Jakie preparaty pomagają w leczeniu kandydozy?

Kandydoza jamy ustnej najczęściej atakuje osoby, u których obserwuje się obniżenie naturalnej odporności jamy ustnej. Są to np. nałogowi palacze, chorzy na astmę stosujący wziewne leki steroidowe, osoby długotrwale zaniedbujące higienę jamy ustnej, pacjenci w podeszłym wieku noszący protezę. Czynnikiem podnoszącym ryzyko zachorowania jest także obniżenie odporności całego organizmu, które pojawia się np. w przypadku AIDS, radio- oraz chemioterapii, po przeszczepach. Osoby należące do grupy podwyższonego ryzyka powinny kłaść szczególny nacisk na odpowiednią profilaktykę oraz bardzo dokładnie dbać o higienę jamy ustnej.

Farmakologiczne leczenie kandydozy polega przede wszystkim na stosowaniu leków miejscowych, których celem jest zahamowanie rozwoju Candida albicans. Najczęściej stosuje się płyny do płukania zawierające chlorheksydynę, kwas borny, jodynę lub wodny roztwór fioletu gencjanowego. Podobną funkcję spełniają też preparaty do ssania zawierające chlorheksydynę lub chlorowodorek cetylpirydyny oraz maści o działaniu grzybobójczym, których używa się do smarowania jamy ustnej (Lotrimin, Monistat, Dectarin). Warto jednak w tym miejscu dodać, iż roztwory do płukania jamy ustnej z chlorheksydyną (0,2% Corsodyl,0,1% Eludril) nie powinny być stosowane się dłużej niż dwa tygodnie, gdyż mogą spowodować zaburzenia smaku, złuszczające zapalenie jamy ustnej oraz przebarwienia zębów i wypełnień.

Jeżeli samodzielna kuracja za pomocą preparatów dostępnych bez recepty nie skutkuje, pacjent powinien zgłosić się do stomatologa, który zaordynuje nystatynę lub inny odpowiedni antybiotyk. W przypadku bardziej zaawansowanego stadium grzybicy, oporności na dotychczasowe leki lub infekcji innym drobnoustrojem konieczne bywa stosowanie leków o działaniu przeciwgrzybiczym, takich jak flukonazol (Flucofast) lub ketokonazol.

Farmakoterapii grzybicy jamy ustnej powinna towarzyszyć również zmiana diety i próba podniesienia odporności organizmu. Należy niemal całkowicie wyeliminować z jadłospisu produkty wysokoprzetworzone, przede wszystkim cukier oraz białą mąkę. Nie są również zalecane owoce (ze względu na dużą zawartość cukru), z oczywistych względów – alkohol oraz surowe kiełki. Dieta powinna natomiast obfitować w produkty zawierające żywe kultury bakterii, czyli w kwaśne mleko, kefir, naturalne jogurty.

Ważne jest również spożywanie minimum dwóch litrów płynów, gdyż zapobiega to wzrostowi ilości toksyn w organizmie. Najlepiej pić niegazowaną wodę mineralną, soki warzywne oraz ziołowe, białe i zielone herbaty. W diecie nie powinno też zabraknąć tłoczonych na zimno olejów roślinnych wysokiej jakości (oleju rzepakowego, oliwy z oliwek, oleju lnianego). Są one źródłem cennych kwasów omega – 3, które mają działanie przeciwzapalne.

Ze względu na ryzyko nawrotu choroby należy stale przestrzegać zasad zdrowego odżywiania oraz stosować produkty lub preparaty probiotyczne (zawierające odpowiednio wyselekcjonowane kultury bakterii) i prebiotyczne (stymulujące wzrost prawidłowej mikroflory bakteryjnej). Istotna jest również suplementacja witaminami z grupy B, a szczególnie B2.

Ponieważ grzybicy jamy ustnej często towarzyszą nawroty, dlatego też działania profilaktyczne bądź wspierające leczenie powinny być prowadzone długofalowo.