Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego

Wydział Budownictwa Inżynierii Środowiska

Katedra Inżynierii Wodnej

Inżynieria Rzeczna

Rozpoznanie warunków przepływu i opracowanie koncepcji robót regulacyjnych.

Inżynieria Środowiska Zaoczne

Rok III 2014/2015

Informacje ogólne

1.1. Cel i zakres opracowania

Koncepcja została wykonana w ramach zaliczenia semestralnego przedmiotu Inżynieria Rzeczna. Poniższe opracowanie ma na celu kompleksową analizę i ocenę naturalnych warunków przepływu oraz wynikających z nich koncepcji i prognoz regulacyjnych odcinka rzeki Pisy. Jest to fragment oznaczony symbolem 2/3 IX o długości ok1,2 km. Analizowany odcinek znajduję się pomiędzy wodowskazem Ptaki a wodowskazem Dobrylas. Przeanalizowano stan aktualny rzeki oraz określono konieczne prace regulacyjne i zalecenia, także pod względem zagrożeń powodziowych w przypadku przejścia wód wielkich. Wszelkie propozycje działań regulacyjnych są zgodne z zasadami regulacji naturalnej.

Analizie został poddany układ pionowy i poziomy, stabilność koryta (m.in. pod kątem erozyjności i akumulacji brzegowej) oraz stan przyrodniczy odcinka. Treści te zostały także uzupełnione o zestaw załączników przedstawiających stan aktualny rzeki oraz koncepcje proponowanych zmian.

Celem opracowania koncepcji jest:

- polepszenie walorów ekologicznych rzeki

- umocnienie brzegów mocno erodowanych

- poprawa warunków żeglugi

1.2. Wykorzystane materiały

Zdecydowaną większość materiałów wykorzystanych w projekcie stanowią udostępnione przez Katedrę Inżynierii Wodnej SGGW dane, mapy – dołączone - a także schematy i wykresy zastosowane w trakcie opracowania. Bardzo pomocne okazały się także informacje uzyskane na zajęciach oraz konsultacjach w ramach przedmiotu Inżynieria Rzeczna, gdzie na bieżąco otrzymywano wytyczne i potrzebne wzory.

Materiały z których skorzystano:

- Podstawowe Informacje o rzece

- Charakterystyka rzeki Pisy

- Charakterystyka hydrologiczna Pisy

- Wykres przyrostu powierzchni zlewni w relacji do długości rzeki

- Profil podłużny zwierciadła wody zaniwelowanej

- Mapa zlewni Pisy

- Katalog umocnień rzecznych

2. Charakterystyka rzeki

2.1. Położenie

Rzeka Pisa jest głównym ciekiem odprowadzającym wody ze zlewni Wielkich Jezior Mazurskich (największe to jez. Śniardwy, Niegocin, i Roś) do rzeki Narwi. Jej właściwy bieg rozpoczyna się od wypływu z jez. Roś w pobliżu Piszu. Za górny źródłowy odcinek rzeki uznaje się rzekę Krutynię stanowiącą największy dopływ w zlewni Wielkich Jezior Mazurskich. Całkowita powierzchnia zlewni Pisy wynosi 4499.8 km², z czego na dolną część zlewni (od jez. Roś do rz. Narwi) przypada 3024 km².

Na całej długości ok. 80 km Pisa jest rzeką żeglowną, wykorzystywaną głównie w celach turystycznych. Jest to droga wodna łącząca rejon Warszawy poprzez Kanał Żerański i Narew z Wielkimi Jeziorami Mazurskimi. Rzeka ma charakter naturalny, roboty regulacyjne były wykonywane tylko lokalnie i w ograniczonym zakresie. Dolina rzeki charakteryzuje się dużymi walorami przyrodniczymi i krajobrazowymi. Od jez. Roś do wodowskazu Ptaki jest ona dość wąska, natomiast na dolnym odcinku rzeki jest bardziej rozległa i częściowo zabagniona. Koryto rzeki jest na ogół serpentynujące z częstymi odcinkami meandrującymi. W dolinie występują liczne starorzecza i oczka wodne.

Obszar zlewni Pisy należy do dwóch krain geograficznych. Prawa (zachodnia) część zlewni leży na Równinie Kurpiowskiej, natomiast lewa (wschodnia) na Wysoczyźnie Kolneńskiej. Przynależność do dwóch krain geograficznych wskazuje na duże zróżnicowanie geomorfologiczne zlewni.

Równina Kurpiowska to dość płaski i rozległy obszar sandrowy, powstały w wyniku akumulacji polodowcowej. Występują tu liczne jeziora, obszary bezodpływowe i wydmy piaszczyste. Na Równinie Kurpiowskiej przeważają grunty piaszczyste i żwirowe. Doliny rzeczne są płytkie i płaskie, najczęściej występują w nich utwory organiczne - torfy i gytie. Prawa część zlewni w 70 % pokryta jest lasami z których największy kompleks stanowi Puszcza Piska.

Wysoczyzna Kolneńska to obszar bardzo urozmaicony, kształtowany przez procesy denudacji polodowcowej. Występują tu liczne wzniesienia o wysokości przekraczającej 200 m n.p.m., poprzedzielane szerokimi, wyraźnie wciętymi dolinami o na ogół łagodnych zboczach. Utwory gruntowe to głównie piaski gliniaste i piaski na podłożu glin zwałowych. W dolinach rzecznych występują utwory aluwialne i torfy. Lewostronna część zlewni Pisy jest przeważnie wykorzystywana jako grunty orne.

2.2. Warunki klimatyczne

Średnie opady roczne z wielolecia wynoszą 550 - 590 mm z czego na półrocze zimowe przypada 180 - 200 mm. Przeciętnie występuje 160 dni z opadem, w tym 35 dni z opadem śniegu. Średnia roczna temperatura powietrza wynosi 7^O C. Temperatury wody wynoszą: średnia roczna 10^OC, w zimie 1.3 ^OC, w lecie 14 ^OC. Zjawiska lodowe przeciętnie pojawiają się w okresie 10 XII - 31 XII a kończą się w okresie 10 III - 20 III.

2.3. Warunki hydrograficzne

Sieć rzeczna w zlewni Pisy jest dość bogata, przy czym występuje wyraźne zróżnicowanie w obu częściach zlewni - prawej i lewej. Na obszarze Równiny Kurpiowskiej sieć rzeczna jest bardziej gęsta. Występują tu również liczne jeziora w obszarach bezodpływowych. Największymi dopływami prawostronnymi Pisy są rzeki Turośl (powierzchnia zlewni A = 285.5 km²) i Rybnica (A = 124.5 km²). Największe dopływy lewostronne to Skroda (A = 414.9 km²) oraz Wincenta (A= 181.8 km²).

2.5. Charakterystyka odcinka rzeki objętego rozpoznaniem.

2.5.1. Położenie odcinka:

Rozpatrywany w tym opracowaniu odcinek rzeki 2/3/IXjest zlokalizowany między wodowskazami Ptaki a Dobrylas.

Powierzchnia zlewni dla profilu obliczeniowego (p.10 km 20+000) wyznaczona z wykresu przyrostu powierzchni zlewni:

2.5.2. Charakterystyka układu poziomego:

Na podstawie mapy wyjściowej ukazującej sytuacyjno-wysokościowe położenie analizowanego odcinka rzeki ustalono typy krzywoliniowości rzeki.

Skala 1:300 1mm-3m

Wyróżniamy następujące rodzaje krzywizny:

Typ	stopień krzywoliniowości rzeki [ - ]	Rodzaj krzywizny
A	S ≤ 1,1	Pseudo krzywizna
B	1,1 <s ≤ 1,4	Krzywizna rozwinięta
C	1,4 < s	Krzywizna nadmiernie rozwinięta

Wyznaczone łuki rzeki zestawiono w Tabeli.

Tabela. Zestawienie krzywizny rzeki Pisy .

Nr. Łuku	L dł. Łuku [m]	H dł. Cięciwy [m]	S [-]	$$\mathbf{s} = \frac{\mathbf{H}\ dl.luku}{\mathbf{L}\ dl.cieciwy}$$ Typ krzywizny
1	132	126	1,05	A
2	123	69	1,78	C
3	96	96	1,0	A
4	195	132	1,48	C
5	163	144	1,25	B
6	75	90	0,83	A
7	231	141	1,63	C
8	81	60	1,35	B
9	69	69	1,0	A

Procentowy udział poszczególnych typów odcinków na całej długości rzeki wynosi:

• Łuki typu A - 44%

• Łuki typu B - 22%

• Łuki typu C – 34%

Na podstawie powyższej tabeli wynika iż w analizowanej rzece przeważają łuki o pseudo krzywiźnie , tj . 44% łuków występujących na tym odcinku rzeki.

Łuki o nadmiernie rozwiniętej krzywiźnie stanowią 34% łuków a o krzywiźnie rozwiniętej 22%

2.5.3. Charakterystyka układu pionowego.

Profil Podłużny

Tabela Spadki zwierciadła wody w rzece Pisa na odcinku 20+000 - 21+179

Przekroje	jednostka	5-6	6-7	7-8	8-9	9-10
Odległość ΔL	m	240	240	203	208	288
Rzędna początkowa	m n.p.m.	100,93	100,86	100,81	100,75	100,7
Rzędna końcowa	m n.p.m.	100,86	100,81	100,75	100,7	100,64
Spadek	%	0,29	0,21	0,30	0,24	0,21

$$I = \frac{H}{L} = \frac{\text{Rzp} - \text{Rzk}}{L}*1000\ \ \lbrack\% 0\ \rbrack\ \ \ $$

Imin=0,21 [‰ ]

Imax= 0,30 [‰ ]

Iśr= 0,25 [‰ ]

Przekroje poprzeczne.

Tabela Wybrane parametry przekrojów poprzecznych koryta rzeki Pisy

Nr przekroju/sekcja	jednstka	5/IX	6/IX	7/IX	8/IX	9/IX	10/IX
Rzędna zwierciadła wody	m	100,93	100,86	100,81	100,75	100,7	100,64
Rzędna dna	m	99,68	99,80	99,64	99,28	99,33	99,46
Głębokość h	m	1,25	1,06	1,17	1,47	1,37	1,18
Szerokość koryta B	m	35	46	34	30	30	26

• Średnia szerokość koryta rzeki Pisy

$$B_{sr} = \frac{35 + 46 + 34 + 30 + 30 + 26}{6} = 33,5m$$

• Średnia głębokość koryta rzeki Pisy

$$h_{sr} = \frac{1,25 + 1,06 + 1,17 + 1,47 + 1,37 + 1,18}{6} = 1,25m$$

3. Podstawy hydrologiczne

3.1. Charakterystyka hydrologiczna rzeki:

Reżim hydrologiczny rzeki Pisy jest wyraźnie kształtowany przez górną część zlewni Wielkich Jezior Mazurskich. Odpływ w ciągu roku jest dość wyrównany. Wezbrania o charakterze roztopowym mają przebieg łagodny, przepływy kulminacyjne są stosunkowo niskie.

Na rzece znajdują się 4 wodowskazy, z których jeden tj. wod. Pisz aktualnie nie jest obserwowany. Charakterystykę profili wodowskazowych podano w tabeli 3. W tabeli 4 podano zestawienie charakterystycznych przepływów Q i odpowiadającym im stanów wody H oraz wartości Q i H w dniach niwelacji w przekrojach wodowskazowych.

Tabela Zestawienie analizowanych posterunków wodowskazowych rzeki Pisy

Przekrój wodowskazowy	Kilometr rzeki L [km]	Powierzchnia zlewni A [km^2]	Rzędna zera wodowskazu [m n.p.m.]
Ptaki	41+770	3561,9	104,87
Dobrylas	13+630	4061,2	97,92

Tabela Przepływy charakterystyczne w analizowanych posterunkach wodowskazowych rzeki Pisy

	Wod. Ptaki	Wod. Dobrylas
Oznaczenie przepływu	H [cm]	Q [m^3/s]
SQ	136	21,5
NTQ	118	16,0
Qzan*	67	8,8
Q**	185	40,0

3.2. Przepływy charakterystyczne w profilu budowlanym.

Przyjęto, że profil budowlany jest zlokalizowany w dolnej części odcinka rzeki objętego rozpoznaniem. Profil oznaczony jest numerem 10. Profil jest zlokalizowany na odcinku prawie prostym.

Wyznaczone charakterystyki profilu budowlanego zestawiono w tabeli.

Tabela 5 Zestawienie danych profilu budowlanego

Przekrój wodowskazowy	Kilometr rzeki L [km]	Powierzchnia zlewni A [km2]	Rzędna [m.n.p.m]
Profil budowlany	20+000	4031	100,64

3.2.1. Opracowanie metodą hydrologiczną.

Na podstawie sporządzonych wykresów oznaczonych nr.1 i nr.2 uzyskano dane dotyczące profilu budowlanego pomiędzy wodowskazem Ptaki a Dobrylas. Dane zestawiono w tabeli.

Tabela 6 Przepływy charakterystyczne w profilu budowlanym

Przepływ	Rzędna [m n.p.m.]	Q [m^3/s]
SQ	102,2	24,6
NTQ	101,9	18,3
Qzan	100,6	9,8
Q**	102,9	47,0
SWQ	102,8	46,38
SNQ	100,9	11,21

Wartości SWQ i SNQ dla przekroju obliczeniowego uzyskano na podstawie obliczeń korzystając ze wzorów empirycznych :

$$\text{SWQ}_{b} = \text{SWQ}_{\text{wod}}*\left( \frac{A_{b}}{A_{\text{wod}}} \right)^{0,84} = 46,38\ m^{3}/s$$

$$q_{\text{SNQwod}} = \frac{\text{SWQ}_{\text{wod}}*1000}{A_{\text{wod}}} = 2,75\ $$

$$q_{\text{SNQbud}} = \text{SNq}_{\text{wod}} + 0,55\log\frac{A_{b}}{A_{\text{wod}}} = 2,78$$

$$\text{SNQ}_{b} = \frac{A_{b}*\text{SNq}_{b}}{1000} = 11,21\ m3/s$$

SWQ_b – średni maksymalny przepływ w przekroju budowlanym

SWQ_wod – średni maksymalny przepływ dla wodowskazu Ptaki

A_b – powierzchnia zlewni w przekroju budowlanym

A_wod – powierzchnia zlewni dla wodoskazu Ptaki

n – wskaźnik stopnia redukcji maksymalnych odpływów jednostkowych

SNq_w – średni niski odpływ dla wodowskazu Ptaki

q_SNQbud – średni niski odpływ dla przekroju obliczeniowego

3.2.2. Opracowanie metodą hydrauliczną.

Na podstawie danych zwartych w tabeli opracowano Krzywą przepustowości koryta w przekroju budowlanym.

Tabela 7 Zestawienie parametrów przekroju poprzecznego w przekroju budowlanym

Nr strefy	opis	Rzędna H [m n.p.m.]	Pole powierzchni A [m^2]	Obwód zwilżony L0 [m]	Promień hydrauliczny R
I	Qzan	100,6	15,05	25,8	0,528
II	QII	101,2	23,29	30,3	0,817
III	Qbrzegowe	101,84	33,41	33,3	1,067

$$R = \frac{A}{U}$$

R – promień hydrauliczny [ m ]

L₀ – obwód zwilżony [ m ]

A - pole powierzchni [m2]

$$n = \frac{R^{\frac{2}{3}}*I^{\frac{1}{2}}*A}{Q_{\text{zan}}} = 0,021$$

n – współczynnik szorstkości koryta ( obliczony tylko dla wody zaniwelowanej , pozostałe założono )

Q = A * V

Q – natężenie przepływu

3.3. Krzywa przepustowości koryta w przekroju budowlanym.

Do wyznaczenia krzywej przepustowości koryta przyjęto spadek dla przekroju budowlanego

i = 0, 21%0

$$Q = \frac{1}{n}*R^{\frac{2}{3}}*\ i^{\frac{1}{2}}*A\ $$

Wyniki zestawiono w Tabelach.

Tabela 8 Przepływy obliczone dla 3 stref w przekroju budowlanym

Nr strefy	Opis	Rzędna zw. wody	Spadek i [-]	Współczynnik szorstkości n	Przepływ Q [m^3/s]
I	Qzan	100,6	0,00025	0,021	7,4
II	QII	101,2	0,00025	0,021	12,9
III	Qbrzegowe	101,84	0,00025	0,021	22,1

Tabela 9 Wartości przepływów charakterystycznych i rzędnych zwierciadła wody w profilu budowlanym

Symbol	Q [m^3/s]	Rzędna 1 m. hydrologiczna	Rzędna 2 m. hydrauliczna
SNQ	11,21	101,05	100,95
NTQ	18,5	101,90	101,65
SQ	23,0	102,12	101,87
SWQ	46,4	102,87	102,67

• Sporządzenie krzywej przepustowości koryta

Krzywą przepustowości koryta sporządzono na podstawie przepływów charakterystycznych ustalonych metodami hydrologiczną i hydrauliczną.

Krzywą przepustowości koryta przedstawiono na wykresie nr. 3

Na podstawie przepływów charakterystycznych SNQ, SQ, SWQ wyznaczono zakres rzędnych najczęściej występujących H1 i H2 oraz napełnień im odpowiadających.

Tabela 10

Rzędna [m.n.p.m	Napełnienie
Symbol	H [m]
H1	101,0
H2	101,6

hmax – max. Napełnienie

hmax= rz.brzeg – rz.dna

hmax= 2,34m

• Ocena przepustowości koryta

Ocena przepustowości koryta w przekroju budowlanym przeprowadzona na podstawie porównania wartości przepływu miarodajnego i brzegowego.

Sprawdzamy warunek:

Q_m> Q_brzeg

Q_m- przepływ miarodajny

Q_brzeg- przepływ brzegowy obliczony ze wzorów hydraulicznych

Q_m = 1, 2 * Q_50%= 1,2 * 29,0 = 34,8m³/s

Q_brzeg = 22,1 m³/s

Wynika więc, że Q_m >  Q_brzeg. Oznacza to , że badany odcinek rzeki Pisy wymaga przeprowadzenia prac regulacyjnych koryta ( uregulowania koryta rzeki) mających na celu zwiększenie przepustowości koryta.

Rodzaje prac i specyfikacja przedstawiono w punkcie 5.

4. Sprawdzenie stabilności przekroju.

4.1. Prędkości charakterystyczne ruchu rumowiska wleczonego

W celu oceny stabilności koryta w profilu budowlanym obliczono prędkości przepływu rzeczywiste i prędkości charakteryzujące ruch rumowiska wleczonego. Na podstawie obliczonych prędkości sprawdzono warunki stabilności koryta poniżej.

1. Stabilność stateczna

V_n <  V_rz <  V_graniczne

1. Stabilność dynamiczna

V_gr <  V_rz <  V_m

Gdzie:

V_n- prędkość niezamulająca [m/s]

V_rz- rzeczywista prędkość przepływu [m/s]

V_gr- graniczny początek wleczenia

V_m- prędkośc masowego ruchu rumowiska ( wszystko z dna zaczyna pływać)

$$V_{\text{gr}} = 0,885*\sqrt{g*d_{50}}*\left( \frac{h}{d_{50}} \right)^{0,225}$$

$$V_{m} = 1,435*\sqrt{g*d_{50}}*\left( \frac{h}{d_{50}} \right)^{0,225}$$

$$V_{d} = 1,30*\sqrt{g*d_{50}}*\left( \frac{h}{d_{50}} \right)^{0,225}$$

$$V_{\text{rz}} = \frac{1}{n}*h^{\frac{2}{3}}*i^{\frac{1}{2}}$$

Gdzie:

g- przyśpieszenie ziemskie (9,81m2/s)

d₅₀- średnica zastępcza materiału dennego, której w próbie jest 50% wraz z mniejszymi (średnica środkowa )

d₅₀- piasek gruby (1-2mm)

Żwir (2-5mm)

Granica (1,50-2,1)

h- głębokość wody w korycie (założona) [m]

i-spadek zwierciadła wody w przekroju budowlanym $\lbrack\frac{o}{\text{oo}}$]

Wyniki obliczeń prędkości charakteryzujących ruch rumowiska zestawiono w tabeli poniżej oraz przedstawiono na rysunku nr.4

Obliczenia charakteryzujące ruch rumowiska wleczonego przeprowadzono dla napełnień w zakresie h=0 do hmax.

hmax=( Rz. Brzegowa – Rz.dna)

hmax= 2,34m

n= 0,021

i=0,00025

d₅₀= 0,0020m =2mm

Tabela 11 Zestawienie prędkości charakteryzujących ruch rumowiska wleczonego przy różnych napełnieniach

h [m]	Vrz	Vgr	Vd	Vm
0,2	0,19	0,30	0,45	0,49
0,5	0,35	0,37	0,55	0,60
1,0	0,55	0,44	0,64	0,71
1,5	0,73	0,48	0,70	0,77
1,75	0,80	0,51	0,75	0,79
Hmax 2,34	0,88	0,57	0,83	0,87
hmax +0,5	0,97	0,63	0,87	0,97

Na podstawie obliczeń zawartych w tabeli nr 11 sporządzono rozkład prędkości charakterystycznych ruchu rumowiska ( rys. 4).

Analiza wykresu wskazuje, że przy głębokościach od 0 do 1,12 [m] prędkości średnie w korycie są mniejsze niż prędkości graniczne. Przy napełnieniach od ( h’ do h’’) 1,12 m do 2,60 m prędkości rzeczywiste są granicach dopuszczalnych , a przy wartościach h2 zaczyna się ruch rumowiska. Rozpoczyna się intensywna erozja.

4.2 Spadki dopuszczalne.

Uregulowane koryto rzeki powinno być stabilne(układ poziomy i średni poziom dna nie powinny ulegać zmianie).Dlatego należy sprawdzić jego stabilność w odniesieniu do spadku zwierciadła wody. Sprawdzamy czy spadek rzeczywisty(podłużny) zwierciadła wody w przekroju budowlanym jest mniejszy od spadku dopuszczalnego. Istniejący spadek powinien zapewnić równowagę sił unoszenia materiału koryta i oporu.

Warunek stabilności przekroju:

τ ≤ τ _max

τ- siła unoszenia potrzebna do utrzymania rumowiska w ruchu

τ max -wartość siły unoszenia (naprężenie krytyczne)

Obliczenia:

τ max =Ɣ* h* Imax

gdzie:

Ɣ= ρw *g= 1000 kg/m³

h- głębokość wody

Imax- maksymalny spadek

Imax=$\frac{\tau\text{\ max}}{\rho\text{w\ }*g*h}$

τ max odczytujemy z tabeli w zależności od średnicy gruntu d₅₀ na dnie kanału.

Obliczamy I max dla dwóch stanów wody mała (τ ‘max) i duża (τ ‘‘max):

I’ max=$\frac{\tau'\text{\ max}}{\rho\text{w\ }*g*h}$

I’’ max=$\frac{\tau'\text{\ max}}{\rho\text{w\ }*g*h}$

Obliczone spadki miar dla dwóch stanów wody zestawiono w tabeli

Tabela 12 Naprężenia Krytyczne

h [m]	Mała ilość zawiesin	Duża ilość zawiesin
0,20	2,45	3,63
0,50	2,65	3,92
1,00	2,84	4,32
2,00	3,83	5,30
5,00	7,85	8,83

Tabela 13 Zestawienie spadków dopuszczalnych

h [m]	I’ max	I’’ max
0,20	0,172	0,264
0,50	0,069	0,106
1,00	0,034	0,053
1,50	0,023	0,035
1,75	0,02	0,030
hmax 2,34	0,016	0,022
2,84	0,013	0,019

5.Koncepcja rozwiązań projektowych

5.1 Uzasadnienie potrzeby wykonania prac regulacyjnych

Z analizy odcinka rzeki podanego ocenie potrzeb regulacji należy:

-zwiększyć przepustowość koryta poprzez jego poszerzenie

-umocnić dno i skarpy koryta ze względu na erozję

5.2 Zwiększenie przepustowości koryta rzeki

Z obliczeń przedstawionych w punkcie 3.3 wynika, że przepływ miarodajny(regulacyjny) w profilu obliczeniowym(budowlanym) jest większy od przepływu brzegowego obliczonego ze wzorów hydraulicznych. Oznacza to, że przepustowość koryta rzeki na badanym odcinku jest za mała.

Koryto rzeki na tym odcinku wymaga przeprowadzenia prac regulacyjnych, mających na celu zwiększenie jego przepustowości.

Zwiększono wymiary przekroju poprzecznego koryta rzeki Pisy. Obecnie przepustowość koryta kształtuje się na poziomie wartości przepływu miarodajnego i wynosi 43,20 m3/s.

Zmianę kształtu przekroju poprzecznego koryta wynikającą ze zwiększenia jego przepustowości przedstawiono na przykładzie profilu.

5.3 Zmiana układu poziomego

Na podstawie mapy sytuacyjno-wysokościowej analizowanego odcinka Rzeki Pisy ustalono, że na tym odcinku występują nadmiernie rozwinięte krzywizny łuków. Łuki typu C.

Analizę typów łuków przedstawiono w punkcie 2.5.2

Ze względu na nadmierną krzywiznę łuku nr 7, przeprowadzono korektę układu poziomego łuku. Polegającą na skróceniu trasy łuku w stosunku do naturalnej. Nowy utworzony odcinek rzeki został wzmocniony w celu ochrony przed erozją.

Zastosowane umocnienia omówiono w punkcie 5.5.Pozostałe odcinki rzeki pozostawiono w stanie naturalnym.

5.4 Zmiana układu pionowego i przekrojów poprzecznych

W celu oceny stabilności koryta w profilu obliczeniowym obliczono prędkości rzeczywiste przepływu w zakresie od h=0 h_brzeg=0,50 i porównano je z prędkościami charakterystycznymi ruchu rumowiska wleczonego.

1. Ustalono w tej analizie porównawczej że prędkości rzeczywiste przepływu są większe od prędkości niezamulającej i nie przekraczają prędkości dopuszczalnej ze względu na rozmywanie dla gruntu z którego utworzone jest koryto. Nie zachodzi potrzeba korekty przekroju poprzecznego.

2. Ustalono, że prędkości rzeczywiste przekraczają prędkości dopuszczalne. Przy głębokościach większych od głębokości maksymalnej 2,84 m. W związku z tym koryto będzie umocnione od głębokości wody większej od 2,34m.To jest głębokość powyżej której następuje przekroczenie prędkości dopuszczalnej. Rodzaje zastosowanych umocnień omówiono w punkcie nastepnym5.5.

W celu oceny stabilności koryta rzeki na badanym odcinku porównano rzeczywisty podłużny spadek zwierciadła wody z dopuszczalnym spadkiem zwierciadła wody dla dwóch stanów wody (małej ilości zawiesin i dużej ilości zawiesin)

W wyniku analizy ustalono że rzeczywisty spadek zwierciadła wody jest mniejszy od spadku dopuszczalnego w całym zakresie zmienności głębokości wody. Istniejący spadek zapewnia stabilność przekroju w związku z tym nie zachodzi konieczność zmiany układu pionowego koryta na badanym odcinku.

5.5 Umocnienia

Ze względu na nadmierną krzywiznę łuku nr 7 przeprowadzono korektę jego układu poziomego polegającą na skróceniu łuku. Nowo utworzony odcinek rzeki został wzmocniony w celu ochrony przed erozją. Brzegi koryta rzeki będą umocnione również ze względu na nadmierną prędkość przepływu. Mocne umocnienia będą zastosowane na brzegach wklęsłych. Zastosowane umocnienia koryta przedstawiono na przekroju Nr 2.

Lokalizację, rodzaj i opis zastosowanych umocnień na analizowanym odcinku rzeki zestawiono w tabeli.

Tabela. Nr.14

Zestawienie umocnień na danym odcinku rzeki.

Nr Umocnienia	Rodzaj i opis umocnienia
1	Płotek faszynowy po lewej stronie brzegu rzeki
2	Tama podłużna oddzielająca stare i nowe koryto rzeki
3	Materac faszynowy zastosowany na lewym brzegu rzeki
4	Płotek faszynowy zastosowany na prawym brzegu rzeki
5	Materac faszynowy zastosowany na lewym brzegu rzeki, górna część skarpy-drzew i krzewy
6	Dodatkowo zastosowano do umocnień drzewa