Standardy sieci ATM definiują dwa podstawowe typy styków: UNI (User-to-Network Interface) oraz NNI (Network-to-Network Interface lub Node-to-Node Interface). Hierarchiczna organizacja sieci, taka jak w przypadku sieci telefonicznych, nie jest stosowana w sieciach ATM. Styk UNI miał spełnić rolę styku między urządzeniem końcowym i komutatorem publicznej sieci ATM, ponieważ początkowo standardy były definiowane dla sieci publicznych. Miał być stykiem analogicznym do styku między telefonem i centralą telefoniczną. Obecnie pojęcie UNI obejmuje styk między siecią publiczną i sprzętem znajdującym się na prywatnym terenie użytkownika oraz każdy styk użytkownika końcowego z komutatorem prywatnym lub publicznym. Ogólnie można powiedzieć, że styk UNI pozwala na transmisję informacji pochodzących z aplikacji użytkownika.
NNI jest stykiem między węzłami komutacyjnymi w sieci publicznej; nie obejmuje styku między komutatorem prywatnym i publicznym. Na rysunku zobrazowano umiejscowienie prywatnych i publicznych komutatorów ATM oraz styków UNI i NNI. Wymiana informacji między wszystkimi typami komutatorów ATM jest normalizowana w ramach styków ISSI (Interswitching System Interfaces).
Wyróżnia się:
• prywatny ISSI - między prywatnymi komutatorami ATM;
• publiczny ISSI - między różnymi komutatorami publicznymi;
Styki objęte publicznym ISSI klasyfikuje się dalej jako:
• styki między urządzeniami należącymi do jednego dostarczyciela usług tzn. publiczne komutatory i linie między nimi należą do tego samego dostarczyciela usług - Intra LATA (local access and transport) ISSI;
• styki między urządzeniami dostarczyciela usług i urządzeniami operatora realizującego łączność między różnymi dostarczycielami usług (Inter LATA ISSI lub Inter Carrier Interfaces - ICI).
Styk UNI przenosi zagregowany ruch użytkownika np. między centralami PBX, między serwerami sieci lokalnych lub między systemami wideokonferencyjnymi. Może również łączyć multimedialne sieci o dużej szybkości transmisji, superkomputery, rutery lub mosty.
ATM Forum zdefiniowało dwa typy styków UNI:
• publiczny UNI,
• prywatny UNI.
Publiczny styk UNI występuje między sprzętem użytkownika ATM i komutatorem ATM działającym w publicznej sieci dostarczyciela usług.
Przez prywatny styku UNI jest realizowana łączność między sprzętem użytkownika i komutatorem ATM zlokalizowanym w prywatnej sieci ATM.
Oba styki wykorzystują tę sama specyfikację warstwy ATM, ale fizyczne medium transportowe może być w każdym przypadku inne. Ze względu na różne wymagania aplikacji może istnieć również różnica w funkcjonalności między publicznym i prywatnym stykiem UNI. W przypadku prywatnego komutatora ATM współpracującego z urządzeniami końcowymi użytkowników i zlokalizowanego w pobliżu tych urządzeń stosowane są technologie transmisyjne na krótkie odległości. Z drugiej strony urządzenia użytkownika dołączone do publicznego komutatora ATM muszą stosować techniki transmisyjne na duże odległości.
Styk DXI (ATM Data Exchange Interface) został zaproponowany w celu umożliwienia współpracy obecnych ruterów z siecią ATM bez specjalnych urządzeń dodatkowych. Urządzenie DTE np. ruter i urządzenie DCE np. urządzenie do transmisji danych ATM DSU (ATM Data Service Unit) realizują protokoły zgodne ze stykiem UNI.
ATM Forum zdefiniowało również dwa typy styków NNI:
• publiczny NNI;
• prywatny NNI.
Publiczny styk NNI znany również pod nazwą szerokopasmowego styku między operatorami B-ICI (Broadband Intercarrier Interface) jest wykorzystywany do łączności między publicznymi komutatorami ATM.
Prywatny styk NNI (P-NNI) jest stosowany w łączności między komutatorami ATM zarządzanymi w ramach sieci prywatnej.