PODOBIEŃSTWA DO "LALKI" B. PRUSA:

-Kamienica, gdzie rozgrywa się cała akcja.

-Bohaterowie: pani Meliton, baron i baronowa Krzeszowska, wspomniany S. Wokulski i I. Łęcka.

-Pamiętnik młodego studenta pisany w pierwszej osobie tak jak Pamiętniki starego subiekta

-Książka ma budowę otwartą - tajemnice teoretycznie zostają rozwiązane, jednak tarot postawiony na koniec mówi, że to wszystko mogło być tylko złudzeniem prawdy.

POZYTYWISTYCZNE AKCENTY:

-Emancypacja kobiet - pani Meliton, która żyje lepiej bez mężczyzny niż wcześniej z nim.

-Realizm - przedstawienie obrazu XIXwiecznej Warszawy, często dostadność stwierdzeń, nieomijanie nieprzyjemnych opisów (niemal naturalizm - scena z śmiercią denata, gdy Patkiewicz opisuje jego wystające oczy i zmiażdżoną czaszkę)

-Nawiązanie do "Lalki" Bolesława Prusa - pozytywistycznego utworu.

BOHATEROWIE:

Pani Stefania Meliton - poznana przez nas już w "Lalce" Bolesława Prusa bohaterka. Pracuje ona jako swatka. Z wykształcenia jest ona nauczycielką, pochodzącą z zubożałego ziemiaństwa. W przeszłości wdała się w romans z bogatym hrabią, który jednak nie chciał się z nią ożenić. Wyszła za mąż dopiero po trzydziestce za guwernera, Melitona, alkoholika, który często znęcał się nad nią fizycznie, i - jak okazało się po jego śmierci - miał poza małżeństwem na utrzymaniu kochankę oraz dwójkę dzieci. Zbiła ona niemały majątek na polecaniu nauczycielek, chociaż sama już nie uczyła i umożliwianiu schadzek młodym zakochanym w swoim mieszkaniu, który później pomnożyła inwestując w interesach.

Jest jedną z głównych bohaterek, książki Alicji Pruś, która została zatrudniona jako detektyw, mając się dowiedzieć wszystkiego na temat tajemniczej śmierci baronowej Krzeszowskiej, która późną nocą wypadła z okna kamienicy, znajdującego się na korytarzu.

Pani Meliton wierzyła w przepowiednie Tarota na których niezwykle polegała. W trudniejszych chwilach szukała odpowiedzi w kartach. Była bardzo sprytna i spostrzegawcza, dostrzegała rzeczy, których nikt inny nie potrafiłby przejrzeć. Miała wiele znajomości, które ułatwiły jej znacząco rozwiązanie zagadki związanej z baronową Krzeszowską.

Baron Krzeszowski - tak naprawdę nigdy nie kochał swojej żony, wrócił do niej tylko ze względu na spokój ducha i majątek, którym zarządzała. Szanował kobietę i żył z nią w zgodzie, namówił nawet studentów, by przestali robić jej dowcipy. Poprosił panią Meliton o pomoc w sprawie zabójstwa baronowej sam nie do końca rozumiejąc dlaczego - skoro odziedziczył cały majątek i pozbył się uciążliwej żony nie powinien niczego się w jej śmierci doszukiwać. Jednak mężczyzna uważał, że to nie był wypadek, a ktoś zamordował jego małżonkę i chciał, by pani Stefania pomogła mu to dowieść. W trakcie trwania akcji zakochał się w pani Julii Joli, bogatej kobiecie, która zamieszkała w jego kamienicy wraz ze swoim bratem, pochodzącej z Francji. Kobieta zmarła pozostawiając go w głębokim smutku. Odkrycie tajemnicy śmierci żony pomogło mu się uspokoić i ugodzić napięcie towarzyszące od mu od tego wypadku.

Student Feliks Draczyński - student wynajęty przez panią Stefanię Meliton, który miał za zadanie obserwowanie nietypowych rzeczy dziejących się w kamienicy. Był on w związku z Melanią, dzielił pokój z kolegami - Malewskim i Patkiewiczem. Nie miał zbyt wiele pieniędzy, jedyny jego dochód pochodził z korepetycji. Często pił. Wdał się później w romans z panną Julią Joli, którą to też był oczarowany. Był bardzo przystojny, miał blond włosy. Wielu ludzi go lubiło, był bardzo sympatyczny, ale również roztrzepany i łatwo było go rozproszyć.

Jan Malewski - współlokator Draczyńskiego i Patkiewicza. Miał szlachetne pochodzenie, chociaż pochadził z niezbyt bogatej rodziny. Miał o sobie wysokie mniemanie i jako jedyny ze studentów przykładał wagę do nauki i studiowania. Pomagał kolegom w śledztwie, kiedy nie był zajęty innymi, ważniejszymi w jego mniemaniu sprawami.

Dionizy Patkiewicz - współlokator Draczyńskiego i Malewskiego. Nie przykładał żadnej wagi do nauki, interesowały go jedynie sekcje zwłok, którym oddawał sie z upodobaniem pod okiem swojego "mistrza". Rzadko bywał w mieszkaniu. Pomagał Draczyńskiemu w śledztwie dla pani Meliton przez co w domu towarzyskim uważano go za szpicla rosjan (wypytywał o interesującą ich Marysieńkę). Miał duży wpływ na rozwiązanie tajemnicy, głównie dzięki jego badaniom trucizn oraz przeprowadzonej rozmowie z Marysią.

Panna Joli - córka Ferdynanda Joli, siostra Emila Joli, który wyjechał na wojnę wbrew woli rodziców i zaginął (nie było wiadomo czy żyje) , jej matka miała w Paryżu dom schadzek, gdy umarła Julia przeprowadziła się do Warszawy. Posiadała oddaną służkę Antoinette, która zrobiłaby dla niej niemal wszystko. Była bardzo piękna (rudowłosa o zielonych, magnetyzujących oczach), wielu mężczyzn straciło dla niej głowę. Nie oparł się jej ani Baron Krzeszowski, który wydał duży majątek, by tylko zdobyć jej względy, ani nawet student Draczyński, którego oczarowała do tego stopnia, że nie mógł skupić się na studiach. Była pewna siebie, świadoma swojej pięknej powierzchowności. Zmartła niezapowiedzianie, w tajemniczych okolicznościach we własnym łóżku. Jak się okazało - zabił ją dawny kochanek/lub zmarła w trakcie kontaktu fizycznego - markiz Danceny. (przed którym chciała uciec do Wiednia) w łóżku Znalazł ją baron Krzeszowski - chcąc się oświadczyć.

Hrabia Życiński - narzeczony Eulalii Tadzińskiej, szantażowany był przez nieznaną osobę po tym, jak zgubił medalion z wizerunkiem kobiety w domu towarzystkim. Był przyjacielem barona Krzeszowskiego, często spotykali się na wspólne wyjścia czy grę w karty.

Pułkownik Josip Rodionowicz Czekajłow - rosyjski towarzysz panni Joli, kolejny kochanek.

Zgierski - zabija się na oczach pani Ady, kolekcjonował lalki.

Kamerdyner Leon - służący barona Krzeszowskiego, należał do syndykatu, był prowodyrem zabicia baronowej Krzeszowskiej. Draczyński niechcący dźgnął go zakupioną na licytacji laską, która miała zatruty szpikulec przez co utracił równowagę i wpadł pod tramwaj.

Marianna/Marysia - służąca baronowej Krzeszowskiej. Zaszła w ciążę z Leonem, który umożliwił jej usunięcie dziecka co zobowiązało ją później do wzięcia udziału w orgii z rosyjskimi żołnierzamii i następnych płatnych kontaktów seksualnych w przebraniu damy. Leon udostępnił jej dawne mieszkanie pani Stawskiej, by w nim mogła się przebierać. Gdy sprawa miała się wydać Leon zabił Krzeszowską, która zaczęła domyślać się tego, co się dzieje. Po śmierci baronowej myślała, że baron ją zwolni, więc odeszła sama i zatrudniła się w burdelu.

Kazimierz Młodnicki - "galicyjski uwodziciel młodych mężatek", podawał się za brata panny Julii Joli, jej kochanek. Piwnooki brunet. Służył głównie jako utrzymanie dobrej reputacji swojej udawanej siostry.