1. Jak rozumiesz pojęcie przedsiębiorczość?

Przedsiębiorczość to cecha działania zmierzającego do zapewnienia racjonalnej i efektywnej koordynacji zasobów gospodarczych przedsiębiorstwa oraz umożliwiającego osiąganie racjonalności gospodarowania oraz efektywności ekonomicznej, która wyraża stopień osiąganej racjonalności.

Motywem przedsiębiorczości jest dążenie do uzyskania efektywności pozwalającej na bieżące funkcjonowanie przedsiębiorstwa i stwarzającej podstawy jego rozwoju. Przedsiębiorcze działanie jest utożsamiane bezpośrednio z osobą przedsiębiorcy.

2.Podaj przykłady zachowań przedsiębiorczych w rodzinie.

-Hierarchia(ojciec prezes firmy, matka główny księgowy, dzieci pracownicy pod wykonawcy)

-Nagradzanie za dobrze wykonaną pracę/naukę

3. Podaj przykłady zachowań przedsiębiorczych w pracy.

-Nagradzanie

-Premie

-Awanse

4. Podaj przykłady zachowań przedsiębiorczych osoby prowadzącej własną działalność gospodarczą.

-Reklama

-Poszukiwanie rynku zbytu dla usług

-Badanie potrzeb konsumentów

5.Jakie znasz systemy gospodarcze funkcjonujące na świecie?

-Wolno rynkowy autonomiczny , centralny

6.Jakie są podstawowe cechy gospodarki rynkowej?

- Dominacja własności prywatnej 
- Alokacja poprzez rynek- poprzez popyt i podaż 
- Rynek tworzy ceny w zależności od popytu i podaży,
- Samodzielność podmiotów gospodarczych 
- Ograniczona rola państwa (mała interwencja państwa) 
- Konkurencja.

7.Co oznacza popyt i kto jest jego przedstawicielem na rynku dóbr i usług.?

Popyt na pracę zgłaszają firmy produkujące na rynek dobra i usługi. Celem ich działalności jest maksymalizacja zysku i dlatego wybierają one taką wielkość produkcji, która umożliwia osiągnięcie tego celu. Ale aby produkować, firmy muszą zatrudnić czynniki wytwórcze, a przede wszystkim pracę. Firma osiąga przychody całkowite ze sprzedaży swoich produktów. Przychody krańcowe pokazują o ile wzrastają przychody całkowite na skutek zwiększenia sprzedaży o jednostkę. 

PRZYCHODY KRAŃCOWE Z CZYNNIKA PRODUKCYJNEGO (MPR) jest to przyrost przychodów całkowitych osiągnięty przez firmę ze sprzedaży produktów wytworzonych przez dodatkową jednostkę czynnika produkcyjnego.

KOSZTY KRAŃCOWE CZYNNIKA PRODUKCYJNEGO jest to- w wypadku pracy- przyrost kosztów całkowitych spowodowany wzrostem zatrudnienia o jednostkę pracy (dodatkowego pracownika).
Koszty krańcowe pracy wyznaczane są przez mechanizm popytu i podaży na rynku pracy. Na większości rynków firmy zatrudniające pracowników są cenobiorcami, co oznacza, że każdemu zatrudnionemu firma płaci tyle samo, czyli płacę równowagi wyznaczoną na rynku przez punkt przecięcia krzywej podaży pracy z krzywą popytu na pracę. 
Przychód krańcowy z pracy określa produkt krańcowy pracy oraz cenę samego produktu.
Produkt krańcowy pracy jest to przyrost produkcji spowodowany wzrostem zatrudnienia pracy o jednostkę , np. o jednego pracownika. 

8.W jaki sposób popyt zależy od ceny?

Popyt jest to zgłaszane w określonym czasie przez konsumentów na rynku zapotrzebowanie na dobra i usługi, które są sprzedawane po określonej cenie. Zapotrzebowanie to musi być poparte posiadaniem środków pieniężnych niezbędnych do dokonania zakupu. W wielu sytuacjach potrzeba człowieka może być zaspokojona przez różne produkty. Klient wybiera zawsze ten produkt, który w najlepszy sposób zaspokoi jego potrzebę, dlatego tak ważne jest oferowanie konsumentom tego, czego oni oczekują.

9. Co oznacza podaż i kto jest jego przedstawicielem na rynku dóbr i usług.?

Na decyzje określające podaż pracy, czyli wybór między pracą a czasem wolnym, ma wpływ wiele różnych czynników.
Najważniejszym czynnikiem jest stawka płac, czyli dochód otrzymywany za przepracowaną jednostkę czasu, np. jedną godzinę. Im wyższa jest stawka płac, czyli im większy dochód można otrzymać z pracy, tym jesteśmy gotowi więcej pracować. Stawka płac nie odnosi się tylko do godzin przepracowanych. Jeśli rezygnujemy z godzin pracy, to znaczy, że rezygnujemy z dochodu, jaki byśmy w ciągu tej godziny zarobili, czyli stawki płac.
STAWKA PŁAC jest kosztem alternatywnym czasu wolnego, gdyż oznacza, z jakiego dochodu, a więc z jakiej ilości dóbr i usług, trzeba zrezygnować na rzecz przyjemności uzyskiwanej z godziny czasu wolnego.
Im wyższa jest stawka płac, tym wyższy jest więc koszt alternatywny czasu wolnego i tym tańsze stają się dobra i usługi konsumpcyjne.
Również ogromną rolę odgrywają ceny dóbr i usług konsumpcyjnych. Im są one wyższe, tym mniej możemy kupić za nasze dochody, czyli tym bardziej nie opłaca się zwiększać naszego czasu pracy. 
Płaca nominalna jest to ilość pieniędzy, jaką pracownik odbiera w kasie w dniu wypłaty, czyli po prostu pensję wyrażoną w konkretnych jednostkach pieniężnych,np. w złotych. Płaca realna jest to natomiast ilość produktów, jaka można kupić za pieniądze stanowiące płacę nominalną, czyli właśnie za tę otrzymaną w kasie pensję.

10.W jaki sposób podaż zależy od ceny?

Podaż to ilość danego

 towaru, którą sprzedający zaoferują do sprzedaży w danym momencie i miejscu w zależności od poziomu cen. Podaż zależy przede wszystkim od ceny towaru, tę zależność przedstawia krzywa podaży.

11.Co oznacza pojęcie rynku.?

Rynek jest instytucją, która umożliwia zawarcie transakcji między sprzedającym a kupującym. Każdy rynek ma określoną strukturę. Strukturę tę tworzą kupujący i sprzedający, którzy mogą być partnerami równorzędnymi lub też narzucać sobie nawzajem różne warunki, zależnie od “siły”, jaką dysponują. Przedmiotem transakcji dokonywanych pomiędzy kupującym i sprzedającym są dobra usługi czy tytuły prawne.
Każdy rynek można rozpatrywać z dwóch stron: podaży i popytu. Popyt odzwierciedla sposób decyzji podejmowanych przez ludzi dotyczący zakupu usług i towarów. Podaż odzwierciedla decyzje producentów na temat: co produkować, jak produkować i w jakiej ilości.

12.Jakie wyróżniamy rodzaje rynków występujące w gospodarce?

Rynek towarów

Rynek dóbr konsumpcyjnych

Rynek dóbr przemysłowych

Rynek usług - obejmuje dobra które są konsumowane w trakcie ich produkcji, np.: usługi spedycyjne, bankowe

Rynek finansowy - obejmuje obrót pieniądzem, środkami dewizowymi, akcjami, obligacjami, instrumentami pochodnymi, ubezpieczeniami.

Rynek czynników produkcji (ziemi, pracy, kapitału)

13.Na czym polega mechanizm rynkowy?

Mechanizm rynkowy - proces obejmujący żywiołowe działania podmiotów na rynku, w wyniku którego dochodzi do ustalenia równowagi rynkowej, a więc samoczynnego dostosowania wielkości popytu (D) i podaży (S), poprzez odpowiednie ustalenie ceny równowagi (P).W ujęciu procesowym, mechanizm rynkowy jest grą popytu i podaży, która prowadzi do obiektywnej wyceny poszczególnych towarów i zrównoważenia rynku, czyli zrównania się oferowanej ilości towaru z ilością pożądaną.Jeżeli popyt na jakieś dobro przewyższa podaż, wówczas nabywcy są skłonni płacić za nie więcej. Gdy przejawiają tę skłonność na rynku, cena tego dobra rośnie. Wzrost ceny skłania natomiast producentów do zwiększenia jego produkcji, co doprowadzi w końcu do zrównania podaży z popytem.

14.Określ pozacenowe czynniki kształtujące popyt.

A. Rynkowe:

1. dochody konsumentów

2. ceny dóbr substytucyjnych i komplementarnych

3. przewidywania cen relatywnych (przewidywane ceny dochodów i cen przez konsumentów w bliższej lub dalszej przyszłości; konsument działa racjonalnie, patrzy gdzie ma większą korzyść, przewiduje dziś jaka może być cena danego dobra jutro; konsument dysponuje określoną ceną nabywczą i dziś kształtuje popyt)

B. Pozarynkowe:

Czynniki pozarynkowe wynikają z różnych sytuacji życiowych

1. liczba ludności

2. gusty i preferencje, nawyki, moda

3. naśladownictwo, sezonowość np. święta,

4. czynniki socjokulturowe

5. wykształcenie

6. szerokość geograficzna, pory roku, klimat

7. efekty naśladownictwa i demontracji

1. efekt Veblena

2. efekt snobizmu

3. efekt owczego pędu

15.Określ pozacenowe czynniki kształtujące podaż.

1. ceny czynników produkcji

2. poziom technologii i technika

3. podatki i subsydia

4. przewidywania cen relatywnych

5. liczba przedsiębiorstw w gałęzi

6. lokalizacja produkcji

16.Na czym polega proces komunikacji interpersonalnej?

Do zaistnienia procesu komunikacji konieczne jest wystąpienie 7 zasadniczych elementów:

• źródła – nadawcy komunikatu,

• kodowania – przekształcenia w symboliczną postać,

• komunikatu – zakodowana wiadomość,

• kanał – środek przekazu (komunikacja ustna, pisemna, wizualna),

• dekodowanie – przełożenie komunikatu na zrozumiałą formę,

• odbiorca – adresat komunikatu,

• sprzężenie zwrotne – informacja zwrotna o zrozumieniu przekazu.

17.Określ sposoby komunikacji interpersonalnej.

Komunikacja werbalna

Najczęściej wskazuje się trzy zasadnicze rodzaje komunikacji – werbalną, niewerbalną i pisemną. Komunikacja ustna stanowi najczęstszy sposób przekazywania znaczenia między ludźmi. Do popularnych form komunikacji ustnej zaliczymy przemówienia, rozmowy indywidualne czy grupowe, nieformalne sieci plotek i pogłosek. Do zasadniczych zalet tego rodzaju komunikacji należą szybkość i łatwość uzyskania sprzężenia zwrotnego. Wadą tej formy jest podatność na zniekształcenia. Podatność na zniekształcenia komunikatów rośnie przy większej liczbie osób, które biorą udział w ich przekazywaniu. Wiąże się to bezpośrednio z różnicami w interpretacji wiadomości. Jeśli zatem komunikaty przekazywane są ustnie wzdłuż linii podporządkowania w organizacji pojawia się znaczne ryzyko zniekształcania komunikatów. Dla ilustracji tego rodzaju zakłóceń warto przypomnieć sobie zabawę w „głuchy telefon”, gdzie pierwotny komunikat, po przejściu przez kolejne ogniwa łańcucha ulega znacznej deformacji. Wiadomość na wejściu często odbiega od komunikatu wyjściowego.

Komunikacja niewerbalna

Komunikacji werbalnej zwykle towarzyszy forma niewerbalna, na jaką składać się takie akty jak:

• Gestykulacja, a więc ruchy rąk, dłoni, palców, nóg, stóp, głowy i korpusu ciała;

• wyraz mimiczny twarzy – jego bogate możliwości przekazywania zarówno stanów psychicznych, jak i informacji obiektywnych;

• dotyk i kontakt fizyczny – w zróżnicowanej gamie od łagodnego głaskania do brutalnego uderzenia;

• wygląd fizyczny – sposób ubierania się, czesania, ozdabiania, malowania, ekspozycji wizualnej zarówno mężczyzn, jak i kobiet;

18.Zdefiniuj pojęcie osobowości.

     -zbiór względnie stałych, charakterystycznych dla danej jednostki cech i właściwości, które wyznaczają jej zachowania i pozwalają odróżnić ją od innych;

     - zespół warunków wewnętrznych wpływających na sposób, w jaki człowiek przystosowuje się do otoczenia;

  - zespół psychologicznych mechanizmów: np. tożsamość, mentalność, potrzeby, postawy, inteligencja, uznawane wartości powodujące, że człowiek jest zdolny do kierowania własnym życiem, a jego zachowania są zorganizowane i względnie stałe (Słownik encyklopedyczny Edukacja Obywatelska 1999r).

Osobowość to zespół cech psychicznych charakterystycznych dla każdego człowieka; są dziedziczne ale także rozwijają się pod wpływem otoczenia, w którym żyjemy. Nie ma 2 osób o identycznym charakteru. 18000 cech psychicznych. 

 

19.Zdefiniuj pojęcie temperament.

Temperament jest jedną z cech osobowości człowieka i wyraża się w dynamice określającej żywiołowość organizmu. 
Temperamentem nazywamy naszą reakcję na bodźce wewnętrzne lub zewnętrzne wyrażoną w sile i w czasie. Innymi słowami mówiąc ? temperament, to mamy na uwadze ? zespół względnie trwałych, wrodzonych cech wyrażających się w naszym zachowaniu, w reagowaniu na różnego rodzaju bodźce.

20.Scharakteryzuj cechy sangwinika.

Wykazują oni wyraźne cechy sangwiników , czyli:
- wieczni optymiści: jakoś było i jakoś będzie; w sumie wszystko będzie dobrze
- z całym zapałem swej ognistej duszy zawsze porywają się do czegoś nowego, ale nigdy nie dociągną do końca,
- są zdolni i mogliby się uczyć, ale... im się nie chce,
- są łatwowierni i bardzo naiwni,
- jeśli są zniechęceni i przybici, najchętniej rzuciliby się pod pociąg, ale zaraz, gdy się wyśpią, wzruszają ramionami i myślą : " Od tego świat się nie zawali",
- łatwo o wszystkim zapominają, ponieważ są niestali zarówno w dobrym, jak i złym,
- jeśli ktoś ich obrazi, rozżalają się, ale szybko o tym zapominają i wkrótce zachowują się tak, jakby nic się nie stało,
- potrafią się także pokłócić - najczęściej bez ważniejszego powodu, ale i bez jakichkolwiek konsekwencji,
- są dokładnym przeciwieństwem melancholika, który dobrze pamięta zarówno krzywdę, jak i dobro; w zależności od tego zajmuje odpowiednią postawę wobec ludzi,
- są ustępliwi i szczerzy - posłuszeństwo nie stanowi dla nich większego problemu,
- bywają też i szczodrzy, zwłaszcza gdy ktoś ich pięknie o to poprosi,
- trudno im być bezstronnym, ponieważ zwykle kierują się emocjami,
- publiczne wystąpienia nie są dla nich problemem - z łatwością wypowiadają swoje myśli, przemawiają sugestywnie, oddziaływującą na słuchaczy wrodzoną żywą gestykulacją.

21.Scharakteryzuj cechy choleryka.

Wykazują oni wyraźnie cechy choleryków, czyli:
- charakteryzuje ich wojownicze nastawienie,
- ich naturalną skłonnością jest odwaga oraz żądza władzy,
- gwałtownie ulegają emocjom, a ich wpływ jest długotrwały,
- uważają, że tylko oni mają zawsze rację i dlatego zwykle do nich należy ostatnie słowo,
- nigdy nie czują się zależni od nikogo,
- wrodzona bystrość połączona z nieprzeciętnymi zdolnościami popycha ich do jeszcze większej pychy,
- w pogoni za sukcesem z zimną krwią podepczą szczęście bliźniego - jeśli jednak ktoś okaże się lepszy od nich, zaraz mu zazdrości,
- nie zrazi ich żadna napotkana przeszkoda - raczej przeciwnie: pokonując ją, zdobywają coraz większy hart ducha,
- jeśli coś im się nie uda lub nie odpowiada ich myśleniu, opanowuje ich dzika nienawiść;
- w żaden sposób nie potrafią się upokorzyć, a gdy nie mogą zrealizować swoich planów, uciekają się do kłamstwa.
- lubią publiczne wystąpienia, ponieważ stwarzają im one możliwość pokazania się,
- zawsze chcą stać na czele i mieć pod sobą innych

22.Scharakteryzuj cechy flegmatyka.

Wykazują oni wyraźne cechy flegmatyków , czyli:
- słabo reagują na bodźce,
- nie da się ich tak łatwo wyprowadzić z równowagi,
- pracować im się zbytnio nie chce,
- nie można jednak powiedzieć, że flegmatycy panują nad sobą - lubią bowiem jeść i pić, a nade wszystko lubią swoją wygodę,
- należą do tych, którym często ucieka pociąg,
- trudno ich do czegokolwiek zachęcić,
- ich życie emocjonalne jest prawie na poziomie zerowym,
- na sławie też im nie zależy,
- nie przejmują się tym, co inni o nich mówią lub myślą,
- są małomówni, ale nie wstydzą się,
- nikomu me ubliżą, każdemu potrafią dogodzić,

23.Scharakteryzuj cechy melancholika.

słaby, żyje we własnym świecie, trwały w przyjaźni, pedantyczny, niezależny;  jest najsłabszy, posiada cechy takie jak: słabą pobudliwość, szybko męczy się, w pracy potrzebuje opieki ? pomocy, idealnych warunków, ciągle doznaje niepowodzeń życiowych, nie potrafi podejmować samodzielnie decyzji.

24.Scharakteryzuj piramidę potrzeb według A. Maslowa.

25.Na czym polega aktywne słuchanie?

1. akceptacji naszego rozmówcy,

2. pełnej tolerancji dla jego emocji,

3. szanowanie drugiej osoby.

Czemu służy aktywne słuchanie?

1. Pozwala wytworzyć poczucie wzajemnego zaufania, akceptowania drugiej osoby takiej, jaka jest. Może również dostarczać poczucia wsparcia.

2. Zachęca do większej otwartości, zwierzenia się ze wszystkich problemów, co być może uświadomi naszemu rozmówcy, gdzie tkwi źródło jego trudności.

3. Pomaga rozmówcy na dokładne zanalizowanie i organizację swojej wypowiedzi, co zwiększa jego szanse na samodzielne rozwiązanie problemu.

4. Umożliwia swobodne wypowiedzenie się na dany temat, "wyrzucenie" z siebie danego problemu zmniejszając tym samym napięcie psychiczne.

5. Daje możliwość konfrontacji wyobrażeń danej osoby z rzeczywistością oraz ich korekty, jest źródłem informacji zwrotnych.

6. Pozwala prześledzić tok rozumowania drugiej osoby, jej sposób myślenia i wnioskowania.

26.Wymień techniki aktywnego słuchania.

Umiejętność aktywnego słuchania w dużej mierze polega na kontrolowaniu i odpowiednim kierowaniu swoimi zachowaniami niewerbalnymi (mimiką, gestami). Ważne jest w trakcie rozmowy:

- utrzymywanie kontaktu wzrokowego

- przejawianie zainteresowania tym, co mówi nasz rozmówca (np. odpowiednią gestykulacją)

- zachęcanie do rozmowy

- zadawanie dodatkowych pytań dotyczących tego, co mówi druga osoba

- krótkie powtarzanie niektórych elementów wypowiedzi rozmówcy, parafrazowanie

- powstrzymanie się od komentowania, udzielania rad

- wyrażanie tolerancji

- cierpliwość

- nie przerywanie rozmówcy jego wypowiedzi

27.Co oznacza pojęcie empatia?

Empatia to właściwie opróżnienie własnego umysłu tak, abyśmy mogli słuchać całym swym jestestwem. Należy tu odróżnić zwykłe słuchanie przy pomocy uszu od słuchania z pełnym zrozumieniem. Prawdziwa empatia może pojawić się jedynie wtedy, gdy pozbyliśmy się wszelkich przyjętych z góry założeń, wyobrażeń i ocen dotyczących danej osoby. Zadaniem szalenie trudnym jest wytrwanie w takim stanie świadomości, którego wymaga od nas empatyczna postawa. Zazwyczaj zamiast empatii rodzi się w nas potrzeba udzielania rad, dodawania otuchy, objaśniania własnego stanowiska do danej sprawy lub uzewnętrzniania własnych uczuć, jednak nim zaczniesz udzielać rad lub dodawać otuchy, najpierw spytaj.

28. Jakie mogą wystąpić bariery w komunikacji międzyludzkiej?

-Kolor skóry

-Wyznanie

-Inna kultura

-Ubiór

-Niepełnosprawność

-Przynależność do innej grupy

29.Co oznacza asertywność?

 Asertywność to umiejętność szczególnie przydatna w wielu trudnych społecznie sytuacjach takich jak odmowa, protest wyrażanie reakcji na krytykę.
Można wyróżnić wiele korzyści z nauczenia się i stosowania asertywności:

 zwiększenie szacunku do siebie 

 zwiększenie szacunku do innych

 zmiana postawy biernej na skuteczną aktywność 

 poprawa relacji z ludźmi 

 poczucie kontroli nad własny życiem

 poczucie uczciwości w stosunku do samych siebie

30.Określ sposób zachowania osoby asertywnej.

ASERTYWNOŚĆ - pewien określony sposób zachowania się i postępowania; zdolność do szczerego i bezpretensjonalnego wyrażania swoich emocji, odczuć i stanowisk. Jest to postawa, która wyklucza zachowania agresywne oraz lekceważenie praw i wolności własnych bądź innych ludzi. Wyraża się ona umiejętnością bezpośredniego przekazywania własnych opinii, przekonań, poglądów i potrzeb, a także łatwością swobodnego dzielenia się wiedzą o swoich priorytetach i wyznawanym systemie wartości. Istotą zachowania asertywnego jest także umiejętność odmawiania, tzn. mówienia "nie" w sposób pewny, zdecydowany, a jednocześnie nieuwłaczający godności innych osób i zawsze z podaniem konkretnej przyczyny odmowy. Asertywność okazuje się często przydatna w przypadku zaistnienia konfliktu, gdy za jej pomocą udaje się dojść do satysfakcjonującego obydwie strony kompromisu. 

BYĆ ASERTYWNYM to:

- posiadać wyraźnie sprecyzowany cel i dążyć do jego realizacji;

- posiadać szacunek do samego siebie;

- dbać o własne sprawy, ale uwzględniając przy tym również interesy innych ludzi;

- mieć świadomość własnych możliwości, zalet, ale także wad i ograniczeń;

- nie ulegać łatwo wpływom i naciskom ze strony otoczenia;

- upominać się o swoje prawa lub występować w tym celu w imieniu osób trzecich.

Każdy człowiek na świecie ma jakieś określone, prymarne prawa. Na takim właśnie przeświadczeniu opiera się teoria asertywności. W ramach tej teorii, zestaw takich praw, stanowiących niezastąpiony drogowskaz postępowania dla wszystkich osób związanych na co dzień z public relations, opracował specjalista zajmujący się badaniami nad asertywnością, Herbert Fensterheim. 

31. Określ sposób zachowania osoby uległej.

człowiek uległy pozwala innym decydować za siebie emocjonalnie. Człowiek uległy jest skryty, nie mówi wprost, w sytuacji, gdy można wygrać lub przegrać przeważnie przegrywa, jeśli osiąga cele to w sposób pośredni.

32. Określ sposób zachowania osoby agresywnej.

człowiek o takiej postawie decyduje za innych, jest uczciwy ale w sposób nietaktowny, bezpośredni, podkreślający swoją wartość, a pomijający i zmniejszający zalety innych, w sytuacji wygrana czy przegrana zawsze wygrywa. 

33.Określ przyczyny i skutki zachowań asertywnych.

 Przyczyny:

Chęć realizacji własnych celów życiowych

- Chęć kontrolowania własnego życia

- Unikanie kłamstwa, otwartość

- Niechęć do ranienia innych

- Szacunek wobec innych

Skutki:

- Etykietka osoby pewnej siebie

- Zmiany na plus w relacjach z innymi ludźmi

- Wzrost skuteczności

- Wzrost szacunku do siebie

- Wzrost szacunku do ciebie

34. Określ przyczyny i skutki zachowań uległych.

Przyczyny:

- lęk wobec innych ludzi

- obawa utraty sympatii

- chęć unikania konfliktów

- posłuszeństwo jako zasada postępowania

- poczucie niższości

Skutki:

- utrata szacunku otoczenia

- lekceważenie

- utrata poczucia własnej wartości

- poczucie krzywdy, silny stres

- wykorzystywanie przez innych

35. Określ przyczyny i skutki zachowań agresywnych.

Przyczyny:

- chęć wyładowania złości

- poczucie wyższości

- chęć zwrócenia na siebie uwagi

- chęć zmuszenia do uległości

- brak umiejętności innego zachowania się

Skutki:

-ostre konflikty z innymi ludźmi

- utrata sympatii otoczenia

- ośmieszenie się

- efekt odwrotny do zamierzonego

- poważne kłopoty ze zdrowiem

36. Zdefiniuj pojęcie konflikt.

KONFLIKT – to proces społeczny zachodzący między jednostkami, grupami, państwami, wynikający ze sprzeczności interesów, celów, poglądów czy obowiązków, powodujący powstanie wrogości miedzi mini.

37.Wymień przyczyny konfliktów organizacyjnych.

Jednostka – jednostka
Konflikt między jednostkami jest spowodowany najczęściej wskutek sprzeczności osobistych interesów poszczególnych osób, w kolizjach ich ról społecznych , pragnień. 
Konflikt taki ma ograniczony zasięg, jest mało istotny dla rozwoju danej społeczności, ale 
w momencie zaostrzenia konfliktu, dołączenia następnych osób do konfliktu może on się przeobrazić w konflikt o szerszym zasięgu. 
Jednostka – grupa
Konflikty pomiędzy jednostka a grupą mogą wynikać z lekceważenia przez jednostkę norm przestrzeganych przez grupę, jej aspołecznego do członków grupy, naruszenia obowiązujących wzorców społecznych. Konflikty te mogą wynikać z rozbieżności interesów jednostkowych i zbiorowych. J. Sztumski uważa tego rodzaju konflikty za pozytywne, gdyż powodują integrację w grupie, uzmysłowienie sobie własnych wartości, norm. Kolejna pozytywna stroną tego konfliktu jest funkcje demaskatorska w przypadku kliki, gangu, zwraca innym uwagę na działalność takiej grupy. 
Jednostka – kategoria społeczna 
Konflikty tego typu maja nie zawsze podłoże racjonalne, są wynikiem subiektywnych, irracjonalnych uprzedzeń. Konflikty te aktywizują i integrują daną grupę społeczną, jednocześnie ukazując odmienne spojrzenie na ważne problemy społeczne. 
Grupa – grupa
W konflikt taki zaangażowana jest większa liczba osób, jest on szkodliwy dla organizacji. Osłabia on spójność organizacji , poprzez wytworzenie się dwóch zwalczających się obozów. Jedynym pozytywnym elementem takiego konfliktu może być zdynamizowanie załogi oraz pozbawienie jej jednostek małowartościowych. 
Grupa – kategoria społeczna
Konflikty te ujawniają rożnego rodzaju anachronizmy i uprzedzenia jakie utrzymują się 
w świadomości ludzi. 
Kategoria – kategoria 
Są to dosyć częste konflikty , powodem ich są sprzeczności między kategoriami np. wykształcenia, płci, itp. Konflikty tego rodzaju odbijają przeobrażenia jakie zaszły w życiu danego społeczeństwa. 
Instytucja – instytucja
Ten typ konfliktów nie należy do rzadkości. Przykładem takiego konfliktu może być spór pomiędzy np. dyrekcja – organizacja związkowa. Konflikt taki może być skutkiem konfliktu między jednostkami lub grupami. 
Komórka organizacyjna – komórka organizacyjna
U źródeł powstania tego rodzajów konfliktu leżą niedomogi organizacyjne , spory kompetencyjne np. luki w przepisach, brak jasnego określenia zakresu obowiązków, uprawnień. Tego rodzaju konflikty nie należą do rzadkich przypadków. Mogą przybrać postać – pozytywną, gdy komórki chcą załatwić określoną sprawę lub – negatywną, gdy nikt nie jest zainteresowany podjęciem rozmów. 
Konflikty ze względu na postać dzielimy na: ukryte i lub jawne. Konflikt przybiera ukrytą postać, gdy osoby konfliktu są świadomi dzielących ich różnic w zakresie celów, aspiracji, interesów, ale zakres tolerancji jest większy niż chęć manifestacji rozbieżności. Wzajemna tolerancja może być efektem taktyki lub też nadrzędnej wartości dla obu stron. 
W przypadku istnienia niezbyt ważnych przyczyn konfliktu ukrytego, konflikt taki może nie przybrać postaci jawnej. Jeżeli natomiast są to przyczyny ważne to jest wielce prawdopodobne, że przerodzi się w konflikt otwarty. 
Konflikt może przybrać również charakter :
Racjonalny, posiadający obiektywną przyczynę , jest łatwy do rozwiązania, gdy występuje jako konflikt jawny.
Irracjonalny, jest trudniejszy do rozwiązania ,ponieważ ma podłoże subiektywne.
Wyróżniamy również konflikty twórcze i destrukcyjne. Konflikt twórczy to taki, który 
w efekcie doprowadza do pozytywnego rozwiązania problemu. Destrukcyjny – przeciwnie. Konflikty tego typu oddziałują na spoistość społeczności i jej współpracę. 
Konflikty dzielimy również ze względu na ich przedmiot. Przedmiotami konfliktów mogą być: motywy, potrzeby, normy, role społeczne, interes jednostek lub grup, władza – szczególny przedmiot interesu 
W związku z powyższymi przedmiotami wyróżnia się: 
Konflikt motywów – występuje, gdy człowiek , który jest podmiotem procesu podejmowania decyzji zna różne możliwości, alternatywy. Uznając określone cele za najważniejsze sam dokonuje wyboru.
Konflikt potrzeb – ma miejsce, gdy jednostka odczuwa istnienie dwu lub większej liczby potrzeb, których równoczesne zaspokojenie jest niemożliwe. Konflikt ten to skutek nieprzewidywalności wszystkich możliwych rezultatów ludzkiego zachowania.
Konflikt norm – pojawia się w sytuacjach , gdy człowiek , który ma ukształtowane już reguły , zasady postępowania – ma do czynienia z zachowaniem osób ze sprzecznymi normami lub gdy istnieje nacisk , aby zmienił swoje zachowanie.
Konflikt ról – to pochodna nie dających się pogodzić wymagań stawianych człowiekowi przez pojedyncze osoby, grupy lub całe organizacje.
Konflikt interesów – występuje , gdy odmiennie jest rozumiany system rozdziału dóbr – jako źródła zachęty i zaspokajania potrzeb wyrażanych przez poszczególne jednostki lub grupy.
Konflikt władzy – stanowi wyraźną formę konfliktu interesów. W organizacji konflikt władzy przybiera formę rywalizacji o stanowisko. 

38.Określ sposoby rozwiązywania konfliktów.

UNIKANIE – sposób, w którym nikt nie osiąga swoich celów, to znaczy nie są zaspokajane ani własne potrzeby i interesy, ani potrzeby partnera.

DOSTOSOWANIE – kiedy rezygnujemy ze swoich celów i potrzeb, staramy się łagodzić sytuację i wówczas druga strona realizuje swoje cele.

RYWALIZACJA – wówczas dążymy do osiągnięcia wszystkich celów i potrzeb własnych, kosztem porażki drugiej strony.

KOMPROMIS – kiedy obie strony osiągają jedynie część własnych potrzeb i celów, z części zaś rezygnują.

WSPÓŁPRACA – kiedy obie strony osiągają najważniejsze dla siebie cele i potrzeby. Jest to jedna ze strategii, która wymaga poświęcenia czasu, za to przynosi satysfakcję obu stronom, korzystna zwłaszcza w sytuacjach, kiedy relacja z drugą stroną bądź sam przedmiot sporu są szczególnie istotne. Strony wypracowują rozwiązanie, które pozwala na osiągnięcie najważniejszych dla nich postulatów.

39.Zdefiniuj pojęcie negocjacje.

wymiana ofert, stanowisk, poglądów, trwająca tak długo, aż zostanie osiągnięte porozumienie,

wzajemne przekonywanie się i argumentacja traktująca przedmiot negocjacji jako problem do wspólnego rozwiązania,

obiektywny proces w relacjach społecznych, zmierzający do ponownej integracji, poprawy relacji interpersonalnych itp.

Dążenie do porozumienia nadaje główny sens pojęciu negocjacje. Porozumienie może zapewnić korzystniejsze rozwiązanie niż działanie bez porozumienia. Taki stan motywuje strony do poszukiwania wzajemnie korzystnego rozwiązania.

"My" negocjujemy z tymi, których określone działanie może nam uniemożliwić osiągnięcie celów bądź pomóc w ich realizacji.

"Oni" podejmują negocjacje z nami wtedy, gdy jesteśmy w stanie uniemożliwić im osiągnięcie celów lub też pomóc w ich realizacji.

Sytuacja poprzedzająca negocjacje jest dla obu stron niekorzystna i dopiero ich podjęcie stwarza szansę na zmianę. Osiągnięcie porozumienia może oznaczać usunięcie występujących nieporozumień lub uzgodnienie wzajemnych poczynań w imię realizacji wspólnych celów. Ważnym dopełnieniem istoty negocjacji jest stwierdzenie, że ich celem nie jest obietnica wspólnego rozwiązania problemu, ale jego rzeczywiste rozwiązanie.

40.Podaj przykład negocjacji gospodarczych.

-Przetarg

41.Określ warunki przeprowadzenia skutecznych negocjacji.

Działania negocjacyjne przebiegają sekwencyjnie. Są więc ciągiem następujących po sobie zdarzeń. Jest to proces dynamiczny, którego przebieg wyznacza ją konkretne posunięcia obu negocjujących stron. W procesie tym można wyróżnić względnie stałe etapy, których wystąpienie jest poprzedzone pracochłonnym cyklem przygotowań.

42.Na czym polegają negocjacje miękkie?

Styl miękki, oparty na współpracy, charakteryzują niżej wymienione właściwości i sugestie:

-uczestnicy są przyjaciółmi,

-celem jest wypracowanie porozumienia,

-ustępuj, aby utrzymać wzajemne kontakty,

-bądź delikatny wobec ludzi i problemów,

-ufaj innym ludziom,

-elastycznie zmieniaj stanowisko,

-przedstawiaj różne oferty,

-otwarcie przedstaw dolną granicę tego, co możesz zaaprobować,

-przyjmuj jednostronne straty dla zachowania porozumienia,

-poszukuj rozwiązania, które może uznać druga strona,

-naciskaj na przyjęcie porozumienia,

-unikaj "koncertu życzeń", czyli składania iluzorycznych ofert,

-bądź podatny na presję partnera.

miękki kontekst znamionują:

-rosnące zasoby

-wiele problemów

-obie strony nie tracą

-stałe powiązania

-równowaga sił

-wiele wariantów rozwiązania

-przewidywalność

-obustronna współpraca

-brak rozwiązania a priori

-sytuacja rutynowa

43.Na czym polegają negocjacje twarde?

Twardy styl prowadzenia negocjacji wyróżniają następujące cechy i sugestie:

-uczestnicy konfliktu są przeciwnikami,

-każdy z nich dąży do zdobycia dominacji,

-celem jest zwycięstwo, pokonanie przeciwnika,

-żądaj ustępstw, które są warunkiem utrzymania kontaktu,

-ludzi i problemy traktuj twardo,

-nie ufaj innym, ponieważ zawsze zawodzą,

-nie zmieniaj stanowiska, bądź nieugięty,

-stosuj liczne groźby,

-maskuj, ukrywaj dolną granicę akceptacji,

-żądaj jednostronnych ustępstw jako warunku rozmów,

-szukaj rozwiązania korzystnego tylko dla ciebie,

-nalegaj na przyjęcie twojego stanowiska,

-prowadź "koncert życzeń",

-wywieraj twardą presję.

-twardy kontekst określają:

-stałe zasoby

-jeden problem

-przekonanie o dominacji

-brak stałych powiązań

-niedostatek alternatyw

-jednostronne zyski

-obustronna walka

-rozwiązanie z góry wiadome

-sytuacja niezwykła

-niepewność, ryzyko

44.Co oznacza popyt na pracę?

Jest to wielkość zgłaszanego przez pracodawcę zapotrzebowania na prące przy danej stawce płacy.

45.Co oznacza podaż na pracę?

Jest to liczba osób, które chcę w danym okresie pracować za określą stawkę płacy.

46. Co to jest rynek pracy?

47. W jaki sposób popyt na pracę zależy od wysokości płacy?

Wraz ze wzrostem płacy popyt na pracę maleje, natomiast gdy płaca maleje popyt na pracę rośnie.

48.W jaki sposób podaż na pracę zależy od wysokości płacy?

Wraz ze wzrostem płacy podaż pracy rośnie, natomiast gdy płaca spada podaż pracy maleje.

49. Jakie wartości niesie ze sobą praca?

50.Wymień narzędzia motywacji pracowników.

• Wynagrodzenie - odpowiednie do pełnionej funkcji 
• Zabezpieczenie przed utratą pracy 
• Poszanowanie godności i bezpieczeństwo 
Oczekiwania pracodawcy wobec pracownika: 
• Wykorzystanie wszystkich zdolności 
• Aktywna i solidna praca 
• Uczciwość i lojalność 
Motywowanie - proces kierowniczy, wywołujący i podtrzymujący zachowania pracowników pożądane dla interesów przedsiębiorstwa 
Potrzeba - stan, spowodowany brakiem tego co człowiek uważa za niezbędne. Wywołuje dążenie do zdobycia tego co wykorzystuje się w procesie motywowania. 
Instrumenty motywacyjne: 
• Pieniądze 
• Awanse i wyróżnienia 
• Świadczenia dodatkowe (emerytalne, mieszkaniowe, medyczne

51. Zdefiniuj pojęcie bezrobocia.

Bezrobocie jest zjawiskiem społecznym, polegającym na tym, że część ludzi zdolnych do pracy i deklarujących chęć jej podjęcia nie znajduje faktycznego zatrudnienia z różnych powodów.
Pod pojęciem bezrobotnego można rozumieć osobę niezatrudnioną, nie prowadzącą działalności gospodarczej i nie wykonującą innej pracy zarobkowej, zdolną i gotową do podjęcia zatrudnienia (w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy). Jest to szeroka definicja. Natomiast wąską stosują państwowe Urzędy Pracy (powiatowe lub wojewódzkie). I tak bezrobotnym w rozumieniu przepisów Ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy jest osoba, która:
ukończyła 18 rok życia (pełnoletnia), 
*nie ukończyła 60 lat w przypadku kobiet i 65 lat w przypadku mężczyzn, 
*aktualnie nie uczy się na żadnym szczeblu kształcenia lub nie jest skierowana na szkolenie przez PUP, 
*jest zameldowana lub pozostaje w naszym kraju legalnie lub jej pobyt może zostać zalegalizowany (azyl polityczny, karta stałego lub czasowego pobytu, obywatele UE). 

52.Co oznacza stopa bezrobocia?

Miernik poziomu bezrobocia. Informuje o udziale bezrobotnych w ogólnej liczbie osób aktywnych zawodowo. Osoby aktywne zawodowo to kobiety: 18-59 lat i mężczyźni: 18-64. 
S- liczba osób aktywnych
B- liczba bezrobotnych
P- liczba osób pracujących
b ? stopa bezrobocia
S=B P
b=B/S 100%

53. Jaki jest aktualnie poziom bezrobocia w Polsce?

54.Wymień przyczyny bezrobocia.

- Wadliwa organizacja rynku pracy,
- Brak odpowiednich kwalifikacji bezrobotnych,
- Trudności mieszkaniowe uniemożliwiające przesuwanie siły roboczej 
do ośrodków wykazujących jej niedobór,
- Oferowanie zbyt niskich stawek płac (np. w porównaniu z zasiłkiem dla bezrobotnych),
- Sezonowe wahania poziomu zatrudnienia,
- Automatyzacja stanowisk pracy ( zastąpienie pracy człowieka, pracą maszyny),
- Stopień wykorzystania zasobów siły roboczej w rolnictwie (przeludnienie agrarne).

55. Określ skutki ekonomiczne bezrobocia.

Zgodnie z prawem Okuna, okresy, w których poziom bezrobocia jest wysoki, to okresy, w których faktyczny poziom PNB spada poniżej jego poziomu potencjalnego. A zatem wysokiemu poziomowi bezrobocia towarzyszy wysoki poziom produktu, którego wytworzenia zaniechano - zupełnie tak samo jak gdyby tę właśnie ilość zmarnotrawionych, nie wytworzonych samochodów, środków żywności i budynków po prostu utopiono w odmętach oceanu. 
Jak wielkie jest marnotrawstwo wynikające z wysokiego bezrobocia? 
Straty ponoszone w okresach wysokiego bezrobocia to największe udokumentowane marnotrawstwo we współczesnej gospodarce. Są one wielokrotnie większe od szacowanych strat wynikających z nieefektywności (zbędnych strat) w następstwie monopolu czy też marnotrawstwa wywołanego stosowaniem ceł i kontyngentów w wymianie zagranicznej. 

56.Określ skutki psychologiczne bezrobocia.

Faza 1 Obawa utraty pracy – pobudzenie, zmiany nastroju, labilność emocjonalna;

Faza 2 Szok po utracie pracy – poczucie klęski, krzywdy, upokorzenie, lęk przed przyszłością, przygnębienie;

Faza 3 Wchodzenie w sytuację bezrobocia i optymizm – efekt urlopu, traktowanie sytuacji jako przejściowej, aktywność, wiara w sukces;

Faza 4 Pesymizm i rezygnacja – negatywne reakcje emocjonalne, problemy zdrowotne i finansowe;

Faza 5 Fatalizm i apatia, dopasowanie do sytuacji – poczucie beznadziejności, dążenie do izolacji społecznej, redukcja oczekiwań życiowych i zainteresowań.

57. Na czym polega bezrobocie koniunkturalne?

Pojawia się wówczas, gdy następuje spadek popytu, produkcji i aktywności gospodarczej.

58. Na czym polega bezrobocie sezonowe?

Jest efektem wahań aktywności gospodarczej w różnych porach roku, spowodowanych zmianą warunków klimatycznych.

59. Na czym polega bezrobocie strukturalne?

Wynika z nieaktywności struktury podaży siły roboczej i popytu na nią na rynku pracy. Wynikać może ono z szybkich zmian strukturalnych zachodzących w gospodarce, za którymi nie nadąża szkolnictwo zawodowe i ogólne. Bezrobocie strukturalne występuje także wówczas, gdy zasoby kapitałowe są niewystarczalne dla zatrudnienia zasobów pracy.

60. Na czym polega bezrobocie frykcyjne?

Jest rezultatem ruchu zatrudnionych na rynku pracy; ludzie zmieniają zawód, pracę, przenoszą się do innej miejscowości i pozostają krótko na rynku pracy. To bezrobocie występuje w każdej gospodarce, także w warunkach pełnego zatrudnienia. Jest ono korzystne dla gospodarki, gdyż umożliwia znalezienie w krótkim czasie pracowników.

61.Na czym polega aktywne poszukiwanie pracy?

Pomoc w aktywnym poszukiwaniu pracy polega na przygotowywaniu osób bezrobotnych i poszukujących pracy do lepszego radzenia sobie w poszukiwaniu i podejmowaniu zatrudnienia przez:

uczestnictwo w szkoleniu z zakresu umiejętności poszukiwania pracy,

uczestnictwo w zajęciach aktywizacyjnych,

dostęp do informacji i elektronicznych baz danych służących uzyskaniu umiejętności poszukiwania pracy i samozatrudnienia.

Pomoc w aktywnym poszukiwaniu pracy jest udzielana przez powiatowe urzędy pracy w ramach klubów pracy oraz przez centra informacji i planowania kariery zawodowej wojewódzkich urzędów pracy.

62. Określ miejsca gdzie możemy szukać pracy?

1. Odpowiadanie na ogłoszenia o wolnych stanowiskach pracy zamieszczane w mediach.

2.Składanie aplikacji w firmach i instytucjach: listownie lub osobiście.

3. Poszukiwanie pracy za pośrednictwem Internetu.

4. Zamieszczanie własnych ofert pracy.

5. Praktyki, staże, wolontariat.

6.Urzędy Pracy (Powiatowe, Miejskie i Wojewódzkie)

7.Giełdy pracy

8.Biura Karier

63. Scharakteryzuj zasady sporządzania CV.

Curriculum vitae czyli życiorys zawodowy stanowi naszą wizytówkę. To pierwszy kontakt z pracodawcą. Umożliwia pracodawcy wstępną ocenę naszych umiejętności, doświadczenia zawodowego i zalet. Ma przekonać go, że możemy być przydatni w jego firmie.

DOBRZE NAPISANE CURRICULUM VITAE NIEJEDNOKROTNIE DECYDUJE O TYM, CZY PRACODAWCA ZAPROSI NAS NA ROZMOWĘ KWALIFIKACYJNĄ

CO POWINIEN ZAWIERAĆ?

Dane osobowe - imię, nazwisko, adres, numer telefonu

2.Nazwę stanowiska lub obszaru zawodowego - jakim jesteśmy zainteresowani

Wykształcenie - ukończone szkoły, kursy, posiadane świadectwa, dyplomy, uprawnienia wraz z datą ich otrzymania.

Zatrudnienie - nazwy i adresy firm, w których pracowaliśmy wraz z podaniem zajmowanych stanowisk, wykonywanych czynności, obowiązków zawodowych

Dodatkowe kwalifikacje - np. posiadanie prawa jazdy

ZASADY SPORZĄDZANIA CURRICULUM VITAE / ŻYCIORYSU ZAWODOWEGO

Życiorys powinien być:

sporządzony w formie wydruku komputerowego, na białym, dobrej jakości papierze formatu A4, bez zagnieceń i zabrudzeń

krótki, konkretny i rzeczowy, w miarę możliwości jednostronicowy, skonstruowany przy użyciu zwięzłych zdań

podkreślający nasze umiejętności, doświadczenia i zalety

przejrzysty i czytelny, bez zbędnych ozdobników, podkreśleń i nadmiernie dużych znaków graficznych

nagłówki powinny być umieszczone w jednej linii, po lewej stronie lub na środku sporządzanego życiorysu

Życiorys nie może zawierać:

błędów ortograficznych

nieprawdziwych i nieweryfikowalnych informacji i faktów

opisu problemów osobistych

nieistotnych, z punktu widzenia zawodowego, informacji i faktów

64. Scharakteryzuj zasady sporządzania listu motywacyjnego.

List motywacyjny powinien być:

Jednostronicowy, sporządzony na białym, dobrej jakości papierze, najlepiej formatu A4

sporządzony w formie wydruku komputerowego, chyba że potencjalny pracodawca wyraźnie zażyczy sobie pisma odręcznego

nawiązywać bezpośrednio do stanowiska bądź obszaru zawodowego który nas interesuje

zawierać nasze dane osobowe i adres

zwięzły i konkretny, podkreślać nasze kwalifikacje i osiągnięcia, zwłaszcza te przydatne dla firmy, w której poszukujemy zatrudnienia

skonstruowany przy użyciu zwięzłych, krótkich zdań

zawsze podpisany własnoręcznie

List motywacyjny nie może zawierać:

błędów ortograficznych, gramatycznych i stylistycznych

nieprawdziwych informacji na nasz temat

65.Określ sposoby przygotowania się do rozmowy kwalifikacyjnej.

O czym musisz pamiętać, aby dobrze przygotować się do spotkania z pracodawcą?

Nie jest to przesłuchanie a rozmowa na równych prawach

Wykaż pozytywne nastawienie i staraj się opanować stres (przed spotkaniem wypocznij)

Przygotuj się do spotkania merytorycznie:

zbierz informacje na temat wymagań dotyczących stanowiska, o które się ubiegasz

staraj się zebrać jak najwięcej wiadomości o firmie, w której ewentualnie mógłbyś pracować (np. od osób tam pracujących, z Internetu, folderów, z prasy)

poukładaj wszystkie ważne informacje na swój temat, o które możesz być zapytany

przejrzyj dokładnie dokumenty aplikacyjne, gdyż pracodawca może starać się sprawdzić, czy pisałeś prawdę

Nie zapomnij zabrać ze sobą uporządkowanych dokumentów, wymaganych świadectw, zaświadczeń, czy referencji

Zdobądź informacje, przez kogo przeprowadzana jest rekrutacja (bezpośredni przełożony, firma doradztwa personalnego, dział kadr czy wewnętrzny dział personalny)

Spróbuj dowiedzieć się, kto będzie przeprowadzał rozmowę (najlepiej poznaj wcześniej nazwisko, tytuł i stanowisko osoby rekrutującej)

Weź pod uwagę, iż możesz brać udział w różnych rozmowach:

tradycyjnej

opierającej się na analizie Twoich dokumentów aplikacyjnych, podstawą której są pytania o umiejętności, doświadczenia, cechy charakteru, zainteresowania, wiedzę na temat stanowiska pracy oraz o motywację i zarobki

sytuacyjnej

polegającej na sprawdzeniu Twojego zachowania w szczególnej sytuacji; możesz np. być poddany próbie w szczególnych, stresowych lub niedogodnych warunkach, bądź np. musisz opisać konkretne wydarzenia z życia i Twoje zachowanie z nimi związane

Bądź punktualny, by nie zmarnować szansy na samym starcie (najlepiej sprawdź wcześniej dojazd do wyznaczonego miejsca spotkania)

Ubierz się odpowiednio poznając wcześniej kulturę firmy i wymagania samego stanowiska, o które się ubiegasz

Przygotuj pytania, które chciałbyś zadać w trakcie spotkania

Pamiętaj, że bardzo ważne jest "pierwsze wrażenie", jakie wywrzesz na osobie przeprowadzającej rozmowę!

66. Podaj przykłady pytań jakie można usłyszeć w czasie rozmowy kwalifikacyjnej.

1.Jakie są Twoje największe osiągnięcia, jakie Twoje cechy czy umiejętności umożliwiły ich realizację?

2. Jakie były Twoje największe wpadki, czego się dzięki nim nauczyłe(a)ś?

3. Jakie są Twoje trzy największe zalety?

4. Jakie są Twoje trzy największe wady?

5. Jaki poważny problem udało Ci się ostatnio rozwiązać?

6. Jak to zrobiłe(a)ś?

7.Jak długo chciał(a)byś pracować na tym stanowisku?

8.Czy wolisz wykonywać pracę samodzielną czy zespołową?

9.Jak znosisz stres, pracę pod presją czasu, ryzyko? Podaj przykłady takich doświadczeń

67.Podaj przykłady pytań, jakie kandydat do pracy może zadać w czasie rozmowy kwalifikacyjnej.

Czy poradzisz sobie z daną pracą (adekwatność posiadanych przez Ciebie zdolności, kwalifikacji i doświadczenia zawodowego itd.);

Czy naprawdę zależy ci na podjęciu tej pracy? (motywacja, entuzjazm itd);

Czy jesteś odpowiednim kandydatem na tę posadę (osobowość)?

68.Jakie elementy powinna zawierać umowa o pracę?

Przedstawiamy najważniejsze elementy, jakie powinna zawierać umowa o pracę.

Umowa powinna zawierać: 
- nazwę i opis stanowiska,
- nazwisko bezpośredniego przełożonego,
- miejsce pracy, 
- tygodniowy czas pracy, 
- godziny pracy, 
- wysokość wynagrodzenia, częstotliwość i sposób jego wypłacania, 
- prawo do urlopu,
- wykaz potrąceń z wynagrodzenia,
- warunki rozwiązania umowy. 

Jeżeli w umowie o pracę znajdą się zapisy niezgodne z prawem (np. skrócenie okresu wypowiedzenia), to są one nieważne. 
Nie jest określona objętość dokumentu. Pracodawca ma prawo do zrobienia ksera dokumentu tożsamości, ale nie może go zatrzymać. 

69.Jakie są sposoby zawierania i rozwiązywania umów o pracę?

Sposoby nawiązywania i rozwiązywania stosunku pracy
Stosunek pracy jest podstawową formą prawną, w ramach której wykonywana jest praca. Cechami odróżniającymi stosunek pracy od innych stosunków prawnych, których przedmiotem jest świadczenie pracy są:
- osobiste świadczenie pracy,
- odpłatność pracy,
- podporządkowanie organizacyjne pracownika poleceniom pracodawcy co do miejsca, czasu i sposobu wykonywania pracy (pracownik poddany jest rygorom dyscypliny pracy i regulaminu pracy),
- produkcyjne, gospodarcze i socjalne ryzyko pracodawcy.

70. Jaki jest wymiar urlopu wypoczynkowego dla pracowników?

Wymiar urlopu a ilość dni wolnego

Ostatnia nowelizacja nieco kwestię wymiaru urlopu zmodyfikowała, co może być przyczyną pewnych nieporozumień, które pojawiły się również na naszym forum

Od pierwszego stycznia 2004 mianowicie należy rozróżnić:

wymiar urlopu przysługujący danemu pracownikowi,

ilość dni wolnego jakie pracownik otrzyma w zamian za przysługujący mu wymiar urlopu.

Do tej pory powyższe dwie wartości były równe dlatego nie było potrzeby ich rozróżnienia. Był po prostu „urlop” i tyle. Od 1 stycznia pracownik może mieć inny wymiar urlopu i inną ilość przyznanych dni wolnych. Różnice nie pojawią się jednak jeżeli dobowy wymiar czasu pracy równa się 8 godzinom.Tylko więc w przypadku gdy dobowy wymiar czasu pracy jest większy lub mniejszy od 8 godzin będzie pojawiała się potrzeba dokonania przeliczeń. Bardziej szczegółowo omówię tę kwestię w dalszej części artykułu.

Wymiar urlopu

Wymiar urlopu wynosi:

20 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat,

26 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat.

Jak widać wraz z nowym rokiem najniższy wymiar urlopu w związku z normami UE został podniesiony z 18 dni do 20. Istnieje obecnie tylko jeden próg (łatwo przynajmniej zapamiętać). Zatrudniony poniżej 10 lat dostanie 20 dni urlopu, natomiast 10 lat lub więcej 26 dni.

W przypadku pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy wymiar urlopu należy ustalić proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy.

71.Omów funkcje i systemy płac.

System płac jest to całokształt zasad wynagradzania ustalony dla branży lub danej grupy zawodowej, obejmujący system taryfowy, formy płac, zasady premiowania i nagradzania, dodatki do płac i inne składniki płac oraz deputaty. Odrębność zasad wynagradzania dostosowana do potrzeb opłacania pracy w danej branży stanowi o odrębności systemu płac. Odrębne są np. systemy płac pracowników: przemysłu węglowego, przemysłu maszynowego, nauczycieli, służby zdrowia. Systemy płac z reguły regulowane są układami zbiorowymi pracy.
System płac składa się obowiązujących w dziedzinie płac zasad, norm, normatywów, przepisów, jak też metod i środków potrzebnych do osiągnięcia celów tego systemu. Na kształtowanie się systemu płac przedsiębiorstwa wpływa wiele czynników mieszczących się w otoczeniu zewnętrznym względem firmy oraz jej otoczeniu wewnętrznym. Wśród czynników występujących w otoczeniu zewnętrznym wymienić należy przede wszystkim sytuację ekonomiczną, polityczną i społeczną kraju, sytuację na rynku pracy, a także uregulowania prawne. Otoczenie wewnętrzne względem systemu płac tworzą: strategia firmy, jej kultura i struktura organizacyjna oraz sytuacja finansowa. 
Strategia jest elementem wyprzedzającym nie tylko strukturę, ale wszystkie systemy stosowane w zarządzaniu: kadrowe, wynagradzania, planistyczno – kontrolne i informacyjne. Zależność tę należy traktować nie tylko jako następstwo czasowe, ale także jako zależność o charakterze teleologicznym: systemy stosowane w zarządzaniu są narzędziem osiągania celów wyznaczonych przez strategię. Oznacza to, że do ustalonej strategii należy dobrać i dopasować odpowiednie systemy płac, jak również zmieniać je czy też modyfikować wraz ze zmianą strategii firmy. 

72.Jak wygląda w gospodarce?

73. Co to jest PKB?

PKB(produkt krajowy brutto)