I. Wstęp teoretyczny:

Do oznaczenia ilościowej zawartości azotu w związkach organicznych, stosuje się przeważnie dwie metody : metodę Kjeldahla i metodę Dumasa.

Oznaczenie azotu organicznego metodą mokrą Kjeldahla polega na przeprowadzeniu trzech procesów:

1) mineralizacji próbki w stę żonym H₂SO₄, 2) Destylacji amoniaku, 3) Oznaczenia amoniaku.

Metoda Dumasa polega na spaleniu próbki w wysokiej temperaturze w obecności odpowiednich katalizatorów do tlenków, a natępnie tlenki azotu NO_x są redukowane do azotu cząsteczkowego, a po odseparowaniu produktów ubocznych azot cząsteczkowy jest analizowany przy pomocy specjalnego detektora.

W naszym ćwiczeniu wyznaczenie zawartości azotu oraz białka metodą Dumasa wykonano przy uzyciu Analizatora Truspec N.

Cykl analizy przy wykorzystaniu tego urządzenia składa się z kilku etapów. W pierwszym etapie próbka zamknięta w cynowej kapsółce jest wrzucana do szczelnej śluzy, gdzie następuje usunięcie wszelkich gazów. Ze śluzy próbka trafia do tygla porcelanowego umieszczonego wewnątrz pieca. W wysokiej temperaturze 950⁰C z połaczeniem przepływu czystego tlenu następuje szybkie i efektywne spalenie materiału. Produkty spalenia przepływają przez piec wtórny, filtr i urządzenie skraplające, by zapewnić całkowite spalenie oraz usunięcie pary wodnej, a następnie są gromadzone w zbiorniku balastowym.

gazy ze zbiornika balastowego przepływają przez szeregowo umieszczone detektory IR a następnie ok. 3 cm³ tych gazów mieszane jest z czystym helem. Tak przygotowana mieszanka przez piec katalityczny. gdzie następuje redukcja NO_x do N₂, a następnie po usunięciu CO₂ i H₂O, trafia do gałęzi pomiarowej deektora IR. W gałęzi referencyjnej przepływa czysty hel, a różnica współczynników termoprzewodności obu gazów daje możliwość określenia zawartości azotu.

II. Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest określenie zawartości azotu w siarczanie amonu oraz stężenia białka w roztworze.

III. Wykonanie:

Aparat przygotowano do wykonania pomiarów przez " przedmuchanie" układu, następnie sporządzono 4 naważki (NH₄)₂SO₄

o masach: 1: 0,1585g 2:0,1078g 3: 0,996g 4: 0,1034g

IV. Zestawienie wyników:

Masa próbki [g]	Zawartość Azotu w[mg]
0,1585	30,526
0,1078	20,647
0,996	18,945
0,1034	19,749

Opracowanie wyników:

Wyniki pomiarów można przedstawić w postaci równania funkcji:

y=ax+c, gdzie:

y – wartość mierzona

x – masa naważki

a – współczynnik kierunkowy

b – przesunięcie prostej regresji

W procesie kalibracji współczynniki a i b równania y=ax+c można obliczyć na podstawie wzorów:

n	xi	yi	xiyi	xi^2	yi^2
1	0,0996	0,0189	0,0019	0,0099	0,0004
2	0,1034	0,0197	0,0020	0,0107	0,0004
3	0,1078	0,0206	0,0022	0,0116	0,0004
4	0,1585	0,0305	0,0048	0,0251	0,0009
suma:	0,4693	0,0897	0,0110	0,0574	0,0021

y = 0,1963x– 0,0006

a= 0,1963

b= – 0,0006

zawartość białka w 1g (NH₄)₂SO₄ wynosi według otrzymanego równania

y= 0,1963*1 – 0,0006 =0,1957

Obliczenie błędu względnego:

E_abs – błąd bezwględny (absolutny)

X – wartość zmierzona

 - wartość rzeczywista