77. Linie widmowe atomu: linie spektralne w widmie emisyjnym i linie w widmie absorpcyjnym (skąd się biorą, na co są dowodem).

Linia spektralna — ciemna lub jasna linia w jednolitym, ciągłym widmie, powstającą wskutek nadmiaru lub deficytu fotonów (w porównaniu z pobliskimi częstotliwościami) w wąskim zakresie częstotliwości.

Linie spektralne są wynikiem oddziaływania pomiędzy układem kwantowym (zazwyczaj atomy, ale czasami też molekuły i jądra atomowe) i fotonami. Kiedy foton ma dokładnie taką energię, by zmienić energetyczny stan układu (w przypadku atomu jest to zazwyczaj zmiana orbity przez elektron), zostaje zaabsorbowany. Wzbudzony pochłonięciem energii układ może wyemitować foton. Emitowany (re-emitowany) foton może mieć taką samą częstotliwość lub może być ona inna. Układ może być też wzbudzony poprzez dostarczenie energii w wyniku zderzeń elementów układu (np. atomów).

Gdy światło przechodzi przez niepobudzony układ (np. chłodny gaz), w zależności od geometrii gazu, źródła fotonów i obserwatora w obserwowanym widmie można zaobserwować linie emisyjne lub linie absorpcyjne

• Jeżeli gaz znajduje się pomiędzy źródłem fotonów i obserwatorem, w wyniku pochłaniania zostanie zaobserwowany spadek w natężeniu światła w częstotliwościach, w których fotony mogą być pochłaniane, jako że re-emitowane fotony będą poruszały się w innych kierunkach niż pierwotne fotony ze źródła. Wtedy powstanie linia absorpcyjna.

• Jeśli obserwator patrzy na taki gaz, ale bez widzenia źródła fotonów, zobaczy on tylko re-emitowane fotony w wąskim paśmie częstotliwości, i wtedy zaobserwuje linie emisyjne.

Widma światła emitowanego przez są czymś w rodzaju dowodow

osobistych pierwiastkow i cząsteczek. Każdy pierwiastek i cząsteczka ma

swoje własne, charakterystyczne widmo. Widma dzielą się na emisyjne,

powstałe gdy pierwiastki emitują światło, i absorbcyjne, związane z

pochłanianiem światła.

76. Nielsa Bohra model atomu wodoru: założenia, wnioski.

75. Studnia potencjału (nieskończona): co wynika z rozwiązania równania Schrödingera w tym przypadku (warunki na energie, funkcje falowe – jakościowo!).