Lekcja 9 Mapowanie loci genówÎch iloÅ›ciowych

Mapowanie loci genów cech ilościowych.

Aby zmapować gen cechy ilościowej:

-cecha powinna być uwarunkowana genem o dużym efekcie, jego locus to QTL

-musimy znać mapę markerową, tzn. markery i odległości genetyczne między nimi

-konieczna jest nierównowaga gametyczna między QTL i najbliższym markerem

-w populacji należy zbadać genotypy markerowe fenotypy (np. wzrost).

Poligeniczny i mieszany model dziedziczenia cech ilościowych:

0.Poligeny

abcde (ABcde; ABcde; abCDE) ABCDE

1.Poligeny + gen o dużym efekcie:

qq Qq QQ

Czy można wcześniej się dowiedzieć, czy cecha jest uwarunkowana genem z dużym efektem?

-analiza segregacyjna bada rozkład fenotypów i wykrywa obecność genu z dużym efektem

-nie korzysta z danych markerowych

-mała moc

-nie ma wiele genów o bardzo dużych efektach.

Analiza segregacyjna:

Model 1

Model 0

Największa wiarygodność modelu 1

------------------------------------------------

Największa wiarygodność modelu 0

Analiza segregacyjna:

Model 0

Przyrost ~N(u,o)

L0 = f(600|u,o) * f(700|u,o) * f(650|u,o)

Parametry u oraz o ustalamy tak, aby L0 osiągnęło wartość największą.

Model 1

Przyrost ~ P(qq) * N (uqq,o)

P(Qq) * N (uQq,o)

P(QQ) * N (uQQ,o)

Nieznane parametru to:

-częstość P(QQ)

Analiza segregacyjna :

Gdy iloraz >1000 możemy śmiało mówić, że w populacji segregacja jest na tym poziomie.

Mapy markerowe:

-to zestawy markerów zebranych w grupy sprzężeniowe i przypisane do konkretnych chromosomów.

-pozycja markerów musi być znana.

Mikrosatelity to bardzo dobre.

Częstość rekombinacji.

Funkcja mapowa Kosmabiego:

X = 25 ln[(1+2*r)/(1-2*r)]

Nierównowaga gametyczna:

-gdy haplotypy występują w populacji w innych proporcjach niż wynika to z częstości genów.

-NG utrzymuje się długo jeśli rekombinacja między genami zachodzi rzadko: Dt=Do(1-r)t

Równowaga – grupy markerów mają taką samą średnią fenotypową. Ponieważ w każdej genotypy QTL są w tych samych proporcjach.

Nierównowaga- w grupie mm genotyp qq występuje bardzo często i obniża on średnią fenotypową w tej grupie.

Mapowanie przedziałowe:

P(QQ|AA BB) = (1-rAQ)2*(1-rQB)2/(1-rAB)2

Fałszywe QTL:

-gdy model zakłada pojedynczy QTL, gdy faktycznie są dwa lub więcej, wyniki mogą być fałszywe. W composite interwal mapping zmieniamy sposób obliczeń aby obejść ten problem.


Wyszukiwarka