77. DROGA BOŻA - DROGĄ DO ZBAWIENIA WIECZNEGO

12.10.1975r.

Jezus: Synu, wiele razy wspominałem o drodze w jedną stronę. Mówię tak wbrew tym nieuporządkowanym współczesnym miastom.

Każda droga bierze swój początek z jednego miejsca, potem biegnie przez równiny i góry, między dwoma brzegami określającymi jej szerokość, i kończy się wreszcie w miejscu oznaczonym.

Otóż życie każdego człowieka jest jak ta droga - zaczyna się i kończy. Każdy człowiek ma swą drogę, która wiedzie do przejścia ku wieczności.

Tylko człowiek jest stworzeniem rozumnym zdolnym odróżnić dobro i zło. Może dokonywać wyboru. Wszystkie inne stworzenia na ziemi mają drogę wytyczoną przez naturę i nie mogą zejść z wyznaczonej im drogi. Jedynie człowiek ma wolną wolę i może przyjąć, lub odrzucić drogę wyznaczoną mu przez Boga. Droga Boża ma pomóc człowiekowi w osiągnięciu zbawienia wiecznego.

Smutne jest to, że człowiek nie chce iść nieraz wyznaczoną drogą, a szuka zawiłych ścieżek, które prowadzą go do zguby. Szatan, książę kłamstwa, uwodzi go i prowadzi do wiecznego zatracenia.

Nic nie może tłumaczyć odstępstwa człowieka od Boga. Ja, Słowo Boże, przyniosłem mu pomoc w jego słabości, ofiarując mu drogocenne owoce Mego Odkupienia, byleby tylko chciał je przyjąć.

Lecz gdy człowiek postępuje drogą wyznaczoną przez szatana i odwraca się od Boga - tym samym potępia swoją duszę.