na celu nieodpłatne przysporzenie obdarowanemu korzyści (wzbogacenie obdarowanego) kosztem majątku darczyńcy. umowa renty- jedna ze stron zobowiązuje się do okresowego świadczenia na rzecz drugiej umówionej kwoty pieniędzy lub ilości rzeczy oznaczonych co do gatunku. umowa adhezyjna- kategoria umów, których najważniejsze warunki określa jeden z kontrahentów, zwykle ekonomicznie silniejszy występujący często w pozycji monopolistycznej, drugi natomiast może je zaakceptować i przystąpić do umowy lub zrezygnować z jej zawarcia. Cechą umów adhezyjnych jest ich powtarzalność, masowość i w zasadzie jednakowa treść. umowa o dożywocie- rodzaj umowy cywilnoprawnej, mocą której jedna ze stron w zamian za przeniesienie na jej rzecz własności nieruchomości zobowiązuje się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie. .