Kompetencje językowe 05 2015

KOMPETENCJE JĘZYKOWE

wykłady

10.05.2015

zaliczenie: na mailu będzie wiadomość

  1. Piosenka na początek:

Jeśli jesteś już gotowy klaśnij w dłonie swe / tupnij nogę swą / podrap głowę swą

Jeśli jesteś już gotowy to uśmiechnij się, bo nasze spotkanie w "niedzielę" zaczyna się.

Żeby było nam wesoło rozejrzymy się do około: w lewo, w prawo, w górę w dół

i już widać uśmiech twój

Żeby było nam przyjaźnie chwyćmy się za ręce raźnie: w lewo, w prawo, w górę w dół

Każdy dobry humor ma.

  1. Rymowanki:

Gadu, gadu, gadka, to książki okładka,

która teraz się otwiera i w świat wierszy nas zabiera

Baju, baju, dziwy , dziwy czy dzieje się na niby?

Kartka książki się otwiera, w świat fantazji nas zabiera.

Kto mnie słyszy klaśnie raz, kto mnie słyszy klaśnie 2 razy,

kto mnie słyszy powie psyt i już cały hałas znikł!

Bawimy się rymy:

idzie, idzie stonoga, patrzy a tu noga, pełza, pełza padalec, patrzy a Ty palec, frunie, frunie sowa, patrzy a tu głowa, leci, leci kos, patrzy a tu nos

Reguły książkowych pochłaniaczy:

czyste ręce, czyste buzie, oczy wielkie , nawet duże

głowy swoje otwieramy, wyobraźnie zapraszamy

Szast, prast, szu. Siedzimy teraz tu

i słuchamy opowieści, która w głowie się nie mieście.

Głowa, ramiona, kolana, pięty,

Plecy proste, brzuch wciągnięty.

Głowa, ramiona, kolana , noc

A na głowie jeden głos

(teraz mam ściszony głos)

ta zabawa jest bajkowa, w nia się bawi tak, jak?

ręka-ręka, noga-noga, oko, ucho, kart, tak!

rymowankę powtarzamy w tempie wolnym do coraz szybszego, głosem donośnym do coraz bardziej ściszonego. Możemy ją wypowiadać z różnymi emocjami w głowie, z radością, smutkiem, złością...

To już koniec opowieści, która w głowie się nie mieści

mswedrowska@tlen.pl

  1. Książki:

  1. "Co za szczęście, co za pech"

  2. "Elmer"

  1. NAUCZYCIEL = OSOBOWOŚĆ + RĘKAW POMYSŁÓW

  2. Wyróżniamy podstawowe kompetencje językowe dziecka:

  1. Dziecko rodzi się z umiejętnością słuchania. Jeżeli dobrze słyszy nauczy się mówienia.

  2. Rodzaje słuchu:

  1. Słuch fizyczny - to wrażliwość na fale dźwiękowe; cechuje go określona ostrość słyszenia, która powoduje, że są ludzie słyszący, niedosłyszący i głusi; daje podstawę do rozwoju pozostałych rodzajów słuchowe; zamiennie używana nazwa słuchu fizjologiczny

  2. Słuch muzyczny - dzięki niemu człowiek różnicuje wysokości dźwięków i wykazuje wrażliwość na najmniejsze nawet różnice w jego wielkości. Dzięki niemu w mowie rozróżniamy intonacje, akcenty, rytm.

  3. Słuch fonematyczny - wywodzi się od terminu fonem - to najmniejszy element składniowy wyrazu. Fonemy realizowane są w mowie przez głoski, w piśmie przez litery. Słuch fonetyczny jest podstawowym elementem czynności prawidłowego rozwoju mowy oraz umiejętności pisania i czytania. Najbardziej intensywnie kształtuje się od 1 do 2 roku życia. Słuch też jest rozumiany jako zdolność słuchowego rozróżniania fonemów oraz umiejętności dokonania analizy i syntezy dźwiękowej.

półka / bułka koza/kosa

  1. Ćwiczenia:

  1. co słyszysz w ciszy

  2. rozróżnianie różnych dźwięków

  3. ile wyrazów znajduje się w zdaniu 4-latki

  4. czy w tym zdaniu znajduje się zwierze

  5. sylabizowanie

  6. jaką głoskę słyszysz na początku słowa, w środku, jaką głoskę słyszysz na końcu (uczymy w tej kolejności)

  7. uczymy, że wyraz składa się z liter (głosek) - wypowiadamy słowo z wyraźną przesadą (wybieramy słowa, które tak samo piszemy i mówimy np. ciocia nie jest dobrym przykładem)

  1. Do ćwiczenia słuchu fonematycznego nie nadaje się:

  1. Do uczenia najlepiej nadają się:

  1. Etapy rozwoju mowy dziecka:

  1. OKRES MELODII - rozwija się w okresie płodowym i traw do 1 roku życia, gaworzenie, gruchanie itp. Ok. 5- 6 miesiąca - pierwsze zespoły sylab

  2. OKRES WYRAZU - 1-2 rok życia, zaczyna rozumieć znaczenie wyrazu, inaczej eksploracji

  3. OKRES ZDANIA - 2-3 rok życia.

  4. OKRES SWOISTEJ MOWY DZIECIĘCEJ - ok 3-7 rok życia.

  5. OKRES MOWY DOJRZAŁEJ

  1. Mowa niewerbalna nauczyciela

  2. Poprawna wymowa


Wyszukiwarka