Mieczysław B.B. Biskupski

Podobnym parasolem ochronnym BMP objęło Francuzów Nie podobało mu się, że trywialne filmy Blonde Fever i Bl<n l Busters zawierały przelotne uwagi, za które Francuzi moglil>v się obrazić. Stwierdziło też, że Assignment in Brittany w niewy starczające pozytywny sposób przedstawiał naród francuski W filmie pokazano „narzekającego" Francuza, podczas gdy „od danie sprawie wolnos'ci powinno być jego główną cechą żaba r wiającą wszystkie jego czyny". OWI pisało z oburzeniem do Republic Pictures na temat czegoś', co jego zdaniem było nic uprzejmą wzmianką o Francuzach w filmie Secrets ofthe Under ground. OWI nie twierdziło, że którykolwiek z tych filmów kry tykuje Anglię czy Francję bądź jest dla nich groźny, lecz tylko, /r ich wizerunki nie są ze wszech miar pozytywne.

Czesi i Norwegowie stanowili przedmiot szczególnej dba łos'ci BMP. Komentując film Hitler's Madmen, recenzent BMI' rzucił mimochodem, że „ponieważ większos'ć Czechów to wa leczni wojownicy", film należy pochwalić za wysławianie czc skiego podziemia. Przedstawienie Czechów jako „walecznych wojowników" trudno uzasadnić na podstawie wydarzeń po 1938 roku. BMP pochwaliło za przychylny dla Czechów ton także Hangmen Also Die. Podobnie Avangers, brytyjski impon studia Paramount, zasłużył sobie na pochwałę przedstawieniem Norwegów jako „narodu nie pokonanego".

Odpowiedzi te były niczym w porównaniu ze szczególna, troską o Rosjan. BMP było nienaturalnie wrażliwe, gdy cho­dziło o jakikolwiek film ze wzmiankami o Rosjanach czy z po­staciami Rosjan, nawet epizodycznymi. Przejmowało się więc bardzo tym, że sowieccy agenci w Backgroundto Danger nie byli przedstawieni w wystarczająco pozytywnym s'wietle, a Rosjanka w Bomber's Moon, choć całkowicie pozytywna, została pokazana bez poczucia humoru; należało temu zaradzić: Amerykanom nic można było pokazywać Rosjan bez poczucia humoru. Bohaterka

140

Administracja Roosevelta a kino okresu wojny

filmu klasy B Miss Vfrom Moscow, nakręconego przez małą wy­twórnię Producers Releasing Corporation, choć pozytywna (u nawet mająca poczucie humoru), zaniepokoiła BMP, bo nie była dostatecznie „rosyjska". Należało zrobić więcej, by uczynić jej narodowość bardziej przekonującą dla publiczności. W naj-hurdziej chyba skrajnym przypadku BMP nalegało, by epizo­dyczna, jak samo przyznało, postać określona jako Rosjanin Knstała usunięta z filmu Destroyer, ponieważ miał wystąpić w ko­micznym duecie. Rosjanie byli zbyt ważni, by osadzać ich w try­wialnych rolach. Wiele mówi komentarz: „Utrzymanie zaufania (lo naszego rosyjskiego sojusznika i zrozumienie go to obecnie kwestia najwyższej wagi, [dlatego] postać Yashy jest dobrana nie-y.byt szczęśliwie". Jeżeli fabuła wymaga błaznującego bohatera, należy „zrobić z niego Amerykanina". Yasha został usunięty. Naj­wyraźniej „zrozumienie" równało się wizerunkowi wzorowemu pod każdym względem; Rosjanie nie mogli nawet być zabawni. Wiosną 1943 roku MGM dostarczyło do hollywoodzkiego biura powieść Fredericka H. Brennana i długie streszczenie, na którym zamierzano oprzeć scenariusz filmu²¹. Skompliko­wana i wielowątkowa fabuła przedstawiała pomysłową, choć niezbyt inteligentną historię alternatywną wojny. Związek So­wiecki opuścił w niej koalicję antyniemiecką, co doprowadziło do konferencji pokojowej w 1942 roku. Choć większość boha­terów z niejasnych przyczyn stanowią Irlandczycy, jest też „ży­wiołowa polska dziewczyna, uciekinierka z Niemiec, gdzie brała udział w niezrealizowanym spisku na życie Hitlera", odgrywa­jąca ważną rolę pozytywną. Fakt, że Polka z jakiegoś powodu nosi dość nieprawdopodobne nazwisko Karen Laurencos i naj­wyraźniej mieszka w Lizbonie, należy do osobliwości fabuły, ale

•" Brennan, zanim zastrzelił się w 1962 roku, napisał wiele scenariuszy. Żaden z nich nie zasługuje na uwagę. W większości pojawiły się postacie Irlandczyków.

141