RODZAJE I ETAPY篋A艃 RYNKOWYCH skrypt 2

1. Wyja艣nij poj臋cie marketingu skoordynowanego i poda膰 dwie jego g艂贸wne cechy.


Marketing skoordynowany oznacza dwie cechy: 1) r贸偶ne funkcje marketingowe-sprzeda偶, reklama, zarz膮dzanie produktem, badania marketingowe musz膮 by膰 wzajemnie skoordynowane, dwa punkty widzenia klienta; 2) marketing musi by dobrze skoordynowany z innymi dzia艂ami przedsi臋biorstwa; wszyscy pracownicy musz膮 doceni膰 sw贸j wp艂yw na zadowolenie klienta.


2. Wymie艅 5 r贸偶nych koncepcji prowadzenia przez organizacj臋 dzia艂a艅 marketing. I poda膰 jednozdaniowe definicje ka偶dej z nich.


Jest 5 r贸偶nych koncepcji prowadzenia przez organizacj臋 dzia艂a艅 marketingowych: 1) koncepcja produkcji: konsumenci zainteresowani s膮 przede wszystkim dost臋pno艣ci膮 produktu i jego nisk膮 cen膮; dlatego kierownicy organizacji zorientowanych na produkcj臋 koncentruj膮 si臋 na osi膮gni臋ciu wysokiej wydajno艣ci produkcji i szerokiej dystrybucji. 2) koncepcja produktu: opiera si臋 na za艂o偶eniu, 偶e konsumenci preferuj膮 te produkty, kt贸re dostarczaj膮 im najwy偶sz膮 jako艣膰, najlepsze cechy u偶ytkowe lub cechy innowacyjne. Kierownicy koncentruj膮 swe dzia艂ania na wytworzeniu produkt贸w o wyj膮tkowych cechach i ci膮g艂ym ich udoskonalaniu. 3) koncepcja sprzeda偶y: opiera si臋 na twierdzeniu, 偶e konsumenci pozostawieni sami sobie nie kupi膮 wystarczaj膮co du偶o produkt贸w przeds., wi臋c organizacja musi podj膮膰 agresywn膮 sprzeda偶 i dzia艂ania promocyjne. 4) koncepcja marketingowa: opiera si臋 na za艂o偶eniu, 偶e klucz do osi膮gni臋cia cel贸w organizacji le偶y w okre艣leniu potrzeb i wymaga艅 rynk贸w docelowych oraz dostarczeniu po偶膮danego zadowolenia w spos贸b bardziej wydajny i skuteczny ni偶 konkurenci. 5) Koncepcja marketingu spo艂ecznego: w my艣l tej koncepcji zadanie organizacji polega na okre艣leniu potrzeb, wymaga艅 i interes贸w rynk贸w docelowych oraz dostarczeniu po偶膮danego zadowolenia w spos贸b bardziej efektywny i wydajny ni偶 konkurenci, przy jednoczesnym zachowaniu lub podniesieniu dobrobytu konsumenta i spo艂ecze艅stwa.


3.Popyt nieregularny- popyt zmieniaj膮cy si臋 sezonowo, z dnia na dzie艅 lub nawet z godziny na godzin臋; powoduje problemy niedostatecznej lub nadmiernej wydajno艣ci. Przyk艂ady: komunikacja miejska nie jest w stanie zapewni膰 w艂a艣ciwej obs艂ugi w godzinach szczytu, poza nimi 艣rodki transportu pozostaj膮 w du偶ym stopniu nie wykorzystane, muzea w dni powszednie zwiedza niewiele os贸b, w weekendy s膮 t艂umy. Zadanie marketingu zwanego tu synchromarketingiem polega na znalezieniu sposobu zmiany tego wzorca popytu, poprzez ustalenie ceny w spos贸b elastyczny, promocj臋 i inne 艣rodki.


Popyt pe艂ny- organizacje maj膮 do czynienia z pe艂nym popytem, kiedy zadowolone s膮 z realizowanie sprzeda偶y. Zadaniem marketingu jest utrzymanie aktualnego poziomu popytu bez wzgl臋du na zmieniaj膮ce si臋 preferencje konsument贸w i zaostrzenie konkurencji. Organizacja musi utrzymywa膰 lub poprawi jako艣膰 swoich produkt贸w lub 艣wiadczonych us艂ug i stale bada膰 zadowolenie konsumenta dla zachowania pewno艣ci, 偶e dzia艂a w spos贸b prawid艂owy np. rynek telefon贸w kom贸rkowych, komputer贸w itp.


Nadmierny popyt-poziom popytu przekraczaj膮cy mo偶liwo艣ci organizacji np. bardzo du偶a ilo艣膰 turyst贸w odwiedzaj膮cych Tatrza艅ski Park Narodowy, niekt贸re obiekty muzealne Jaskinia Nied藕wiedzia w Kletnie. Zadaniem marketingu zwanego w tym przypadku demarketingiem jest znalezienie sposob贸w ograniczenia popytu na pewien czas lub stale, poprzez ograniczenie promocji i serwisu, podnoszenie cen. Demarketing nie ma na celu zlikwidowanie popytu, lecz tylko ograniczenie jego poziomu w pewnym okresie lub stale.


4. Popyt utajony - wielu konsument贸w mo偶e ujawnia膰 siln膮 potrzeb臋, kt贸rej 偶aden istniej膮cy produkt nie jest w stanie zaspokoi膰. Silny popyt utajony istnieje na nieszkodliwe dla zdrowia papierosy, lub oszcz臋dne samochody. Zadanie marketingu polega na dokonaniu pomiaru wielko艣ci potencjalnego rynku i opracowania takich towar贸w i us艂ug, kt贸re ten popyt zaspokoj膮.


Popyt malej膮cy - ka偶da organizacja wcze艣niej czy p贸藕niej staje w obliczu malej膮cego popytu na swoje produkty. Np. spadek zg艂osze艅 na prywatne uczelnie wy偶sze, spadek wiernych w ko艣cio艂ach. Zadanie s艂u偶b marketingowych to analiza przyczyn za艂amania rynku, okre艣lenie czy popyt mo偶e by膰 na nowo stymulowany poprzez znalezienie nowych rynk贸w docelowych, zmian臋 cech produktu, rozwini臋cie skutecznych 艣rodk贸w komunikacji tzn. odwr贸cenie tendencji zmniejszania si臋 popytu poprzez tw贸rczy marketing produktu.


Brak popytu - konsumenci stanowi膮cy cel dzia艂a艅 mog膮 by膰 nie zainteresowani produktem lub oboj臋tni wobec niego. Np. kobiety mog膮 by膰 nie zainteresowane nowym kremem, studenci kursami nauki j臋zyk贸w obcych. Zadaniem marketingu jest znalezienie sposob贸w po艂膮czenia cech produktu z naturalnymi potrzebami i zainteresowaniami cz艂owieka.


5. Zadowolony klient - a) kupuje wi臋cej i pozostaje lojalny b) kupuje nowe produkty tego samego przeds. c) wypowiada si臋 korzystnie o przeds. i jego produktach d) zwraca mniejsz膮 uwag臋 na konkurencyjne marki towaru, reklam臋 konkurent贸w i jest mniej wra偶liwy na cen臋 e) oferuje przeds. nowe pomys艂y f) wi膮偶e si臋 z mniejszym kosztem dla przeds. ni偶 nowi klienci, poniewa偶 transakcje s膮 zrutynizowane.


6. Czynniki, kt贸re maj膮 szans臋 przyspieszenia wprowadzenia w organizacji koncepcji marketingowej. *spadek sprzeda偶y- kiedy sprzeda偶 maleje organizacje wpadaj膮 w panik臋 i szukaj膮 rozwi膮za艅. Wtedy niekt贸rzy u艣wiadamiaj膮 sobie jak ma艂o wiedz膮 o potrzebach swoich klient贸w. * ponowny wzrost sprzeda偶y - prowadzi niekt贸re organiz. Do poszukiwania nowych rynk贸w; zdaj膮 sobie spraw臋, 偶e skoro maj膮 zidentyfikowa膰 i wybra nowe mo偶liwo艣ci, potrzebuj膮 marketingowego know-how.*zmieniaj膮ce si臋 wzorce kupna - wiele przeds. dzia艂a na rynkach charakteryzuj膮cych si臋 szybko zmieniaj膮cymi si臋 wymaganiami klient贸w. Przeds. te wymagaj膮 wiedzy o marketingu je艣li w dalszym ci膮gu maj膮 wytwarza膰 warto艣ci dla nabywc贸w.* rosn膮ca konkurencja - zadowolone przeds. z siebie mog膮 sta膰 si臋 nagle przedmiotem atak贸w ze strony pot臋偶nych konkurent贸w i dlatego musz膮 mie膰 wiedz臋 jak skutecznie konkurowa膰. * rosn膮ce wydatki na marketing - przeds. mog膮 zauwa偶y膰, 偶e wydatki na reklam臋, promocj臋 sprzeda偶y, bad. marketing. i obs艂ug臋 klienta, zaczynaj膮 si臋 im wymyka膰 spod kontroli. Kadra kierownicza mo偶e podj膮膰 w贸wczas decyzj臋, 偶e najwy偶szy czas podj膮膰 audyt marketingowy i udoskonali w艂asny marketing.


7. Suma warto艣ci dostarczona klientowi to r贸偶nica pomi臋dzy: a) sum膮 warto艣ci dla konsumenta-warto艣膰: produktu, us艂ug, pracownik贸w i warto艣膰 wizerunku firmy b) suma koszt贸w poniesionych przez (klienta konsumenta - koszty: finansowe, zu偶ytego czasu, energii, koszt zaanga偶owania psychicznego. Rys. 2-1 str.34.


8. Czynniki w p艂ywaj膮ce na poziom zadowolenia klienta w zale偶no艣ci od bran偶y i ga艂臋zi: 1) zadowolenie klienta b臋dzie mniejsze w tych bran偶ach, w kt贸rych oferuje si臋 homogeniczny produkt dla heterogenicznego rynku i z drugiej strony przeds., kt贸re dostarczaj膮 wysokiej jako艣ci homogeniczne produkty dla homogenicznego rynku, zanotuj膮 wysoki poziom satysfakcji klienta 2) zadowolenie klienta jest mniejsze w tych ga艂臋ziach, gdzie stali nabywcy napotykaj膮 na wysoce zmienne koszty zakupu, musz膮 dokona膰 zakupu od dostawcy, ale ich zadowolenie jest niskie 3) ga艂臋zie przemys艂u, w kt贸rych dominuje powtarzalno艣膰 zakup贸w stwarzaj膮 na og贸艂 wy偶szy poziom zadowolenia klienta 4) w miar臋 jak przeds. Zwi臋ksza sw贸j udzia艂 w rynku, zadowolenie klienta mo偶e si臋 zmniejsza膰 (dlatego, 偶e coraz wi臋cej klient贸w z heterogenicznymi wymaganiami nabywa wysoce homogeniczne produkty).


9. a) zmienne dot. badania koszt贸w zdobycia nowych klient贸w: - koszt nawi膮zania jednego kontaktu przedsprzeda偶nego (p艂ace, prowizja, wydatki na delegacj臋, 艣wiadczenia).

- koszt przemiany 鈥瀙otencjalnego klienta鈥 w autentycznego klienta firmy b) zmienne brane pod uwag臋 przy szacowaniu 鈥偶yciowej鈥 warto艣ci klienta dla firmy: - roczny przych贸d od klienta, - d艂ugo艣膰 okresu lojalno艣ci w stosunku do firmy, - mar偶a w %.


10. 5 sposob贸w odnoszenia si臋 do klienta: 1) spos贸b podstawowy, sprzedawca sprzedaje produkt, lecz po sprzeda偶y nie kontaktuje si臋 ju偶 z klientem 2) spos贸b reaktywny, sprzedawca sprzedaje produkt zach臋caj膮c jednocze艣nie klienta by zadzwoni艂, je艣li b臋dzie mia艂 jakie艣 pytania i w膮tpliwo艣ci 3) spos贸b odpowiedzialny, sprzedawca dzwoni do klienta wkr贸tce po dokonaniu sprzeda偶y, aby sprawdzi膰 czy produkt spe艂nia jego oczekiwania, przy okazji prosi klienta o wszelkie sugestie dot. ulepszenia produktu oraz uwagi na temat ewentualnych niedostatk贸w, te informacje pomagaj膮 przeds. udoskonala膰 ofert

4) spos贸b proaktywny, sprzedawca telefonuje od czasu do czasu do klienta proponuj膮c mo偶liwo艣膰 zakupu ulepszonej wersji produktu lub informuj膮c o planowanych nowych wersjach 5) spos贸b partnerski, przeds. nieustannie wsp贸艂pracuje z klientem tak, by odkry膰 metody umo偶liwiaj膮ce klientowi zwi臋kszenie oszcz臋dno艣ci przy dokonywaniu zakupu oraz optymalne wykorzystanie mo偶liwo艣ci danego produktu


11. Rozwijanie klubu i programu cz臋stego u偶ytkowania: przeds. musi podj膮膰 decyzj臋 w siedmiu dziedzinach: 1. po pierwsze, jakie s膮 cele programu? Czy jego celem jest zwi臋kszenie 艣r? Wielko艣ci zam贸wienia, czy cz臋stotliwo艣膰 zakupu, czy kszta艂towanie dobrej reputacji, przyci膮gni臋cie dobrych klient贸w itd.? Ka偶dy cel mo偶e prowadzi膰 do zaprojektowania innego rodzaju programu wzmacniania lojalno艣ci 2. Po drugie, kto stanowi grup臋 docelow膮? Niekt贸re oganiz. Ograniczaj膮 sw贸j program do klient贸w wydaj膮cych okre艣lone kwoty na ich towary czy ich us艂ugi (stosuj膮 karty zielone, platynowe upowa偶niaj膮ce najlepszych klient贸w do brania udzia艂u w niezwyk艂ych wydarzeniach kulturalnych, artystycznych, kulinarnych.) 3. Po trzecie, przeds. powinno okre艣li膰 zestawy 艣wiadcze艅 otrzymywanych przez klient贸w np. nagrody pieni臋偶ne itp. 4. Po czwarte, przeds. musi rozwin膮膰 skuteczn膮 strategi臋 komunikowania, pozwalaj膮c膮 na promowanie w艂asnego programu. Mo偶e on by膰 upowszechniony w 艣rodkach mas. Przekazu lub poczt膮 do wybranych klient贸w lub os贸b nie b臋d膮cych jeszcze klientami firmy. 5. Po pi膮te przeds. musi zbudowa膰 program finansowania kluby . Czy ma to by sk艂adka cz艂onkowska wspieraj膮ca program? Czy wsp贸艂sponsorzy powinni mie膰 przywilej wysy艂ania komunikatu i ofert do cz艂onk贸w klubu? 6. Po sz贸ste, przeds. Musi rozwin膮膰 strategi臋 wdra偶ania programu i upewni膰 si臋, 偶e jego personel jest dobrze przygotowany i gotowy do realizacji tego zadania. 7. Po si贸dme, przeds. Powinno mierzy膰 i stale ulepsza funkcjonowanie programu, aby zapewni osi膮gni臋cie ustalonych cel贸w po rozs膮dnych kosztach.


12. Za艂o偶enia, kt贸re nale偶y przyj膮膰 przy wdra偶aniu globalnego zarz膮dzania jako艣ci膮, to:


  1. Jako艣膰 musi by postrzegana przez klient贸w - praca nad jako艣ci膮 musi zaczyna膰 si臋 od analizy potrzeb klient贸w i ko艅czy膰 si臋 na tym, co jest przez nich postrzegane ?,

  2. Jako艣膰 musi znale藕膰 odbicie w ka偶dym dzia艂aniu przedsi臋biorstwa, nie tylko w jego produktach,

  3. Jako艣膰 wymaga zaanga偶owania wszystkich zatrudnionych - wszyscy pracownicy s艂u偶膮 jako艣ci, s膮 odpowiednio wyszkoleni i umotywowani w jej osi膮ganiu,

  4. Jako艣膰 wymaga wysokiej klasy partner贸w - partnerzy w 艂a艅cuchu jako艣ci tak偶e dostarczaj膮 klientom us艂ugi wysokiej jako艣ci,

  5. Jako艣膰 zawsze mo偶na polepszy膰 - najlepszym sposobem jest por贸wnywanie si臋 z konkurencj膮,

  6. Polepszanie jako艣ci wymaga czasami stopniowego dzia艂ania - 鈥瀖a艂e ulepszenia wymagaj膮 ci臋偶kiej pracy; du偶e ulepszenia - nowych i m膮drzejszych rozwi膮za艅鈥,

  7. Jako艣膰 nie kosztuje wi臋cej - wzrost jako艣ci nie powoduje wzrostu koszt贸w a bardzo cz臋sto jest wr臋cz przeciwnie,

  8. Jako艣膰 jest konieczna, ale mo偶e by膰 niewystarczaj膮ca - opr贸cz jako艣ci wa偶ne s膮 inne aspekty dzia艂alno艣ci firmy,

  9. Polepszanie jako艣ci nie mo偶e uratowa膰 s艂abych produkt贸w - polepszanie jako艣ci nie mo偶e rekompensowa膰 fundamentalnych brak贸w produktu.






13. Prosz臋 wymieni膰 i kr贸tko scharakteryzowa elementy, kt贸re warunkuj膮 misj臋 przedsi臋biorstwa.

Misja przedsi臋biorstwa uwarunkowana jest pi臋cioma elementami :


a) histori膮 - ka偶de przedsi臋biorstwo ma swoj膮 histori臋 cel贸w, prowadzonej polityki oraz osi膮gni臋膰b)

c) bie偶膮ce preferencje kierownictwa i w艂a艣cicieli

d) otoczenie rynkowe - produkt musi bye) zgodny z oczekiwaniami otoczenia

f) zasoby - determinuj膮 realno艣膰g) misji przedsi臋biorstwa

h) wyr贸偶niaj膮ca j膮 fachowo艣膰i) - organizacja powinna opieraj) swoj膮 misj臋 na fachowo艣ci i na kompetencjach


14. Prosz臋 wymieni膰 i om贸wi pi臋膰 cech, kt贸re charakteryzuj膮 dobrze sformowan膮 misj臋.


Dobrze sformu艂owana misja powinna koncentrowa膰 si臋 na ograniczonej liczbie cel贸w. Deklaracja misji powinna definiowa膰 zakres konkurencji w ramach, kt贸rego b臋dzie dzia艂a膰:

- zakres ga艂臋ziowy - liczba ga艂臋zi, w kt贸rych mog艂oby dzia艂a膰- przedsi臋biorstwo,

- zakres produkt贸w i zastosowa - obejmuje zakres asortymentowy produkt贸w i zastosowa- kt贸ry dotyczy- b臋dzie przedsi臋biorstwa,

- zakres kompetencji - obejmuje zakres kompetencji w odniesieniu do technologii innych dziedzin, kt贸ry przedsi臋biorstwo jest w stanie osi膮gn膮膰- i utrzyma- ,

- zakres segmentu rynkowego - dotyczy rodzaju rynku lub klient贸w, kt贸rzy b臋d膮 obs艂ugiwani,

- zakres pionowy oznacza stopie艅, w jakim przedsi臋biorstwo b臋dzie produkowa膰- we w艂asnym zakresie potrzebne mu wyroby zaopatrzeniowe.

- zakres geograficzny - zasi臋g terytorialny, na kt贸rym przedsi臋biorstwo b臋dzie dzia艂a艂o.


Deklaracja musi mie- charakter motywuj膮cy, pracownicy musz膮 mie膰 poczucie, 偶e ich praca jest wa偶na dla innych ludzi. Najlepsze misje s膮 oparte na wizji, albo nawet na nierealnych marzeniach. Deklaracja misji przedsi臋biorstwa powinna podkre艣la膰 najwa偶niejsze zasady, kt贸rymi przedsi臋biorstwo chce si臋 kierowa膰. Deklaracja misji powinna nakre艣la膰 wizj臋 przysz艂o艣ci i kierunki dziania na najbli偶sze dziesi臋膰, dwadzie艣cia lat.


15. Dla przyk艂adowo wybranego producenta okre艣li膰 warto艣膰 skal okre艣laj膮cych, potrzeby klient贸w, grupy klient贸w oraz technologie a nast臋pnie na wykresie wyznaczy膰 ca艂kowity syntetyczny zakres dzia艂ania danego przedsi臋biorstwa,

Biznes musi by rozpatrywany jako proces zadawalania klient贸w, a nie jako proces produkcji wyrob贸w. Produkty przemijaj膮, a podstawowe potrzeby i grupy klient贸w trwaj膮 d艂u偶ej. Biznes mo偶e by膰 zdefiniowany w trzech wymiarach;

a) grup klient贸w,

b) potrzeb klient贸w,

c) technologii.

16. Macierz portfolio: prosz臋 scharakteryzowa膰 produkty okre艣lane mianem znaki zapytania oraz opisa膰 mo偶liw膮 taktyk臋 post臋powania z takimi produktami.


Znaki napytania to biznesy, kt贸re dzia艂aj膮 na rynkach charakteryzuj膮cych si臋 du偶ym wzrostem, ale maj膮 wzgl臋dnie niski udzia艂 w rynku. Wi臋kszo艣膰 biznes贸w startuje jako znaki zapytania w tym sensie, 偶e przedsi臋biorstwo stara si臋 wej艣膰 na rynek charakteryzuj膮cy si臋 du偶ym wzrostem, na kt贸rym jest jaki艣 lider.

Znak zapytania - wymaga du偶ego strumienia got贸wki, aby przedsi臋biorstwo mog艂o dotrzyma膰 kroku szybko rosn膮cemu rynkowi i prze艣cign膮膰 lidera.

Przedsi臋biorstwo musi dokona膰 wyboru i zdecydowa czy inwestowa pieni膮dze w ten biznes, szczeg贸lnie je艣li ma wi臋cej znak贸w zapytania,


17. Macierz portfolio: prosi臋 scharakteryzowa膰 produkty okre艣lane mianem gwiazdy oraz opisa膰 mo偶liw膮 taktyk臋 post臋powania z takimi produktami.


Gwiazdy - je偶eli znak zapytania odniesie sukces, to staje si臋 gwiazd膮. Gwiazda jest liderem na rynku charakteryzuj膮cym si臋 wysokim wzrostem. Nie musi to oznacza膰, 偶e gwiazda przynosi przedsi臋biorstwu dodatni strumie艅 got贸wki.

Przedsi臋biorstwo musi wydawa膰 znacz膮ce 艣rodki, aby utrzyma膰 si臋 na rynku charakteryzuj膮cym si臋 wysokim wzrostem i stawia膰 czo艂a atakom konkurencji, Gwiazdy mog膮 sta膰 si臋 w przysz艂o艣ci 鈥瀌ojn膮 krow膮".


18. Macierz portfolio: prosz臋 scharakteryzowa膰 produkty okre艣lane mianem dojne krowy oraz opisa膰 mo偶liw膮 taktyk臋 post臋powania z takimi produktami.

Kiedy roczna stopa wzrostu na rynku spada poni偶ej 10% gwiazda staje si臋 dojn膮 krow膮, je艣li ma nadal najwi臋kszy udzia艂 w rynku. Dojna krowa dostarcza bardzo du偶e got贸wki. Przedsi臋biorstwo nie musi ju偶 finansowa膰 rozwoju mocy produkcyjnych, poniewa偶 spad艂a stopa wzrostu rynku. Przedsi臋biorstwo wykorzystuje dojne krowy do finansowania innych przedsi臋wzi臋膰, W przypadku, gdy dojne krowy zaczn膮 traci膰 swoje udzia艂y w rynku, przedsi臋biorstwo musia艂oby ponownie wk艂ada膰 w nie du偶o zasob贸w, aby utrzyma膰 swoj膮 wiod膮c膮 pozycj臋, inaczej dojne krowy mog膮 si臋 przekszta艂ci膰 w psy.


19. Macierz portfolio: prosz臋 scharakteryzowa膰 produkty okre艣lane mianem psy oraz opisa膰 mo偶liw膮 taktyk臋 post臋powania z takimi produktami.

Psy - oznaczaj膮 biznesy przedsi臋biorstwa, kt贸re maj膮 niewielki udzia艂 w rynkach, charakteryzuj膮cych si臋 niskim wzrostem, Zwyk艂e daj膮 one niski zyski tub nawet wykazuj膮 straty, chocia偶 mog膮 dostarcza膰 pewn膮 ilo艣ci got贸wki, Przedsi臋biorstwo musi podj膮膰 decyzj臋, czy trzyma膰 psy z jaki艣 istotnych powod贸w np. spodziewany zwrot w stopie wzrostu rynku, czy powinno je zlikwidowa膰.

20. Wymieni i kr贸tko scharakteryzowa alternatywne cele jakie przedsi臋biorstwo mo偶e realizowa膰 w zakresie poszczeg贸lnych produkt贸w, kt贸rych pozycja zosta艂a okre艣lona przez macierz portfolio.


Tworzy - celem w tym przypadku jest wprost udzia艂u w tynku danej strategicznej jednostki biznesu, nawet je艣li mia艂oby si臋 to dokona膰 kosztem bie偶膮cych wp艂yw贸w. Tworzenie jest w艂a艣ciwe dla znak贸w zapytania, kt贸rych udzia艂y musz膮 rosn膮膰, je艣li maj膮 one zosta膰 gwiazdami,

Utrzymywa - w tym przypadku celem jest zachowanie udzia艂u w rynku SJB. Ten cel jest w艂a艣ciwy dla silnych dojnych kr贸w, je艣li maj膮 one dalej dostarcza膰 du偶ych strumieni got贸wki.

Wyeksploatowa - w tym przypadku celem jest zwi臋kszenie strumienia got贸wki w kr贸tkim okresie, jaki przynosi dana SJB bez wzgl臋du na konsekwencje w d艂u偶szym okresie. Strategia w艂a艣ciwa dla dojnych kr贸w, kt贸rych przysz艂o艣膰 jest niejasna, i z kt贸rych nale偶y 艣ci膮gn膮膰 jak najwi臋cej pieni臋dzy. Eksploatacja mo偶e by膰 r贸wnie偶 stosowana w przypadku znak贸w zapytania i ps贸w.

Wycofa si - w tym przypadku celem jest likwidacja biznesu, poniewa偶 zasoby mog膮 by膰 u偶yte efektowniej gdzie indziej. Jest, to strategia odpowiednia dla ps贸w i znak贸w zapytania, kt贸re okazuj膮 si臋 hamulcem dla zysk贸w przedsi臋biorstwa.


21. Matryca GE - prosz臋 wymieni膰 wszystkie mo偶liwe opcje strategiczne wobec produkt贸w na rynkach o wysokiej atrakcyjno艣ci.

a) silna si艂a biznesu - broni pozycji:

- inwestowa w celu rozwoju w maksymalnym dc utrzymania tempie,

- koncentrowa wysi艂ki na utrzymaniu przewagi.

b) 艣rednia si艂a biznesu - inwestowa w celu tworzenia:

- atakowa- pozycje dotychczasowych lider贸w,

- tworzy- w spos贸b wybi贸rczy bazuj膮c na swojej przewadze,

- zasila- wra偶liwe obszary


c) s艂aba si艂a biznesu - tworzy w spos贸b wybi贸rczy:

- specjalizowa si臋 gdzie mamy przewag臋,

- szuka dr贸g przezwyci臋偶enia s艂abo艣ci,

- wycofa si臋, je艣li brak mo偶liwo艣ci d艂ugookresowego wzrostu.


22. Matryca GE - prosz臋 wymieni膰 wszystkie mo偶liwe opcje strategiczne wobec produkt贸w na rynkach o 艣redniej atrakcyjno艣ci.

a) Silna si艂a biznesu - tworzyb) w spos贸b wybi贸rczy;

- intensywnie inwestowa w najbardziej atrakcyjne segmenty rynku,

- rozwija- zdolno艣ci przeciwstawiania si臋 konkurencji,

- poprzez wzrost wydajno艣ci wzmacnia膰- rentowno艣膰-

c) 艢rednia si艂a biznesu - selekcja/zarz膮dzanie pod k膮tem osi膮gni臋cia dochod贸w:


- broni istniej膮cego programu,

- koncentrowa inwestycje w segmentach, gdzie stopa zysku jest zadawalaj膮ca, a ryzyko relatywnie niskie

d) S艂aba si艂a biznesu - ograniczona ekspansja albo ko艅cowa eksploatacja:


- szuka dr贸g ekspansji bez wysokiego ryzyka,

- w przeciwnym razie: minimalizowa inwestycje i ograniczy skal臋 dzia艂ania.







23. Matryca GE - prosz臋 wymieni膰 wszystkie mo偶liwe opcje strategiczne wobec produkt贸w na rynkach o niskiej atrakcyjno艣ci.

a) Silna si艂a biznesu - chroni i zmienia g艂贸wny kierunek dzia艂ania:

- zarz膮dza膰 z punktu widzenia bie偶膮cych dochod贸w,

- skoncentrowa si臋 na atrakcyjnych segmentach,

- broni przewagi.

b) 艣rednia si艂a biznesu - zarz膮dza膰 pod k膮tem osi膮gni臋cia dochod贸w

- broni- pozycji w najbardziej zyskownych segmentach,

- doskonali- lini臋 produktu.

- minimalizowa- inwestycje.

c) S艂aba si艂a biznesu - wycofa si臋:

- sprzeda w okresie maksymalnej warto艣ci got贸wkowej,

- redukowa koszty sta艂e, jednocze艣nie unika膰 inwestycji.


24. Typologia mo偶liwo艣ci wzrostu - prosz臋 wymieni膰 poszczeg贸lne kategorie oraz typy wyst臋puj膮ce w ich obr臋bie.


a) wzrost intensywny :

- penetracja rynku

- rozw贸j produktu


b) Wzrost poprzez koncentracj臋:

- koncentracja w kierunku 藕r贸de艂 zakupu ( koncentracja wst臋puj膮ca ),

- koncentracja w kierunku kana艂贸w zbytu (koncentracja zst臋puj膮ca ),

- koncentracja horyzontalna (pozioma ),

c) wzrost poprzez dywersyfikacj臋 :

- dywersyfikacja koncentryczna

- dywersyfikacja pozioma

- dywersyfikacja konglomeracyjna


25. Co to jest strategia penetracji rynku.

W przypadku tej strategii szuka si臋 sposob贸w zwi臋kszenia udzia艂u w rynku aktualnie sprzedawanych produkt贸w na aktualnie obs艂ugiwanych rynkach. S膮 na to trzy podstawowe sposoby:

1. przedsi臋biorstwo mog艂oby spr贸bowa膰 zach臋ci膰 swych obecnych klient贸w aby kupowali wi臋cej danego produktu w okre艣lonym czasie, taka strategia ma sens, je艣li wi臋kszo艣膰 klient贸w nabywa艂aby dany produkt tylko okazjonalnie" mo偶na by im pokaza膰 korzy艣ci p艂yn膮ce ze stosowania danego produktu.

2. przedsi臋biorstwo mog艂oby spr贸bowa膰 poci膮gn膮膰 klient贸w konkurencji i sk艂oni膰 ich do zmiany nabywanej marki, Takie rozwi膮zanie ma sens, je艣li przedsi臋biorstwo zauwa偶y艂oby du偶o s艂abych punkt贸w w produktach konkurencji, albo w jego planach marketingowych.

3. przedsi臋biorstwo mog艂oby pr贸bowa膰 przekona tych, kt贸rzy nie u偶ywaj膮 Ich produktu, a charakteryzuj膮 si臋 podobnymi cechami, jak Ci, kt贸rzy go u偶ywaj膮 aby tak偶e zacz臋li u偶ywa膰 ich produktu.


26. Co to jest strategia rozwoju rynku.

Kierownictwo powinno r贸wnie偶 szuka膰 nowych rynk贸w, kt贸rych potrzeby mog艂yby by膰 zaspokojone przez wytwarzane przez przedsi臋biorstwo produkty.

a) przedsi臋biorstwo mog艂oby spr贸bowa膰 zidentyfikowa potencjalne grupy u偶ytkownik贸w na obecnych obszarach sprzeda偶y, u kt贸rych mo偶na by wzbudzi膰 zainteresowanie produktem,

b) przedsi臋biorstwo mo偶e szuka膰 nowych kana艂贸w dystrybucji na rynkach, kt贸re obecnie obs艂uguje. Np. je艣li sprzedaje sw贸j produkt tylko przez dealer贸w danego produktu, to mog艂oby rozszerzy膰 dystrybucj臋 o masow膮 sie膰 handlow膮.

c) przedsi臋biorstwo mog艂oby rozwa偶y膰 zbyt na nowych rynkach w kraju i za granic膮. St膮d, je艣li sprzedaje tylko we jednej cz臋艣ci kraju, to powinno rozwa偶y膰 sprzeda偶 w drugiej cz臋艣ci kraju lub wej艣cie na rynek zagraniczny.



27. Co to jest strategia rozwoju produktu.

Kierownictwo powinno rozwa偶y膰 mo偶liwo艣ci rozwoju produktu. Np. :

a) produkt wyposa偶ony w nowe w艂a艣ciwo艣ci.

b) podzielenie produktu - produkt o wysokiej jako艣ci dla koneser贸w, i produkt o ni偶szej jako艣ci dla rynku masowego

c) przedsi臋biorstwo mo偶e prowadzi膰 badania nad alternatyw膮 technologiczn膮 dla okre艣lonego produktu.








28. Scharakteryzowa strategi臋 wzrostu poprzez koncentracj臋 produkcji.

Aby okre艣li膰 mo偶liwo艣ci wzrostu poprzez koncentracj臋, kierownictwo powinno dokona膰 przegl膮du ka偶dego biznesu. Cz臋sto sprzeda偶 i zyski danego biznesu mog膮 wzrosn膮膰 poprzez koncentracj臋 w kierunku 藕r贸de艂 zakupu lub zbytu albo poprzez koncentracj臋 horyzontaln膮 w ramach ga艂臋zi Przedsi臋biorstwo mo偶e:

a) przej膮膰b) jednego lub wi臋cej swoich dostawc贸w, aby osi膮gn膮膰c) wi臋kszy zysk lub wzmocni膰d) kontrol -koncentracja w kierunku 藕r贸de艂 zakupu - wst臋puj膮ca,

e) mo偶e przej膮膰f) kilku hurtownik贸w lub detalist贸w, szczeg贸lnie je艣li charakteryzuj膮 si臋 oni wysok膮 zyskowno艣ci膮 - koncentracja w kierunku kana艂贸w zbytu zst臋puj膮ca,

g) mo偶e przej膮膰h) jednego lub wi臋cej konkurent贸w, pod warunkiem, 偶e rz膮d me zablokowa艂by tego rodzaju transakcji - koncentracja horyzontalna.

Poprzez analiz臋 mo偶liwo艣ci koncentracji produkcji, przedsi臋biorstwo mo偶e odkry膰 dodatkowe 藕r贸d艂a wzrostu wolumenu sprzeda偶y.


29. Scharakteryzowa strategi臋 wzrostu poprzez dywersyfikacj臋.


Wzrost poprzez dywersyfikacj臋 jest dobrym rozwi膮zaniem, je艣li istnieje korzystna mo偶liwo艣膰 rozpocz臋cia dzia艂alno艣ci w jakim艣 nowym biznesie o wysokiej atrakcyjno艣ci i w takiej dziedzinie, w kt贸rej przedsi臋biorstwo ma przewag臋 konkurencyjn膮 wystarczaj膮c膮 aby odnie艣膰 sukces. Typy dywersyfikacji:


1. przedsi臋biorstwo mog艂oby szuka膰 nowych produkt贸w, kt贸re maj膮 technologiczne albo marketingowe powi膮zania z istniej膮cymi liniami produkcyjnymi, nawet je艣li te produkty musia艂yby przyci膮gn膮膰 now膮 klas臋 klient贸w - strategia dywersyfikacji koncentrycznej, (nowy rynek, nowa grupa klient贸w)

2. przedsi臋biorstwo mo偶e szuka膰 nowych produkt贸w, kt贸re przyci膮gn臋艂yby jego obecnych klient贸w, chocia偶 technologicznie nie by艂yby zwi膮zane z bie偶膮cymi liniami produktowymi - strategia dywersyfikacji horyzontalnej.

3. przedsi臋biorstwo mo偶e r贸wnie偶 szuka膰 nowych biznes贸w, kt贸re nie maj膮 zwi膮zku z bie偶膮c膮 technologi膮 stosowan膮 przez przedsi臋biorstwo, produkowanymi wyrobami czy rynkami, na kt贸rych dotychczas dzia艂a - konglomeracyjna strategia dyfersyfikacji.


30. Prosz臋 wymieni膰 fazy z jakich sk艂ada si臋 proces planowania strategicznego poszczeg贸lnych kierunk贸w dzia艂alno艣ci przedsi臋biorstwa.

misja biznesu, analiza otoczenia zewn臋trznego, analiza 艣rodowiska wewn臋trznego, okre艣lenie celu, budowanie strategii, opracowanie programu, wdra偶anie, zbieranie informacji i kontrola.


31. Prosz臋 wymieni膰 wszystkie typy oraz kategorie czynnik贸w w obr臋bie ka偶dego typu, kt贸re mog膮 mie膰 wp艂yw na podj臋cie przez klienta decyzji o zakupie.(161)


1. otoczenie spo艂eczne:

- czynniki kulturowe (艣rodowisko, subkultura) i strukturalne,

2. spo艂eczna klasyfikacja jednostki :

wiek i etap 偶ycia, wykonywany zaw贸d, sytuacja ekonomiczna, styl 偶ycia, osobowo艣膰 i ambicje 偶yciowe.

3. czynniki psychologiczne

- motywacja, percepcja, proces uczenia si臋, przekonania i postawy.


32. Prosz臋 scharakteryzowa膰 warstwy klasy wy偶szej wyodr臋bniane w spo艂ecze艅stwie ameryka艅skim.

1. klasa wy偶sza wy偶sza - mniej ni 1%, to elita spo艂eczna, wywodz膮ca si臋 z dobrze znanych rodzin i utrzymuj膮ca si臋 z odziedziczonego maj膮tku. Stanowi膮 rynek dla wyrob贸w jubilerskich, antyk贸w, nieruchomo艣ci, egzotycznych podr贸偶y, nie demonstruj膮 swojej pozycji, s膮 nieliczni jako grupa, ale stanowi膮 wzorzec odniesienia, a ich wzorce konsumpcyjne s膮 na艣ladowane przez inne grupy spo艂eczne.

2. klasa ni偶sza wy偶sza - oko艂o 2%. to osoby o wysokich dochodach i maj膮tku uzyskanych dzi臋ki znakomitym klasyfikacjom zawodowym. Cz臋sto kupuj膮 przedmioty, kt贸re s膮 symbolami statusu (domy, jachty, baseny, samochody). Klasa ta obejmuje nowobogackich, a ich demonstracyjne wzorce konsumpcji maja na celu wywrze wra偶enie na tych, kt贸rzy w hierarchii spo艂ecznej stoj膮 ni偶ej od nich. Ambicj膮 ludzi nale偶膮cych do tej klasy jest zdobycie akceptacji w klasie wy偶szej wy偶szej -status ten prawdopodobnie osi膮gn膮 ich dzieci.


33. Prosz臋 scharakteryzowa膰 warstwy klasy 艣redniej wyodr臋bniane w spo艂ecze艅stwie ameryka艅skim.

a) klasa wy偶sza 艣rednia -12% cz艂onkowie tej klasy nie posiadaj膮 ani specjalnego statusu rodzinnego, ani niezwyk艂ego bogactwa. Interesuje ich przede wszystkim kariera. S膮 cenionymi profesjonalistami, niezale偶nymi biznesmenami, dyrektorami. Wierz膮, 偶e wykszta艂cenie jest przes艂ank膮 sukcesu. S膮 aktywni spo艂ecznie i charakteryzuj膮 si臋 wysokim poziomem 艣wiadomo艣ci obywatelskiej. Zwracaj膮 du偶膮 uwag臋 na jako艣膰 i stanowi膮 dobry rynek, w tym sensie, 偶e s膮 ch臋tnie nabywcami dom贸w, odzie偶y, sprz臋tu AGD, o wysokim standardzie, Staraj膮 si臋 prowadzi膰 dom otwarty.

b) klas 艣rednia - 32% cz艂onkowie tej klasy, to 艣rednio uposa偶eni robotnicy i pracownicy biurowi, kt贸rzy .mieszkaj膮 w lepszych dzielnicach" i staraj膮 si臋 鈥瀝obi膰c) w艂a艣ciwe rzeczy" Cz臋sto kupuj膮 popularne, modne produkty, aby pokaza膰d) , 2芦 &a na czasie 20% z nich posiada importowane samochody, ale wi臋kszo艣膰e) szuka jednej z najlepszych marek, Wy偶szy poziom 偶ycia oznacza dla nich 鈥炁俛dniejszy dom" w 鈥瀙rzyjemnym s膮siedztwie", w "lepszej dzielnicy". Wierz膮 w sens wydawania pieni臋dzy na 鈥瀏odne uwagi do艣wiadczenia", np. podr贸偶e dla swoich dzieci i kszta艂cenie ich na poziomie collegeu.


34. Prosz臋 scharakteryzowa膰 warstwy klasy pracuj膮cej i ni偶szej wyodr臋bniane w spo艂ecze艅stwie ameryka艅skim.(164)

1. klas pracuj膮ca 38% - sk艂ada si臋 z 艣rednio uposa偶onych robotnik贸w i tych. kt贸rzy prowadz膮 鈥瀞tyl 偶ycia klasy pracuj膮cej", bez wzgl臋du na doch贸d, wykszta艂cenie czy zaw贸d, Klasa pracuj膮ca utrzymuje 艣cis艂e stosunki z krewnymi, korzysta z rad i pomocy w r贸偶nych sprawach takich jak wyb贸r zawodu, zakupy, k艂opoty finansowe lub osobiste, Utrzymuje si臋 w klasie pracuj膮cej 艣cis艂y podzia艂 r贸l ze wzgl臋du na p艂e膰, charakterystyczne jest dla niej my艣lenie stereotypowe. Urlop, to wakacje w mie艣cie, a wyjazd oznacza wypad nad jezioro. Lubi膮 samochody du偶e, standardowe.

2. klasa wy偶sza ni偶sza 9% - przedstawiciele tej klasy pracuj膮 nie korzystaj膮c zapom贸g socjalnych, chocia偶 ich poziom 偶ycia tylko niewiele wykracza ponad stan ub贸stwa, Cz臋sto maja braki w wykszta艂ceni j, wykonuj膮 prace nie wymagaj膮ce kwalifikacji i s膮 藕le op艂acani. Udaje im si臋 prezentowa膰 obraz samodyscypliny, przywi膮zuj膮 wag臋 do czysto艣ci.

3. klasa ni偶sza ni偶sza 7% 鈥 przedstawiciele tej klasy 偶yj膮 z pomocy spo艂ecznej, w wyra藕nie widocznej biedzie zwykle s膮 bez pracy lub wykonuj膮 najbrudniejsz膮 robot臋, Niekt贸rzy nie s膮 zainteresowani znalezieniem sta艂ej pracy. Ich domy, odzie偶 i dobytek s膮 鈥瀊rudne", 鈥瀘drapane" i 鈥瀙o艂amane".


35. Scharakteryzowa zmienno艣膰 wp艂ywu grup odniesienia na klienta w zale偶no艣ci od fazy cyklu 偶ycia.(165)

Wp艂yw grup odniesienia zmienia si臋 w miar臋 jak produkty przechodz膮 przez poszczeg贸lne fazy swego cyklu 偶ycia.

1. Kiedy produkt jest dopiero wprowadzany, na decyzje o jego kupnie ogromny wp艂yw wywieraj膮 inni ludzie - takim wp艂ywom w mniejszym stopniu podlega wyb贸r marki.

2. w fazie wzrost, wp艂yw otoczenia jest du偶y zar贸wno je艣li chodzi o wyb贸r produktu jak i marki.

3. w fazie dojrza艂o艣ci wyb贸r marki, a nie produktu podlega wp艂ywom otoczenia.

4. w fazie spadku wp艂yw grupy odniesienia jest s艂aby zar贸wno je艣li chodzi o produkt jak i o mark臋.


36. W oparciu o dost臋pne statystyczne wyniki bada艅 uzasadnij tez臋 o zmianach jakie w ostatnich latach zachodz膮 na ameryka艅skim rynku samochodowym w zakresie wp艂ywu p艂ci na decyzj臋 konsument贸w.(166)

W 1980 roku kobiety mia艂y wp艂yw na 80% zakup贸w nowych samochod贸w, a faktycznie dokona艂y 40% tych zakup贸w Kobiety s膮 coraz cz臋艣ciej w艂a艣cicielami samochod贸w, zjawisko to wykazuje sta艂膮 tendencj臋 wzrostow膮 w roku 1972 - kobiety posiada艂y 21% wszystkich samochod贸w a w roku 1980 -40%.

47% kobiet ma odczucie, 偶e reklama samochod贸w jest nie do nich adresowana,

60% us艂ug posprzeda偶nych kupuj膮 kobiety.



37. Prosz臋 wymieni膰 fazy cyklu 偶ycia rodzinnego wyodr臋bniane ze wzgl臋du na charakterystyk臋 zakup贸w oraz wzorce zachowa艅 na rynku (167)

1. okres kawalerski,

2. m艂ode pary ma艂偶e艅skie, m艂odzi nie posiadaj膮 dzieci,

3. pe艂ne gniazdo l: najm艂odsze dziecko w wieku poni偶ej 6 lat,

4. pe艂ne gniazdo II: najm艂odsze dziecko w wieku sze艣ciu lat i wi臋cej,

5. pe艂ne gniazdo III: starsze ma艂偶e艅stwa z dziemi na utrzymaniu,

6. puste gniazdo I: starsze ma艂偶e艅stwa, dzieci mieszkaj膮 samodzielnie, g艂owa rodziny pracuje zawodowo,

7. puste gniazdo II: starsze ma艂偶e艅stwa, dzieci nie mieszkaj膮 w domu. g艂owa rodzina odesz艂a na emerytur臋,

8. wdowiec/wdowa, pracuje zawodowo,

9. wdowiec / wdowa na emeryturze


38. Prosz臋 wymieni膰 rodzaje dzia艂a艅 i zainteresowa艅, kt贸re mog膮 by膰 brane pod uwag臋 przy wyodr臋bnianiu styl贸w 偶ycia w oparciu o klasyfikacj臋 AIO.(168)


Rodzaje dzia艂a艅 :

1. praca, 2. hobby. 3. wydarzenia towarzyskie, 4. urlop 5. rozrywki 6. kluby 7. spo艂eczno艣ci

8. zakupy 9. sport

Rodzaje zainteresowa :

1. rodzina, 2. dom, 3. praca, 4. spo艂eczno艣膰, 5. rekreacja, 6. moda 7. produkty 偶ywno艣ciowe

8. media 9. osi膮gni臋cia


39. Prosz臋 wymieni膰 rodzaje pogl膮d贸w i danych demograficznych, kt贸re mog膮 by膰 brane pod uwag臋 przy wyodr臋bnianiu styl贸w 偶ycia w oparciu o klasyfikacj臋 AI0,(168)

Rodzaje pogl膮d贸w :

1. o sobie samym 2. sprawy spo艂eczne 3. polityka 4. biznes 5. gospodarka 6. edukacja

7. produkty 8. przysz艂o艣膰 9. kultura

Dane demograficzne :

1.wiek, 2.wykszta艂cenie, 3.doch贸d. 4.zaw贸d 5.wielko艣膰 rodziny, 6. mieszkanie, 7. region geograficzny, 8. wielko艣膰 miasta, 9. faza w cyklu.


40. Prosz臋 wymieni膰 grupy styl贸w 偶ycia wyodr臋bnione w spo艂ecze艅stwie ameryka艅skim w oparciu o klasyfikacj臋 VALS

Style 偶ycia - klasyfikacja VALS

1. tylko prze偶y膰 -4%, ludzie z upo艣ledzonych warstw spo艂ecznych, kt贸rzy wykazuj膮 sk艂onno艣膰 do 鈥 stan贸w rozpaczy, depresji i zamkni臋cia si臋 w sobie鈥

2. wytrwali -7%, ludzie z biedniejszych warstw spo艂ecznych, kt贸rzy walcz膮c to, aby wyj艣膰 z biedy.

3. konformi艣ci -33% to, ludzie konwencjonalni, konserwatywni, nostalgiczni, nie wykazujraczej ch臋ci do eksperymentowania, i kt贸rzy wol膮 raczej dopasowa膰 si臋 do grupy ni偶 si臋 z niej wyr贸偶nia膰.

4. na艣ladowcy -10%, s膮 ambitni, pn膮 si臋 do g贸ry, s膮 艣wiadomi swojego statusu, chc膮 osi膮gn膮膰 wielki sukces,

5. ludzie sukcesu -23% s膮. to liderzy w spo艂ecze艅stwie, kt贸rzy potrafi膮 dzia艂a膰 i wiod膮 dobre 偶ycie.

6. ja- to ja -5% na og贸艂 m艂odzi ludzie zaabsorbowani sami sob膮, sk艂onni do zachcianek,

7. poszukiwacze do艣wiadcze艅 7%, s膮 to indzie kt贸rzy prowadz膮 bogate 偶ycie wewn臋trzne i bezpo艣rednio chc膮 do艣wiadczy膰 wszystkiego co 偶ycie mo偶e zaoferowa膰,

8. spo艂ecznicy -9%; 'udzie, kt贸rzy odczuwaj膮 g艂臋boko sens odpowiedzialno艣ci spo艂ecznej i pragn膮 dzia艂a膰 dla poprawy warunk贸w 2ycia innych,

9. zintegrowani -2%: s膮 to ludzie w pe艂ni dojrzali psychologicznie, kt贸rzy 艂膮cz膮 najlepsze elementy tego co dyktowane jest przez wewn臋trzn膮 psychik臋 i tego, co dykcje otoczenie zewn臋trzne.

Klasyfikacja VALS, oparta jest na za艂o偶eniu, 偶e jednostka przechodzi przez wiele faz rozwojowych, q ka偶da faza wp艂ywa na jej postawy, zachowania i potrzeby psychologiczne.


41. Prosz臋 wyja艣ni膰 znaczenie jakie dla dzia艂alno艣ci marketingowej mo偶e mie膰 teoria motywacji Herzberga(171)

Herzberg opracowa艂 dwuczynnikow膮 teori臋 motywacji, kt6ra wyr贸偶nia czynniki wywo艂uj膮ce zadowolenie i niezadowolenie.

1. Sprzedawcy powinni robi wszystko aby unika czynnik贸w wywo艂uj膮cych niezadowolenie (np. brak gwarancji, s艂aba obs艂uga sprzeda偶y ).

2. Producenci powinni zidentyfikowa zasadnicze czynniki wywo艂uj膮ce zadowolenie lub motywuj膮ce do zakupu i uwzgl臋dni膰 je w swojej strategii marketingowej.


42. Na czym polega selektywna uwaga klient6w i jak j膮 nale偶y wykorzystywa膰 w dzia艂alno艣ci.(172)

Selektywna uwaga. Ludzie codziennie poddawani s膮 dzia艂aniu ogromnej ilo艣ci bod藕c贸w, jest nie mo偶liwe aby uwa偶nie odebra膰 je wszystkie. Wi臋kszo艣膰 z nich b臋dzie zignorowana. Bod藕ce, kt6re mog膮 by膰 zauwa偶one :

1. jest bardziej prawdopodobne, 偶e ludzie dostrzegaj膮 te bod藕ce, kt贸re s膮 zwi膮zane z bie偶膮cymi potrzebami,

2. jest bardziej prawdopodobne, 偶e ludzie dostrzeg膮 bod藕ce, kt贸rych oczekuj膮 jest bardziej prawdopodobne, ludzie dostrzeg膮 bod藕ce, kt贸re ich pozytywnie zaskakuj膮 , kt6re odbiegaj膮 od normalnego stanu.

Reklamy wi臋kszych rozmiar贸w, stosuj膮ce kilka kolor贸w, nowatorskie, oryginalne, maj膮 wi臋ksz膮 szans臋 przebicia si臋.


43. Prosz臋 przedstawi膰 zasadnicze wnioski wynikaj膮ce z bada艅 nad stereotypami narodowymi czyli problem wp艂ywu jaki ma kraj powodzenia produktu na ocen臋 jego jako艣ci.(174)

Badania dotycz膮ce wp艂ywu kraju pochodzenia dowiod艂y, 偶e :

1. wp艂yw kraju pochodzenia zmienia si臋 wraz z typem produktu. Istotny przy samochodzie nie istotny przy np. oleju

2. konsumenci w krajach uprzemys艂owionych wysoko ceni膮 rodzime produkty, podczas gdy konsumenci w krajach rozwijaj膮cych si臋 wy偶ej ceni膮 sobie produkty zagraniczne,

3. kampanie zach臋caj膮ce do kupna produkt6w krajowych rzadko ko艅cz膮 si臋 sukcesem, kiedy

produkty te s膮 postrzegane jako ni偶szej jako艣ci

4. pewne kraje ciesz膮 si臋 dobr膮 reputacj膮 w produkcji pewnych d6br np. Japonia -samochody,

elektronika,

5. im lepszy image kraju, tym metka 鈥瀖ade in鈥 powinna by bardziej eksponowana w trakcie promowania marki,

6. stosunek do kraju pochodzenia mo偶e czasem si臋 zmienia膰. Produkty japo艅skie po wojnie.


44. Prosz臋 wymieni膰 i scharakteryzowa typy r贸1 wyodr臋bniane w procesie podejmowania decyzji zakupu przez konsument贸w indywidualnych.(175)

Mo偶na wyr贸偶ni膰 pi臋膰 r贸1 jakie ludzie graj膮 w procesie podejmowania decyzji zakupu:

1. inicjator - osoba, kt6ra jako pierwsza wysuwa pomys艂 zakupu okre艣lonego produktu lub us艂ugi.

2. doradca - osoba. kt6rej pogl膮dy lub rady maj膮 pewn膮 wag臋 w podj臋ciu ostatecznej decyzji.

3. decydent - osoba, kt6ra decyduje o wszystkich sk艂adnikach decyzji zakupu. Czy kupi膰 ?

Co kupi? Jak kupi? Gdzie kupi?

4. nabywca - osoba, kt贸ra dokonuje w艂a艣ciwego zakupu.

5. u偶ytkownik - osoba, kt贸ra konsumuje produkt lub us艂ug臋








45. Typologie zachowa艅 na rynku H. Assael`a - prosz臋 wymieni膰 poszczeg贸lne typy oraz okre艣li膰 od jakich cech nabywcy i sytuacji na rynku zale偶膮.


Henry Assael wyr贸偶nia cztery typy zachowa艅 na rynku w zale偶no艣ci od stopnia zaanga偶owania

przy zakupie i stopnia zr贸偶nicowania poszczeg贸lnych marek :


1. kompleksowe zachowania przy zakupie - wtedy, gdy s膮 oni silnie zaanga偶owani i 艣wiadomi istotnych r贸偶nic mi臋dzy markami. Konsumenci s膮 silnie zaanga偶owani gdy :

- towar jest drogi, a zakup dokonywany relatywnie rzadko

- zakup, zwi膮zany z ryzykiem oraz nacechowany wysokim stopniem samoekscesji

- na og贸艂 konsument wie du偶o o kategorii produktu, kt贸ry ma naby膰-


Nabywca przejdzie przez proces uczenia si臋, kt贸ry b臋dzie polega艂 na kszta艂towaniu przekona艅 o produkcie, potem postaw, a nast臋pnie na podj臋ciu przemy艣lanej decyzji o zakupie.

Sytuacja na rynku :

- przedsi臋biorstwo zajmuj膮ce si臋 produktami wymagaj膮cymi silnego zaanga偶owania musi dostarcza膰 informacji o cechach danej klas produkt贸w, wzgl臋dnego znaczenia tych cech

- personel sprzeda偶y nale偶y zach臋ca膰 aby oddzia艂ywa艂 na ostateczny wyb贸r


2. zachowania redukuj膮ce dysonans - sytuacja dotyczy silnego zaanga偶owania ale czasami konsument nie dostrzega wyra藕nie r贸偶nic mi臋dzy markami, mimo, 偶e odwiedzi wiele sklep贸w to dokona zakupu szybko np. z powodu korzystnej cechy lub z powodu wygodnego zakupu. Po dokonaniu zakupu u konsumenta mo偶e pojawi膰 si臋 dysonans, kt贸ry bierze si臋 np. z pewnych niepokoj膮cych cech produktu lub z tego, 偶e us艂ysza艂 on pozytywne opinie o innych produktach tego typu. Konsument wra偶liwy na informacje, kt贸re mog艂yby potwierdza膰 s艂uszno艣膰 dokonanego wyboru i redukuj膮ce dysonans. Akcja marketingowa powinna tak pokierowa膰 przekonania klienta, aby czu艂 si臋 on zadowolony z dokonanego zakupu


3. zachowania rutynowe - dotyczy sytuacji, gdy jest s艂abe zaanga偶owanie ze strony konsumenta i brak istotnych r贸偶nic mi臋dzy markami np. produkty typu soli. Zachowanie konsumenta wynika z przyzwyczajenia lub ze znajomo艣ci marki, a nie z lojalno艣ci wobec marki. Firmy zajmuj膮ce si臋 produktami o s艂abym zaanga偶owaniu i niewielkich r贸偶nicach mi臋dzy nimi powinny wykorzysta膰 odpowiednio promocj臋 sprzeda偶y, reklam臋 oraz cen臋 ustali膰 na odpowiednim poziomie


4. poszukiwania r贸偶norodno艣ci - dotyczy sytuacji, kt贸re charakteryzuj膮 si臋 niskim zaanga偶owaniem ze strony konsumenta, ale znacznym zr贸偶nicowaniem marek. Konsumenci cz臋sto przestawiaj膮 si臋 z marki na mark臋 np. ciastka. Konsument ma pewne przekonania, wybiera pewien produkt np. ciastka, a oceny dokonuje podczas konsumpcji, ale nast臋pnym razem mo偶e si臋gn膮膰 po inn膮 mark臋. Zmienno艣膰 marek wynika z poszukiwania r贸偶norodno艣ci w tej klasie produkt贸w. Strategia marketingowa b臋dzie r贸偶na dla lidera rynku i dla mniejszych marek. Lider b臋dzie d膮偶y艂 do wywo艂ania zachowa艅 rutynowych poprzez zape艂nienie p贸艂ek sklepowych swoim towarem, unikaniem sytuacji typu - brak towaru w magazynie oraz stosuj膮c reklam臋 przypominaj膮c膮. Przedsi臋biorstwa lokuj膮ce si臋 na rynku, b臋d膮 zach臋ca膰 do zachowania polegaj膮cego na szukaniu r贸偶norodno艣ci, oferuj膮c ni偶sze ceny, ceny promocyjne, kupony uprawniaj膮ce do otrzymania rabatu, bezp艂atne pr贸bki oraz reklam臋 przedstawiaj膮c膮 powody, dla kt贸rych mo偶na by spr贸bowa膰 czego艣 nowego


46. Jakich zasad nale偶y przestrzega膰 przy reklamowaniu produkt贸w b臋d膮cych przedmiotem rutynowego zakupu.


1. reklama powinna podkre艣la膰2. kilka kluczowych cech

3. symbole wizualne i pobudzaj膮ce wyobra藕ni臋 s膮 wa偶ne poniewa偶 s膮 艂atwo zapami臋tywane i kojarzone z mark膮

4. kampania reklamowa powinna polega5. na bardzo cz臋stym powtarzaniu kr贸tkich informacji

6. telewizja jest w tym przypadku bardziej skuteczna od innych 艣rodk贸w , gdy偶 nie wymaga koncentracji uwagi, odpowiednia do pasywnego uczenia si臋


Planowanie powinno wychodzi od klasycznej teorii odruch贸w warunkowych, wed艂ug kt贸rej nabywca uczy si臋 rozpoznawa膰 okre艣lony produkt po symbolu, kt贸ry w spos贸b powtarzalny jest z nim wi膮zany.

47. Prosz臋 przedstawi膰 mo偶liwe reakcje konsument贸w na niezadowolenie z dokonanego zakupu.

Niezadowolony konsument b臋dzie stara艂 si臋 zredukowa膰 dysonans, podejmuj膮c jeden lub dwa rodzaje dzia艂a艅.

1. redukcja dysonansu poprzez porzucenie lub zwrot produktu

2. poszukiwania informacji potwierdzaj膮cych wysok膮 jako艣膰 produktu lub unikanie informacji o niskiej jako艣ci produktu


Konsumenci mog膮 w r贸偶ny spos贸b zareagowa膰 na odczucie niezadowolenia :

1. dzia艂ania publiczne :

- reklamacja towaru u producenta

- p贸j艣cie do prawnika

- z艂o偶enie skargi w innych organizacjach lub grupach, kt贸re pomog艂yby mu uzyska膰- zado艣膰- uczynienie

2. dzia艂ania prywatne :

- przesta- kupowa- dany produkt

- ostrzec znajomych



48. Prosz臋 wymieni膰 kierunki dzia艂a艅 marketingowych zwi膮zanych z mark膮 i cechami produktu, kt贸re kierownictwo przedsi臋biorstwa mo偶e podj膮膰 w sytuacji niekorzystnej oceny poszczeg贸lnych cech jego oferty wp艂ywaj膮cych zdaniem klient贸w na podj臋cie decyzji o zakupie.


Cechy stanowi膮 wa偶ne narz臋dzie konkurencyjnego r贸偶nicowania produktu. Aby wybra膰, zidentyfikowa nowe cechy przedsi臋biorstwo powinno skontaktowa膰 si臋 z dotychczasowymi nabywcami i zada膰 im szereg pyta艅 np. :

czy podoba ci si臋 nasz produkt ?

czy ma on jakie艣 z艂e cechy ?

czy ma jakie艣 dobre cechy ?

czy dodanie pewnych cech zwi臋kszy艂oby twoje zadowolenie ? jakich cech ?

ile by艂by艣 sk艂onny za nie zap艂aci膰 ?

co s膮dzisz o nast臋puj膮cych cechach zaproponowanych przez innych klient贸w ?

Po uzyskaniu w ten spos贸b potencjalnych cech, nale偶y dokona膰 wyboru tych o kt贸re mo偶na wzbogaci膰 produkt. Dla ka偶dej potencjalnej cechy, przedsi臋biorstwo powinno oszacowa膰 przyrost warto艣ci dla konsumenta, w stosunku do ponoszonych koszt贸w.

Nale偶y rozwa偶y膰 ile os贸b oczekuje danej cechy, ile czasu potrzeba na wprowadzenie ka偶dej z nich i czy firmy konkurencyjne b臋d膮 mog艂y 艂atwo na艣ladowa膰 wprowadzone rozwi膮zanie.

Przedsi臋biorstwa musz膮 tak偶e rozwa偶y膰 wprowadzenie pakiet贸w cech np. wprowadzenie produktu w trzech podstawowych standardach czy pozwala klientom na indywidualne okre艣lenie wszystkich wymaga艅. Wprowadzenie wersji podstawowej pozwala na obni偶enie koszt贸w produkcji i utrzymanie cen na okre艣lonym poziomie.

Marka - firma mo偶e by膰 zmuszona do repozycjonowania marki, aby tego dokona, przedsi臋biorstwo musi zidentyfikowa膰 najlepszy obszar percepcji, czyli ustali gdzie nale偶y dokona膰 repozycjonowania.

Podejmuj膮c decyzj臋 o repozycjonowaniu nale偶y uwzgl臋dni膰 dwa czynniki :

1. koszt repozycjonowania marki do danego obszaru. Zawiera on zmian臋 charakterystyki produktu, opakowania, reklam itp. Mo偶e si臋 okaza膰2. , 偶e lepiej stworzy膰3. now膮 mark臋 dla okre艣lonego segmentu ni偶 repozycjonowa膰4. istniej膮c膮.

5. drugim czynnikiem jest doch贸d jaki marka przyniesie po tej operacji. Zale偶y to od klient贸w w nowym segmencie, 艣redniej cz臋stotliwo艣ci zakup贸w, ilo艣ci si艂y konkurencji oraz cen tam uzyskiwanych.

Ostateczn膮 decyzje nale偶y podj膮膰 po por贸wnaniu prawdopodobnych dochod贸w i koszt贸w.


49. Prosz臋 poda膰 cztery zasadnicze okoliczno艣ci decyduj膮ce o r贸偶nicy mi臋dzy konsumentami indywidualnymi i instytucjonalnymi.

1. przedsi臋biorstwa nabywaj膮 dobra i us艂ugi dla r贸偶nych cel贸w, osi膮gni臋cia zysk贸w, redukcji koszt贸w, zaspakajania oczekiwa艅 pracownik贸w oraz wywi膮zywania si臋 ze zobowi膮za艅 prawnych.

2. w przedsi臋biorstwach zazwyczaj wi臋cej os贸b uczestniczy w podj臋ciu decyzji zakupu ni偶 w przypadku indywidualnych klient贸w, szczeg贸lnie je艣li chodzi o zakup wi臋kszych pozycji. Uczestnicy procesu decyzyjnego przedsi臋biorstwa maj膮 zwykle r贸偶ne zakresy obowi膮zk贸w i stosuj膮 r贸偶ne kryteria przy podejmowaniu decyzji zakupu.

3. nabywcy musz膮 dzia艂a膰4. zgodnie z przyj臋t膮 polityk膮 i procedurami ustalonymi przez organizacje, kt贸re reprezentuj膮

5. instrumenty u偶ywane w procesie zakupu, takie jak pro艣by o ofert臋, oferty oraz kontrakty nie wyst臋puj膮 na og贸艂 przy zakupach dokonywanych przez indywidualnych konsument贸w.


50. Na czym polega nieelastyczno艣膰 i fluktuacja na rynkach d贸br inwestycyjnych.


Nieelastyczno艣膰 popytu - zmiany cen nie wywieraj膮 wi臋kszego wp艂ywu na wielko艣膰 ca艂kowitego popytu na szereg d贸br i us艂ug produkcyjnych. Producenci nie zwi臋ksz膮 istotnie zakupu surowca, nawet je艣li cena tego surowca spadnie, nie b臋d膮 te偶 kupowa膰 mniej je艣li cena wzro艣nie, tak d艂ugo jak d艂ugo nie znajd膮 substytutu. Popyt jest szczeg贸lnie nieelastyczny w kr贸tkim okresie, poniewa偶, producenci nie s膮, w stanie szybko zmieni膰 technologii wytwarzania. Nieelastyczno艣膰 popytu dotyczy r贸wnie偶 przypadku d贸br. kt6re stanowi膮 ma艂y odsetek w koszcie ca艂kowitym przedsi臋wzi臋cia.

Fluktuacja popytu - popyt na dobra i us艂ugi produkcyjne wykazuje tendencje do wi臋kszych zmian ni2 popyt na dobra i us艂ugi konsumpcyjne,

- wzrost popytu na dobra konsumpcyjne, mo偶e prowadzi膰 do znacznie wi臋kszego wzrostu popytu na wyposa偶enie niezb臋dne do wytworzenia dodatkowej produkcji - zasada akceleracji.

- np. wzrost popytu na dobra konsumpcyjne o 10%, mo偶e spowodowa膰 nawet 200 procentowy wzrost na dobra inwestycyjne, a spadek wzrostu popytu na dobra konsumpcyjne o 10%, mo偶e spowodowa膰 za艂amanie si臋 popytu na dobra inwestycyjne.


51. Prosz臋 wymieni膰 i scharakteryzowa typy r贸l wyodr臋bnione w procesie podejmowania decyzji zakupu przez konsument贸w wyst臋puj膮cych na rynku przedsi臋biorstw.

1. u偶ytkownicy - osoby, kt贸re b臋d膮 u偶ytkowa膰 produkt lub us艂ug臋. W wielu przypadkach u偶ytkownicy

wysuwaj膮 propozycje zakupu i wsp贸艂okre艣laj膮 wymagania dotycz膮ce produktu.

2. doradcy - osoby, kt贸re wp艂ywaj膮 na decyzj臋 zakupu. Cz臋sto pomagaj膮 okre艣li膰 wymagania

dotycz膮ce produktu oraz dostarczaj膮 informacji potrzebnych do oceny produkt贸w alternatywnych,

np. personel techniczny,

3. decydenci - osoby kt贸re decyduj膮 o wyborze nabywanego produktu i/lub o wyborze dostawcy,

4. zatwierdzaj膮cy decyzje - osoby, kt贸re sankcjonuj膮 proponowane przez decydent贸w lub nabywc贸w

dzia艂anie,

5. nabywcy - osoby posiadaj膮ce formalne uprawnienia do wyboru dostawcy oraz ustalania warunk贸w

zakupu. G艂贸wn膮 rol臋 odgrywaj膮 w wyszukiwaniu ofert i negocjowaniu warunk贸w.

6. stra偶nicy - osoby, kt贸rych zadaniem jest blokowanie dost臋pu sprzedawcom lub p艂yn膮cych od nich informacjom do cz艂onk贸w centrum zakup贸w.

52. Prosz臋 wymieni膰 strategie wyboru segmentu rynku - w jednym zdaniu opisa ka偶d膮 z nich.

1. koncentracja jednosegmentowa - przedsi臋biorstwo wydziela jeden segment. Poprzez marketing skoncentrowany firma osi膮ga siln膮 pozycj臋 rynkow膮 w segmencie, dzi臋ki g艂臋bokiej wiedzy co do jego potrzeb i szczeg贸lnej reputacji, kt贸r膮 zdobywa. Marketing skoncentrowany wi膮偶e si臋 z du偶ym ryzykiem - segment mo偶e 鈥瀘bumrze膰鈥 lub do tego samego segmentu mo偶e wej艣膰 silny konkurent,

2. specjalizacja selektywna - firma wybiera pewna liczb膮 segment贸w z kt贸rych ka偶dy jest dla niej atrakcyjny i odpowiada celom i zasobom.

3. specjalizacja produktowa - firma koncentruje si臋 na wytwarzaniu pewnego produktu, kt贸ry sprzedaje na kilku segmentach. Firma wytwarza ten sam produkt dla r贸偶nych grup klient贸w unika produkcji jakichkolwiek innych produkt贸w, w ten spos贸b buduje siln膮 .reputacj臋 w swoim specyficznym obszarze produktowym, Ryzyko w tym przypadku polega na tym, 偶e dany produkt mo偶e by膰 wyparty przez inn膮 technologi臋.

4. specjalizacja rynkowa - firma koncentruje si臋 na obs艂ugiwaniu wielu potrzeb okre艣lonej grupy klient贸w. Firma zdobywa dobr膮 opini臋 jako specjalista w obs艂udze danej grupy klient贸w. Ryzyko pojawia si臋, gdyby owa grupa ograniczy艂a zakupy.

5. pe艂ne pokrycie rynku - firma usi艂uje obs艂ugiwa膰 wszystkie grupy klient贸w ze wszystkimi produktami. kt贸rych mogliby potrzebowa Tak膮 strategi臋 mog膮 przyj膮膰 tylko du偶e firmy, mog膮 one tego dokona6 poprzez marketing niezr贸偶nicowany lub poprzez marketing zr贸偶nicowany.


53. Co to jest profilowanie segmentu i w oparciu o jakie zmienne si臋 dokonuje.

Profilowanie segmentu to trzeci etap procedury segmentacji rynku. Oznacza to, 偶e ka偶dy segment zostaje nazwany na podstawie wyr贸偶niaj膮cej go dominuj膮cej cechy charakterystycznej. Dokonuje si臋 go w oparciu o nast臋puj膮ce zmienne:

1. postawy

2. zachowania,

3. cech demograficznych

4. psychograficzne,

5. mediagraficzne.


54. Wymieni i zdefiniowa zmienne przy pomocy kt贸rych charakteryzuje si臋 asortyment.

Asortyment produkt贸w jest zbiorem wszystkich linii produktu oraz konkretnych wyrob贸w oferowanych nabywcom przez producent贸w. Asortyment ma okre艣lon膮 :

d艂ugo艣膰 - oznacza og贸ln膮 ilo艣膰 produkt贸w w ca艂ym asortymencie firmy,

szeroko艣膰 - oznacza ilo艣膰 linii produkt贸w,

g艂臋boko艣膰 - ilo艣膰 wariant贸w produktu oferowanych w ramach ka偶dej linii,

sp贸jno艣膰 - okre艣la jak blisko zwi膮zane s膮 r贸偶ne linie produkt贸w, je艣1i chodzi o zastosowanie, wymogi produkcyjne, kana艂y dystrybucji i inne.


55. Wymie艅 znane Ci poziomy produktu.

Najni偶szy poziom to podstawowy po偶ytek - tzn. podstawowa us艂uga lub korzy艣膰, kt贸ra nabywca w rzeczywisto艣ci kupuje. Sprzedawca musi postrzega膰 sw膮 dzia艂alno艣膰 jako dostarczania korzy艣ci, nast臋pnie musi przekszta艂ci膰 t臋 podstawow膮 korzy艣膰 w produkt w formie podstawowej czyli w typow膮 wersj臋 produktu. Na trzecim poziomie sprzedawca przygotowuje produkt oczekiwany, to jest zbi贸r cech i warunk贸w, jakich oczekuj膮 nabywcy, decyduj膮cy si臋 kupi膰 dany produkt. Na czwartym poziomie oferenci przygotowuj膮 produkt ulepszony czyli taki, kt贸ry oferuje dodatkowe us艂ugi lub korzy艣ci, wyr贸偶niaj膮ce go od oferty konkurencji. Na pi膮tym poziomie znajduje si臋 produkt potencjalny tzn. wszelkie ulepszenia i przekszta艂cenia, jakim ostatecznie mo偶e podlega膰 produkt w przysz艂o艣ci.


56. Podaj powody, dla kt贸rych dokonuje si臋 rozci膮gania linii produkt贸w w d贸艂 oraz ryzyko jakie jest z tym zwi膮zane. (407)

Firma mo偶e rozci膮gn膮膰 lini臋 w d贸艂 dla jednego z nast臋puj膮cych powod贸w

1. Firma jest atakowane przez konkurenta na wy偶szym ko艅cu linii i decyduje si臋 na kontratak na ni偶szym ko艅cu

2. Firma uznaje, 偶e na wy偶szym ko艅cu rozw贸j rynku jest wolniejszy

3. Firma wesz艂a na rynek na jego wy偶szym ko艅cu, by zyska膰 image, jako艣膰 i zamierza艂a si臋 rozwija膰 w d贸

4. Firma dodaje nowy model, aby zape艂ni膰 luk臋 na rynku i nie dopu艣ci膰 do niego konkurencji Rozci膮gaj膮c lini臋 produkt贸w w d贸艂 firma nara偶a si臋 na ryzyko. Nowy produkt mo偶e poch艂on膮膰 popyt na wy偶ej wycenione elementy linii. Jednocze艣nie dodanie modelu na dole linii mo偶e sprowokowa膰 konkurencj臋 do kontrataku na g贸rze.







57. Poda powody dla kt贸rych dokonuje si臋 uzupe艂nienia linii produkt贸w oraz ryzyko jakie jest z tym zwi膮zane (408)

Powody dla kt贸rych dokonuje si臋 uzupe艂nienia linii produkt贸w:

1. zadowolenie dzia艂u sprzeda偶y, uskar偶aj膮cego si臋, 偶e traci klient贸w z powodu niekompletnej linii.

2. zagospodarowanie nadwy偶ek mocy produkcyjnych,

3. z powodu dominacji firmy prezentuj膮cej pe艂n膮, lini臋 produkt贸w,

4. wype艂nienie luk celem powstrzymania konkurencji.


Z rozci膮gni臋ciem linii produkt贸w wi膮偶e si臋 ryzyko kanibalizacji w艂asnych produkt贸w i dezorganizacji klient贸w, dlatego firma powinna zr贸偶nicowa膰 ka偶dy element linii w oczach klient贸w. Ka偶dy element powinien si臋 nieco r贸偶ni膰 od innych.


58. Wymie 4 rodzaje strategicznych decyzji podejmowanych w odniesieniu do nazwy marki oraz okoliczno艣ci stosowania ka偶dej z nich.

1. indywidualne marki, korzy艣ci p艂yn膮ce ze stosowania indywidualnych marek, to : firma nie uzale偶nia swojej reputacji od akceptacji danego produktu, je艣li produkt si臋 nie przyjmie lub jest postrzegany jako niskiej jako艣ci, to nie szkodzi wizerunkowi firmy. strategia ta pozwala na wyszukanie najlepszej nazwy dla ka偶dej linii produkt贸w, pozwala na tworzenie nowego zainteresowania,

2. rodzina marek dla wszystkich produkt贸w - wprowadzenie jej kosztuje mniej, poniewa偶 nie potrzeba wymy艣la膰 nowych nazw dzi臋ki czemu ponosi si臋 mniejsze koszty promocji i reklamy ni偶 w pierwszym przypadku.

3. oddzielenie rodziny nazw dla wszystka produkt贸w - w sytuacji, gdy firma wytwarza zupe艂nie r贸偶ne przedmioty, nie zaleca si臋 stosowania rodziny marek

4. nazwa firmy wraz z indywidualnymi nazwami produkt贸w w tym przypadku nazwa firmy uwierzytelnia, a marka indywidualizuje nowy produkt


59. Prosz臋 wymieni膰 i okre艣li膰 jednym zdaniem ka偶d膮 z cech zintegrowanych w projekcie produktu u偶ytkowego, kiedy jest on taktowany jako instrument r贸偶nicowania oferty marketing贸w

1. cechy - s膮 to zmienne uzupe艂niaj膮ce podstawowe funkcje produktu,

2. parametry u偶ytkowe - odnosz膮ce do poziomu na jakim odbywa si臋 realizacja podstawowych funkcji produktu,

3. zgodno艣膰 ze standardami - oznacza stopie艅 w jakim wz贸r i cechy u偶ytkowe produktu zbli偶aj膮 si臋 do standardu docelowego,

4. trwa艂o艣膰 - jest miar膮 oczekiwanej d艂ugo艣ci 偶ycia produktu,

5. niezawodno艣膰 - jest miar膮 prawdopodobie艅stwa, 偶e produkt nie b臋dzie 藕le dzia艂a艂 lub nie zepsuje si臋 w okre艣lonym czasie

6. 艂atwo艣膰 naprawy - oznacza, 偶e 藕le funkcjonuj膮cy lub zepsuty produkt mo偶na bez wi臋kszych

komplikacji przywr贸ci do stanu po偶膮danego

7. styl - okre艣la, jak dobrze produkt prezentuje si臋 i jest odbierany przez kupuj膮cego. 8, wz贸r u偶ytkowy (projekt) si艂a integruj膮ca - wszystkie powy偶sze w艂asno艣ci s膮 parametrami projektu, projektant musi zadecydowa膰, ile zainwestowa w rozw贸j poszczeg贸lnych cech.

60. To偶samo艣膰 marki a jej image - prosz臋 wyja艣ni膰 na czym polega zwi膮zek tych dw贸ch poj臋膰 i r贸偶nica mi臋dzy nimi.(279)

To偶samo艣膰 marki - to wynik 艣wiadomego dzia艂ania. Etementy tworzenia marki:

- nazwa,

- logo,

- symbole, atmosfera i wydarzenia.

To偶samo艣膰 oznacza spos贸b, w jaki przedsi臋biorstwo chce by膰 identyfikowane przez odbiorc贸w.

Image - to jak rzeczywi艣cie przedsi臋biorstwo jest postrzegane przez otoczenie.

Z jednej strony, przedsi臋biorstwo tworzy swoj膮 to偶samo艣膰 w celu kszta艂towania swojego wizerunku w otoczeniu, ale z drugiej strony, dzia艂ania te s膮 korygowane w wyniku oddzia艂ywania innych czynnik贸w, co powoduje powstawanie r贸偶nego image u poszczeg贸lnych odbiorc贸w.

61. R贸偶nicowanie a pozycjonowane - prosz臋 podaj definicje.

R贸偶nicowanie jest dzia艂aniem zmierzaj膮cym do zaprojektowania zestawu znacz膮cych r贸偶nic, pozwalaj膮cych na wyr贸偶nienie oferty przedsi臋biorstwa od oferty konkurencji.

Pozycjonowanie jest dzia艂aniem zwi膮zanym z kszta艂towaniem oferty i image przedsi臋biorstwa, prowadz膮cym do zaj臋cia wyra藕nego, znacz膮cego miejsca w pami臋ci odbiorc贸w docelowych.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
RODZAJE I ETAPY?DA艃 RYNKOWYCH skrypt
rodzaje i etapy badan rynkowych z elementami analizy marketingowej, socjologia
rodzaje struktur rynkowych 2
RODZAJE INWESTYCJI, socjologia, skrypty i notatki, ekonomia
Referat Badania statystyczne, rodzaje i etapy Podstawy statystyki,ekonomiki i organizacjix
rodzaje struktur rynkowych 2
podstawowe rodzaje struktur rynkowych 2
rodzaje struktur rynkowych 2
rodzaje rynk贸w finansowych, finanse
Folie do Konk. doskona鈹俛 , W teorii ekonomii wyr贸偶niamy zazwyczaj cztery rodzaje konkurencji (cztery
Rodzaje dokumentacji projektowych Etapy ich powstawania
EIE, Etapy integracji rynkowej, EIE wyk艂ad XI i XII
podstawowe podmioty w gospodarce rynkowej w uj臋ciu makro, socjologia, skrypty i notatki, ekonomia
mechanizm rynkowy istota i rodzaje rynku
Rodzaje rynk贸w
istota podatk贸w i ich rodzaje, socjologia, skrypty i notatki, ekonomia