Obiekt budowlany- należy przez to rozumieć:
budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi
budowle stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami
obiekt małej architektury
BUDYNEK- należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
BUDYNEK MIESZKALNY JEDNORODZINNY- należy przez to rozumieć budynek wolnostojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych, albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nie przekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.
OBIEKT MAŁEJ ARCHITEKTURY- należy przez to rozumieć obiekty, a w szczególności:
kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,
posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej
użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki,
W zależności od użytych materiałów podstawowych budownictwo dzieli się na: drewniane, ceglane, żelbetowe, stalowe i inne.
Każda budowla powinna spełniać trzy podstawowe warunki:
odpowiadać w pełni swemu przeznaczeniu,
być wykonana wg prawideł sztuki budowlanej,
zaspokajać odczucia estetyczne.
W celu określenia wymagań technicznych i użytkowych wprowadzono następujący podział budynków na grupy wysokości:
niskie (N) do 12 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości do 4 kondygnacji nadziemnych włącznie.
średnio wysokie (ŚW) ponad 12 m do 25m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości ponad 4 do 9 kondygnacji nadziemnych włącznie.
wysokie (W) ponad 25 m do 55m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości ponad 9 do 18 kondygnacji nadziemnych włącznie.
wysokościowe (WW) powyżej 55m nad poziomem terenu.
Wysokość budynku mierzy się od poziomu terenu przy najniżej położonym wejściu do budynku (lub jego części pierwszej kondygnacji nadziemnej budynku) do górnej płaszczyzny stropu bądź najwyżej położonej krawędzi stropodachu nad najwyższą kondygnacją użytkową, łącznie z grubością izolacji cieplnej i warstwy ją osłaniającej albo do najwyżej położonej górnej powierzchni innego przykrycia.
Wyróżnia się trzy fazy wykonywania budynku:
stan zerowy- obejmuje roboty ziemne i izolacyjne, wykonywanie fundamentów, ścian piwnic i stropów nad nimi.
stan surowy- obejmuje wykonanie ścian, stropów konstrukcji dachu wraz z pokryciem oraz klatek schodowych.
roboty wykończeniowe- roboty tynkowe, okładzinowe, posadzkarskie, szklarskie i inne.
POZIOM TERNU- poziom projektowanego lub urządzonego terenu przed wejściem głównym do budynku nie będącym wejściem wyłącznie do pomieszczeń gospodarczych lub pomieszczeń technicznych.
KONDYGNACJA- należy przez to rozumieć poziomą nadziemną lub podziemną część budynku, zawartą między górną powierzchnią stropu lub warstwy wyrównawczej na gruncie a górna powierzchnią stropu lub stropodachu znajdującej się nad tą częścią, w tym poddasze z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi oraz poziomą częśc budynku stanowiącą przestrzeń na urządzenia techniczne mające wysokość w świetle nie mniej niż 2 m z wyjątkiem nadbudówek ponad dachem takich jak maszynownia dźwigu, centralna wentylacja klimatyzacyjna lub kotłownia gazowa.
KONDYGNACJA NDZIEMNA- należy przez to rozumieć kondygnację której górna powierzchnia stropu lub warstwy wyrównawczej podłogi na gruncie znajduje się w poziomie lub powyżej poziomu projektowego lub urządzonego terenu a także każdą sytuowaną nad nią kondygnacje.
KONDYGNACJA PODZIEMNA- należy przez to rozumieć kondygnację której więcej niż połowa wysokości w świetle, ze wszystkich stron budynku, znajduje się poniżej poziomu przylegającego do niego projektowanego lub urządzonego terenu, a także każda sytuowaną pod nią kondygnację.
ANTRESOLA- należy przez to rozumieć górną część kondygnacji lub pomieszczenia znajdująca się nad przedzielającym je stropem pośrednim a powierzchni mniejszej od powierzchni tej kondygnacji lub pomieszczenia, nie zamkniętą przegrodami budowlanymi od strony wnętrza, z którego jest wydzielona.