Scharak. badania metalograficzne makroskopowe. obserwacja gołym okiem lub za pomocą lupy o powiększeniu nie przekraczającym 30x, powierzchni przedmiotów, ich przełomów względnie przekrojów. Rodzaje badań makroskopowych? Mechaniczne (próba rozciągania, twardości, udarności); Fizyczne (przewodności elektrycznej, cieplnej, rozszerzalności, tłumienia drgań); Chemiczne (analiza jakościowa i ilościowa); Badania metalograficzne (makro i mikroskopowe) wady wykrywalne przy oględzinach zew. wyrobów metalowych. Rzadzizny; Pęknięcia; Pory; Pęcherze. Inf. dostarczane przez przełom. Pomaga ustalić przyczyny powstałego pęknięcia materiału. przebieg badań przekrojów. przeprowadza się na zgładach tzw. makroskopowych. Szlifujemy do ziarnistości papieru 320. Ważną czynnością jest pobranie materiału do zgładu i przecięcie w odpowiednim miejscu. W odlewach płaszczyznę cięcia wybiera się najczęściej przez miejsca o największych skupiskach wad np. rzadzizn i porowatości dla odkuwek o największym stopniu przerobu plastycznego. zasada przygotowania i wykorzystania preparatów do badań. Badania metalograficzne zaczyna się od powiększeń najmniejszych. Stanowi to podst. prawidłowej analizy struktury metali i stopów oraz umożliwia prawidłową ocenę badań metalograficznych. przełomy: 1) Doraźny powstaje przy nagłym zniszczeniu części, a cała jego pow. jest najczęściej jednorodna z ewentualnie ujawniającymi się wadami materiałowymi. 2) Zmęczeniowy – powstaje, gdy przyczyną zniszczenia były naprężenia zmienne.Pow. przełomu z. składa się z dwóch wyraźnie rozgraniczonych stref: pęknięcia zmęczeniowego i pęknięcia doraźnego. Strefa pęknięcia z. ma wygładzoną, muszlową pow. z widocznymi stadiami jego rozwoju tzw. Liniami spoczynku. Przełom z. ma początek w miejscu skupienia się naprężeń tzw. ognisku.