Wyklad 01 12

Wykład 11 16.01.12

Przepisy wykonawcze ( stricte wykonawcze)- wydawane z upoważnienia generalnego i szczególnego. Każdy z tych aktów musi mieć szczegółowe upoważnienie- podstawę prawna. Wydawanie tych przepisów jest relatywnie łatwe.

Przepisy porządkowe- do ich stanowienia właściwe są organy samorządu lokalnego (gminnego i powiatowego), a na szczeblu województwa tym organem jest wojewoda, a także organy administracji rządowej niezespolonej. Wydawane są, gdy zagrożone jest życie, zdrowie, mienie, spokój i porządek publiczny. W takich przypadkach w zakresie nieuregulowanym w ustawach i innych przepisach powszechnie obowiązujących organy administracji lokalnej mogą wydawać przepisy porządkowe zawierające nakazy lub zakazy określonego zachowania się służące ochronie tych dóbr. To unormowanie nie może pokrywać się już z obowiązującym. Regułą jest, ze wszystkie przepisy powinny być stanowione przez organy stanowiące samorządu terytorialnego ( Rada Gminy, Rada Powiatu). Jednakże w przypadku przepisów porządkowych wydaje je (sytuacja nie cierpiąca zwłoki) organ wykonawczy (zarówno w gminie jak i w powiecie), czyli w gminie wójt, burmistrz, prezydent, a w powiecie przez zarząd powiatu. Jest to traktowane jako sytuacja wyjątkowa, bowiem te przepisy funkcjonują do najbliższej sesji rady gminy bądź powiatu, na której podlegają przedstawieniu do zatwierdzenia. Obowiązują dalej jeśli zostaną zatwierdzone. Jeśli zaś nie zostaną przestawione do zatwierdzenia albo nie zostaną zatwierdzone wówczas tracą moc prawna w terminie określonym przez organ stanowiący. Główna podstawa stanowienia tych przepisów sprowadza się do granicy tego zagrożenia. Jeżeli terytorialny zasięg zagrożenia, któregoś z określonych dóbr nie przekracza granic gminy to właściwy do wydania przepisów porządkowych będzie rada gminy. Jeśli terytorialny zasięg przekracza granice gminy to do wydania przepisu zobowiązany jest???? Uzupelnic.

W procedurze stanowienia niektórych aktów prawa miejscowego pojawiła się instytucja notyfikacji. Co jest rozumiane jako przekazanie UE projektu pomocy indywidualnej lub projektu pomocy indywidualnej na restrukturyzacji wraz z informacjami, które są niezbędne dla oceny zgodności pomocy publicznej ze wspólnym rynkiem. Z notyfikacja mamy do czynienia, gdy akt prawa miejscowego stanowi podstawę do udzielenia pomocy publicznej, a szczególne warunki udzielenia tej pomocy są określone w ustawie zawierającej podstawę dla wydania takiego aktu.

Pojęcie źródeł praw UE odbiega od rozumienia krajowego. Oprócz aktów o charakterze normatywnym do źródeł prawa UE zaliczają się acquis communautaire – obejmuje ono cały wspólnotowy dorobek. Źródła o charakterze normatywnym:

  1. Prawo pierwotne- składają się na to wszelkie traktaty, umowy traktaty akcesyjne. Zalicza się do niego także prawo niepisane w tym ogólne zasady prawa, np. zasada pewności prawa. W jego skład wchodzi także prawo zwyczajowe.

  2. Prawo wtórne- przypomina to co my rozumiemy pod pojęciem źródeł prawa, czyli akty woli organów unijnych wydawane zgodnie z ich kompetencjami. Musi być ono zgodne z prawem pierwotnym. Jest tez poddane kontroli Trybunałowi Sprawiedliwości. Nie jest to jednorodną kategoria. Mamy tu zarówno wiążące akty prawne, jak i niewiążące akty prawne. Prawo wtórne opiera się na:

  1. Rozporządzeniach- najbliższe ustawom. Regulują najważniejsze sprawy należące do porządku prawnego państw członkowskich. Zawierają one normy o ponadnarodowym charakterze, generalne i abstrakcyjne, powszechnie obowiązujące w całości i nie wymagające (co do zasady) ich inkorporowania lub transponowania.

  2. Dyrektywach- są instrumentem harmonizacji prawa. Odgrywają szczególną role na etapie przedakcesyjnym, gdy istnieje potrzeba dostosowania porządku prawnego państwa ubiegającego się o członkostwo w UE. Nie obowiązują wprost, tzn. ze rzadko na te normy powołuje się jednostka. One są podstawa do wydania aktu krajowego, który będzie uwzględniał postanowienia dyrektywy. Co do zasady wskazuje państwo członkowskim określony cel i rezultat jaki chce osiągnąć albo środki do ich realizacji wybiera samo państwo członkowskie.

  3. Decyzjach- jest to akt administracyjny, czyli jednostkowo konkretny. Indywidualny charakter oznacza, ze adresat określony jest jednostkowo. Zawiera ona również sytuacje prawna tego podmiotu. Ich zaliczenie do źródeł prawa determinowane jest tym, że one często rodzą skutki wobec innych podmiotów.

Prawo pochodne nie wiążące: komunikaty, rezolucje.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wykład 01 12
wyklad 01 12
decyzje inwestycyjne wykład 01.12.10, STUDIA UE Katowice, semestr I mgr, fir 1 testy, Decyzje inwest
decyzje inwestycyjne wykład 01.12.10, STUDIA UE Katowice, semestr I mgr, fir 1 testy, Decyzje inwest
wykład 01.12 i 08.12 pierwsza pomoc, Wiertnictwo - AGH, ROK I - Semestr I, BHP
Wykład 01 12
wykład 7 (01 12 2011)
HISTORIA WYKŁAD 01 12 2011
01 12 11 wykład 9
12) BHP i Ergonomia wykład 01 2011 Prace na wysokościach
MIKROEKONOMIA WYKŁAD III Z 01 12 2012, WSM Kawęczyńska semestr I, MIKROEKONOMIA
PATOMORFOLOGIA wykład 20, PATOMORFOLOGIA wykład 20 (12 III 01)
IS 2011 12 wyklad 13 12 01 2012 MDW
wykład na 12 01 2007
Wykłady, 13) 12.01, Zarządzanie wykład 12
IS 2011 12 wyklad 09 01 12 2011 MDW