Międzynarodowa sieć miast, które pracują nad poprawą

jakości życia ich społeczności

http://www.cittaslow.org/

W 1998 roku organizacja Slow Food spotkała się z burmistrzami miast Bra (Cuneo), Greve in Chianti (Florencja), Orvieto (Terni) i Positano (Salerno), aby zaproponować im utworzenie międzynarodowej sieci miast zrzeszonych w Slow Cities. Ruch Slow Cities rozrósł się do udziału kilkudziesięciu miast rozsianych po całych Włoszech i za granicą. Udział w tej organizacji oznacza konieczność poszanowania wymagań kwalifikacyjnych, jeżeli chodzi o wspieranie tradycyjnych lokalnych potraw, gościnności i roli miast w tkance miejskiej. Te społeczności zdecydowały się robić wszystko, co mogą, żeby pozwolić mieszkańcom i gościom cieszyć się ich miastami i po prostu – poprawić jakość życia.

Jak zostać miastem Slow City:

Aby osiągnąć status miasta „Slow City”, miasto musi zgodzić się zaakceptować wytyczne Slow Food i pracować nad poprawą serdecznej atmosfery oraz chronić lokalne środowisko. Kiedy miasto staje się miastem Slow City, niektóre z celów miast Slow City mogą już być częścią jego dziedzictwa. Jakkolwiek inne zmiany mogą zawsze być wprowadzone i zastosowane – często czerpiąc inspiracje z programów wdrożonych w innych miastach. Niektóre z programów już realizowanych w ruchu Slow Cities to projekty recyklingu, program po-szkole oraz informacje dla turystów, które mają im pomóc doświadczyć prawdziwie „lokalnych” przeżyć.

Charakterystyka miasta Slow City:

Ruch Slow Cities promuje użycie technologii zorientowanych na poprawę jakości środowiska i tkanki miejskiej oraz dodatkowo zabezpieczanie produkcji wyjątkowej żywności i win wpływających na charakter regionu. Ponadto ruch Slow Cities dąży do promocji dialogu i komunikacji pomiędzy lokalnymi producentami i konsumentami. Dzięki pomostowym pomysłom ochrony środowiska, promocji zrównoważonego rozwoju i poprawie miejskiego życia ruch Slow Cities dostarcza bodźców branży produkcji żywności używającej naturalnych i przyjaznych dla środowiska technik. Odznaczenie „Slow City” stanie się marką jakości dla mniejszych społeczności (tylko te z mniejszą niż 50 000 liczbą mieszkańców mogą się o nie ubiegać). Miasta Slow Cities nie są stolicami stanów lub siedzibami regionalnych rządów, lecz silnymi lokalnymi społecznościami, które zdecydowały się poprawić jakość życia swoich mieszkańców.

Wymagania ruchu Slow City:

Prawodawstwo odnośnie środowiska

Program ruchu Slow Cities wymaga istnienia i wprowadzenia następujących planów:

System kontroli jakości powietrza i publicznej konsultacji warunków jakości powietrza

Informator systemu zarządzania wodą z wytycznymi odnośnie dystrybucji i kontroli

Zastosowanie planów promocji i rozpowszechnianie nowych planów oraz technik kompostowania, a także promocja domowego kompostowania

Systemy do kontroli lekkiego zanieczyszczenia i związany z tym plan interwencji

Motywacja i nagrody za rozwój alternatywnych źródeł energii

Kontrola zanieczyszczenia smogiem i plan interwencyjny

Redukcja graffiti i niepożądanego rozwieszania plakatów

Zastosowanie rządzących przepisów EMAS lub ISO 9001; ISO 14000 i SA 8000

Udział w projekcie Agenda 21

Infrastruktura polityczna

Program ruchu Slow Cities wymaga następujących cech politycznej infrastruktury miast:

Stworzenie publicznych obszarów zieleni z ławkami i miejscami do zabawy

Obecność otwartych chodników bez barier architektonicznych

Dojazd i dostępność przestrzeni publicznych dla niepełnosprawnych

Istniejąca infrastruktura preferująca alternatywne możliwości poruszania się

Ogólnie dostępne publiczne toalety

Obecność miejsc do siedzenia i odpoczynku nie tylko w historycznych centrach, lecz w całym mieście

Godziny otwarcia różnych miejskich biur powinny być podobne

Istnienie biura Public Relations w urzędzie miejskim

Obecność „Call Center” (Centrum Informacji Telefonicznej) dla mieszkańców chcących wyrazić uwagi dotyczące „dobrej jakości życia”

Powinien istnieć harmonogram godzin otwarcia i zamknięcia sklepów, instytucji harmonizujący z potrzebami mieszkańców i służący komercyjnym korzyściom miasta.

Jakość miejska

Program ruchu Slow Cities sugeruje następujące cele dla poprawy jakości miejskiej:

Plany restauracji oryginalnych warunków historycznych centrów i / lub dzieł o kulturowej lub historycznej wartości

Zastosowanie planu eliminacji głośnych systemów alarmowych, jednocześnie adekwatne programy ochrony własności przed kradzieżą

Zachęcanie do użycia publicznych pojemników na śmieci do recyklingu

Ustawienie kontenerów na śmieci ich usuwanie zgodnie z ustalonym terminarzem

Promocja i rozpowszechnianie programów zazieleniania prywatnych i publicznych przestrzeni roślinami, które ładnie pachną lub które poprawiają środowisko

Istnienie i zastosowanie w każdym mieście planów rozwoju sieci opartej na Internecie dla mieszkańców

Rozwój we wdrażaniu planów wzrostu zużycia przyjaznych dla środowiska materiałów budowlanych

Istnienie programów dla wzrostu statusu i dostępności historycznych centrów

Produkty lokalne

Program ruchu Slow Cities sugeruje następujące cele dla poprawy jakości miejskiej:

Przeprowadzanie corocznego spisu typowych produktów

Programy podnoszące wartość i chroniące lokalne wydarzenia kulturalne

Plany rozwoju rynków naturalnych i lokalnych produktów usytuowanych w interesujących i cennych miejscach

Szkolne programy edukacji smaku

Programy poprawy jakości poprzez kontrolę miejskich restauracji i szkolnych cafeterii

Edukacyjne programy o produkcji organicznej

Definicja produktów w ramach programu Presidia

Rozwój organicznego rolnictwa i certyfikatów jakości produktów

Programy podnoszące wartość przyznaną żywieniowym i gastronomicznym tradycjom

Inicjatywy zachęcające do ochrony produktów i rzemiosł regionu

Gościnność

Program ruchu Slow Cities sugeruje następujące cele dla poprawy gościnności miasta:

Istnienie organu regulującego, który zagwarantuje, że lokalne firmy są uczciwe w swym znakowaniu i że nie ma nieuczciwego reklamowania

Międzynarodowe znakowanie

Plany szkolenia przewodników dla turystycznych centrów informacji

Istnienie dobrze oznaczonych tras turystycznych z informacjami i opisem

Istnienie przewodnika miasta w ramach ruchu „Slow”

Wdrożenie przepisów dotyczących cen turystycznego menu

Obecność strzeżonych parkingów na obszarach blisko centrum miasta

Polityka sprawiająca, że miasto staje się gościnne i zachęcające gości do brania udziału w wydarzeniach i uroczystościach

Istnienie planów rozwoju inicjatyw, które rozwijają zasięg miasta Slow City

Wiedza

Program ruchu Slow Cities sugeruje następujące cele dla poprawy świadomości mieszkańców co do statusu miasta „Slow”:

Publicznie dostępny dokument, który wymienia listę usług miasta Slow City

Obecność logo miasta Slow City na oficjalnych dokumentach miast (nagłówek listów etc.)

Istnienie programu rozpowszechniającego informacje o działaniach ruchu

Strona internetowa poświęcona programom ruchu Slow City realizowanym w mieście

Promocja programów ułatwiających życie rodzinne, takich jak: działania rekreacyjne, usługi świadczone w domu dla ludzi starszych i przewlekle chorych

Istnienie programów ekonomicznych, żeby promować rozwój wymagań Slow City i plany ich poprawy

Obecność na komunalnej tablicy informacyjnej artykułów o inicjatywach Slow City oraz rozpowszechnianie informacji także w mediach narodowych

Programy rozwoju inicjatyw włączających lokalnych przywódców i rozwoju lokalnych przedsiębiorstw odnośnie zastosowania wymagań ruchu Slow City

ŻYĆ POWOLI: inna strona nowoczesności

Manifest miast SLOW dla nowego humanizmu bycia i mieszkania

Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim – to pewien sposób bycia, cecha charakterystyczna prowadzenia życia codziennego w sposób odmienny od tego dotychczas dominującego, tryb zwolniony, pewny, mniej gwałtowny, nie tak prędki i nastawiony na wydajność, ale bez wątpienia bardziej ludzki i ekologicznie poprawny, bardziej solidarny z obecnymi i przyszłymi pokoleniami, szanujący to, co lokalne, w świecie coraz bardziej globalnym i wewnętrznie skomunikowanym.

Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim, oznacza udostępnienie wszystkim, także mieszkańcom wielkich miast, wielkiego bagażu doświadczeń, wartości, wiedzy, sztuki i nauki obecnych w małych centrach, na byłych terenach marginalnych, w prowincjach i na peryferiach, które teraz stają się centrum. Oznacza wprowadzenie do dzielnic wielkich miast relacji i praktyk zarządzania społecznego i ekonomicznego nadających się do kultywowania, typowych dla wsi, gór, małych wysepek.

Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim, oznacza życie czasem obecnym w sposób najlepszy z możliwych, mając ciągle wzrok zwrócony na przyszłość, oznacza także wykorzystywanie wielkich możliwości technologicznych i kulturalnych naszych czasów, nie zapominając nigdy o spuściźnie doświadczeń, którą pozostawia nam historia i kultura materialna narodów. Jeśli Slow Food nauczyło ochrony lokalnej produkcji rolno- spożywczej i uwydatniania tradycyjnych sposobów gotowania, lokalnych smaków, tutaj głownym celem jest odkrycie w miastach „slow” całego szeregu doskonałości w najrozmaitszych dziedzinach, już dziś wypróbowanego i możliwego do odnalezienia. Jest to model, który trzeba poznać i zastosować. Dotyczący on nie tylko żywności, kultury i kwestii społecznych, ale także urbanistyki, środowiska, energii, transportu, turystyki, zagadnień rolniczych, kształcenia młodzieży, spraw lokalnej społeczności.

Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim, w pewnym sensie oznacza zwrócenie nowoczesnego pojęcia „dobrego życia” i pełnowartościowego mieszkania ku priorytetowi powszechnego zaangażowania się na rzecz mieszkańców; oznacza także rozwiązywanie z pozytywnym wynikiem fałszywej sprzeczności pomiędzy gościnną otwartością na świat i dumą z własnej przynależności i lokalnej specyfiki. Wiąże się to z obecnością świadomych i poinformowanych współmieszkańców miasta, gotowych na przyjęcie współczesnego podróżnika zgodnie z kanonami najbardziej wiarygodnej gościnności.

Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim, oznacza uznanie całości lokalnych zasobów materialnych i niematerialnych, środowiska przyrodniczego, krajobrazu naturalnego i miejskiego, dóbr historycznych, artystycznych i kulturalnych, także dotyczących działalności winiarskiej i gastronomicznej, aby umocnić lub też odbudować miejską tożsamość, naruszaną czasami przez zmiany w ostatnich dziesięcioleciach.

Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim, oznacza uczynienie powolności główną wartością, przypisanie sensu i konkretności rewolucji czasowej dokonywanej przez tych, którzy z powodów historycznych, kulturalnych czy środowiskowych opierali i opierają się przyspieszeniom, jakie przyniósł XX wiek, to również harmonizowanie czasów historycznych z czasami współczesnymi, potrzeb natury z zagadnieniami kultury i ekonomii.

Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim, oznacza, ogólnie rzecz biorąc, danie sobie czasu na stworzenie jakości we wszystkich dziedzinach życia miejskiego, spowolnienie rytmów życia i zredukowanie napięć, aby uzmysłowić sobie teraz i na zawsze wartość smaków, kolorów, zapachów miasta i świata.

Do dziś ponad stu burmistrzów miast europejskich przystąpiło do inicjatywy i zostali umieszczeni na liście miast kandydujących do procedury kwalifikacji dającej im miejsce wśród miast sieci Slow City.

Miasta Slow City to te, w których:

Realizowana jest polityka środowiskowa mająca na celu utrzymanie i rozwój cech terytorium i tkanki miejskiej, przede wszystkim wykorzystując techniki recyklingu;

Realizowana jest polityka infrastrukturalna, która zmierza do podnoszenia wartości terytorium, a nie jego zajmowania.

Promuje się wykorzystanie technologii mających na celu podnoszenie jakości środowiska naturalnego i tkanki miejskiej.

Wspierana jest produkcja i zastosowanie produktów spożywczych otrzymanych dzięki technikom naturalnym i zgodnych ze środowiskiem, z wyłączeniem produktów modyfikowanych genetycznie, podejmując w razie potrzeby kroki w kierunku ustanowienia jednostek zajmujących się ochroną i rozwojem zagrożonych produkcji typowych.

Chronione są produkcje lokalne mające swe korzenie w kulturze tradycjach, które przyczyniają się do promocji regionu, zachowując miejsca i sposoby produkcji, promując okazje i miejsca uprzywilejowane z uwagi na bezpośredni kontakt pomiędzy konsumentami a producentami;

Wspierana jest kultura gościnności jako momentu prawdziwej łączności ze społecznością i jej specyfiką, usuwając przeszkody fizyczne i kulturowe, które mogłyby uniemożliwić pełne i powszechne korzystanie z zasobów miasta.

Wśród mieszkańców promowana jest świadomość mieszkania w jednym z miast Slw City, ze szczególnym uwzględnieniem młodzieży i szkół, poprzez systematyczne wprowadzanie „edukacji smaku”.

Zobowiązania

Miasta należące do sieci Slow City zobowiązują się do:

rozpowszechniania informacji na temat inicjatyw Slow City w celu realizacji celów ruchu;

zastosowania, w poszanowaniu lokalnej specyfiki, wspólnych decyzji Slow City oraz ułatwiania kontroli przeprowadzanej przez osoby z ruchu z wykorzystaniem parametrów ustalonych w celu oceny rezultatów podejmowanych inicjatyw do wnoszenia wkładu, według własnych możliwości, do inicjatyw ustalonych przez Zgromadzenie, poprzez wpłacanie składki członkowskiej.

Korzyści

Miasta należące do sieci Slow City mają możliwość:

Dołączenia do własnego wizerunku logo Slow City;

Udostępniania loga dla działań i inicjatyw, publicznych i prywatnych, które przyczyniają się do osiągnięcia celów ruchu;

Uczestniczenia w przedsięwzięciach prowadzonych w ramach ruchu, w ustalony sposób wykorzystując ich modele i struktury.

Członkowie Międzynarodowego Stowarzyszenia Cittaslow:

Lista miast Cittaslow w sieci

Statut Cittaslow

Działania Międzynarodowego Stowarzyszenia Cittaslow

Karta Współodpowiedzialności Społecznej

Międzynarodowe Stowarzyszenie Cittaslow angażuje się w inicjatywy wspierające rozwój małych miasteczek oraz ich struktur społecznych w celu zapewnienia obywatelom utrzymania standardów życia wysokiej jakości na wielorakich płaszczyznach. Stąd też przedstawiciele władz Stowarzyszenia oraz Komitetu Naukowego Cittaslow brali udział w pracach nad tworzeniem Karty Współodpowiedzialności Społecznej. 28 lutego – 1 marca 2011 roku w Brukseli odbyła się konferencja Rady Europy i Komisji Europejskiej pt. „Współodpowiedzialność społeczna - zapewnienie zaufania i zrównoważonej spójności społecznej w kontekście przemian” [‘Shared Social Responsability securing trust and sustainable social cohesion in a context of transition’]. Brał w niej także udział na zaproszenie Pana Pier Giorgio Olivetti, Dyrektora Międzynarodowego Cittaslow, prof. dr hab. Krzysztof Skalski, reprezentant Polskiej Krajowej Sieci Miast Cittaslow w Komitecie Naukowym.

Więcej informacji na temat konferencji można znaleźć pod adresem: http://www.coe.int/t/dg3/socialpolicies/socialcohesiondev/conference2011_EN.asp?

Poniżej zamieszczamy tłumaczenie informacji ze strony internetowej Międzynarodowego Stowarzyszenia Cittaslow w dziale „In Evidence” [„Wspierane inicjatywy”].

„Po dwóch sesjach dyskusyjnych z przedstawicielami naszych rządów i komentarzach prawników, Karta Współodpowiedzialności Społecznej została zaakceptowana przez rządy i przesłana do Komitetu Ministrów w celu dyskusji i przyjęciu 8 listopada. Ponadto, publikacja, która została rozpowszechniona podczas konferencji [konferencja Rady Europy i Komisji Europejskiej pt. „Współodpowiedzialność społeczna - zapewnienie zaufania i zrównoważonej spójności społecznej w kontekście przemian” [‘Shared Social Responsability securing trust and sustainable social cohesion in a context of transition’] 28 lutego 2011 – 1 marca 2011 w Brukseli. – przyp. tłum.] gotowa jest już w ostatecznym kształcie i otrzymacie ją w kilku kopiach. Drugi tom jest w przygotowaniu: trwają prace edytorskie i będzie gotowy na początku 2012 roku.”

Ponadto otrzymaliśmy zgodę Pana Prof. dr hab. Krzysztofa Skalskiego, prof. UJ, Instytut Spraw Publicznych, Członek Komitetu Naukowego Cittaslow, na opublikowanie jego artykułu pt. "Przygotowania Europejskiej Karty współodpowiedzialności społecznej z perspektywy polityki miejskiej" bedącego komunikatem z obrad wyżej opisanej konferencji w dniach 28 lutego - 1 marca 2011, Komisja Europejska, Bruksela (Belgia ).

Przygotowania Europejskiej Karty współodpowiedzialności społecznej z perspektywy polityki miejskiej"

Tłumaczenie fragmentów tekstu z języka angielskiego: Magdalena Florenc-Karwowska

Źródło: http://www.cittaslow.org/article/charter-on-social-shared-responsibilities [03.01.2012]

Karta – plik do ściągnięcia.

Tłumaczenie karty dla Departamentu Polityki Jakości przygotowała Pani Monika Być, tłumacz języka francuskiego

Branding Cittaslow w Europie

We wtorek 15 stycznia 2013 roku w Brukseli w Domu Holenderskim [The House of the Dutch Provinces] odbyło się spotkanie władz Międzynarodowego Stowarzyszenia Cittaslow i burmistrzów Cittaslow z członkami Parlamentu Europejskiego, pt. „Branding Cittaslow w Europie”. Spotkanie dotyczyło wzmocnienia sieci i jej większej widoczności na arenie europejskiej.

W spotkaniu udział wzięła z ramienia Polskiej Krajowej Sieci Miast Cittaslow, Pani Małgorzata Wasilenko, Dyrektor Biura Regionalnego Warmii i Mazur w Brukseli w Domu Polski Wschodniej. Udział w spotkaniu wzięli również m.in. Pan Pier Giorgio Oliveti, Sekretarz Generalny Międzynarodowego Stowarzyszenia Cittaslow, Pan Arnoud J. Rodenburg, Wiceprzewodniczący Międzynarodowego Stowarzyszenia Cittaslow burmistrz Midden-Delfland (Holandia), Pan Wolfgang Plattmeier (Niemiecka Krajowa Sieć Cittaslow), Pan Wim van Dalen (MEP).

Spotkanie dotyczyło wzmocnienia sieci i jej większej widoczności na arenie europejskiej. Pan Olivetti przedstawił bardzo kompleksową i interesującą prezentację dot. przyszłości sieci i jej kierunków rozwoju. Została ona przyjęta przez uczestników spotkania.

Konkluzje płynące z przedstawionych propozycji:

- włączenie członków Parlamentu Europejskiego w działania i promocję sieci

- skupienie się raczej na podwyższeniu jakości sieci, niż na powiększaniu liczby jej członków (chociaż to ostatnie też jest istotne)

- zorganizowanie „letniej szkoły” dla urzędników.

W spotkaniu wzięła udział Pani Marie Bullet z Covenant of Mayors (Porozumienie Burmistrzów www.eumayors.eu), bardzo ważnej sieci, która wesprze działalność CITTASLOW.

Pan Van Dalen przedstawił założenia tworzenia EGTC – European Groupings of Territorial Cooperation (Europejskie Ugrupowania Współpracy Terytorialnej). Jest to ciało ponadnarodowe, utworzone na terytorium Unii Europejskiej, posiadające osobowość prawną. Celem EGTC jest ułatwianie i rozpowszechnianie idei współpracy transgranicznej jej członków w celu wzmocnienia spójności ekonomicznej i społecznej. Jest to również jedna z możliwości współpracy w ramach CITTASLOW. Więcej o EGTC znajduje się na stronie: http://portal.cor.europa.eu/egtc/en-US/Pages/welcome.aspx.