Szumiał wiatr Płynęłam przez rzekę kwiatów, Którą kiedyś widziałam we snach, A wiatr, co wydymał z obłoków – żagle, Szumiał o – już – dawno minionych dniach. Szumiał, szumiał – szumiał o wszystkim, Słowem o tym – jaki piękny był Ziemi świat, I o tym, jakie figle – pszczołom płatał, Każdy pąk… i każdy kwiat… Szumiał też o innych rzeczach, Szumiał, szumiał – szumiał lecz, Wszystko dawno zwiędło, przekwitło… Jak dmuchawiec – wiosenny mlecz. I. Iwańska Warszawa 2015-06-26