ŚBP

Justyna Gembala

Bezpieczeństwo Wewnętrzne

I rok

Grupa V

Temat: Środki Przymusu Bezpośredniego

Środki przymusu bezpośredniego są to środki przy pomocy, których pracownicy ochrony mogą wymusić zgodnie z prawem zachowanie się osoby, wobec której są stosowane.

Klasyfikacja środków przymusu bezpośredniego oraz ich katalog został określony w ustawie i obejmuje swym zakresem:

Środków przymusu bezpośredniego może używać tylko i wyłącznie pracownik posiadający licencję pracownika ochrony. Pracownik ochrony przy podejmowaniu interwencji obowiązany jest:

- wezwać osobę do zachowania zgodnego z prawem

- oraz uprzedzić o konieczności zastosowania ŚPB w przypadku niepodporządkowania się poleceniom pracownika ochrony, ale ma on jednak prawo do nie wzywania osoby do zachowania zgodnego z prawem jeśli zwłoka groziłaby niebezpieczeństwem dla jego życia oraz zdrowia lub innej osoby, a także chronionego mienia. Odstępuje od użycia środków przymusu bezpośredniego, jeżeli osoba wobec której są one używane odstąpi od czynów bezprawnych. Może równocześnie stosować różne środki przymusu bezpośredniego np.: 
siła fizyczna + kajdanki, pałka + miotacz gazu lub paralizator.

W przypadku gdy osoba w stosunku do której zastosowano ŚPB podporządkowała się poleceniom należy natychmiast zaprzestać stosowania ŚPB.

Siłę fizyczną stosuje się w celu:

Pracownik ochrony nie może zadawać uderzeń podczas używania siły fizycznej chyba że działa w obronie koniecznej bądź w celu odparcia zamachu na życie, zdrowie ludzkie lub chronione mienie.

Środków Przymusu bezpośredniego nie stosuje się wobec:

Kajdanki to środek przymusu, który stosuje się wobec osób ujętych w trakcie popełniania przestępstwa w celu udaremnienia ucieczki, czynnej napaści na pracownika lub podczas stawiania oporu. Kajdanki pozbawiają wolności, osoba skuta czuje się poniżona. W miarę możliwości kajdanki zakładamy w pomieszczeniu odizolowanym, w obecności drugiego pracownika ochrony. Zakłada się na ręce trzymane z przodu czasem z tyłu ale to jeśli delikwent jest wyjątkowo agresywny i może zagrażać życiu pracownikowi ochrony. Kajdanek nie zakłada się osobą których wygląd wskazuje na wiek poniżej 17 lat z wyjątkiem osób w wieku powyżej 16 podejrzanych o przestępstwo przeciwko życiu lub zdrowia. Zakładamy w taki sposób, aby nie tamowały obiegu krwi oraz tak, aby potencjalny przestępca nie mógł się z nich samodzielnie uwolnić. 

Pałka służy do odpierania napaści i pokonywania czynnego oporu, odpierania zamachu na chronione osoby, pracownika ochrony lub mienie i przeciwdziała kradzieży lub niszczeniu mienia. Nie wolno stosować wobec osób stawiających bierny opór; zadawać uderzeń oraz pchnięć w głowę, szyję, brzuch i nie umięśnione części ciała; zadawać pchnięć i uderzeń rękojeścią; gdy wcześniej użyliśmy kajdanek. Uderzenia pałką we wszystkie części ciała można zadawać, gdy potencjalny napastnik bezpośrednio i bezprawnie napada na życie i zdrowie pracownika ochrony lub innej osoby.

Pies obronny musi być w kagańcu i musi być prowadzany na smyczy. Stosowany jest do: odpierania czynnej napaści na pracownika ochrony lub innej osoby ( w tym wypadku pies ma być bez kagańca); ujęcia osoby. Nie wolno używać psa obronnego w konwoju! 

Paralizator, miotacz gazu oraz broń gazową pracownik ochrony może zastosować w celu odparcia bezpośredniej i bezprawnej napaści na pracownika ochrony, pokonania czynnego oporu, w bezpośrednim pościgu za podejrzanym, przy przeciwdziałaniu kradzieży lub włamaniu się i celu ujęcia osoby. Trzeba zachować odpowiednią odległość aby nie uszkodzić oczu albo nie udusić napastnika, który może mieć astmę. Te środki stosujemy ze szczególna ostrożnością, najlepiej się zabezpieczyć np. przy gazie nie stać pod wiatr.

Jeżeli na skutek użycia przeciw podejrzanemu środka przymusu bezpośredniego nastąpiło pogorszenie stanu zdrowia obowiązkowo należy mu udzielić pomocy przed medycznej i wezwać karetkę. Natomiast jeżeli domniemany przestępca utracił przytomność lub istnieje podejrzenie śmierci pracownik ochrony jest zobowiązany do natychmiastowego wezwania pomocy lekarskiej. (Sam wzywa pomoc, a później ewentualnie powiadamia przełożonych.)
Jeżeli zastosujemy środek przymusu bezpośredniego wobec kobiety w ciąży to po poinformowaniu pracownika ochrony o tym fakcie musi ona być natychmiastowo przebadana przez lekarza specjalistę.
Procedura postępowania w przypadku śmierci lub szkody w mieniu powiadomić bezpośredniego przełożonego, powiadomić najbliższą jednostkę Policji, zabezpieczenia miejsca zdarzenie, niedopuszczanie do miejsca zdarzenie osób postronnych i ustalenia tożsamości świadków. Każdy przypadek użycia środka przymusu bezpośredniego musi być odnotowany w ewidencji prowadzonej przez ochronę na podstawie notatki służbowej z zajścia, którą ma obowiązek sporządzić pracownik ochrony, który danego środka przymusu bezpośredniego użył przeciwko podejrzanemu. 

Wpis taki powinien zawierać:

- dane personalne osoby w stosunku do której zastosowano ŚPB

- datę, godzinę i miejsce

- przyczynę, rodzaj oraz skutek zastosowania ŚPB

- numer licencji imię i nazwisko pracownika ochrony

- informacje o udzielonej pomocy


Wyszukiwarka