48. Konflikt etniczny latentny i przykłady

Konflikt etniczny:

Konflikt latentny (utajony) spowodowany jest słabą instytucjonalizacją konfliktu, a także odrzuceniem jego przejawów w związku z jakimiś celami/przyczynami (sytuacja w Bośni i Hercegowinie, gdzie podział kraju, na podstawie układu z Dayton, uznawany jest za „postkolonialny” i wyczekuje się dogodnej okazji do odrodzenia haseł etnicznych, walka Kurdów o zachowanie własnej tożsamości i eksponowanie konfliktu w dogodnych sytuacjach, podobnie Tybet).

Konflikt latentny zwykle nie jest rozpoznawany jako konflikt i z reguły jest prowadzony niedozwolonymi, nie uznawanymi środkami, a także nie ma jawnego/oficjalnego rozstrzygnięcia. Zwykle przejawia się w tym, że konflikt taki oficjalnie nazywany jest walką o demokrację, rozwój gospodarczy, cywilizacyjny czy nawet kulturalny.

Może być rozumiany jako konflikt pośredni (zastępczy), w sytuacji kiedy w konflikcie otwartym (ze względu na siłę przeciwnika lub możliwość reakcji społeczności międzynarodowej) antagonista (zwykle jeden) stosuje wobec drugiego wszelkiego rodzaju utrudnienia i przeszkody pod przeróżnymi pretekstami np. bardzo surowe badania jakości importowanych towarów; przykładem może być konflikt w USA gdzie ogranicza się możliwości rozwoju, dostępu do edukacji Indianom.

Może przybrać cechy konfliktu stłumionego, gdy przejawy wrogości są zabronione bądź uznawane są za obciążające dla danej grupy (charakterystyczne dla wielu społeczeństw w dzisiejszych demokratycznych społeczeństwach; wydaje mi się, że można tu podać przykład Francji czy Niemiec, które chcą się pozbyć imigrantów albo sytuacja Basków). Jednak brak instytucjonalizacji takich konfliktów może doprowadzić do jego wybuchu ze zdwojoną siłą: gwałty i ekscesy przeciw cudzoziemcom.
Może on jednak występować też w stosunkach zewnętrznych między narodami, wtedy gdy tolerancja i demokratyzm nie były związane z uregulowaniem pewnych norm, tylko były wynikiem braku konfliktów między nimi.