W celu minimalizacji ilości protokołów AAL, organ standaryzacyjny - ITU-T zdefiniował cztery klasy usług biorąc pod uwagę następujące parametry:
uzależnienie czasowe miedzy nadawcą a odbiorcą (wymagane lub nie)
szybkość transmisji (stała lub zmienna)
tryb transmisji (połączeniowa lub bezpołączeniowa)
Inne parametry, jak np. zapewnienie komunikacji potraktowane zostały jako parametry jakości usługi (ang. QOS - Quality of Service) i dzięki temu nie prowadzą do tworzenia odrębnych klas usług dla AAL. Nie przewidziano wszystkich kombinacji powyższych parametrów, lecz wyróżniono jedynie cztery klasy usług. Przedstawia je rysunek.
Należy podkreślić, że nie jest to generalna klasyfikacja wszystkich możliwych usług, lecz tylko specyfikacja ograniczająca liczbę protokołów AAL.