SKO 4125/32/09 decyzja SKO 2009.04.21

we Wrocławiu

OwSS 2009/3/52

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) nie zawiera podstawy prawnej do ustalenia stawki procentowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, wywołanej wydaniem decyzji o warunkach zabudowy, w jakiejkolwiek formie. Umocowania takiego próżno szukać też w ustawie o samorządzie gminnym. Nie ma zatem w obowiązującym stanie prawnym żadnych podstaw do ustanowienia stawki procentowej opłaty jednorazowej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości wywołanego wydaniem decyzji o warunkach zabudowy przez jakikolwiek organ i w jakiejkolwiek formie. Skoro zaś ustanowienie stawki jest warunkiem koniecznym do ustalenia opłaty jednorazowej w konkretnej sprawie w drodze decyzji, to - zważywszy na aktualną treść obowiązujących przepisów - ustalenie nie jest prawnie możliwe.

SKO 4125/88/08 decyzja SKO 2008.07.07

we Wrocławiu

OwSS 2008/4/90

Żaden z przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) nie przewiduje drogi administracyjnej i formy decyzji administracyjnej dla rozpatrzenia roszczeń o odszkodowanie, o wykupienie nieruchomości lub jej części albo o nieruchomość zamienną.

WNiK.IV.GM.0911-38/2007 rozstrz.n. wojew. 2007.07.17

Kujawsko-Pomorski

OwSS 2007/4/92

Przepisy ustawy z 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie określają kompetencji rady gminy do podjęcia uchwały w sprawie ustalenia stawki procentowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w związku z wydaniem decyzji o warunkach zabudowy lub decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Przepisy art. 58 ust. 2 i art. 63 ust. 3 u.p.z.p. nakazują tylko odpowiednie stosowanie art. 36 i art. 37 u.p.z.p., jeżeli konkretna decyzja wywołuje skutki przewidziane w tych przepisach. Kompetencję rady gminy do określenia stawki procentowej opłaty w planie zagospodarowania określa zaś art. 15 ust. 2 pkt 12 u.p.z.p., do którego nie ma odesłania w art. 58 ust. 2 i art. 63 ust. 3.