113. NOWA WIOSNA KOŚCIOŁA

15.11.1977 r.

Jezus: Światło i ciemność są to rzeczywistości materialne, w których żyjecie, poruszacie się, które was otaczają i przenikają, oraz w których poruszają się i żyją wszystkie stworzenia tego świata. Są to rzeczywistości materialne (podpadające pod wasze zmysły), które są prawdziwe i autentyczne.

Również prawdziwą rzeczywistością jest światło Boże, pochodzące od Boga, jak ciemność głęboka pochodzi od diabła.

Szatan ze światłości - Lucyfer - przemienił się w ciemność. Jak nastąpiła ta przemiana? Pycha była jej przyczyną. Pycha jest ciemnością, rodzącą ciemność, tak się więc stało z szatanem i z wielu jego zwolennikami - upadłymi aniołami.

Najświętsza Maryja Panna przeciwnie, przez swą wielką pokorę stała się tak jasną i wspaniałą, że zachwyciła Boga! Pokora Jej tak spodobała się Bogu w Trójcy Jedynemu, że pragnął Ją mieć za Córkę, Matkę i Oblubienicę Bożą.

Prawdy, jakie wyłożyłem z prostotą i jasnością zostały zniekształcone błędem, herezją oraz pychą ludzką i piekielną.

Synu, wielki Papież zapowiedział nową wiosnę. Otóż na wiosnę rolnicy oczyszczają winnicę. Już przyszedł czas do rozpoczęcia pracy. Trzeba oczyścić

teologię od liści i suchych gałązek, by winnica mogła wydać nowe i pełne pąki, przepełnione żywotnym sokiem, a nie martwotą.

Zbliżając się do nowej wiosny, Kościół jest pełen fermentu, pełen dusz przepełnionych żywotnym sokiem. Lecz wiosna następuje po zimie, która jest okresem chłodu i mrozu, oraz silnych burz.

Teologia, ta boska nauka, zatruta i zniekształcona przez herezję, oczekuje oczyszczenia, by odzyskać swą wspaniałą naturalność, przywróci ona Kościołowi jego piękno i świętość. Będzie ona drogocenną perłą, która jak potok czystej wody ukoi pragnienie dusz, ożywi je i wskaże im drogę.

Biada, biada tym, którzy nadęci od pychy, poruszeni miłością własną, zamiast Bożą, ośmielą się mącić na nowo źródło wody żywej, która ma zbawiać, a nie gubić dusze.

Biada, biada tym, którzy by zwrócić na siebie uwagę, nie wahali się pociągnąć na wieczne zatracenie tyle, tyle dusz. Lepiej by się wcale nie narodzili. Błogosławię cię, synu mój, módl się i wynagradzaj. Widzisz, ile udręki i ruiny istnieje w Moim Kościele!