ks. Wacław Królikowski SJ - dojrzewanie w wierze Każdy wzrost jest możliwy, gdy widziemy cel i właściwe oceniamy etap/odcinek, gdzie jesteśmy. Jeśli mamy cel, a nie wiemy gdzie jesteśmy - jest problem. Nawet idąc w dobrym kierunku - moglibyśmy iść pewniej. Do rozeznania, zazwyczaj potrzeba drugiego człowieka, przez którego Bóg działa dla naszego dobra. Uczniowie do końca nie znali Jezusa, czyli nie znali celu a też i nie znali siebie samych, np. Piotr zaparł się, uczniowie idący do Emaus - też... Jezus pogłębia oba wymiary - towarzysząc uczniom po Jego Zmartwychwstaniu. Wystarczy iść, nie przerażać się porażkami i dać się prowadzić Jezusowi. *** Dojrzewanie w wierze Etapy rozwoju w życiu duchowym: 1) życie spontaniczne/naturalne - bez głębszej refleksji 2) budzenie się głębszych pragnień zdobywania większej wolności (prawdziwej) 3) życie w wolności Ad.1. Charakterystyczny dla dzieci, bardzo normalny etap, bo dziecko ma rodziców którzy reflektują, dziecko idzie we właściwym kierunku wraz z rodzicami, ale nad tym samo nie reflektuje. Ale zdarza się taki etap w życiu osoby dorosłej... Wtedy inni decydują, co mamy robić, inni decydują o naszych wyborach i decyzjach. Ten wpływ może być właściwy i dobry (np. rodziców, formatorów, nauczycieli), ale i może byc szkodliwy, manipulacyjny - jeśli dorośli wychowawcy są niedojrzali, patologiczni, czy źli. Ten negatywny wpływ może mieć miejsce przez środki socjotechniczne. Wtedy społeczeństwo nie pomaga nam, ale struktury zewnęrzne mogą nam wręcz przeszkadzać w wyborach. Kto z kim przestaje takim się staje... Wpływ innych może być uprawniony i dobry lub zły. Dotyczy to dziecka, jak i osoby dorosłej. Np. system komunistyczny odrywał od refleksji. Wszelkie systemy, jeśli nie pomagają człowiekowi wzrastać to są systemami minipulacyjnymi, np. kaptializm nie troszczy się od dobro człwoieka. Systemy wychowawcze, szkolnictwo... W 16 wieku św. Ignacy rozpoczął system wychowawczy oparty i otwarty na Boga Stwórcę. Oświecenie chciało pogłębiać wiedzę, ale bez Boga. Stąd doszło do kasacji zakonu Jezuitów. Odwołanie rozumu do Najwyższego Rozumu, to dowartościowanie nauki. Oprócz czynników zewnęrznych możemy doświadczać wpływów przez wewnętrzne czynniki, tj. emocje. Ci doradcy wewnętrzni mogą być ok, ale też i mogą być manipulacyjne złe nakazy. Im więcej dobrych wpływów w dzieciństwie, tym bardziej uczucia nam pomagają w dorosłości. I odwrotnie - im więcej negatywnych wpływów w dzieciństwie, tym trudniej uciec od wewnętrznego dykatora. *********************** Czy widzimy jakieś czynniki zewnętrzne, które manipulują nami? jakie struktury - finansowe? uczuciowe? edukacja? ekonomiczne? prowokujące rózne głody, by podsycić bezrefleksyjność a ukazać cel - zaspokojenie tego głodu, np. komunizm -> brak żywności, rozbudzano nasz apetyt posiadania; teraz kapitalizm -> to samo, bo duża podaż, a brak pieniędzy, więc robi się obniżki, by nie zapomnieć co jak smakuje, by nadal pielęgnować głód... *********************** Manipulacje intelektem: mądre jest to, co jest promowane jako mądre... Choć nie prowadzi do wartości, bez troski o wartości obiektywne... Gorszymi manipulatorami są nasze emocje. Kiedy stają sie zagrożaniem? Wtedy, gdy zostały zmanipulowane. Widać wpływ dzieciństwa. Nie chodzi o psychoanalizę, by oskarżać rodziców o brak uczuć czy czasu. Nie chodzi o znalezienie winnych, ale by odczytać prawdę, stan faktyczny. Każdy z rodziców, chce jak najlepiej dla swoich dzieci. Trzeba zadawać sobie pytanie o głębszą samoświadomość, co / kto ma na mnie wpływ. ************************************ Na każdym etapie naszego życia jest ten etap, choć w różnym stopniu. Emocje lęku doprowadziły Judasza do zdrady, podobnie Piotra i 3 zaspanych uczniów w Ogrójcu. Gdy ja widzę, jake emocje i sytuacje egzystencjalne wpływają na moje życie - umiem podejmować dobre decyzje. Ad2. Budzenie się prawdziwej wolności. Zaczyna się głębsza refleksja polegająca na właściwym odczytaniu swego stanu wewnęrznego sytuacji, jaka nas otacza. Dochodzi do głosu pragnienie, by żyć sensowniej, w głębszej wolności. ******************************************************** BAZA: Właściwa ocena + pragnienie wzrostu naszej sytuacji. Św. Augustyn -> miłość siebie i miłość Boga. *********************** Św. Ignacy -> mówi o tym na II tygodniu ćwieczeń - o 2 sztandarach. Zaprzeć się siebie = zapanować nad dyktaturą emocji, uczuć, by kierować się rozumem. W rzeczach duchowych (nr 189 ćw.) wyrwiemy się o tyle, o ile wyrwiemy się z przyzwyczajeń. Emocje mówią - nie rezygnuj, posiadaj, miej - na płaszczyźnie intelektualnej, uczuciowej, materialnej... Miłość Boga, daje moc do przekraczania siebie, w ten sposób Bóg jest dla nas szansą. Bóg jest absolutnym szczęściem, przyjemnością i miłością. Przechodzenie z etapu na etap - dzieje się przez doświadczanie trudności. Rozum oświecony wiarą mówi - wybierz rzecz trudniejszą, a więcej wzrośniesz. Pożądliwość tego świata nie pochodzi od Ojca, ale od świata. Grzechy - próżność, oziębłość, gniew, nieczystość. Drugi etap to wyrywanie się z tego, co manipuluje mną. Czy widzę wydarzenia, gdzie wyrywając się z tego, co niedojrzałe - było owocne dla mnie? Skorzystałam na tym? Każde pójście do spowiedzi jest wyrywaniem się ku Bogu. Ad.3. Etap życia prawdziwą wewnętrzną wolnością Aby przejść w Boga, owocuje to głębszą harmonią; wtedy nie chcemy wracać do tego, co było dawniej, co może jeszcze podoba się emocjom, ale głębsza duchowość daje więcej satysfakcji. Wyrywanie się z siebie ku Bogu dzieje się mocą Jezusa Chrystusa Zmartwychwstałego. Bóg wyraźnie powiedział: nie zabijaj. Trzeba się chlubić z krzyża Jezusa Chrystusa. Jezus przemienia uczucia uczniów, zabiera lęk, daje moc odwagi wierności Jemu. Psalm 103 Duszo moja nie zapominaj o wszystkich dobrach od Boga Czy dziś jest we mnie pragnienie (nawet nie decyzja czy plan) kierowania się ku Najgłębszemu Sensowi? Panie - zostań ze mną! Ty wszystko wiesz! - tak się módl. Czy pragnę iść ku Bogu pomimo trudu? Jezus odbiera od nas lęk i odtruwa, egzorcyzmuje. Nie bójcie się! To JA jestem... (z notatek homilii i wykładu ks. dr Wacława Królikowskiego SJ na temat dojrzewanie w wierze, 19.IV.2009) Główna