Hobbes miał sprecyzowane zainteresowania, a interesowało go państwo i jego rządy. Tematom tym poświęcił dwa dzieła, jedno całościowe, pt. Lewiatan i drugie będące częścią Elementów filozofii, pt. O obywatelu powstała w 1624 r. Trzy części powyższe tworzyć miały w zamiarze ich autora jeden korpus, ale każda z nich powstawała w różnym czasie i kolejności. Najsłabsza część stanowi część pt. de corpore ( O ciele), które wedle Hobbesa miało stanowic glony trzon jego korpusu. Jednakże los zadecydował, że część ta, objętościowo nader poważna, rzadko zyskiwała Czytelników i tłumaczy na języki nowożytne, nie cieszyła się wielkim zainteresowaniem. Cz. Znamierowski pisze wręcz , e chociaż epoka była przepełniona wspaniałymi odkryciami Galileusza, Pascala, Huygensa, Toriccelego i innych, to jednak ujęcia jego były w „zasadniczych rzeczach wprost opaczne w stosunku do tego, ku czemu szly i zbliżały nauki” (wstęp, s. XI). Ledwiatan był;l dzielem jednak wyjatkowym, mialo dorównać nie tylko osiągnięciom Galileusza ale uczynic z polityki nauke zbudowana wzorowo w ooparciu o gemotrie Euklidesa, która poznal jako dojrzaly 40 latek. Stad jego znajomość matematyki miala braki. Był materialista i ta cecha jego poglądów decydowala w duzej mierze o malej popularności. Urodzil się pzrewczesnie w 1588 r. pod Malmesbry, w hrabstwie Wuilfshire, gdy jego matka dowiedziała się o pojawieniu się armady Hisozanskiej wna wodach Kanalu. Ojciec jego był duchownym anglikańskim. PO skonczeniu studiow w Oksfordzie zosatk w 1608 r. nauczycielem młodego Williama Cavendisha, poxniejzego księcia Devonshire, z którym pdorozowal po Europie. Był także sekretarzem Frabnciszka Bacona